Een christen hoeft niets te vrezen, of...? Uit: weertopic

[-DIA-]

Gisteren hoorde ik via de autoradio een flard van een gesprek over het klimaat dat de laatste vier jaren de warmste ooit waren geweest.

Ik hoorde dat het de langste periode is zonder Elfstedentocht.
Maar het rayonhoofd blijft optimistisch. Deze zomer hadden we een wekenlang stabiel hogedrukgebied, als dit in de winter gebeurt heb je een zeer strenge winter.

Altijd het positieve eruit halen

Toch kan ik het niet helpen, hoewel het positieve er zeker nog is, te wijzen op de samenhang van de alles wat de tijd waarin wij nu leven uitmaakt. In dat licht denk ik vanzelf wat verder en dieper. Het is mijns inziens niet goed om één facet van ons tijdsgewricht te bezien, dan is de kans op scheefgroei, een voorbijzien, en een niet opmerken een gevaar. We moeten ons vanzelf wel aan de feiten houden zover we die kunnen bezien. Speculeren doen we niet, we nemen alleen waar.
Dat wil zeggen: De gebeurtenissen in Bijbels licht proberen te zien, wat er zowel op wereldschaal speelt (oorlogen, aardbevingen, een klimaat dat we stuk gemaakt hebben, enz) maar ook, daar beslist niet los van, wat er speelt in veel kleinere kringen: van individu tot gezin, en verder tot families, gemeenten, provincies en landelijk (politiek, trends, dingen die gebeuren).
Als we hier wat dieper op ingaan, wat tot nu toe weinig mensen op dit forum door hebben, zo het lijkt, zouden we wel eens heel hard moeten schrikken. En juist de rust, het feit dat we niet schrikken, dat moet opmerkzaam maken. Ik zal aannemen dat het forum daar niet in eerste instantie voor bedoeld is, maar het lijkt me niet verkeerd de vinger eens te leggen bij het geheel van wat er in deze tijd in de wereld speelt.
Vroeger waren er meer ernstige tijdredes. Deze zie ik ook verdwijnen. En als ze er nog eens zijn, dan lijkt het zoals onze dominee het eens uitdrukte "even een donderbui die overdrijft", om daarna ons leven weer verder te leven. Ik wil me ook hierbij niet buiten de schuldigen stellen.

Wat er in het klimaat speelt, daar heeft de mens niet zomaar een antwoord op. En wellicht komt de mens wel eens machteloos te staan.

[refo]

Een christen hoeft nergens van te schrikken.

[Jantje]

Een christen hoeft nergens van te schrikken.

Inderdaad niet nee. Het was Jezus Zelf, Die zei (in Matthéüs 24 vers 25): Zie, Ik heb het u voorzegd.

[eilander]

Een christen hoeft nergens van te schrikken.

Inderdaad niet nee. Het was Jezus Zelf, Die zei (in Matthéüs 24 vers 25): Zie, Ik heb het u voorzegd.

Jullie staan dan op een hoogte die niet iedere christen kan vinden. Het aantal keren dat de Heere moest zeggen 'vreest niet' duidt daar ook al op.

[Jantje]

Uiteraard is dat zeker waar. Maar in sommige casussen reageer je anders, dan in andere. Ik neem aan dat jij wel begrijpt hoe ik dat bedoel. Of niet?

Bovendien is minstens de helft van wat @DIA zegt pertinent onwaar en niet aantoonbaar juist. Ik hoor heel vaak een tijdrede.

[-DIA-]

Een christen hoeft nergens van te schrikken.

Ja zelf de haren kunnen ten berge rijzen als op Gods oordelen wordt gestaard.
En zeg nu niet dat de dichter geen waar gelovige was.
En Amos roept het uit: Wee den gerusten te Sion, en den zekeren op den berg van Samaria!

Ik geloof dat het volk soms meer vreest dan de grote christenen van nu.
Nee, niet altijd, maar toch, als op de grote majesteit Gods wordt gezien en wie en wat een mens is.

Er wordt wel gezegd: die niet hoeven te vrezen, en die alles te vrezen hebben die vrezen niet.
Ik geloof dat dit ook de praktijk uitwijst.

[Jantje]

Ik vrees niet, neen, schoon ik door duist're dalen;
In doodsgevaar, bekommerd om moest dwalen,
Gij blijft mij bij in alle tegenspoeden;
Uw stok en staf zal mij altoos behoeden.
Gij troost mijn ziel, en richt, in mededogen,
De tafel aan, voor mijner haat'ren ogen.

Hoe zie jij bovenstaande Psalm 23 vers 2 dan in dat licht?

Overigens zeg ik hiermee niet dat Gods kinderen nooit strijd en aanvechtingen kunnen hebben! Integendeel, dat kan juist heel goed. Maar dat is toch wat anders dan het vrezen zoals jij dat bedoelt?

[Herman]

Een christen hoeft nergens van te schrikken.

Ja zelf de haren kunnen ten berge rijzen als op Gods oordelen wordt gestaard.
En zeg nu niet dat de dichter geen waar gelovige was.
En Amos roept het uit: Wee den gerusten te Sion, en den zekeren op den berg van Samaria!

Ik geloof dat het volk soms meer vreest dan de grote christenen van nu.
Nee, niet altijd, maar toch, als op de grote majesteit Gods wordt gezien en wie en wat een mens is.

Er wordt wel gezegd: die niet hoeven te vrezen, en die alles te vrezen hebben die vrezen niet.
Ik geloof dat dit ook de praktijk uitwijst.

Daarom hoeft een christen nog steeds niets te vrezen.

