Op zeker is Rom 5 wel een definitie van bevinding. Wie de Romeinenbrief verstaat, verstaat ook de profeten en de rest van de Bijbel.Erasmiaan schreef:Romeinen 5 is geen definitie van bevinding. Het beschrijft wat bevinding werkt.Tiberius schreef:Ik vind hem niet sterk, omdat het niet concreet is.Erasmiaan schreef:De definitie van ds. Moerkerken blijft sterk:
“Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen”
Het blijft een beetje een rookgordijn, omdat deze volzin meer vragen oproept dan beantwoordt.
Bijvoorbeeld: wat zijn precies geestelijke ervaringen? Moeten die dan niet getoetst worden aan de Bijbel? Wat versta je onder Gods kinderen, wie bepaalt dat? Mag je pas van bevinding spreken als je eerst kan zeggen: hij of zij is een kind van God? Enzovoorts.
Daarom blijf ik liever bij de definitie van Romeinen 5, zoals ik hierboven citeerde.
Bij elke definitie zijn vragen te stellen. Je zou een boek moeten schrijven over bevinding, om alle vragen voor te zijn. Veel vragen die je stelt kun je namelijk ook stellen bij Romeinen 5.
Mijn definitie van bevinding is het antwoord op de volgende vraag:
Wat heeft de Heere in mijn ziel gedaan?
Maar lieve broeders, het geloof is niet álleen maar bevinding. Laten we de doop en het avondmaal ook niet vergeten. Laten we ethische vraagstukken ook niet vergeten. Wat schieten we tekort als het gaat om evangeliseren/zending/lichtend licht, zoutend zout etc.
Het draait niet alleen maar om bevinding, maar het is wel ontzettend belangrijk.