Erskines en de GG in Ned

[samanthi]

Het gaat om zovelen, in zoverre ze het Woord horen. In tegenstelling tot diegenen, die het woord niet horen en dus ook niet geroepen worden. Daarom is zending zo noodzakelijk.

Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren (Math. 22:14)

Én er is een schare die niemand tellen kan!
Waarom sommigen toch altijd weer met die vraag worstelen?!
Je hebt er als mens feitelijk niets mee te maken of je wel of niet uitverkoren bent!
"Strijd gij om in te gaan" en niet ja maar als......
Als we verloren gaan is dat eigen schuld!
"Gij hebt niet gewild!"
En NIET: ik kan er niets aan doen dat ik niet uitverkoren ben!!!

De uitverkiezing kan tot verwondering zijn!
Niet om mee te "schermen"...

Mee eens, is het de schuld van de koning dat de mensen niet op het feest kwamen of is het omdat ze niet uitgekozen waren?

[Bruna]

Het gaat om zovelen, in zoverre ze het Woord horen. In tegenstelling tot diegenen, die het woord niet horen en dus ook niet geroepen worden. Daarom is zending zo noodzakelijk.

Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren (Math. 22:14)

Én er is een schare die niemand tellen kan!
Waarom sommigen toch altijd weer met die vraag worstelen?!
Je hebt er als mens feitelijk niets mee te maken of je wel of niet uitverkoren bent!
"Strijd gij om in te gaan" en niet ja maar als......
Als we verloren gaan is dat eigen schuld!
"Gij hebt niet gewild!"
En NIET: ik kan er niets aan doen dat ik niet uitverkoren ben!!!

De uitverkiezing kan tot verwondering zijn!
Niet om mee te "schermen"...

Mee eens, is het de schuld van de koning dat de mensen niet op het feest kwamen of is het omdat ze niet uitgekozen waren?

Ook mee eens. Wat is het antwoord?

[Bruna]

Er is een roeping, omdat alle mensen dwalen op een weg, die niet goed is, en die ten verderve leidt. Deze dwalende mensen roept God toe, dat die weg, waarop zij wandelen, hen eeuwig ellendig zou maken, en nodigt hen tot Christus, den enigen Weg om tot de zaligheid te komen.

De roeping wordt onderscheiden in een uitwendige en inwendige roeping. Beide zijn ze van God, beide geschieden ze door hetzelfde Woord, dezelfde zaken, allen even gelijk voorstellende; beide geschieden ze tot mensen, in de natuur even gelijk zijnde; maar zij zijn onderscheiden daarin, dat de éne alleen geschiedt uitwendig door het Woord, waarbij ook wel komt de algemene werking des Heiligen Geestes tot algemene verlichting en historisch geloof; de andere dringt door tot in het hart des mensen, datzelve krachtdadig bestralende met het wonderbare licht, dat de mens geestelijke verborgenheden in hare eigene gedaante openbaar maakt, en buigt krachtdadig den wil tot omhelzing van die verborgenheden in Christus, en tot gehoorzaamheid des geloofs.

Opdat men dan den afgod van de eigen krachten, en van de goede wil, als een oorzaak van zijn eigen zaligheid wil beschermen, zo zou men gaarne het onderscheid tussen de uitwendige en inwendige roeping, of, dat hetzelfde is, tussen die niet krachtig overbrengende, en wél krachtdadig overbrengende roeping verwerpen, en alleen één roeping erkennen, en dat de krachtdadigheid niet is in de krachtige werking Gods, in de een meer werkende dan in den ander; maar ten opzichte van de uitkomst, dat de ene mens de roeping gehoorzaamt door een vrije wil, waardoor het in zijn macht is die op te volgen of tegen te gaan, en alzo zalig wordt; en dat de andere mens de roeping versmaadt en verwerpt door diezelfde onverschillige vrije wil. Doch de Schrift bestraft en weerlegt zulke verdwaasde gedachten, en toont:

1. Dat de roeping krachtdadig is tot zaligheid door het voornemen Gods. Rom. 8:28 ‘Dengenen, die naar Zijn voornemen geroepen zijn; welke genadegiften en roeping onberouwelijk zijn’, Rom. 11:29. Uit welk voornemen voortkomt dat die geroepenen dadelijk geloven: Hand. 13:48 ‘...en er geloofden zovelen, als er geordineerd waren tot het eeuwige leven.’
2. De Schrift toont dat de mens zichzelf niet onderscheidt, maar dat het onderscheid van God is: 1 Kor. 4:7. ‘Wie onderscheidt u? En wat hebt gij, dat u niet hebt ontvangen? En zo u het ook ontvangen hebt, wat roemt gij, alsof u het niet ontvangen hadt?’

