Bastaardvloeken in reformatorische kring

[Valcke]

Merkwaardig overigens dat men zich hier enerzijds uitspreekt tegen bastaardvloeken (en terecht), maar anderzijds deze vloeken wel in bedekte termen gaat beschrijven. Dergelijke beschrijven prikkelen het verstand in de zoektocht naar de ware vloek, wat in mijn ogen eenvoudige logica is. Je kan jezelf ook tegen bastaardvloeken uitspreken zonder dergelijke voorbeelden. Maar goed dat zal wel aan mij liggen

Ik heb geaarzeld of ik dat zou doen. Maar er zijn wel gradaties in bastaardvloeken. Vergeet het dan verder maar.

[Wijk]

Bastaardvloeken worden niet meer als bastaardvloeken gezien. Dat is achterhaald. Voor de duidelijkheid: niet in mijn ogen.
Op reformatorische scholen (misschien te algemeen gesteld) wordt niet meer gewaarschuwd. Op individuele basis nog wel.

Ik vind dat wel heel erg. In de casus die ik noemde: over 3-4 jaar staan deze meisjes zelf voor de klas op een refoschool.

Een van mijn vrienden volgde een opleiding voor onderwijsassistent, en juist die klas zorgde voor problemen met leraren. En dan te bedenken dat ze allemaal rond de 20 jaar zijn.

[Carrie]

Ja ik heb kinderen, maar die zijn nu allen volwassen. Gelukkig heb ik van hen dit nooit gehoord. Dat wisten ze denk ik te goed. Wat bij vrienden is voorgevallen waar wij niet bij waren, weet ik overigens niet.

Begrijp je..

Ik zelf schrok toen mijn oudste naar een ref. School ging. Had toen alleen een mp 3 speler (zette ik luisterboeken op onderweg naar vakantie) en op een dag stond er hardrock muziek op...
Had hij op school van iemand overgezet...

Je kan als ouder helaas steeds minder voorkomen. Daarom wordt voorleven en praten steeds belangrijker

Verstuurd vanaf mijn HTC 10 met Tapatalk

En tucht..
Twee waarschuwingen, daarna straf. Juist ook op scholen.
Dat sluit de liefde niet uit, integendeel. Lees de Spreuken maar.

Ik moet eerlijk bekennen dat het woordje "tucht"bij mij geen positief beeld geeft.
Wel ben ik het volledig met je eens dat waarschuwingen zonder gevolgen zinloos zijn.

[Valcke]

Lees je De Spreuken in de SV? Dan kan het woord tucht niet verkeerd verstaan worden.
(Wordt 32x in Spreuken gebruikt.)

[Carrie]

Lees je De Spreuken in de SV? Dan kan het woord tucht niet verkeerd verstaan worden.

Ik bedoelde dat het woord voor mij persoonlijk een negatieve bijsmaak heeft.
Maar onderschrijf ik wel het belang van strafmaatregelen.

[Lilian1975]

Bastaardvloeken worden niet meer als bastaardvloeken gezien. Dat is achterhaald. Voor de duidelijkheid: niet in mijn ogen.
Op reformatorische scholen (misschien te algemeen gesteld) wordt niet meer gewaarschuwd. Op individuele basis nog wel.

Ik vind dat wel heel erg. In de casus die ik noemde: over 3-4 jaar staan deze meisjes zelf voor de klas op een refoschool.

Een van mijn vrienden volgde een opleiding voor onderwijsassistent, en juist die klas zorgde voor problemen met leraren. En dan te bedenken dat ze allemaal rond de 20 jaar zijn.

Pedagogen zijn de slechtste opvoeders


Maar je hebt gelijk. Toch valt mij ook op dat respect ver te zoeken is. Zo ook het taalgebruik om te huilen is. En niet alleen in de pedagogische hoek.
Helaas heeft Carrie geen ongelijk. Onderschat de media en invloed daarvan niet. En ook wij zijn daardoor beïnvloed. De jonge generatie voor de klas is al helemaal gehersenspoeld. Wat wij vroeger niet vonden kunnen, vind de jongste generatie er allang bijhoren...

Wij leven thuis voor. Maar het verzet is soms hard. En het kaatst soms op een muur af. Dat verschilt per kind. Het voorleven is geen garantie. En veel gebeurt achter je rug alsnog. In die zin zijn we de grip kwijt als opvoeders.

