Gramschap jegens de Heere

Plaats reactie
Gebruikersavatar
Van Ewijk
Berichten: 1753
Lid geworden op: 01 apr 2015, 18:05

Gramschap jegens de Heere

Bericht door Van Ewijk »

Wellicht een heikel onderwerp en zeer zelden besproken, het is toch een gegeven dat zo bijbels is als het maar kan, De mens die met zijn innerlijke gevoelens overhoop ligt en dan vooral met woede en teleurstelling jegens de Heere.
Zo was daar Mozes, ''schrap mij dan maar uit uw boek'' De profeet Jona met de plant en laten wij vooral Job niet vergeten.
Zelfs de Heere Jezus vroeg nog aan het kruis ''Vader , waarom heeft u mij verlaten?''
Ook wij in deze hedendaagse maatschappij worstelen er wel eens mee.
En aangezien wij niets meer zijn dan de Heere Jezus is het niet meer dan logisch dat we bij de harde slagen des levens soms ook worstelen met geloof en vooral de waarom-vraag...
Van zware gevallen van verlies van een dierbare, zware lijdenswegen, ongeval tot lichtere zaken zoals de teloorgang van een huwelijk of andere tegenspoed.

Echter, De mens die niet van zijn/haar geloof valt doet het echter zonder uitingen die niet door de beugel kunnen, doch moeten wij bedenken dat wij God ook niet kunnen foppen met vrome gebeden die niet overeenstemmen met ons gemoed.
God kijkt door ons heen en kent onze gedachten stap voor stap.
En natuurlijk is er op Bijbelse grond de belofte dat Hij ons nooit laat vallen.
Voor de duidelijkheid, ik wil hier nergens zeggen dat de mens ook maar de geringste kans heeft ergens zijn ''gelijk'' te kunnen halen jegens de Heere.

Ik wil alleen de vraag belichten daar Hij in zijn oneindige wijsheid en inzicht begrip voor ons heeft, in hoeverre Hij dit toestaat en wij het ons zelf toe staan...
Ik ben toch benieuwd hoe sommigen onder u hier persoonlijk of in groepsverband mee zijn omgegaan en wat uw mening is wat betreft de algemeenheid.
Ook voor de buitenwacht is het goed te laten zien dat men dit onderwerp als gelovigen niet schuwt.
Immers is de naam van God in alle zaken vertegenwoordigd..
''Niemand is armer dan hij die in tijden van nood zijn geloof verliest.''
Mannetje
Berichten: 7692
Lid geworden op: 23 mei 2014, 09:54
Locatie: Tholen

Re: Gramschap jegens de Heere

Bericht door Mannetje »

@Van Ewijk: Een moeilijk onderwerp wat je aanroert. Een teer onderwerp ook. Een forum leent zich niet voor het uiten van de meest persoonlijke gevoelens hieromtrent, maar toch een paar gedachten hierbij.

De eerste gedachte haal ik uit je onderschrift: ''Niemand is armer dan hij die in tijden van nood zijn geloof verliest.''
Staat dit op gespannen voet met "gramschap jegens de Heere"? Ik meen van niet. Of het hebben en uiten van deze gramschap in zichzelf "toelaatbaar" is, valt nog te bezien. Maar het uiten van een bittere klacht naar de "God mijns heils" (Ps 88) is wel degelijk een uiting van geloof. Let dan wel op het woordje "mijns".

Het tweede. Uit het feit dat Mozes, Jona, Jeremia, Elia en anderen bittere klachten uiten richting de Heere kun je niet afleiden dat het ook goed is. Wel kun je er uit afleiden dat dergelijke klachten gepaard kunnen gaan met oprecht geloof. Anders gezegd: wie deze bittere klachten in zijn of haar ziel tegenkomt, hoeft daaruit niet te concluderen dat hij of zij geen kind van God zou kunnen zijn.

Het derde. Niet alle bittere klachten zijn geoorloofd. Zie de geschiedenis van Jona, waar de Heere de vraag stelt: "Is uw toorn billijk ontstoken?" Blijkbaar niet dus. Ditzelfde vind ik terug in Psalm 73, waar Asaf zichzelf een groot beest noemt om deze gedachten. Waar ligt de scheidslijn? Ik weet het niet.

Het vierde. Kun je de klachten van de Bijbelheiligen op één lijn zetten met het bittere kruiswoord "Mijn God, Mijn God, waarom hebt gij mij verlaten?". Ik denk het niet. De Heere Jezus was volmaakt, wij mensen zijn het niet. Wel blijkt uit het kruiswoord dat bittere klachten zondeloos kunnen zijn. Waar ik bij punt drie opmerkte dat niet alle bittere klachten zijn geoorloofd, wil ik hier opmerken dat ze dus wel geoorloofd kunnen zijn.

Het vijfde. Het zijn zware tijden, waarin de bittere klachten uit onze ziel opstijgen. Achteraf blijken het niet altijd de slechtste tijden te zijn.

Het zesde. Wees bewogen met hen die deze bittere klachten uiten. Al te makkelijk klinkt het gezegde: "Vraag niet waarom, maar vraag waartoe." Het is een dooddoener, die de realiteit van bittere nood geen recht doet.

