Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Misschien is het nuttig om af en toe iets uit de jaren van weleer te schrijven. Niet bedoeld voor negatieve sentimenten, verre daarvan, Maar gedachtig zijnde aan het woord: Ik zal de daden des HEEREN gedenken; ja, ik zal gedenken Uw wonderen van ouds her, Psalmen 77, En deze woorden, die ik u heden gebiede, zullen in uw hart zijn. En gij zult ze uw kinderen inscherpen, en daarvan spreken, als gij in uw huis zit, en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt, en als gij opstaat. Deut. 6, en Opdat gij gedachtig zijt aan de woorden, die van de heilige profeten te voren gesproken zijn, 2 Petrus 3, en vele teksten die ons opwekken om de wonderen Gods niet te vergeten.
De Kleine Koarke in Rijssen* (21)
*De kleine kerk in Rijssen
Voor dominee W.C. Lamain is het geen vraag meer waarover hij moet preken als de trein in Rijssen aankomt.
'Toen ik 's avonds in de consistorie van de Eschkerk kwam, vroeg de ouderling wat hij moest lezen. Ik kon en mocht die avond niet anders preken dan wat in mijn hart gevallen was. Ik zei tegen die ouderling: 'Lees maar Jesaja 9.' De Heere gaf woorden, maar ik mag ook geloven enkele zaken in verband met de inhoud van die tekst. (…)
Toen de kerk uitging, kwam Mientje zeer bedaard en eerbiedig naar de preekstoel. Nee, zij was niet iemand die emotioneel was en beweging maakte in het openbaar.
Ze was door Gods genade een vrouw met een ootmoedige en stille geest, die kostelijk voor God is.
Ze had een vraag en ze wenste dat die beantwoord werd. Ze vroeg mij, of ik met die tekst waarover ik gepreekt had van huis gekomen was, of dat de Heere die tekst mij gegeven had toen ik reeds op reis was naar Rijssen. Dat was niet zo moeilijk te beantwoorden. Toen ik zei, dat terwijl ik op reis was, die tekst op mijn hart gebonden werd, zei ze: 'Dan is het goed.'
Ze was niet iemand die emotioneel was
Het was al niet vroeg meer, toen wij de Eschkerk verlieten, maar zij ging nog met de kerkenraad en met ons mee naar het huis, waar wij vertoefden als wij in Rijssen waren.
Uit de volheid des harten begon die vriendin te spreken. De Heere had haar bij vernieuwing in diepe wegen en onder zware bestrijdingen gebracht van de vorst der duisternis.
Zij had bij vernieuwing in haar leven ingeleefd, met de godvruchtige koning Josafat: In ons is geen kracht tegen deze grote menigte. De strijd was zo zwaar voor haar ziel, dat ze er niet uit, niet door en niet boven kon komen. Het was van alle kanten afgesneden en omkomen. Maar daar openbaarde Zich die gezegende Koning en Bruidegom van haar ziel weer en verklaarde Zijn dierbare Naam aan haar ziel: Sterke God. (…)
Ze had de nacht daarvoor in grazige weiden mogen verkeren, in de binnenkameren des Heeren mogen zijn, waar ze de heerlijkheid van Christus had mogen aanschouwen. Dat was donderdagnacht geweest.
En toen ze door die helse tiran weer zo geplaagd werd, zei ze: Heere nu is er vanavond kerk, mag ik nu aan U vragen dat, als het waar geweest is, het dan vanavond door die jonge leraar die hoopt voor te gaan, bevestigd mag worden, daardoor, dat hij diezelfde tekst zal hebben uit Jesaja.' Voor Mientje Vrijdag gebruikt de Heere ds. Lamain als een instrument in Zijn hand.
Bron: Rijssens Nieuwsnblad
De Kleine Koarke in Rijssen* (21)
*De kleine kerk in Rijssen
Voor dominee W.C. Lamain is het geen vraag meer waarover hij moet preken als de trein in Rijssen aankomt.
