Onmiddellijke straf op de zonde (uit:GG)

[Ambtenaar]

Aan de ene kant moeten we inderdaad uitkijken een beschuldigende vinger te wijzen, zoals de Heere Jezus ook concludeerde naar aanleiding van de omgekomenen bij de toren van Siloam.

Het gaat niet om een beschuldigende vinger. Het gaat erom of een gebeurtenis of voorval te interpreteren is als straf van God.

Maar daar moeten we wel juist in onderscheiden. Een ongeval op zichzelf kan je niet duiden als een straf op een vermeende zonde. Maar dat verschilt gradueel van de situatie dat een openbare zonde plaatsvind en dat daarna iets voorvalt wat je als vergelding kunt zien.

We kunnen ten principale niet onderscheiden of voorvallen een straf van God zijn.

[Herman]

We kunnen ten principale niet onderscheiden of voorvallen een straf van God zijn.

Dat kan je alleen als je God dood verklaard. Maar als Hij alles bestuurt, dan kan je daar toch zeker iets over zeggen.

Twee. De dood op zichzelf is een straf die iedereen wacht. De bijbel is daar helder over. Het plotseling wegvallen van iemand door de dood heeft dus een zeer nauwkeurige relatie met het eenvoudige feit dat de dood zelf een straf is.

[Goudleus]

We kunnen ten principale niet onderscheiden of voorvallen een straf van God zijn.

Dat kan je alleen als je God dood verklaard. Maar als Hij alles bestuurt, dan kan je daar toch zeker iets over zeggen.

Twee. De dood op zichzelf is een straf die iedereen wacht. De bijbel is daar helder over. Het plotseling wegvallen van iemand door de dood heeft dus een zeer nauwkeurige relatie met het eenvoudige feit dat de dood zelf een straf is.

Heftige conclusie: alleen als je God dood verklaart . Ook niet waar overigens. Wat we veel vaker in de Bijbel zien, is dat God niet straft, geduld heeft.

[refo]

Aan de ene kant moeten we inderdaad uitkijken een beschuldigende vinger te wijzen, zoals de Heere Jezus ook concludeerde naar aanleiding van de omgekomenen bij de toren van Siloam.

Het gaat niet om een beschuldigende vinger. Het gaat erom of een gebeurtenis of voorval te interpreteren is als straf van God.

Maar daar moeten we wel juist in onderscheiden. Een ongeval op zichzelf kan je niet duiden als een straf op een vermeende zonde. Maar dat verschilt gradueel van de situatie dat een openbare zonde plaatsvind en dat daarna iets voorvalt wat je als vergelding kunt zien.

We kunnen ten principale niet onderscheiden of voorvallen een straf van God zijn.

Over het algemeen wordt dat 'onderscheiden' gedaan bij de ongevallen van anderen, terwijl Jezus in het geval van Siloam juist aanraadt je af te vragen: hoe zou het met mij zijn als dat mij zou overkomen?
De beren bij Elisa en het kinderloos blijven van Michal worden in de bijbel direct gelinkt met de bedreven zonde. Dan is er geen twijfel.

[Herman]

Heftige conclusie: alleen als je God dood verklaart . Ook niet waar overigens. Wat we veel vaker in de Bijbel zien, is dat God niet straft, geduld heeft.

God is barmhartig én rechtvaardig. Dat kan je niet tegenover elkaar weg verklaren.

Als je God kent, weet Hij hoe Hij handelt. Hij straft zowel de zonde als dat Hij hen barmhartig is die in Jezus Christus geloven.

Als je vind dat je Gods handelen niet kunt kennen, dan komt dat op hetzelfde neer als dat Hij onkenbaar is. Wanneer God niet gekend kan worden, hoe kan je dan nog weten dat Hij bestaat?

Verder neem ik hier graag uitdrukkelijk stelling tegen de gedachte dat God een lieve Vader is en dat er verder niet meer over Hem gezegd kan worden. Meer daarover kun je lezen bij prof. A. van de Beek.

[Herman]

Over het algemeen wordt dat 'onderscheiden' gedaan bij de ongevallen van anderen, terwijl Jezus in het geval van Siloam juist aanraadt je af te vragen: hoe zou het met mij zijn als dat mij zou overkomen?
De beren bij Elisa en het kinderloos blijven van Michal worden in de bijbel direct gelinkt met de bedreven zonde. Dan is er geen twijfel.

Uiteraard. Overigens heb ik mij de halve zondag bepeinst wat de vrouw van Lot nu eigenlijk verkeerd deed toen zij omkeek en daarvoor direct een straf kreeg opgelegd. Het feit dat het anderen in de bijbel overkomt, maakt dus de kans groot dat het nog steeds gebeurd.

[Mannetje]

Ik vind het nogal wat hoe stellig er over straf en oordeel gesproken wordt. Ik vind het in de Bijbel niet zo terug dat God aanleiding geeft om relaties te leggen tussen daden en gebeurtenissen bij anderen. Bovendien is Gods straf ook vaderlijk, toch?

Voor wie in Christus is wel, buiten Hem is God een verterend vuur. De eeuwige straf is niet vaderlijk, maar de straf door de Rechter opgelegd.

[Dodo]

Over het algemeen wordt dat 'onderscheiden' gedaan bij de ongevallen van anderen, terwijl Jezus in het geval van Siloam juist aanraadt je af te vragen: hoe zou het met mij zijn als dat mij zou overkomen?
De beren bij Elisa en het kinderloos blijven van Michal worden in de bijbel direct gelinkt met de bedreven zonde. Dan is er geen twijfel.

