Besteding zondag (uit: Weekdiensten)

[eilander]

Ehh... het ging over boeken lezen op zondag. Of maakt dat geen verschil?

Nee voor mij niet. De boeken die ik op zondag niet kan lezen vanwege grof taalgebruik, lees ik doordeweeks dan ook niet.
Jij doelt op een soort aansluiting op de kerkdienst, dat werkt niet op commando.
Mijn vader was heel erg streng, zeker w.b. de zondagsbesteding, maar we mochten zelf weten wat we gingen lezen.
Ik zat als kind weleens in zijn boeken te bladeren, begreep er niet zo veel van, vond de platen wel heel mooi (boeken waren vroeger vaak geïllustreerd). Zelfs toen ik jong volwassen was, liet ik zijn boekenkast ongemoeid.
Je moet er "gerijpt" voor zijn, zelf naar toe groeien.
Als mijn vader mij had gedwongen om die "zware" boeken te gaan lezen, had ik er een afkeer van gekregen.
Nu waren de kinderboeken vroeger natuurlijk veel belerender en opvoedend dan tegenwoordig.
Het goede werd beloond en het kwade werd bestraft.
Opoe bad hardop en opa praatte met zijn kleinkinderen. De wereld zag er overzichtelijk uit. Dat is nu vrijwel niet meer in een kinderboek, het moet vooral spannend en eigentijds zijn.

Nu ja, het kán volgens mij ook anders. En ik geloof ook dat we daarvoor ons uiterste best moeten doen. Uit zichzelf pakken ze niet zo snel naar 'goede' boeken.

[DDD]

Wat ik altijd vreemd vond, was dat medeleerlingen soms op zondag hun huiswerk van godsdienst mochten maken en leren. Dat kon bij ons niet, toen ik jong was, en in mijn eigen gezin wilde ik dat ook niet. Het is huiswerk, ze doen het alleen omdat het moet van school.

Ja. Dat vind ik nou ook. Of zelfs catechisatievragen leren.

[Maanenschijn]

In ons gezin houden we de zondag niet als een dag met de deur dicht, waar niet mag worden buiten gespeeld en dergelijke. De telefoons van de kinderen blijven uit, behalve bij het zingen ‘s avonds. We zingen de psalmen van Meeuwse met elkaar en die lezen we mee op het scherm. Na het zingen doet 1 van de gezinsleden (ja, ook alle kinderen) om de beurt een gebed. Soms lezen ze het voor, soms zijn er weinig woorden, soms zijn we allen geroerd door het pure wat er wordt uitgesproken.

Wat we lezen is niet om het even, geen stripboeken etc. Graag een goed boek, als een mooi leesboek of wat ik afgelopen zondag zag: de Christenreis, geschreven voor kinderen/jeugd. Op vakantieritten luisteren we altijd naar de Christenreis, het is heel beeldend en herkenbaar voor onze kinderen. Ik heb ook een aantal kinderen waar lezen moeilijk voor is of de concentratie erg moeilijk is. Dan is lezen best wat lastiger.

De zondag is ook een dag voor het gezin. De jongens voetballen graag, we eten graag lang met elkaar (bbq bijvoorbeeld). Of een lange wandeling in het natuurgebied direct achter onze tuin. Ook spelletjes worden gedaan.

Ik ervaar het soms best als lastig, hoe houden we de tieners bij een goede zondagbesteding, zodat ze zich niet terugtrekken met hun telefoon op hun kamer. Twee (van de thuis wonenden) zijn er al boven de 18, als ouders kun je dan alleen maar als voorbeeld zijn, ondanks dat ze zich nog moeten houden aan huiselijke regels. Maar als ze zondag vertrekken ben je ze helemaal kwijt, met ook de weerslag op de rest van de jongere kinderen. Daarom zoeken we niet naar een strak keurslijf, maar wel met redelijk duidelijke aanwijzingen. Waarbij we als ouders het goede voorbeeld moeten geven. Huiswerk (ook voor godsdienst etc.) wordt niet gedaan.

