Posthoorn schreef:

Ad Anker schreef:Ik laat het maar eerbiedig naast elkaar staan. En om dan maar actueel te worden: maak er dan ook geen onderscheiden beloften van, zoals de GerGem dat heeft uitgedacht en wat nu in een boekske vanuit de GGiN weerlegt wordt, al vind ik daar dan ook wel weer wat van.

Bunyan heeft het al over 'absolute' beloften en 'voorwaardelijke' beloften. Zoiets zal de GG (wie trouwens?) ook bedoelen. Maar goed, laten we afwachten wat deze messenslijperij oplevert.

Ik geloof niet dat er tweeërlei soort van beloften zijn (verbondsbeloften en Evangeliebeloften). Alle beloften die in het Evangelie worden aangeboden zijn ook verbondsbeloften. En alle verbondsbeloften worden ook in het Evangelie aangeboden.

Maar er is wel tweeërlei betrekking tot de beloften. Een betrekking van bezit en een betrekking op grond van de nodiging (ook wel genoemd recht van bezit en recht van toegang).

Ik ben het dus eens met de GGiN dat het verschil dat de GG leert, niet gegrond is. Maar ik ben het er niet mee eens wanneer geleerd wordt (GGiN?) dat de nodiging in het Evangelie niet de beloften (alle weldaden van het verbond) behelst en deze aanbiedt aan de hoorders.

Verder mag ik hopen dat de brochure van de GGiN over méér gaat dan dit onderscheid. De titel ‘Wet en Evangelie’ veronderstelt véél meer dan alleen een uitvergroting van deze kwestie.

Ik las in een blad van de GG genaamd Silas het volgende:

Wedergeboorte
Het geestelijk leven begint bij de wedergeboorte (Joh. 3:5). Gods (liefdes-) wet komt mij te veroordelen als een hatelijk mens. Er ontwaakt een hartelijke droefheid naar God (2 Kor. 7:10). Ik krijg diepe indrukken van de hoge en heilige, maar ook dienens- en lievenswaardige God. ‘Heere’, is mijn bede, ‘wat moet ik doen om zalig te worden? - Stad verderf.

Persoonsopenbaring
Voor de pelgrim gaat de poort open. Welbehagen heet hem hartelijk welkom, waarmee Christus wordt bedoeld, zoals we in de Christinnereis kunnen lezen. "Ik ben de Deur; indien iemand door Mij ingaat, die zal behouden worden" (Joh. 10:9). De openbaring van de Persoon van Christus (Joh. 1:39) noemen we wel 'de tiende ure'. Christus wordt als Persoon geopenbaard en komt in het hart wonen. Het wordt Kerst in mijn leven. Christus komt in de beestenstal van mijn hart wonen. Paulus sprak: "Het heeft Gode behaagd Zijn Zoon in mij te openbaren." - Christus opent de poort

Hoe moet ik dit verstaan?
Komt Christus niet bij de wedergeboorte in het hart wonen?

CvdW schreef:Ik las in een blad van de GG genaamd Silas het volgende:

Komt Christus niet bij de wedergeboorte in het hart wonen?

Volgens mij komt de Heilige Geest in het hart wonen: Desgelijks als wij gedoopt worden in den naam des Heiligen Geestes, zo verzekert ons de Heilige Geest door dit heilig Sacrament, dat Hij in ons wonen, en ons tot lidmaten van Christus heiligen wil

Het is allemaal enigszins onnauwkeurig geformuleerd, dus ik zou er niet teveel aandacht aan willen schenken.

Valcke schreef:
Maar er is wel tweeërlei betrekking tot de beloften. Een betrekking van bezit en een betrekking op grond van de nodiging (ook wel genoemd recht van bezit en recht van toegang).

Helder. Al is ook dit weer een citaat dat, net als het citaat van ds. Vergunst, duiding geeft aan het vraagstuk verkiezing versus verbond(sbeloften).

Valcke schreef:Ik ben het dus eens met de GGiN dat het verschil dat de GG leert, niet gegrond is. Maar ik ben het er niet mee eens wanneer geleerd wordt (GGiN?) dat de nodiging in het Evangelie niet de beloften (alle weldaden van het verbond) behelst en deze aanbiedt aan de hoorders.

Verder mag ik hopen dat de brochure van de GGiN over méér gaat dan dit onderscheid. De titel ‘Wet en Evangelie’ veronderstelt véél meer dan alleen een uitvergroting van deze kwestie.

Over de nodiging in de GGiN kun je nadenken. Ik denk dat daar geleerd wordt dat de nodiging zonder onderscheid wordt aangeboden aan de hoorders, met bevel van geloof en bekering. En zo is het immers ook.

