Wat is bevinding?

[Hollander]

Bedankt voor je reactie, Jantje. Zo is het in ieder geval duidelijk wat jij met bevinding bedoeld.

Ik ben ook nog benieuwd naar een definiëring van bevinding, door @Bezorgd.

[Erasmiaan]

De definitie van ds. Moerkerken blijft sterk:

“Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen”

[Hollander]

De definitie van ds. Moerkerken blijft sterk:

“Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen”

Dit is juist, maar verdient nog aanvulling. Deze definitie betreft met name de zijde van de rechtvaardigmaking, waar is de heiligmaking die daar onlosmakelijk mee verbonden is?

[Jantje]

De definitie van ds. Moerkerken blijft sterk:

“Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen”

Prachtig!

[Erasmiaan]

De definitie van ds. Moerkerken blijft sterk:

“Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen”

Dit is juist, maar verdient nog aanvulling. Deze definitie betreft met name de zijde van de rechtvaardigmaking, waar is de heiligmaking die daar onlosmakelijk mee verbonden is?

Sinds wanneer is heiligmaking geen weldaad? Ook in de heiligmaking is het een leven der genade. Maar vooruit, ik snap deels wat je bedoelt. Ook de strijd tussen vlees en geest is bevinding.

[DDD]

De definitie van ds. Moerkerken blijft sterk:

“Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen”

Wat voegt het woordje 'komt' toe in deze definitie?

[Hollander]

De definitie van ds. Moerkerken blijft sterk:

“Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen”

Dit is juist, maar verdient nog aanvulling. Deze definitie betreft met name de zijde van de rechtvaardigmaking, waar is de heiligmaking die daar onlosmakelijk mee verbonden is?

Sinds wanneer is heiligmaking geen weldaad? Ook in de heiligmaking is het een leven der genade. Maar vooruit, ik snap deels wat je bedoelt. Ook de strijd tussen vlees en geest is bevinding.

De praxis van de heiligmaking is één van de belangrijke elementen uit de brief van Jakobus. De uiting daarvan en vrucht daaruit hoort ook bij bevinding. Oftewel: geestelijk leven.
(Ter verheldering, ik doel niet op activistische werkheiligheid)

[HersteldHervormd]

Bevinding is ervaring.
Zie Romeinen 5. Lijdzaamheid (=volharding) werkt bevinding. En de bevinding werkt hoop.
Als beide niet het geval is, kom je bij de negatieve kwalificaties van Bezorgd uit. Men kan dan veel roepen, maar het blijft niet meer dan een rookgordijn.

Wat zijn de kaders van deze ervaring? Want dat is een heel breed begrip, waarmee je heel veel kanten uit kan. Ervaring van wat? Hoe komt dat tot uiting?

Ik vind het sowieso wat wonderlijk dat preken wel beoordeeld kunnen o.b.v. mate van bevindelijkheid, maar dat vervolgens bevinding niet gedefinieerd kan worden.

Je vraagt je af wat de kaders zijn? Dat is totaal niet moeilijk. De kaders liggen vast gegrond in Christus, en geopenbaard in de Bijbel. Voor wie zich afvraagt hoe het zit met de interpretatie van de Bijbel wil ik dan nog iets duidelijker zijn. Kijk en lees aandacht naar wat de Heere Jezus zelf verkondigd, tijdens zijn omwandeling op deze aarde heeft gezegd. Dit zijn woorden rechtstreeks van Hem, je kunt ze letterlijk lezen, alhoewel er soms wel beeldspraak word gebruikt.

Ik acht de rest van de Bijbel niet voor vaag hoor, alleen je zit altijd met hoe moet een bepaald gedeelte uit de Bijbel lezen. Daar kan onduidelijkheid/onenigheid over zijn. Maar welke christen kan de woorden van Jezus zelf in twijfel trekken? Of er zelf iets bij of af doen? Blijf zo dicht mogelijk bij het Woord. En dat geld niet alleen voor Evangelische christen, maar ook voor de hypercalvinisten en alles wat daartussen zit.

[Tiberius]

De definitie van ds. Moerkerken blijft sterk:

“Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen”

Ik vind hem niet sterk, omdat het niet concreet is.
Het blijft een beetje een rookgordijn, omdat deze volzin meer vragen oproept dan beantwoordt.
Bijvoorbeeld: wat zijn precies geestelijke ervaringen? Moeten die dan niet getoetst worden aan de Bijbel? Wat versta je onder Gods kinderen, wie bepaalt dat? Mag je pas van bevinding spreken als je eerst kan zeggen: hij of zij is een kind van God? Enzovoorts.

Daarom blijf ik liever bij de definitie van Romeinen 5, zoals ik hierboven citeerde.

[-DIA-]

Er klopt iets niet, of er is geen aandacht aan geschonken. Want het is niet zo dat er geen bevindelijke preken op Prekenweb staan, en doel met name op de audiopreken.
Luister bv. eens heel aandachtig naar preken van wijlen ds. G. Schipaanboord? Die spreekt uit de bevinding, naar het hart van Jeruzalem.
Dat bedoel ik dus, en ik begrijp ook wel dat niet iedereen het dan nog verstaat. Maar als we het niet verstaan, dan ga ik er ook niet verder op in, want dit lijkt me een van de meest explosieve zaken die aan bod kunnen komen op Refoforum. We willen het begrijpen. Daar ligt de hele kwestie.