'Toen ik 's avonds in de consistorie van de Eschkerk kwam, vroeg de ouderling wat hij moest lezen. Ik kon en mocht die avond niet anders preken dan wat in mijn hart gevallen was. Ik zei tegen die ouderling: 'Lees maar Jesaja 9.' De Heere gaf woorden, maar ik mag ook geloven enkele zaken in verband met de inhoud van die tekst. (…)
Toen de kerk uitging, kwam Mientje zeer bedaard en eerbiedig naar de preekstoel. Nee, zij was niet iemand die emotioneel was en beweging maakte in het openbaar.
Ze was door Gods genade een vrouw met een ootmoedige en stille geest, die kostelijk voor God is.
Ze had een vraag en ze wenste dat die beantwoord werd. Ze vroeg mij, of ik met die tekst waarover ik gepreekt had van huis gekomen was, of dat de Heere die tekst mij gegeven had toen ik reeds op reis was naar Rijssen. Dat was niet zo moeilijk te beantwoorden. Toen ik zei, dat terwijl ik op reis was, die tekst op mijn hart gebonden werd, zei ze: 'Dan is het goed.'
Ze was niet iemand die emotioneel was
Het was al niet vroeg meer, toen wij de Eschkerk verlieten, maar zij ging nog met de kerkenraad en met ons mee naar het huis, waar wij vertoefden als wij in Rijssen waren.
Uit de volheid des harten begon die vriendin te spreken. De Heere had haar bij vernieuwing in diepe wegen en onder zware bestrijdingen gebracht van de vorst der duisternis.
Zij had bij vernieuwing in haar leven ingeleefd, met de godvruchtige koning Josafat: In ons is geen kracht tegen deze grote menigte. De strijd was zo zwaar voor haar ziel, dat ze er niet uit, niet door en niet boven kon komen. Het was van alle kanten afgesneden en omkomen. Maar daar openbaarde Zich die gezegende Koning en Bruidegom van haar ziel weer en verklaarde Zijn dierbare Naam aan haar ziel: Sterke God. (…)
Ze had de nacht daarvoor in grazige weiden mogen verkeren, in de binnenkameren des Heeren mogen zijn, waar ze de heerlijkheid van Christus had mogen aanschouwen. Dat was donderdagnacht geweest.
En toen ze door die helse tiran weer zo geplaagd werd, zei ze: Heere nu is er vanavond kerk, mag ik nu aan U vragen dat, als het waar geweest is, het dan vanavond door die jonge leraar die hoopt voor te gaan, bevestigd mag worden, daardoor, dat hij diezelfde tekst zal hebben uit Jesaja.' Voor Mientje Vrijdag gebruikt de Heere ds. Lamain als een instrument in Zijn hand.
Bron: Rijssens Nieuwsnblad
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
-
- Berichten: 12
- Lid geworden op: 02 apr 2015, 13:21
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Bij het lezen van dit artikel wil ik toch e.e.a. opmerken. Ik zal mijn opmerkingen stuk voor stuk plaatsen onder het citaat.
Verder wil ik even zeggen dat ik deze vragen niet stel om ergens tegen aan te schoppen. Maar het zijn eerlijke oprechte gedachten die ik bij het lezen van zo'n artikel krijg.
Hier wordt de vraag gesteld of de tekst van huis gekomen was of dat de Heere de tekst gegeven had. Dit komt op mij behoorlijk vaag over. Het gepredikte Woord is toch Gods Woord? Hij antwoordt dat die tekst op zijn hart gebonden is. Waarom wordt dat zo geformuleerd? Waarom kan er gewoon niet worden gezegd dat de tekst hem persoonlijk raakte, zijn hart in beroering bracht o.i.d?-DIA- schreef:Ze vroeg mij, of ik met die tekst waarover ik gepreekt had van huis gekomen was, of dat de Heere die tekst mij gegeven had toen ik reeds op reis was naar Rijssen. Dat was niet zo moeilijk te beantwoorden. Toen ik zei, dat terwijl ik op reis was, die tekst op mijn hart gebonden werd, zei ze: 'Dan is het goed.'
Ook deze beschrijving komt op mij behoorlijk extraordinair over.-DIA- schreef:Uit de volheid des harten begon die vriendin te spreken. De Heere had haar bij vernieuwing in diepe wegen en onder zware bestrijdingen gebracht van de vorst der duisternis.