Waar je tegelijkertijd kan afvragen had het leven in een beschermde zuil vroeger uiteindelijk de grip? En niet puur ons voorleven?
De wereld is allang in de zuil. En nu merken we dat we het met voorleven niet redden. Het in het paadje lopen is niet onze verdienste....
Gelovig Gebed blijft het voornaamste in de opvoeding. Waarbij het gaat zoals de Heere het wil.En dat is niet altijd zoals wij in gedachten hebben.

Heilzame Tucht wordt allang niet meer consequent toegepast. Met alle gevolgen van dien. We zeggen wel dat het goed is. Maar dan de praktijk he?
Basisschool kinderen kan je nog een beetje beschermen. Op het Vmbo minder. Het respectloze gedrag, taalgebruik zie je terug in gedrag naar docenten, naar ambtsdragers. Naar ouders. Het natuurlijk aanvoelen, geweten, is aangetast.
Het referentiekader van onze jeugd is niet meer alleen de kerk, het gezin. Het is voor dommigen vooral de wereld op de sociale media. Die invloed is zo sterk.
En dan het besef dat we daar zelf deel aan hebben
negatief? Ja.
Realistisch? Ja

[Carrie]

Bastaardvloeken worden niet meer als bastaardvloeken gezien. Dat is achterhaald. Voor de duidelijkheid: niet in mijn ogen.
Op reformatorische scholen (misschien te algemeen gesteld) wordt niet meer gewaarschuwd. Op individuele basis nog wel.

Ik vind dat wel heel erg. In de casus die ik noemde: over 3-4 jaar staan deze meisjes zelf voor de klas op een refoschool.

Een van mijn vrienden volgde een opleiding voor onderwijsassistent, en juist die klas zorgde voor problemen met leraren. En dan te bedenken dat ze allemaal rond de 20 jaar zijn.

Pedagogen zijn de slechtste opvoeders


Maar je hebt gelijk. Toch valt mij ook op dat respect ver te zoeken is. Zo ook het taalgebruik om te huilen is. En niet alleen in de pedagogische hoek.
Helaas heeft Carrie geen ongelijk. Onderschat de media en invloed daarvan niet. En ook wij zijn daardoor beïnvloed. De jonge generatie voor de klas is al helemaal gehersenspoeld. Wat wij vroeger niet vonden kunnen, vind de jongste generatie er allang bijhoren...

Wij leven thuis voor. Maar het verzet is soms hard. En het kaatst soms op een muur af. Dat verschilt per kind. Het voorleven is geen garantie. En veel gebeurt achter je rug alsnog. In die zin zijn we de grip kwijt als opvoeders.

Waar je tegelijkertijd kan afvragen had het leven in een beschermde zuil vroeger uiteindelijk de grip? En niet puur ons voorleven?
De wereld is allang in de zuil. En nu merken we dat we het met voorleven niet redden. Het in het paadje lopen is niet onze verdienste....
Gelovig Gebed blijft het voornaamste in de opvoeding. Waarbij het gaat zoals de Heere het wil.En dat is niet altijd zoals wij in gedachten hebben.

Heilzame Tucht wordt allang niet meer consequent toegepast. Met alle gevolgen van dien. We zeggen wel dat het goed is. Maar dan de praktijk hé?
Basisschool kinderen kan je nog een beetje beschermen. Op het Vmbo minder. Het respectloze gedrag, taalgebruik zie je terug in gedrag naar docenten, naar ambtsdragers. Naar ouders. Het natuurlijk aanvoelen, geweten, is aangetast.
Het referentiekader van onze jeugd is niet meer alleen de kerk, het gezin. Het is voor sommigen vooral de wereld op de sociale media. Die invloed is zo sterk.
En dan het besef dat we daar zelf deel aan hebben
negatief? Ja.
Realistisch? Ja

Wat een eerlijke en herkenbare reactie!

Zelf denk ik dat we in de loop der jaren heel veel respect verloren hebben.
Op scholen mochten leraren opeens met de voornaam genoemd worden, thuis noemde je je vader en moeder "jij" en soms ook zelfs bij de voornaam. de politie deed de pet af. Kleine dingen, maar naar mijn mening heeft dit alles invloed gehad dat het respect steeds meer verdwenen is.