[eilander]

Ik vrees niet, neen, schoon ik door duist're dalen;
In doodsgevaar, bekommerd om moest dwalen,
Gij blijft mij bij in alle tegenspoeden;
Uw stok en staf zal mij altoos behoeden.
Gij troost mijn ziel, en richt, in mededogen,
De tafel aan, voor mijner haat'ren ogen.

Hoe zie jij bovenstaande Psalm 23 vers 2 dan in dat licht?

Overigens zeg ik hiermee niet dat Gods kinderen nooit strijd en aanvechtingen kunnen hebben! Integendeel, dat kan juist heel goed. Maar dat is toch wat anders dan het vrezen zoals jij dat bedoelt?

Dat is inderdaad iets anders, dat gaat over de persoonlijke aanvechting en vrees. Het gaat hier over de vrees voor de oordelen.
DIA zegt overigens zelf ook dat Gods kind niets zou hóeven te vrezen.
Het ene gaat over de praktijk, en de opmerkingen van Jantje en Herman gaan over de troost daartegenover.

Als het gaat over de psalmen, weet ik er ook nog wel één Jantje:
Psalm 119:120 onberijmd: "Het haar mijns vleses is te berge gerezen van verschrikking voor U, en ik heb gevreesd voor Uw oordelen."
en vers 52 en 53 van dezelfde psalm:
"Ik heb gedacht, o HEERE, aan Uw oordelen vanouds aan, en heb mij getroost. Grote beroering heeft mij bevangen vanwege de goddelozen, die Uw wet verlaten." (kanttekening: Te weten, als ik gedenk hoe zwaarlijk zij zondigen, en hoe zware straffen zij te verwachten hebben).

Ik vind het altijd mooi om te lezen dat van Ebed-melech geschreven staat dat hij zowel vreesde voor de vijanden, als op God vertrouwde. Blijkbaar kan dat ook samen gaan. Hij werd voor zijn vrees niet bestraft, maar kreeg daarentegen een wonderlijke belofte in een uiterst moeilijke tijd (zie Jer. 39:16-18).
Jeremia zal toen ook niet veel lofliederen gezongen hebben, denk ik. Domme man...

[Jantje]

Ik vrees niet, neen, schoon ik door duist're dalen;
In doodsgevaar, bekommerd om moest dwalen,
Gij blijft mij bij in alle tegenspoeden;
Uw stok en staf zal mij altoos behoeden.
Gij troost mijn ziel, en richt, in mededogen,
De tafel aan, voor mijner haat'ren ogen.

Hoe zie jij bovenstaande Psalm 23 vers 2 dan in dat licht?

Overigens zeg ik hiermee niet dat Gods kinderen nooit strijd en aanvechtingen kunnen hebben! Integendeel, dat kan juist heel goed. Maar dat is toch wat anders dan het vrezen zoals jij dat bedoelt?

Dat is inderdaad iets anders, dat gaat over de persoonlijke aanvechting en vrees. Het gaat hier over de vrees voor de oordelen.
DIA zegt overigens zelf ook dat Gods kind niets zou hóeven te vrezen.
Het ene gaat over de praktijk, en de opmerkingen van Jantje en Herman gaan over de troost daartegenover.

Als het gaat over de psalmen, weet ik er ook nog wel één Jantje:
Psalm 119:120 onberijmd: "Het haar mijns vleses is te berge gerezen van verschrikking voor U, en ik heb gevreesd voor Uw oordelen."
en vers 52 en 53 van dezelfde psalm:
"Ik heb gedacht, o HEERE, aan Uw oordelen vanouds aan, en heb mij getroost. Grote beroering heeft mij bevangen vanwege de goddelozen, die Uw wet verlaten." (kanttekening: Te weten, als ik gedenk hoe zwaarlijk zij zondigen, en hoe zware straffen zij te verwachten hebben).

Ik vind het altijd mooi om te lezen dat van Ebed-melech geschreven staat dat hij zowel vreesde voor de vijanden, als op God vertrouwde. Blijkbaar kan dat ook samen gaan. Hij werd voor zijn vrees niet bestraft, maar kreeg daarentegen een wonderlijke belofte in een uiterst moeilijke tijd (zie Jer. 39:16-18).
Jeremia zal toen ook niet veel lofliederen gezongen hebben, denk ik. Domme man...

Jouw reactie is nu al weer heel anders, dan datgene wat @DIA beweert, bij @DIA mis ik een gedeelte.

[Mannetje]

Zijt niet hooggevoelend, maar vrees.

En ja, ik ben mij bewust dat dit citaat van Paulus in een iets ander verband staat, desalniettemin wil ik ze toch ter overweging meegeven.

[refo]

Een waar christen hoeft nergens bang voor te zijn. Niet dat hem geen erge dingen kunnen overkomen. Maar dat heet dan weer kruisdragen.
Allerlei zaken uit de praktijk zeggen niets als dat over ongeloof gaat.

[Jeremiah]

Het is niet voor niets dat Christus zo vaak tegen zn kinderen zegt: vreest niet. Gods volk vreest zo vaak, de huichelaar nooit.

[Mara]

Daarom hoeft een christen nog steeds niets te vrezen.

Vrees, angst, is een normale emotie en ook nuttig, want het brengt je tot aktie (vluchten, vechten of bevriezen)
Ik vind het iets te makkelijk gesteld dat een christen niet bang hoeft te zijn. Ik ken niemand die nooit bang is geweest.

[Herman]

Het is niet voor niets dat Christus zo vaak tegen zn kinderen zegt: vreest niet. Gods volk vreest zo vaak, de huichelaar nooit.

Zeker. Maar het is de taak de profeet om niet alléén het oordeel aan te zeggen, maar ook de verberging tegen dat oordeel te verkondigen en te wijzen op de Enige Toevlucht en Rotssteen. Dat laatste 'vrees niet' wordt door het ongeloof te niet gedaan, zoals Refo terecht stelt.