Zij had bij vernieuwing in haar leven ingeleefd, met de godvruchtige koning Josafat: In ons is geen kracht tegen deze grote menigte. De strijd was zo zwaar voor haar ziel, dat ze er niet uit, niet door en niet boven kon komen. Het was van alle kanten afgesneden en omkomen. Maar daar openbaarde Zich die gezegende Koning en Bruidegom van haar ziel weer en verklaarde Zijn dierbare Naam aan haar ziel: Sterke God. (…)
We lezen dat ze de heerlijkheid van Christus mocht aanschouwen. Maar wat mocht ze dan precies van Hem aanschouwen? Waarom lezen we daar niets over? Christus hoort toch uiteindelijk centraal te staan en niet haar ervaringen?-DIA- schreef:Ze had de nacht daarvoor in grazige weiden mogen verkeren, in de binnenkameren des Heeren mogen zijn, waar ze de heerlijkheid van Christus had mogen aanschouwen. Dat was donderdagnacht geweest.
Waarom wil ze die tekst voor de tweede keer horen? Het kan toch ook toevallig louter toeval zijn dat je twee keer dezelfde tekst bereikt. Gods Woord staat toch op zichzelf? De tekst moet inhoudelijk van toepassing zijn. Dat is dan de bevestiging.-DIA- schreef:En toen ze door die helse tiran weer zo geplaagd werd, zei ze: Heere nu is er vanavond kerk, mag ik nu aan U vragen dat, als het waar geweest is, het dan vanavond door die jonge leraar die hoopt voor te gaan, bevestigd mag worden, daardoor, dat hij diezelfde tekst zal hebben uit Jesaja.' Voor Mientje Vrijdag gebruikt de Heere ds. Lamain als een instrument in Zijn hand.
Verder wil ik even zeggen dat ik deze vragen niet stel om ergens tegen aan te schoppen. Maar het zijn eerlijke oprechte gedachten die ik bij het lezen van zo'n artikel krijg.
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Ik denk dat het wat wonderlijke taalgebruik ook niet helpt om de bedoeling van de schrijver goed te begrijpen. Dat is mogelijk bewust, omdat het een verhaal van vroeger is. Maar misschien is het goed om de tekst nog eens uit te leggen, om misverstanden te voorkomen.
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Dat toeval is dan wel héél toevallig! ... Hoewel, bestaat er wel zoiets als toeval?Benedictus schreef:Het kan toch ook toevallig louter toeval zijn dat...
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Het grappige is ook dat de verteller het nederige van Mientje benadrukt, maar dat ze rustig naar de dominee stapt, die nog voor de preekstoel staat, de tekstkeuze approbeert na ondervraging en tenslotte meegaat met de kerkenraad. Een zekere assertiviteit is haar toch niet te ontzeggen.
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Inderdaad, ze liep gewoon naar de preekstoel toe. Maar ze was geen vrouw die beweging maakte in het openbaar? Best apart allemaal.refo schreef:Het grappige is ook dat de verteller het nederige van Mientje benadrukt, maar dat ze rustig naar de dominee stapt, die nog voor de preekstoel staat, de tekstkeuze approbeert na ondervraging en tenslotte meegaat met de kerkenraad. Een zekere assertiviteit is haar toch niet te ontzeggen.
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
@Benedictus, het is een tekst van lang geleden dus die moet je ook in dat licht lezen.
Je geeft een aantal keren blijk van het feit dat je de tekst wel begrepen hebt, bv. als het gaat over de tekst die op z'n hart gebonden is. Prima om het anders te formuleren, maar ds. Lamain verwoordde het zó. Dat mag toch?
Ik vind het ook niet zo bijzonder dat ds. Lamain de ene keer een tekst zelf koos, en de andere keer meer voelde dat hij over een bepaalde tekst moest preken. Ik denk dat dat nog wel voorkomt, ik weet wel zeker zelfs.
Wat vind je extra-ordinair (overigens ook geen woord dat iedereen zal begrijpen, denk ik...) aan de openbaring van Christus aan de ziel? Dat is een zeer Bijbelse term, hoor. Zie bv. Galaten 1:15,16.