Ad Anker schreef:

Valcke schreef:
Maar er is wel tweeërlei betrekking tot de beloften. Een betrekking van bezit en een betrekking op grond van de nodiging (ook wel genoemd recht van bezit en recht van toegang).

Helder. Al is ook dit weer een citaat dat, net als het citaat van ds. Vergunst, duiding geeft aan het vraagstuk verkiezing versus verbond(sbeloften).

Valcke schreef:Ik ben het dus eens met de GGiN dat het verschil dat de GG leert, niet gegrond is. Maar ik ben het er niet mee eens wanneer geleerd wordt (GGiN?) dat de nodiging in het Evangelie niet de beloften (alle weldaden van het verbond) behelst en deze aanbiedt aan de hoorders.

Verder mag ik hopen dat de brochure van de GGiN over méér gaat dan dit onderscheid. De titel ‘Wet en Evangelie’ veronderstelt véél meer dan alleen een uitvergroting van deze kwestie.

Over de nodiging in de GGiN kun je nadenken. Ik denk dat daar geleerd wordt dat de nodiging zonder onderscheid wordt aangeboden aan de hoorders, met bevel van geloof en bekering. En zo is het immers ook.

Ik hoop nog van de brochure kennis te nemen. Vroeger werden in de GGiN bezwaren geuit tegen de ruime Evangelieverkondiging van Boston en de Erskine’s. En dr Steenblok heeft eens gezegd dat er alleen een welmenend aanbod is aan de wedergeborenen(!). Vandaar mijn twijfels, maar ik wil daar zeker over nadenken aan de hand van de brochure als ik die heb.

Toch is algemeen bekend dat de preken in de GB/HHK gunnender is dan in de GGiN, dus er zal vast wel verschil in zitten hoe zij het zeggen.

Ad Anker schreef:

Jongere schreef:

Ds. A. Vergunst schreef:Het is een welmenend aanbod. God is waarachtig! Men moet het aanbod van genade niet in overeenstemming willen brengen met de uitverkiezing. (...) De prediking der verkiezing dient alleen om God de eer te geven en niet om de waarachtigheid van het Evangelieaanbod in verdenking te stellen.

Ook dit is een vorm om e.e.a. 'kloppend' te maken. Mooi citaat verder hoor, maar duidelijk een reactie om zijn uitgetreden opponenten te onderwijzen en ten diepste doet hij dan hetzelfde. En dat is zijn goed recht.

Ongetwijfeld, maar het ging me bij het delen even om de inhoud en niet om de aanleiding/achtergrond. Dit is m.i. de juiste visie op de prediking, en ik zie dat persoonlijk als onopgeefbaar.
En tegelijk moet je die aanbodsdiscussie nooit verabsoluteren. Beide zijden op niet, trouwens. Ik las in de nieuwe biografie van Vergunst dat hij tegen het einde van zijn leven voorzichtiger werd met het aanbod van genade in zijn prediking, omdat hij zag dat er meer en meer oppervlakkig misbruik van werd gemaakt. Waarbij dezelfde termen worden gebruikt, een beroep op allerlei oudvaders gedaan wordt, en toch iets wezenlijks verloren gaat rond de bevindelijke kennis van Christus en de weg naar Hem toe. Daar kan ik Vergunst ook weer goed in begrijpen.
Maar tegenover allerlei eenzijdigheden zouden we er alsnog goed aan doen niet aan een andere kant van de boot te gaan hangen, maar altijd in het midden te blijven zitten.

CvdW schreef:Ik las in een blad van de GG genaamd Silas het volgende:

Wedergeboorte
Het geestelijk leven begint bij de wedergeboorte (Joh. 3:5). Gods (liefdes-) wet komt mij te veroordelen als een hatelijk mens. Er ontwaakt een hartelijke droefheid naar God (2 Kor. 7:10). Ik krijg diepe indrukken van de hoge en heilige, maar ook dienens- en lievenswaardige God. ‘Heere’, is mijn bede, ‘wat moet ik doen om zalig te worden? - Stad verderf.

Persoonsopenbaring
Voor de pelgrim gaat de poort open. Welbehagen heet hem hartelijk welkom, waarmee Christus wordt bedoeld, zoals we in de Christinnereis kunnen lezen. "Ik ben de Deur; indien iemand door Mij ingaat, die zal behouden worden" (Joh. 10:9). De openbaring van de Persoon van Christus (Joh. 1:39) noemen we wel 'de tiende ure'. Christus wordt als Persoon geopenbaard en komt in het hart wonen. Het wordt Kerst in mijn leven. Christus komt in de beestenstal van mijn hart wonen. Paulus sprak: "Het heeft Gode behaagd Zijn Zoon in mij te openbaren." - Christus opent de poort

Hoe moet ik dit verstaan?
Komt Christus niet bij de wedergeboorte in het hart wonen?