[DDD]

Dat is mijns inziens juist niet het verschil. Jij wilt het ook begrijpen, maar alleen niet met het verstand, maar met je gevoel.

[-DIA-]

Dat is mijns inziens juist niet het verschil. Jij wilt het ook begrijpen, maar alleen niet met het verstand, maar met je gevoel.

Ook dat niet. Hoewel bevinding niet in het gevoel ligt, gaat het niet buiten gevoel om. Maar louter gevoel is ook als de tranen van de dochteren van Jeruzalem.
Er wordt wel gezegd: We hadden een geloofsleer, maar we willen nu een begripsleer. Een leer die we met ons verstand kunnen ontleden. Verstaan we het niet, of worden we er buiten gepreekt, dan is het tegenwoordig niet goed

Misschien wat brutaal als ik mezelf citeer, maar zou de hele spraakverwarring niet een oordeel over de kerk zijn?
Ik heb hierboven wat opgemerkt, en dat blijft liggen. Toch zou de hele spraakverwarring daar wel eens kunnen liggen: We willen een begripsleer, we willen het met ons verstand beredeneren en fileren, maar dat zal nooit gaan.
Verder is het ook te verstaan, dat daarom de bevindelijke predikers door velen niet meer zo geliefd zijn, want velen willen er niet buiten gepreekt worden, en komen ze onder een bevindelijke preek dan is de dominee fout en de critici ergeren zich en zij zijn goed.
Kort gezegd, we zouden in deze discussie het volgende kunnen opmerken: De strijd tussen het verliezen en het willen winnen. En het willen begrijpen. Dat lijkt me de hele zaak.

[Erasmiaan]

De definitie van ds. Moerkerken blijft sterk:

“Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen”

Ik vind hem niet sterk, omdat het niet concreet is.
Het blijft een beetje een rookgordijn, omdat deze volzin meer vragen oproept dan beantwoordt.
Bijvoorbeeld: wat zijn precies geestelijke ervaringen? Moeten die dan niet getoetst worden aan de Bijbel? Wat versta je onder Gods kinderen, wie bepaalt dat? Mag je pas van bevinding spreken als je eerst kan zeggen: hij of zij is een kind van God? Enzovoorts.

Daarom blijf ik liever bij de definitie van Romeinen 5, zoals ik hierboven citeerde.

Romeinen 5 is geen definitie van bevinding. Het beschrijft wat bevinding werkt.

Bij elke definitie zijn vragen te stellen. Je zou een boek moeten schrijven over bevinding, om alle vragen voor te zijn. Veel vragen die je stelt kun je namelijk ook stellen bij Romeinen 5.

[eilander]

De definitie van ds. Moerkerken blijft sterk:

“Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen”

Ik vind hem niet sterk, omdat het niet concreet is.
Het blijft een beetje een rookgordijn, omdat deze volzin meer vragen oproept dan beantwoordt.
Bijvoorbeeld: wat zijn precies geestelijke ervaringen? Moeten die dan niet getoetst worden aan de Bijbel? Wat versta je onder Gods kinderen, wie bepaalt dat? Mag je pas van bevinding spreken als je eerst kan zeggen: hij of zij is een kind van God? Enzovoorts.

Daarom blijf ik liever bij de definitie van Romeinen 5, zoals ik hierboven citeerde.

Ik vind het best een duidelijke definitie, maar ik zou er aan toe willen voegen zoals Maarten Luther dat benaderde: dat een belofte van God wáár bevonden wordt.
Natuurlijk moeten geestelijke ervaringen getoetst worden aan de Bijbel. Als het los staat van Gods beloften is het helemaal geen bevinding.
De andere vragen vind ik heel bijzonder, als ik eerlijk mag zijn.
Wie bepaalt wie Gods kinderen zijn? Dat bepaalt de Heere Zelf.
Een bevinding hoort inderdaad bij een kind van God. Anders is het hoogstens een verstandelijke ervaring, die misschien voor het oog dichtbij komt.

Met deze definitie is ook direct duidelijk dat je niet over bevinding kunt spreken als het alleen maar over het juiste woordgebruik gaat. Bevinding gaat om het hart.

[Jongere]

De definitie van ds. Moerkerken blijft sterk:

“Bevinding is het geheel van geestelijke ervaringen, die Gods kinderen ondervinden, wanneer de Heilige Geest de weldaden die door Christus verworven zijn, komt toepassen”

Dit is juist, maar verdient nog aanvulling. Deze definitie betreft met name de zijde van de rechtvaardigmaking, waar is de heiligmaking die daar onlosmakelijk mee verbonden is?

Ik begrijp je niet. Hoe kom je erbij dat deze definitie met name de rechtvaardigmaking betreft? Het gaat over de ervaring van de toepassing van Christus' weldaden. Dat lijkt me inderdaad de juiste omschrijving van bevinding. Onder die weldaden valt evengoed de heiligmaking en de heerlijkmaking, om maar iets te noemen.