Ds. Lamain schrijft dat deze vrouw de heerlijkheid van Christus mocht aanschouwen. Nu kan hij daar zelf natuurlijk best iets over schrijven, maar daar heeft hij niet voor gekozen. Wat ze er zelf over verteld heeft, meldt het verslag dus niet. Staan daarmee haar ervaringen centraal? Ik vind van niet, dit is in elk geval de kern: de heerlijkheid van Christus. Weliswaar summier weergegeven, maar wel de kern.
En nee, als je aan de Heere vraagt of je de tekst ook in de kerk mag horen, is het vervolgens geen toeval dat het ook gebeurt. Daar ben ik 100% zeker van.
Als je vervolgens zou vragen: zijn dan alleen de teksten geldig die je twee keer hoort? Dan is het antwoord: nee, uiteraard niet.
Fijn dat je er zelf al als disclaimer bij zet dat je de vragen niet stelt om te schoppen, je geeft daarmee blijk van het aanvoelen van de richting waarin ik dacht...
Je geeft een aantal keren blijk van het feit dat je de tekst wel begrepen hebt, bv. als het gaat over de tekst die op z'n hart gebonden is. Prima om het anders te formuleren, maar ds. Lamain verwoordde het zó. Dat mag toch?
Ik vind het ook niet zo bijzonder dat ds. Lamain de ene keer een tekst zelf koos, en de andere keer meer voelde dat hij over een bepaalde tekst moest preken. Ik denk dat dat nog wel voorkomt, ik weet wel zeker zelfs.
Wat vind je extra-ordinair (overigens ook geen woord dat iedereen zal begrijpen, denk ik...) aan de openbaring van Christus aan de ziel? Dat is een zeer Bijbelse term, hoor. Zie bv. Galaten 1:15,16.
Ds. Lamain schrijft dat deze vrouw de heerlijkheid van Christus mocht aanschouwen. Nu kan hij daar zelf natuurlijk best iets over schrijven, maar daar heeft hij niet voor gekozen. Wat ze er zelf over verteld heeft, meldt het verslag dus niet. Staan daarmee haar ervaringen centraal? Ik vind van niet, dit is in elk geval de kern: de heerlijkheid van Christus. Weliswaar summier weergegeven, maar wel de kern.
En nee, als je aan de Heere vraagt of je de tekst ook in de kerk mag horen, is het vervolgens geen toeval dat het ook gebeurt. Daar ben ik 100% zeker van.
Als je vervolgens zou vragen: zijn dan alleen de teksten geldig die je twee keer hoort? Dan is het antwoord: nee, uiteraard niet.
Fijn dat je er zelf al als disclaimer bij zet dat je de vragen niet stelt om te schoppen, je geeft daarmee blijk van het aanvoelen van de richting waarin ik dacht...
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Mooi DIA. Dank voor het plaatsen!-DIA- schreef:Misschien is het nuttig om af en toe iets uit de jaren van weleer te schrijven. Niet bedoeld voor negatieve sentimenten, verre daarvan, Maar gedachtig zijnde aan het woord: Ik zal de daden des HEEREN gedenken; ja, ik zal gedenken Uw wonderen van ouds her, Psalmen 77, En deze woorden, die ik u heden gebiede, zullen in uw hart zijn. En gij zult ze uw kinderen inscherpen, en daarvan spreken, als gij in uw huis zit, en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt, en als gij opstaat. Deut. 6, en Opdat gij gedachtig zijt aan de woorden, die van de heilige profeten te voren gesproken zijn, 2 Petrus 3, en vele teksten die ons opwekken om de wonderen Gods niet te vergeten.
De Kleine Koarke in Rijssen* (21)
*De kleine kerk in Rijssen
Voor dominee W.C. Lamain is het geen vraag meer waarover hij moet preken als de trein in Rijssen aankomt.
'Toen ik 's avonds in de consistorie van de Eschkerk kwam, vroeg de ouderling wat hij moest lezen. Ik kon en mocht die avond niet anders preken dan wat in mijn hart gevallen was. Ik zei tegen die ouderling: 'Lees maar Jesaja 9.' De Heere gaf woorden, maar ik mag ook geloven enkele zaken in verband met de inhoud van die tekst. (…)
Toen de kerk uitging, kwam Mientje zeer bedaard en eerbiedig naar de preekstoel. Nee, zij was niet iemand die emotioneel was en beweging maakte in het openbaar.