Hoe triest is het dat een leerling een leraar voor alles uit kan maken, en dat wanneer die leraar dat kind even in de nek pakt geschorst wordt?

En klopt, met voorleven redden we het niet, maar wanneer we zelf anders handelen dan we belijden, worden we er wel gelijk op gepakt. Dus dat maakt wel dat juist nu onze daden op één lijn met ons belijden moeten zijn.
Verder was het vroeger genade en nu nog steeds.

Mijn vroegere predikant zei 3 jaar terug, we moeten de deur naar de wereld dichthouden. Toen dacht ik al...beste man, er zit allang geen deur meer in!
Nu hij wat oudere kinderen krijgt merk je dat ook hij daarmee geconfronteerd wordt.
Want ja, de invloed van de sociale media is enorm!

En het is op ref scholen echt niet beter!
Ik weet nog dat een juf die al zeker 15 jaar juf was toen 10 jaar geleden les gaf aan groep 3 en ze zei...ik voelde me net een stagiaire...ze luisteren niet en zijn brutaal...
(Nu is deze klas wel tot groep 8 een probleem gebleven en was de klas daarna echt een hele leuke klas. Soms lijkt het ook de plek in het gezin)

En toch...veel kinderen zijn depressief, veel jongeren missen een doel in hun leven...
Maar de meeste willen het niet erkennen en verliezen zich in gamen, drinken etc


En wat vind jij Heilzame tucht?

[Mara]

Merkwaardig overigens dat men zich hier enerzijds uitspreekt tegen bastaardvloeken (en terecht), maar anderzijds deze vloeken wel in bedekte termen gaat beschrijven. Dergelijke beschrijven prikkelen het verstand in de zoektocht naar de ware vloek, wat in mijn ogen eenvoudige logica is. Je kan jezelf ook tegen bastaardvloeken uitspreken zonder dergelijke voorbeelden. Maar goed dat zal wel aan mij liggen

Ik heb geaarzeld of ik dat zou doen. Maar er zijn wel gradaties in bastaardvloeken. Vergeet het dan verder maar.

Iemand gaat echt niet op zoektocht dan, want iedereen weet wel welke termen en bastaardvloeken er bedoeld worden.
Mensen zijn zich er niet altijd van bewust, veel termen zijn zo ingeburgerd.
Eentje die ik wel kan noemen is "hemeltjelief, of mijn hemel". De naam van God wordt hier niet in gebruikt, maar wij mochten dit echt niet zeggen thuis. Net als hartstikke. (ik zie dit weleens in wervingsadvertenties van kerken staan, om jongeren uit te nodigen)
Volgens mij gebruikte minister van Agt weleens het woord Sapristi. Weet niet waar het van afgeleid is, maar ook dat was een verboden term bij ons in huis.

[Lilian1975]

Ik vind dat wel heel erg. In de casus die ik noemde: over 3-4 jaar staan deze meisjes zelf voor de klas op een refoschool.

Een van mijn vrienden volgde een opleiding voor onderwijsassistent, en juist die klas zorgde voor problemen met leraren. En dan te bedenken dat ze allemaal rond de 20 jaar zijn.

Pedagogen zijn de slechtste opvoeders


Maar je hebt gelijk. Toch valt mij ook op dat respect ver te zoeken is. Zo ook het taalgebruik om te huilen is. En niet alleen in de pedagogische hoek.
Helaas heeft Carrie geen ongelijk. Onderschat de media en invloed daarvan niet. En ook wij zijn daardoor beïnvloed. De jonge generatie voor de klas is al helemaal gehersenspoeld. Wat wij vroeger niet vonden kunnen, vind de jongste generatie er allang bijhoren...

Wij leven thuis voor. Maar het verzet is soms hard. En het kaatst soms op een muur af. Dat verschilt per kind. Het voorleven is geen garantie. En veel gebeurt achter je rug alsnog. In die zin zijn we de grip kwijt als opvoeders.

Waar je tegelijkertijd kan afvragen had het leven in een beschermde zuil vroeger uiteindelijk de grip? En niet puur ons voorleven?
De wereld is allang in de zuil. En nu merken we dat we het met voorleven niet redden. Het in het paadje lopen is niet onze verdienste....
Gelovig Gebed blijft het voornaamste in de opvoeding. Waarbij het gaat zoals de Heere het wil.En dat is niet altijd zoals wij in gedachten hebben.