Dit alles natuurlijk naast twee keer kerkgang. Overigens ben ik behoorlijk bereisd en in veel landen bij Christenen geweest. Wees zuinig wat we als zondag in onze Gereformeerde traditie hebben, maar verabsoluteer het niet. Het rondkijken over de wereld heeft mij een hoop dingen uit de eigen traditie doen relativeren en ook waarderen.

[Zeeuwse huisvrouw]

In ons gezin houden we de zondag niet als een dag met de deur dicht, waar niet mag worden buiten gespeeld en dergelijke. De telefoons van de kinderen blijven uit, behalve bij het zingen ‘s avonds. We zingen de psalmen van Meeuwse met elkaar en die lezen we mee op het scherm. Na het zingen doet 1 van de gezinsleden (ja, ook alle kinderen) om de beurt een gebed. Soms lezen ze het voor, soms zijn er weinig woorden, soms zijn we allen geroerd door het pure wat er wordt uitgesproken.

Wat we lezen is niet om het even, geen stripboeken etc. Graag een goed boek, als een mooi leesboek of wat ik afgelopen zondag zag: de Christenreis, geschreven voor kinderen/jeugd. Op vakantieritten luisteren we altijd naar de Christenreis, het is heel beeldend en herkenbaar voor onze kinderen. Ik heb ook een aantal kinderen waar lezen moeilijk voor is of de concentratie erg moeilijk is. Dan is lezen best wat lastiger.

De zondag is ook een dag voor het gezin. De jongens voetballen graag, we eten graag lang met elkaar (bbq bijvoorbeeld). Of een lange wandeling in het natuurgebied direct achter onze tuin. Ook spelletjes worden gedaan.

Ik ervaar het soms best als lastig, hoe houden we de tieners bij een goede zondagbesteding, zodat ze zich niet terugtrekken met hun telefoon op hun kamer. Twee (van de thuis wonenden) zijn er al boven de 18, als ouders kun je dan alleen maar als voorbeeld zijn, ondanks dat ze zich nog moeten houden aan huiselijke regels. Maar als ze zondag vertrekken ben je ze helemaal kwijt, met ook de weerslag op de rest van de jongere kinderen. Daarom zoeken we niet naar een strak keurslijf, maar wel met redelijk duidelijke aanwijzingen. Waarbij we als ouders het goede voorbeeld moeten geven. Huiswerk (ook voor godsdienst etc.) wordt niet gedaan.

Dit alles natuurlijk naast twee keer kerkgang. Overigens ben ik behoorlijk bereisd en in veel landen bij Christenen geweest. Wees zuinig wat we als zondag in onze Gereformeerde traditie hebben, maar verabsoluteer het niet. Het rondkijken over de wereld heeft mij een hoop dingen uit de eigen traditie doen relativeren en ook waarderen.

Herkenbaar wat je schrijft en mee eens!
Wij zijn net terug van vakantie en in museum kwam ik een zin tegen die mij best liet nadenken over dit thema, vooral omdat wij met onze oudste zoon hier pittige discussies over hebben. Er stond geschreven op een kerkbank, de zondag was vroeger een dag van bezinning en ontmoeting. Ik herinner me niet concreet wat er verder precies stond, was in trant van dat er die dag daarom ook visites afgelegd werden naar ouders etc. Ik vroeg me ter plaatse af, zou ik dan niet teveel gericht hebben op bezinning? Ontmoeting had vroeger in mijn omgeving niet echt een plaats op de zondag. Weten jullie hoe de zondag in de vroegere kerk vorm had? Ik bedoel dan de tijd na de reformatie toen er vanuit hervormde kerken nog geen afscheidingen waren.

