Jongere schreef:We hanteren op dit forum al jarenlang de lijn: we spreken elkaar niet aan op het persoonlijke geestelijke leven.
Niet omdat er iets mis zou zijn met samen spreken over zulke zaken, integendeel.
Wel omdat het in de context van een openbaar discussieforum vrijwel altijd een verkeerde kant opgaat. Ik zei dat aan het begin van dit topic al, heb het in 15 jaar vrijwel niet anders zien verlopen en zie ook dit topic precies op dezelfde manier verlopen.
Er zijn op dit forum best grote verschillen als het gaat om wezenlijke zaken. Denk aan de vraag welke plaats zondekennis heeft voor Christuskennis, de vraag naar een toeleidende weg, de vraag of er in de bekering zoiets is als het toevallen van Gods recht, de vraag wat geloof inhoudt, de vraag wat de openbaring van de Middelaar is (als we die uitdrukking al willen gebruiken), enzovoorts.
Daar discussieren we hele pagina's vol over. Je kunt, m.i., dan niet verwachten dat op het moment dat wanneer iemand iets deelt vanuit de persoonlijke geloofsbeleving, dat zulke verschillen dan niet openbaar zouden komen. Ik zeg niet dat het goed is om vragen bij zulke bijdragen te benoemen. Persoonlijk -en dat bedoel ik niet vroom, maar hopelijk oprecht- heb ik mijn handen meer dan vol aan vragen die te stellen zijn bij mijn eigen geestelijk leven.
Maar of het goed is of niet, inmiddels kun je elkaar als forummers ook een beetje kennen en weet je gewoon wie wanneer en op welke wijze zal reageren. Nogmaals: ik zie dat al 15 jaar gebeuren en het gaat nu exact hetzelfde. En opnieuw zijn mensen teleurgesteld en gekwetst. Ik vind het jammer dat dat zo gaat.
Overigens gaat het niet alleen mis bij het delen van 'geloofservaringen'. In het verleden is door deze en gene wel eens iets gedeeld van de eigen onbekeerlijkheid, waarop dan weer veel forummers gingen reageren met uitgebreide oproepen tot bekering, aandrang, nodiging, etc. Allemaal oprecht en uit het hart, maar toch is toen ook gezegd: we moeten dit niet willen. Evenmin als het aandringen bij iemand om iets uit het persoonlijk leven te zeggen. Ook dat is al vaak gebeurd: iemand neemt deel aan een forumdiscussie, maar krijgt vervolgens de vraag hoe het dan bij hem persoonlijk ligt of dat hij er alleen "over" spreekt. Een wezenlijke vraag natuurlijk, maar in het kader van een discussie werkt het als een 'uitsluiter': wanneer je daar persoonlijk niets van kent, hoe durf je dan mee te spreken.
Ik schrijf dit niet op omdat ik vervelend wil doen ofzo. Het is gewoon hoe ik dingen al een tijd lang zie gaan en ik zou het jammer vinden als mensen telkens opnieuw teleurgesteld raken omdat we weer in dezelfde valkuil lopen.
Helemaal eens Jongere!
Het delen van persoonlijke zaken is op een forum als deze gevaarlijk en roept op tot reacties.
Ik denk dat het ook helemaal niet hoort op een (anoniem) forum, maar in een persoonlijk gesprek of schriftelijk als men elkaar echt kent.
En niet in de laatste plaats is er nog een gevaar, we bedoelen zomaar onszelf als we hier met een mooi verhaal komen.