Heilzame Tucht wordt allang niet meer consequent toegepast. Met alle gevolgen van dien. We zeggen wel dat het goed is. Maar dan de praktijk hé?
Basisschool kinderen kan je nog een beetje beschermen. Op het Vmbo minder. Het respectloze gedrag, taalgebruik zie je terug in gedrag naar docenten, naar ambtsdragers. Naar ouders. Het natuurlijk aanvoelen, geweten, is aangetast.
Het referentiekader van onze jeugd is niet meer alleen de kerk, het gezin. Het is voor sommigen vooral de wereld op de sociale media. Die invloed is zo sterk.
En dan het besef dat we daar zelf deel aan hebben
negatief? Ja.
Realistisch? Ja

Wat een eerlijke en herkenbare reactie!

Zelf denk ik dat we in de loop der jaren heel veel respect verloren hebben.
Op scholen mochten leraren opeens met de voornaam genoemd worden, thuis noemde je je vader en moeder "jij" en soms ook zelfs bij de voornaam. de politie deed de pet af. Kleine dingen, maar naar mijn mening heeft dit alles invloed gehad dat het respect steeds meer verdwenen is.

Hoe triest is het dat een leerling een leraar voor alles uit kan maken, en dat wanneer die leraar dat kind even in de nek pakt geschorst wordt?

En klopt, met voorleven redden we het niet, maar wanneer we zelf anders handelen dan we belijden, worden we er wel gelijk op gepakt. Dus dat maakt wel dat juist nu onze daden op één lijn met ons belijden moeten zijn.
Verder was het vroeger genade en nu nog steeds.

Mijn vroegere predikant zei 3 jaar terug, we moeten de deur naar de wereld dichthouden. Toen dacht ik al...beste man, er zit allang geen deur meer in!
Nu hij wat oudere kinderen krijgt merk je dat ook hij daarmee geconfronteerd wordt.
Want ja, de invloed van de sociale media is enorm!

En het is op ref scholen echt niet beter!
Ik weet nog dat een juf die al zeker 15 jaar juf was toen 10 jaar geleden les gaf aan groep 3 en ze zei...ik voelde me net een stagiaire...ze luisteren niet en zijn brutaal...
(Nu is deze klas wel tot groep 8 een probleem gebleven en was de klas daarna echt een hele leuke klas. Soms lijkt het ook de plek in het gezin)

En toch...veel kinderen zijn depressief, veel jongeren missen een doel in hun leven...
Maar de meeste willen het niet erkennen en verliezen zich in gamen, drinken etc


En wat vind jij Heilzame tucht?

tucht die vanuit de liefde tot God, de ander wijst op de weg naar een leven in Christus. Dus geen tucht met haat. Maar wel met duidelijke grenzen. Scherp soms ook, zoals Jezus liefdevol was naar zondaren, maar de zonden scherp veroordeelde. Een tucht ook die jezelf weer op de juiste plek zet. Namelijk naast die andere zondaar. Niet beter, niet meer.
Niet gericht op ons eigen denken en voelen en vinden. Maar komend vanuit een gelovig leven. Een leven dat alleen het Leven in Christus gevonden heeft. die tucht doet niet denken dat wij door onze tucht iemand veranderen. Maar doet ons uitstrekken naar Hem, Die het werken wil en kan op Zijn tijd en op Zijn wijze. Dan hoeven we ons niet te verantwoorden naar onze omgeving. Alsof het allemaal in onze hand ligt. Ik hoop dat ik een beetje duidelijk bent.

ook hier hoor de verontwaardiging bij onze kinderen dat ze u tegen ons moeten zeggen. Dat hoeft niemand meer, zeggen ze dan. ( we spreken geen dialect)
Maar ook luisterhouding. Was op de basisschool al. Iemand aankijken, niet ongeïnteresseerd onderuit gezakt zitten. Niet met je eigen ding doorgaan...
Ze snapten werkelijk niet waar we het over hadden. Tot ik een keer een ouder morgen bijwoonde. Toen dacht ik, ik snap dat jullie het niet snappen. Er is geen eenheid meer tussen kerk, school en gezin. ( driestar) . Ik moet eerlijk zeggen dat ik toen dacht. Ben ik al zo oud dat ik er zo anders in sta? Ik denk dat dat nog wel meevalt.(leeftijd) Maar dat het is zoals eerder elders op het forum opgemerkt, de generaties volgen elkaar steeds sneller op.