Ze was door Gods genade een vrouw met een ootmoedige en stille geest, die kostelijk voor God is.
Ze had een vraag en ze wenste dat die beantwoord werd. Ze vroeg mij, of ik met die tekst waarover ik gepreekt had van huis gekomen was, of dat de Heere die tekst mij gegeven had toen ik reeds op reis was naar Rijssen. Dat was niet zo moeilijk te beantwoorden. Toen ik zei, dat terwijl ik op reis was, die tekst op mijn hart gebonden werd, zei ze: 'Dan is het goed.'
Ze was niet iemand die emotioneel was
Het was al niet vroeg meer, toen wij de Eschkerk verlieten, maar zij ging nog met de kerkenraad en met ons mee naar het huis, waar wij vertoefden als wij in Rijssen waren.
Uit de volheid des harten begon die vriendin te spreken. De Heere had haar bij vernieuwing in diepe wegen en onder zware bestrijdingen gebracht van de vorst der duisternis.
Zij had bij vernieuwing in haar leven ingeleefd, met de godvruchtige koning Josafat: In ons is geen kracht tegen deze grote menigte. De strijd was zo zwaar voor haar ziel, dat ze er niet uit, niet door en niet boven kon komen. Het was van alle kanten afgesneden en omkomen. Maar daar openbaarde Zich die gezegende Koning en Bruidegom van haar ziel weer en verklaarde Zijn dierbare Naam aan haar ziel: Sterke God. (…)
Ze had de nacht daarvoor in grazige weiden mogen verkeren, in de binnenkameren des Heeren mogen zijn, waar ze de heerlijkheid van Christus had mogen aanschouwen. Dat was donderdagnacht geweest.
En toen ze door die helse tiran weer zo geplaagd werd, zei ze: Heere nu is er vanavond kerk, mag ik nu aan U vragen dat, als het waar geweest is, het dan vanavond door die jonge leraar die hoopt voor te gaan, bevestigd mag worden, daardoor, dat hij diezelfde tekst zal hebben uit Jesaja.' Voor Mientje Vrijdag gebruikt de Heere ds. Lamain als een instrument in Zijn hand.
Bron: Rijssens Nieuwsnblad
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Misschien ben ik teveel gewend aan predikanten die uitgebreid studeren als zij een preek voorbereiden. Maar zou het werkelijk de bedoeling van een eredienst kunnen zijn dat de predikant een halfuurtje van tevoren mogelijk nog niet weet waarover hij zal preken? Ik meen dat de meeste predikanten uitgaan van een dag voorbereiding voor een dienst.-DIA- schreef: Voor dominee W.C. Lamain is het geen vraag meer waarover hij moet preken als de trein in Rijssen aankomt.
https://arnoldhuijgen.nl/2012/07/11/preekvoorbereiding/
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Een preek dient normaal gesproken ook terdege bestudeerd te zijn. Maar God is niet afhankelijk van onze studie. Als Hij het opbindt kan een mens proberen wat hij wil, maar dan kan hij er niet onderuit. En dan geeft de Heere ook te spreken in de ure dat ze het van node hebben. God staat voor Zijn eigen werk in.Zita schreef:Misschien ben ik teveel gewend aan predikanten die uitgebreid studeren als zij een preek voorbereiden. Maar zou het werkelijk de bedoeling van een eredienst kunnen zijn dat de predikant een halfuurtje van tevoren mogelijk nog niet weet waarover hij zal preken? Ik meen dat de meeste predikanten uitgaan van een dag voorbereiding voor een dienst.-DIA- schreef: Voor dominee W.C. Lamain is het geen vraag meer waarover hij moet preken als de trein in Rijssen aankomt.
https://arnoldhuijgen.nl/2012/07/11/preekvoorbereiding/
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Maar een alwetend God kan een dominee ook een tekst te bestuderen geven waar een vrouw dagen of uren later om zal bidden.
Who is John Galt?