Dewijl nu Christus allen, die onder de bediening zijn, aangeboden wordt, zo mag niet alleen een iegelijk komen, en niemand behoeft achter te blijven, uit vreze of hij wel geroepen wordt, maar een iegelijk moet tot Christus komen, en Hem aannemen, om door Hem gerechtvaardigd, geheiligd, bewaard en verheerlijkt te worden. Dit moet men niet opvatten, alsof een iegelijk verplicht ware te geloven, dat Christus voor hém gestorven en zijn Zaligmaker was, dat zij verre, dat is het geloof niet. 't Geloof is niet de verzekering, die is een gevolg van 't geloof; maar 't bestaat in de uitgang uit zichzelf van een verlegene over zijn ellendige staat, en van een begerige ziel naar verzoening, vrede, heiligheid en heerlijkheid; en in het overgaan in Christus, en in het aannemen van Hem, die Zichzelf aanbiedt, en een ieder tot Zich roept en nodigt, met belofte, dat die komen, niet uitgeworpen zullen worden; en in het verlaten van zijn ziel op Hem, als de almachtige, waarachtige en getrouwe Zaligmaker. Als iemand nu in de oefening van die daden levendig is, en die waarlijk in zich bevindt, dan volgt eerst de verzekering dat Jezus voor hem gestorven is. Die onder de bediening leeft, is verplicht om in Christus te geloven, maar niet om te geloven, en zich verzekerd te houden dat Christus voor hem gestorven is; want dan zou iemand leugen kunnen geloven, daar toch het geloof niet dan waarheid voor een voorwerp hebben kan.

Bedoelt W. a Brakel nu met 'die onder de bediening zijn' iedereen die onder het Woord komt?
En hoe moet ik dat dan zien in relatie met de uitwendige roeping die ook tot ieder komt die onder het Woord komt?

[Geytenbeekje]

Iedereen die onder het Woord komt wordt toch uitwendig en inwendig geroepen ?
De 1 wuift het weg en de ander bewaard het in het hart zie de gelijkenis met de zaad in de verdorde en vruchtbare aarde.

[J.C. Philpot]

Iedereen die onder het Woord komt wordt toch uitwendig en inwendig geroepen ?
De 1 wuift het weg en de ander bewaard het in het hart zie de gelijkenis met de zaad in de verdorde en vruchtbare aarde.

Op de onderstaande website staat het verschil uitgelegd:

Soms wordt er gesproken over een ‘uitwendige’ en een ‘inwendige’ roeping. De uitwendige roeping komt tot ons door de prediking en het lezen van Gods Woord. De inwendige roeping is het werk van Gods Geest in het hart, waardoor een mens met kracht getrokken wordt tot de Heere. Allen die onder de uitwendige roeping zijn, worden oprecht door God geroepen. Dat is de roeping van God om je te bekeren en te geloven in de Heere Jezus Christus. De uitwerking van die roeping is wel verschillend. De ene persoon beantwoordt die roeping met geloof, dankzij het werk van de Heilige Geest, die de uitwendige roeping verandert in een inwendige roeping. De andere persoon blijft ongelovig, maar is schuldig wanneer hij niet de uitwendige roeping opvolgt. Want God is gewillig allen te ontvangen die tot Hem komen.

Elders op het forum schreef ik hier een tijdje geleden over:

Ik erken een uitwendige en een inwendige roeping, maar vind de termen in het Nederlands wat ongelukkig. Hierdoor is men in gezelschapskringen de uitwendige roeping gaan devalueren, als zijnde slechts de uitwendige roeping. Zo is dit echter nooit bedoeld geweest door de Reformatie. In het Engels spreken de Gereformeerde theologen in plaats van de inwendige roeping over de effectual calling (effectieve roeping). Hierin komt tot uitdrukking dat het dezelfde roeping is als de uitwendige, en dat het verschil daarin ligt dat de Heilige Geest bij de effectual calling de dode zondaar levend maakt, en in staat stelt de roeping werkelijk te horen. De Herder riep al eerder door het Woord en de prediking, maar pas nu hoort de zondaar de stem van de Heiland werkelijk, zoals nooit te voren.