Maar ook het real sociale leven waarin ze leren sociaal met elkaar om te gaan, met de wereld om zich heen. Het us verplaatst naar de digitale wereld. Waarin ze bijna niet gecorrigeerd worden, allemaal geliked worden. Hoeveel verjaardagen worden er nog gevierd met de klas ? Een deel doet het al niet meer. Ontmoetelkaar alleen via de media in de vakanties. Ik vind het verontrustend.

En zelf? Het is toch veel beter elkaar te spreken in real life dan via RF?

[Carrie]

Een van mijn vrienden volgde een opleiding voor onderwijsassistent, en juist die klas zorgde voor problemen met leraren. En dan te bedenken dat ze allemaal rond de 20 jaar zijn.

Pedagogen zijn de slechtste opvoeders


Maar je hebt gelijk. Toch valt mij ook op dat respect ver te zoeken is. Zo ook het taalgebruik om te huilen is. En niet alleen in de pedagogische hoek.
Helaas heeft Carrie geen ongelijk. Onderschat de media en invloed daarvan niet. En ook wij zijn daardoor beïnvloed. De jonge generatie voor de klas is al helemaal gehersenspoeld. Wat wij vroeger niet vonden kunnen, vind de jongste generatie er allang bijhoren...

Wij leven thuis voor. Maar het verzet is soms hard. En het kaatst soms op een muur af. Dat verschilt per kind. Het voorleven is geen garantie. En veel gebeurt achter je rug alsnog. In die zin zijn we de grip kwijt als opvoeders.

Waar je tegelijkertijd kan afvragen had het leven in een beschermde zuil vroeger uiteindelijk de grip? En niet puur ons voorleven?
De wereld is allang in de zuil. En nu merken we dat we het met voorleven niet redden. Het in het paadje lopen is niet onze verdienste....
Gelovig Gebed blijft het voornaamste in de opvoeding. Waarbij het gaat zoals de Heere het wil.En dat is niet altijd zoals wij in gedachten hebben.

Heilzame Tucht wordt allang niet meer consequent toegepast. Met alle gevolgen van dien. We zeggen wel dat het goed is. Maar dan de praktijk hé?
Basisschool kinderen kan je nog een beetje beschermen. Op het Vmbo minder. Het respectloze gedrag, taalgebruik zie je terug in gedrag naar docenten, naar ambtsdragers. Naar ouders. Het natuurlijk aanvoelen, geweten, is aangetast.
Het referentiekader van onze jeugd is niet meer alleen de kerk, het gezin. Het is voor sommigen vooral de wereld op de sociale media. Die invloed is zo sterk.
En dan het besef dat we daar zelf deel aan hebben
negatief? Ja.
Realistisch? Ja

Wat een eerlijke en herkenbare reactie!

Zelf denk ik dat we in de loop der jaren heel veel respect verloren hebben.
Op scholen mochten leraren opeens met de voornaam genoemd worden, thuis noemde je je vader en moeder "jij" en soms ook zelfs bij de voornaam. de politie deed de pet af. Kleine dingen, maar naar mijn mening heeft dit alles invloed gehad dat het respect steeds meer verdwenen is.

Hoe triest is het dat een leerling een leraar voor alles uit kan maken, en dat wanneer die leraar dat kind even in de nek pakt geschorst wordt?

En klopt, met voorleven redden we het niet, maar wanneer we zelf anders handelen dan we belijden, worden we er wel gelijk op gepakt. Dus dat maakt wel dat juist nu onze daden op één lijn met ons belijden moeten zijn.
Verder was het vroeger genade en nu nog steeds.

Mijn vroegere predikant zei 3 jaar terug, we moeten de deur naar de wereld dichthouden. Toen dacht ik al...beste man, er zit allang geen deur meer in!
Nu hij wat oudere kinderen krijgt merk je dat ook hij daarmee geconfronteerd wordt.
Want ja, de invloed van de sociale media is enorm!