[Bijdrager]

Wat ik altijd vreemd vond, was dat medeleerlingen soms op zondag hun huiswerk van godsdienst mochten maken en leren. Dat kon bij ons niet, toen ik jong was, en in mijn eigen gezin wilde ik dat ook niet. Het is huiswerk, ze doen het alleen omdat het moet van school.

Ja. Dat vind ik nou ook. Of zelfs catechisatievragen leren.

Ik krijg zondags vaak huiswerk op. Mag dat wel?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Tiberius]

Alleen als je het doordeweeks maakt.

[Bijdrager]

Leren is ook huiswerk, het is niet altijd maken!


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Mara]

Ik vond een artikeltje, drie generaties en hun zondagsbesteding.
Een citaat eruit, ik vind het kenmerkend:
Mijn vader is bij elkaar opgeteld achttien jaar lang ouderling en diaken geweest. Terugkijkend besef ik dat hij zich als ambtsdrager erg verantwoordelijk moet hebben gevoeld voor zijn gezin. Op zondagmiddag gingen onze wegen uit elkaar: terwijl mijn vader klassiekemuziekplaten draaide in de woonkamer, luisterden wij boven naar popmuziek, heel zachtjes of met een koptelefoon op. Gediscussieerd werd er nauwelijks.’

https://www.onderwegonline.nl/5464-drie ... sbesteding

Dit alles natuurlijk naast twee keer kerkgang. Overigens ben ik behoorlijk bereisd en in veel landen bij Christenen geweest. Wees zuinig wat we als zondag in onze Gereformeerde traditie hebben, maar verabsoluteer het niet

Ik ben zelf minder strikt geworden.
Ik beluisterde eens een preek van een GG predikant die eigenlijk korte metten maakte met wetjes en regeltjes. Ik denk omdat hij een tijd in het buitenland heeft verkeerd.
Bijvoorbeeld de regel dat je op zaterdagavond na 24 uur opeens niets meer mag doen en pas op zondagavond 24 uur mag vertrekken naar je werk of elders.
En is er een ongelukje gebeurd met bloed of braaksel, gooi dat vieze wasgoed in je wasmachine en laat die het werk doen. Ipv met een stinkende emmer in huis te zitten.
Ik weet niet hoe het nu gaat of dat het per gezin verschillend is, maar het is voorgekomen dat een kraamverpleegkundige bepaalde werkzaamheden niet mocht verrichten na een bevalling.
Het beddengoed moest in een emmer zout water worden gezet.

[Piet Puk]

Wat ik altijd vreemd vond, was dat medeleerlingen soms op zondag hun huiswerk van godsdienst mochten maken en leren. Dat kon bij ons niet, toen ik jong was, en in mijn eigen gezin wilde ik dat ook niet. Het is huiswerk, ze doen het alleen omdat het moet van school.

Ja. Dat vind ik nou ook. Of zelfs catechisatievragen leren.

Ik krijg zondags vaak huiswerk op. Mag dat wel?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Je bedoelt huiswerk vanwege de predicatie?

[Bijdrager]

Wat ik altijd vreemd vond, was dat medeleerlingen soms op zondag hun huiswerk van godsdienst mochten maken en leren. Dat kon bij ons niet, toen ik jong was, en in mijn eigen gezin wilde ik dat ook niet. Het is huiswerk, ze doen het alleen omdat het moet van school.

Ja. Dat vind ik nou ook. Of zelfs catechisatievragen leren.

Ik krijg zondags vaak huiswerk op. Mag dat wel?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Je bedoelt huiswerk vanwege de predicatie?

Exact!


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Mannes]

Wat ik altijd vreemd vond, was dat medeleerlingen soms op zondag hun huiswerk van godsdienst mochten maken en leren. Dat kon bij ons niet, toen ik jong was, en in mijn eigen gezin wilde ik dat ook niet. Het is huiswerk, ze doen het alleen omdat het moet van school.

Ja. Dat vind ik nou ook. Of zelfs catechisatievragen leren.