[Geytenbeekje]

Bedankt, ik begreep dat nooit zo.
Dan vind ik effectieve roeping een stuk beter.

[Bertiel]

Dr. R. Van Kooten noemt het één roeping met tweeërlei uitwerking in z’n boek Aan Zijn voeten

[Geytenbeekje]

Dr. R. Van Kooten noemt het één roeping met tweeërlei uitwerking in z’n boek Aan Zijn voeten

Ja, dan neem je ook de gelijkenis van het zaad in ogenschouw

[samanthi]

Iedereen die onder het Woord komt wordt toch uitwendig en inwendig geroepen ?
De 1 wuift het weg en de ander bewaard het in het hart zie de gelijkenis met de zaad in de verdorde en vruchtbare aarde.

Ja dat klopt, het zaad is goed, maar het hart niet.

[J.C. Philpot]

Iedereen die onder het Woord komt wordt toch uitwendig en inwendig geroepen ?
De 1 wuift het weg en de ander bewaard het in het hart zie de gelijkenis met de zaad in de verdorde en vruchtbare aarde.

Ja dat klopt, het zaad is goed, maar het hart niet.

Nee, dat klopt niet. De inwendige roeping, dat is de wedergeboorte, word niet gewerkt in het hart van alle hoorders.

De welmenende roeping (uitwendig) komt wel tot allen. Het is waar dat het zaad goed is, en het hart verkeerd. Daarom is juist de wedergeboorte (inwendige roeping) noodzakelijk. Anders "wuiven we het weg", zoals Geytenbeekje terecht zegt.

[DDD]

Dat is allemaal een kwestie van definitie.

Want wat Geytenbeekje zegt, is ook waar. Anders zou de roeping niet welgemeend zijn. Het is niet alleen een oppervlakkige, maar een serieuze roeping.

[J.C. Philpot]

Dat is allemaal een kwestie van definitie.

Want wat Geytenbeekje zegt, is ook waar. Anders zou de roeping niet welgemeend zijn. Het is niet alleen een oppervlakkige, maar een serieuze roeping.

Natuurlijk is de roeping welmenend.

Maar iedereen kan zien dat niet iedereen gehoor geeft aan de roeping, dus dat is evident dat niet iedereen dw wedergeboorte (de inwendige / effecthebbende roeping) ontvangt.

[DDD]

Het afwijzen van het evangelie gebeurt ook inwendig. Je zou ook kunnen zeggen: uit de grond van het hart.

Dus ik blijf erbij dat het een taalkundige kwestie is en ik vond de opmerkingen van Valcke erg inzichtelijk (en voor mij nieuw, voor zover ik mij herinner).

[Valcke]

Het afwijzen van het evangelie gebeurt ook inwendig. Je zou ook kunnen zeggen: uit de grond van het hart.

Dus ik blijf erbij dat het een taalkundige kwestie is en ik vond de opmerkingen van Valcke erg inzichtelijk (en voor mij nieuw, voor zover ik mij herinner).

Misschien bedoel je de toelichting op 'zovelen als'. Maar dat staat helemaal buiten het onderscheid dat hier terecht gemaakt wordt tussen uitwendig en inwendig. Ik ben het van harte met Philpot eens.

Het ging bovendien helemaal niet om de vraag of geloof/ongeloof uitwendig/inwendig is, maar of de roeping inwendig & effectief is.

Voor het onderscheid tussen uitwendig en inwendig zie ook de volgende kanttekening:

Trek mij. Dat is, neig mijn hart en gemoed, dat het U aanhange met geloof en liefde. Want dit trekken geschiedt niet met uiterlijke kracht en geweld; maar door het woord der predicatie uiterlijk, en inwendiglijk door de krachtige werking des Geestes van Christus, waardoor het verstand der kinderen Gods alzo verlicht en onze wil alzo gebeterd wordt, dat wij gewilliglijk en met vreugde onzen Heere en Bruidegom Jezus Christus navolgen, ja, nalopen. Zie Jes. 40:31. Jer. 31:3. Joh. 6:44, 45; 12:32. Filipp. 2:13. Hebr. 12:1, 2.

[DDD]

Ik had het over de formulering inwendig of effective.

Dat is toch helder uit het verband?

Het geloof is trouwens het antwoord op de roeping. Ik zie daar qua inwendigheid geen verschil tussen.