En het is op ref scholen echt niet beter!
Ik weet nog dat een juf die al zeker 15 jaar juf was toen 10 jaar geleden les gaf aan groep 3 en ze zei...ik voelde me net een stagiaire...ze luisteren niet en zijn brutaal...
(Nu is deze klas wel tot groep 8 een probleem gebleven en was de klas daarna echt een hele leuke klas. Soms lijkt het ook de plek in het gezin)

En toch...veel kinderen zijn depressief, veel jongeren missen een doel in hun leven...
Maar de meeste willen het niet erkennen en verliezen zich in gamen, drinken etc


En wat vind jij Heilzame tucht?

tucht die vanuit de liefde tot God, de ander wijst op de weg naar een leven in Christus. Dus geen tucht met haat. Maar wel met duidelijke grenzen. Scherp soms ook, zoals Jezus liefdevol was naar zondaren, maar de zonden scherp veroordeelde. Een tucht ook die jezelf weer op de juiste plek zet. Namelijk naast die andere zondaar. Niet beter, niet meer.
Niet gericht op ons eigen denken en voelen en vinden. Maar komend vanuit een gelovig leven. Een leven dat alleen het Leven in Christus gevonden heeft. die tucht doet niet denken dat wij door onze tucht iemand veranderen. Maar doet ons uitstrekken naar Hem, Die het werken wil en kan op Zijn tijd en op Zijn wijze. Dan hoeven we ons niet te verantwoorden naar onze omgeving. Alsof het allemaal in onze hand ligt. Ik hoop dat ik een beetje duidelijk bent.

ook hier hoor de verontwaardiging bij onze kinderen dat ze u tegen ons moeten zeggen. Dat hoeft niemand meer, zeggen ze dan. ( we spreken geen dialect)
Maar ook luisterhouding. Was op de basisschool al. Iemand aankijken, niet ongeïnteresseerd onderuit gezakt zitten. Niet met je eigen ding doorgaan...
Ze snapten werkelijk niet waar we het over hadden. Tot ik een keer een ouder morgen bijwoonde. Toen dacht ik, ik snap dat jullie het niet snappen. Er is geen eenheid meer tussen kerk, school en gezin. ( driestar) . Ik moet eerlijk zeggen dat ik toen dacht. Ben ik al zo oud dat ik er zo anders in sta? Ik denk dat dat nog wel meevalt.(leeftijd) Maar dat het is zoals eerder elders op het forum opgemerkt, de generaties volgen elkaar steeds sneller op.

Ik begrijp je schrijven over de tucht, maar zou graag advies willen hoe je dat praktisch toepast?


Verstuurd vanaf mijn SM-T550 met Tapatalk

[Lilian1975]

@carrie,

Ach het gaat hier zo vaak mis...

Maar;

Bidden voordat je de tucht toepast. De Heere erbij betrekken. En inderdaad dan steeds weer ontdekken dat je er helemaal niets van bakt. En niets vanaf zal gaan bakken. Nu niet, gisteren niet en nooit niet.
Maar leren zien dat jij op zijn hoogst een middel in Zijn hand bent. En niet de oorzaak van verandering.
En dat maakt klein. Maakt afhankelijk.
Tucht niet toepassen alsof JIJ tot je ziel gekrenkt ben, alsof er tegen jou gezondigd is. Dat jij in je eer aangetast bent.
Tucht zo om God de eer te geven en niet Zijn schepselen te vernederen. Tucht zo men jaloers wordt op leven vanuit Hem .

Lukt mij dat?
Nee, meestal lukt dat deze zondaar tot de laatste ademsnik niet. Maar Hij heeft het wel gedaan. En Hij wil en kan het ook voor ons persoonlijk doen.


Dus Niet rusten, denken dat je kan opvoeden voordat je Hem als je persoonlijke Borg en Zaligmaker kent.
Een leven dan niet naar of vanuit de Wet, maar naar Hem Die de Wet volkomen volbracht heeft. En het van Hem te verwachten, ook in de tucht.

Een leven nauw met de Heere.

[JCM]

Bij het zingen van psalm 27:7 voelt de derde regel voor mij soms ongemakkelijk. Hoewel dit uiteraard niet zo door de dichter bedoeld is, kan het opgevat worden als het ijdel gebruik van Gods Naam.