Uiteraard. Overigens heb ik mij de halve zondag bepeinst wat de vrouw van Lot nu eigenlijk verkeerd deed toen zij omkeek en daarvoor direct een straf kreeg opgelegd. Het feit dat het anderen in de bijbel overkomt, maakt dus de kans groot dat het nog steeds gebeurd.

De vrouw van Lot keek om, omdat ze haar oude woonplaats niet los kon laten. Het was uitdrukkelijk verboden om om te kijken, maar ze kennelijk kon ze niet scheiden van haar oude woonplaats, met al de zondigheid daar.
Gezien het gedrag van de dochters van Lot daarna, was het gezin wel degelijk beïnvloed door de slechte gewoontes van Sodom/Gomorra. Het lijkt er op dat Lot daar nog het minst gevoelig voor was.

[Goudleus]

Heftige conclusie: alleen als je God dood verklaart . Ook niet waar overigens. Wat we veel vaker in de Bijbel zien, is dat God niet straft, geduld heeft.

God is barmhartig én rechtvaardig. Dat kan je niet tegenover elkaar weg verklaren.

Als je God kent, weet Hij hoe Hij handelt. Hij straft zowel de zonde als dat Hij hen barmhartig is die in Jezus Christus geloven.

Als je vind dat je Gods handelen niet kunt kennen, dan komt dat op hetzelfde neer als dat Hij onkenbaar is. Wanneer God niet gekend kan worden, hoe kan je dan nog weten dat Hij bestaat?

Verder neem ik hier graag uitdrukkelijk stelling tegen de gedachte dat God een lieve Vader is en dat er verder niet meer over Hem gezegd kan worden. Meer daarover kun je lezen bij prof. A. van de Beek.

1. God kennen betekent niet dat je exact weet wat Hij doet. Wie kan God totaal doorgronden?

2. Nergens in de Bijbel is het volledig kennen van Gods doen een voorwaarde voor geloof.

3. Dat God een lieve Vader is, daar kun je Bijbels gezien niet uitdrukkelijk stelling tegen nemen. Wel vanuit eigen beleving wellicht. Overigens is dat ook niet gezegd, dat dat het enige is wat van God te zeggen is.

[eilander]

Je speelt met woorden. Van 'totaal ongeloofwaardig' stap je moeiteloos over naar 'niet verifieerbaar' en vervolgens naar 'onbetrouwbaar'. Dat zijn geen vergelijkbare begrippen. Niet verifieerbaar kan ik wel volgen, maar ik zou echt oppassen met iets totaal ongeloofwaardig noemen. Op z'n best suggereert dat dat God niet onmiddelijk de zonde zou kunnen straffen.

Ik heb nergens gesteld dat God niet (onmiddellijk) zou kunnen straffen. Dat is een misplaatste conclusie.

Het punt is dat wij mensen niet kunnen beoordelen of een bepaald gevolg een straf van God is. Er is dus geen causaal verband aantoonbaar. En daarom moeten we ons verre houden van het publiekelijk kenbaar maken van onze eigen interpretatie, laat staan dit als feit presenteren. We moeten God niet voor ons eigen karretje spannen, en dat doen we door publiekelijk uit te spreken en als feit te presenteren dat God in een bepaald geval heeft gehandeld.

In het geval dat ik ken, nu zo'n 25 jaar geleden, werd dat door meer mensen opgemerkt. Maar er waren ook mensen die het gewoon toevallig noemden. Dat is toch in elk geval te kort door de bocht?

Ik weet niet of iets als toeval te bestempelen te kort door de bocht is. Net zomin weet ik of iets een straf van God is op de zonde. God openbaart namelijk niet dat Hij gestraft heeft. Toeval of straf, dat hangt af van de persoonlijke overtuiging van de omstanders. Blijkbaar waren er op het geval waar jij op doelt verschillende zienswijzen. De ene zienswijze is niet te prefereren boven de andere, mijns inziens.

Ik ben het heel erg met je oneens. Zeker dat laatste slaat natuurlijk nergens op. Dat iemand die niet in God gelooft, iets toevallig noemt is nogal logisch. Wat moet-ie anders?
We spreken hier als christenen onder elkaar. En ik ben het er zonder meer mee eens dat we heel voorzichtig moeten zijn, maar een verband opmerken tussen zonde en onmiddellijke straf hoeft niet per definitie hetzelfde te zijn als 'God voor je karretje spannen'.

[eilander]

Ambtenaar, de zaken ten aanzien van 'zichtbare oordelen Gods' en het opmerken van Gods voorzienigheid in dit leven zijn mij te heilig en dierbaar om op je afwerende en steeds wijzigende postings te reageren. Dat het hier dikwijls fout gaat, juist ook in de reformatorische gezindte, is helaas maar al te waar. Maar daarmee blijft toch staan dat de mens in bijzondere gevallen iets weten kan en mag van Gods leidingen in dit leven, ook ten aanzien van sommige opmerkelijke oordelen.

Verder gaan sommige anderen met de discussie een heel andere richting op waar het niet over ging. Prima, maar dat zijn wel andere vraagstellingen.

Even verplaatst, voor het gemak op deze manier.

[Mara]

Onmiddellijk is met dubbel l

[J.C. Philpot]

Onmiddellijk is met dubbel l

Warempel. Ik denk dat ik het ook altijd fout heb geschreven.

[Mara]

Onmiddellijk is met dubbel l

Warempel. Ik denk dat ik het ook altijd fout heb geschreven.

Ik zie dat de fout begonnen is bij eilander.

[eilander]

Onmiddellijk is met dubbel l

Warempel. Ik denk dat ik het ook altijd fout heb geschreven.

Ik zie dat de fout begonnen is bij eilander.

Inderdaad. Dom zeg...