Ik krijg zondags vaak huiswerk op. Mag dat wel?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Natuurlijk wel. Zeker op zo'n dag komt tot ons de oproep: “Onderzoek de Schriften, want die zijn het die van Mij getuigen” (Joh. 5:39).

[liz boer]

Wat ik altijd vreemd vond, was dat medeleerlingen soms op zondag hun huiswerk van godsdienst mochten maken en leren. Dat kon bij ons niet, toen ik jong was, en in mijn eigen gezin wilde ik dat ook niet. Het is huiswerk, ze doen het alleen omdat het moet van school.

Ja. Dat vind ik nou ook. Of zelfs catechisatievragen leren.

Ik krijg zondags vaak huiswerk op. Mag dat wel?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Natuurlijk wel. Zeker op zo'n dag komt tot ons de oproep: “Onderzoek de Schriften, want die zijn het die van Mij getuigen” (Joh. 5:39).

Nee iedere dag! ook al is de zondag bij uitstek een dag waar je naar de kerk kan en je kan bezinnen op die ene eerste dag van de week, is het onderzoek de schriften niet speciaal voor die ene dag.

[Mannes]

Ja. Dat vind ik nou ook. Of zelfs catechisatievragen leren.

Ik krijg zondags vaak huiswerk op. Mag dat wel?


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Natuurlijk wel. Zeker op zo'n dag komt tot ons de oproep: “Onderzoek de Schriften, want die zijn het die van Mij getuigen” (Joh. 5:39).

Nee iedere dag! ook al is de zondag bij uitstek een dag waar je naar de kerk kan en je kan bezinnen op die ene eerste dag van de week, is het onderzoek de schriften niet speciaal voor die ene dag.

Beetje open deur hè...
Dat we alle dagen de Schrift moeten onderzoeken zal iedereen wel beseffen.

Het gaat hier om de vraag of je op zondag met huiswerk bezig mag zijn. Ik probeer aan de hand van deze tekst uit te leggen dat het zeker op zondag legitiem is om bovengenoemd soort huiswerk te doen.

[DDD]

Dat is alleen maar verstorend in de discussie. Je gebruikt het woord 'huiswerk' overdrachtelijk en stelt dan dat je best op zondag 'huiswerk' mag meekrijgen.

Dat is natuurlijk helemaal geen reden om op zondag vervelende klusjes te doen zoals bijvoorbeeld catechisatievragen voorbereiden.

[Hendrien]

Ik denk niet dat er een duidelijke scheidslijn te trekken is tussen wel en niet mogen. Wat we wel kunnen concluderen is dat deze vormen van zondagsrust voorkwamen uit een goede gedachte, eerbied voor de sabbath en een bepaalde angst om te zondigen, Stel dat ik met dit of dat de Heere verdriet doe... Jammer dat daar tegenwoordig weinig meer van overgebleven is.

Ik heb het nog steeds, alhoewel ik vaak reactie krijg dat ik dan wettisch ben of farizees ben.
Ik heb ooit 1 keer moeten tanken, omdat ik vanwege een spoedgeval op zondag naar een stervend familielid moest.
Ik vond het verschrikkelijk dat het benzinelampje ging branden. Heb het minimum getankt en contant betaald, slaat nergens op, maar ik voelde me zo schuldig. Ik heb de kinderen altijd geleerd dat hun tank vol moet en ik zorgde daar ook voor en die ene keer toevallig niet.
Mijn ouders steunden de vereniging zondagsrust en na hun overlijden heb ik nog een paar jaar betaald en toen het lidmaatschap beëindigd.
Het knaagt, toch wel.
Waar je mee opgegroeid bent, raak je ten diepste niet kwijt, of gooi je juist zo ver mogelijk weg.

Ik zou ook nooit tanken op zondag, maar in zo'n geval zou ik me echt niet schuldig voelen.