Zo ik niet had geloofd, dat in dit leven
Mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou,
Mijn God, waar was mijn hoop, mijn moed, gebleven?
Ik was vergaan in al mijn smart en rouw.
Wacht op den HEER, godvruchte schaar, houd moed:
Hij is getrouw, de bron van alle goed;
Zo daalt Zijn kracht op u in zwakheid neer;
Wacht dan, ja wacht, verlaat u op den HEER.

[Jantje]

Vanmorgen zat ik in trein met 4 refomeisjes, ik veronderstel Pabo leerlingen. Één meisje gebruikte een bastaardvloek (klinkerverandering van een vd grofste vloeken). Klinkt voor mij verschrikkelijk - zeker uit de mond van een kerkelijk/reformatorisch persoon.

Ik heb haar daarover aangesproken (ben anders zo sterk niet). Maar ik merkte dat er nauwelijks besef van is dat dit erg is en wel degelijk een vorm van vloeken. Ik vraag mij af: Zijn bastaardvloeken gewoon geworden in (belangrijke) delen van onze gezindte? Wordt er thuis en op school nog wel voor gewaarschuwd of wordt het allemaal toegelaten als het maar niet een letterlijke vloek is?

Inderdaad heel erg. Toch sta ik er niet meer van te kijken. Het is heel erg dat ik dat moet constateren, maar het is wel zo.

Mensen vanuit de wereld begrijpen en rijmen het soms niet. Op christelijke middelbare scholen schijnt zelfs meer gevloekt te worden dan op openbare scholen. En dan heb ik het nog niet eens over de bastaardvloeken.

Mijns inziens heeft ook dit alles als oorzaak de digitalisering van onze samenleving en het gebruik van de moderne media.

[Carrie]

Vanmorgen zat ik in trein met 4 refomeisjes, ik veronderstel Pabo leerlingen. Één meisje gebruikte een bastaardvloek (klinkerverandering van een vd grofste vloeken). Klinkt voor mij verschrikkelijk - zeker uit de mond van een kerkelijk/reformatorisch persoon.

Ik heb haar daarover aangesproken (ben anders zo sterk niet). Maar ik merkte dat er nauwelijks besef van is dat dit erg is en wel degelijk een vorm van vloeken. Ik vraag mij af: Zijn bastaardvloeken gewoon geworden in (belangrijke) delen van onze gezindte? Wordt er thuis en op school nog wel voor gewaarschuwd of wordt het allemaal toegelaten als het maar niet een letterlijke vloek is?

Inderdaad heel erg. Toch sta ik er niet meer van te kijken. Het is heel erg dat ik dat moet constateren, maar het is wel zo.

Mensen vanuit de wereld begrijpen en rijmen het soms niet. Op christelijke middelbare scholen schijnt zelfs meer gevloekt te worden dan op openbare scholen. En dan heb ik het nog niet eens over de bastaardvloeken.

Mijns inziens heeft ook dit alles als oorzaak de digitalisering van onze samenleving en het gebruik van de moderne media.

Maar iedereen digitaliseert...
Denk je niet dat het met het feit te maken heeft dat er nog te weinig besef is en meegegeven wordt waarom we dingen wel en niet doen?

Daarbij zien we helaas ook geregeld, hoe strakker thuis, hoe losser ergens anders.

Verstuurd vanaf mijn SM-T550 met Tapatalk

[Erasmiaan]

Bij het zingen van psalm 27:7 voelt de derde regel voor mij soms ongemakkelijk. Hoewel dit uiteraard niet zo door de dichter bedoeld is, kan het opgevat worden als het ijdel gebruik van Gods Naam.

Zo ik niet had geloofd, dat in dit leven
Mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou,
Mijn God, waar was mijn hoop, mijn moed, gebleven?
Ik was vergaan in al mijn smart en rouw.
Wacht op den HEER, godvruchte schaar, houd moed:
Hij is getrouw, de bron van alle goed;
Zo daalt Zijn kracht op u in zwakheid neer;
Wacht dan, ja wacht, verlaat u op den HEER.

Dit vind ik wel echt erg. Dit is de uitholling van binnenuit. Gods kinderen mogen het "mijn God" gebruiken en waren ook de eersten die het gebruikten. Omdat je het kennelijk anderen hoort gebruiken vind je dat Gods kinderen en de kerk het ook niet meer mogen gebruiken. Je draait de zaak hier op een gruwelijke wijze om.