Dit zijn zomaar een paar gedachten bij dit onderwerp.

Tot slot een psalm ter bemoediging van worstelaars:
1 Een onderwijzing, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach.
2 Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen, alzo schreeuwt mijn ziel tot U, o God!
3 Mijn ziel dorst naar God, naar den levenden God; wanneer zal ik ingaan, en voor Gods aangezicht verschijnen?
4 Mijn tranen zijn mij tot spijs dag en nacht; omdat zij den gansen dag tot mij zeggen: Waar is uw God?
5 Ik gedenk daaraan, en stort mijn ziel uit in mij, omdat ik placht heen te gaan onder de schare, en met hen te treden naar Gods huis, met een stem van vreugdegezang en lof, onder de feesthoudende menigte.
6 Wat buigt gij u neder, o mijn ziel! en zijt onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven voor de verlossingen Zijns aangezichts.
7 O mijn God! mijn ziel buigt zich neder in mij, daarom gedenk ik Uwer uit het land van de Jordaan, en Hermon, uit het klein gebergte.
8 De afgrond roept tot den afgrond, bij het gedruis Uwer watergoten; al Uw baren en Uw golven zijn over mij heengegaan.
9 Maar de HEERE zal des daags Zijn goedertierenheid gebieden, en des nachts zal Zijn lied bij mij zijn; het gebed tot den God mijns levens.
10 Ik zal zeggen tot God: Mijn Steenrots! waarom vergeet Gij mij? Waarom ga ik in het zwart, vanwege des vijands onderdrukking?
11 Met een doodsteek in mijn beenderen honen mij mijn wederpartijders, als zij den gansen dag tot mij zeggen: Waar is uw God?
12 Wat buigt gij u neder, o mijn ziel! en wat zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven; Hij is de menigvuldige Verlossing mijns aangezichts, en mijn God.
-
Jongere
Berichten: 7754
Lid geworden op: 14 apr 2004, 15:45

Re: Gramschap jegens de Heere

Bericht door Jongere »

Mooie bijdrage, Mannetje. Dank daarvoor.

De psalmen zijn voor mij rond dit soort vragen en omstandigheden toch altijd het enige houvast. Ik geloof dat we veel daaruit mogen naspreken in tijden waarin we zelf de woorden niet meer weten te vinden. Zoals de eerlijke vraag van de dichter: "HEERE, waarom verbergt Gij U in tijden van benauwdheid?"
Pas las ik in de inleiding van de kanttekening op de Psalmen:
...zodat er geen toestand van enig christenmens zal kunnen bedacht of gevonden worden, waarin hij niet uit dit boek naar wens zou kunnen gediend zijn tot bevrediging zijner consciëntie en bevordering zijner zaligheid.
Gebruikersavatar
Van Ewijk
Berichten: 1753
Lid geworden op: 01 apr 2015, 18:05

Re: Gramschap jegens de Heere

Bericht door Van Ewijk »

Mannetje schreef:@Van Ewijk: Een moeilijk onderwerp wat je aanroert. Een teer onderwerp ook. Een forum leent zich niet voor het uiten van de meest persoonlijke gevoelens hieromtrent, maar toch een paar gedachten hierbij.
Weet ik, ik wil ook niet van iedereen het naadje van de kous weten.
Mannetje schreef:De eerste gedachte haal ik uit je onderschrift: ''Niemand is armer dan hij die in tijden van nood zijn geloof verliest.''
Staat dit op gespannen voet met "gramschap jegens de Heere"? Ik meen van niet.
Ikzelf ook niet, als men algemeen gesproken nergens in zou geloven zou men immers ook geen gramschap/teleurstelling kunnen hebben.

Verder dank voor uw uitgebreide reactie, dit is precies de benadering van dit thema wat ik voor ogen had.
Het blijft inderdaad glad ijs.
''Niemand is armer dan hij die in tijden van nood zijn geloof verliest.''
Mannetje
Berichten: 7692
Lid geworden op: 23 mei 2014, 09:54
Locatie: Tholen

Re: Gramschap jegens de Heere

Bericht door Mannetje »

Als het gaat om de vraag: "Waarom lijkt U het niet te horen?" moest ik denken aan een gedicht van Revius.
Ik heb het in het gedichtentopic geplaatst, maar ik ze het ook hier maar neer. Het is oud-Nederlands, maar hopelijk toch te begrijpen.

Aenvechtinge

Ick heb om u genaed' o grote God, gebeden,
Maer och! ghy hebtse my in mijnen druck ontseyt.
Ick heb geroepen om u milde goedicheyt,
Maer hebse niet gevoelt in mijn ellendicheden.

Ick heb om uwe liefd' geworstelt en gestreden
Maer hebbe te vergeefs daer lange na gebeyt.
Ick hebbe dick gesocht u mede-dogentheyt,
Maer en verneemse niet tot op den dach van heden.

Hoe licht cost u genae bekeren mijn gemoet.
U liefd' en goedicheyt my trecken tot het goed'.
U mede-dogentheyt vant quade my bevrijden.

Eylaes! wat seg'ick Heer! dewijl mijn herte tracht
Na uwe soeticheyt, so heeft daer in gewracht
U goetheyt, u genae, u liefd', u medelijden.
-
Plaats reactie