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Het is wat God behaagt. Wil Hij dat, dan kan Hij dat.John Galt schreef:Maar een alwetend God kan een dominee ook een tekst te bestuderen geven waar een vrouw dagen of uren later om zal bidden.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
John Galt schreef:Maar een alwetend God kan een dominee ook een tekst te bestuderen geven waar een vrouw dagen of uren later om zal bidden.
-
- Berichten: 12
- Lid geworden op: 02 apr 2015, 13:21
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Ja, maar toch zou ik dat persoonlijk niet zo snel durven zeggen dat de Heere mijn een tekst op het hart gebonden heeft. En door dat taalgebruik kan het zijn dat mensen gaan denken dat God pas spreekt als hij een tekst op het hart gebonden heeft. Dan lezen mensen de Bijbel en hopen steeds op een bijzondere ervaring. Terwijl de Geest ook heel bedaard een ziel kan overtuigen, onder het zien van waarheden.eilander schreef:@Benedictus, het is een tekst van lang geleden dus die moet je ook in dat licht lezen.
Je geeft een aantal keren blijk van het feit dat je de tekst wel begrepen hebt, bv. als het gaat over de tekst die op z'n hart gebonden is. Prima om het anders te formuleren, maar ds. Lamain verwoordde het zó. Dat mag toch?
Ik vind het ook niet zo bijzonder dat ds. Lamain de ene keer een tekst zelf koos, en de andere keer meer voelde dat hij over een bepaalde tekst moest preken. Ik denk dat dat nog wel voorkomt, ik weet wel zeker zelfs.
De openbaring van Christus aan die ziel is inderdaad Bijbels. Daar zat ik dus verkeerd. Extraordinair vind ik een mystieke ervaring die sommigen beschrijven. Maar een openbaring van Christus door de traliën van het Woord vind ik niet extraordinair.eilander schreef:Wat vind je extra-ordinair (overigens ook geen woord dat iedereen zal begrijpen, denk ik...) aan de openbaring van Christus aan de ziel? Dat is een zeer Bijbelse term, hoor. Zie bv. Galaten 1:15,16.
Ook daar kom ik op terug. In de bijbel vinden we ook geschiedenissen waar het zeer summier wordt aangegeven. Maar het gevaar van zulke artikelen vindt ik dat mensen net zoals die vrouw willen worden. Dat mensen haar als rolmodel zien van bekering. Dus dat mensen haar bevindingen willen meemaken, haar manier van spreken willen over nemen enz. Maar wij moeten naar de persoon Jezus uitzien. Soms kan het zo zijn dat mensen door dit soort artikelen helemaal verstrikt raken in de bevinding, en dat de bevinding een doel op zichzelf wordt. Maar Jezus Christus moet het doel zijn.eilander schreef:Ds. Lamain schrijft dat deze vrouw de heerlijkheid van Christus mocht aanschouwen. Nu kan hij daar zelf natuurlijk best iets over schrijven, maar daar heeft hij niet voor gekozen. Wat ze er zelf over verteld heeft, meldt het verslag dus niet. Staan daarmee haar ervaringen centraal? Ik vind van niet, dit is in elk geval de kern: de heerlijkheid van Christus. Weliswaar summier weergegeven, maar wel de kern.
Kan ik in mee komen.eilander schreef:En nee, als je aan de Heere vraagt of je de tekst ook in de kerk mag horen, is het vervolgens geen toeval dat het ook gebeurt. Daar ben ik 100% zeker van.
Als je vervolgens zou vragen: zijn dan alleen de teksten geldig die je twee keer hoort? Dan is het antwoord: nee, uiteraard niet.
Ik weet dat mensen deze vragen snel zien als een aanval op het ware. Terwijl de vragen ook heel vaak uit oprechtheid worden gesteld.eilander schreef:Fijn dat je er zelf al als disclaimer bij zet dat je de vragen niet stelt om te schoppen, je geeft daarmee blijk van het aanvoelen van de richting waarin ik dacht...
Re: Ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher.
Maar stel dat de dominee de tekst wel van thuis meegenomen had.
Is het wonder er dan minder om?
Ik begrijp dit niet.
Is het wonder er dan minder om?
Ik begrijp dit niet.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?