De ontwaking van de zondaar door toepassing en veroordelende werking van de Wet (onder het kopje 'wedergeboorte' dus nog zonder toepassing van Christus) wordt geschaard onder het werk van de wedergeboorte. Echter: 'uit de werken de Wet (en ook uit de gevolgen (indrukken, vrees voor het oordeel, roepen om hulp) van de werking van de Wet) zal niemand gerechtvaardigd worden. Door de Wet is de kennis der zonde.

Dit is weer een voorbeeld van die verrotte dwaling waarbij de wedergeboorte wordt gescheiden van de vereniging met Christus.

JCM schreef:

CvdW schreef:Ik las in een blad van de GG genaamd Silas het volgende:

Wedergeboorte
Het geestelijk leven begint bij de wedergeboorte (Joh. 3:5). Gods (liefdes-) wet komt mij te veroordelen als een hatelijk mens. Er ontwaakt een hartelijke droefheid naar God (2 Kor. 7:10). Ik krijg diepe indrukken van de hoge en heilige, maar ook dienens- en lievenswaardige God. ‘Heere’, is mijn bede, ‘wat moet ik doen om zalig te worden? - Stad verderf.

Persoonsopenbaring
Voor de pelgrim gaat de poort open. Welbehagen heet hem hartelijk welkom, waarmee Christus wordt bedoeld, zoals we in de Christinnereis kunnen lezen. "Ik ben de Deur; indien iemand door Mij ingaat, die zal behouden worden" (Joh. 10:9). De openbaring van de Persoon van Christus (Joh. 1:39) noemen we wel 'de tiende ure'. Christus wordt als Persoon geopenbaard en komt in het hart wonen. Het wordt Kerst in mijn leven. Christus komt in de beestenstal van mijn hart wonen. Paulus sprak: "Het heeft Gode behaagd Zijn Zoon in mij te openbaren." - Christus opent de poort

Hoe moet ik dit verstaan?
Komt Christus niet bij de wedergeboorte in het hart wonen?

De ontwaking van de zondaar door toepassing en veroordelende werking van de Wet (onder het kopje 'wedergeboorte' dus nog zonder toepassing van Christus) wordt geschaard onder het werk van de wedergeboorte. Echter: 'uit de werken de Wet (en ook uit de gevolgen (indrukken, vrees voor het oordeel, roepen om hulp) van de werking van de Wet) zal niemand gerechtvaardigd worden. Door de Wet is de kennis der zonde.

Dit is weer een voorbeeld van die verrotte dwaling waarbij de wedergeboorte wordt gescheiden van de vereniging met Christus.

Prima dat je reageert, maar hou het gewoon waardig. Dat gescheld en stoere taal voegen niets toe.
Dat is Woestewegeriaans geblaat of RokendeVlaswiekachtig geschreeuw.

Dat sticht echt niet.

Schiet me zo te binnen: Zouden er ook echte geroepen dominees kunnen zijn die niet welmenend spreken? Tja, welke gedachten al in je kunnen opkomen...
Een welmenend aanbod.... En onvoorwaardelijk welmenend aanbod... En nog meer soorten aanbod die een bijvoeglijk naamwoord van node hebben?
Of kunnen we beter speken, zoals we ook horen: Niet aanbieden, maar voorstellen of voorhouden, proclameren van de weg, het verklaren van de weg...

-DIA- schreef:Schiet me zo te binnen: Zouden er ook echte geroepen dominees kunnen zijn die niet welmenend spreken? Tja, welke gedachten al in je kunnen opkomen...
Een welmenend aanbod.... En onvoorwaardelijk welmenend aanbod... En nog meer soorten aanbod die een bijvoeglijk naamwoord van node hebben?
Of kunnen we beter speken, zoals we ook horen: Niet aanbieden, maar voorstellen of voorhouden, proclameren van de weg, het verklaren van de weg...

Soms is het moeilijk, soms zeggen predikanten het tegenovergestelde, soms handelen ze ook tegenovergesteld, Paulus vermaande Petrus dus blijkbaar blijven predikanten ook geroepen predikanten toch mensen met fouten.

Prima dat je reageert, maar hou het gewoon waardig. Dat gescheld en stoere taal voegen niets toe.
Dat is Woestewegeriaans geblaat of RokendeVlaswiekachtig geschreeuw.

Dat sticht echt niet.

Als we dat ene woord even wegfilteren kunnen we misschien wel tot de kern komen.

De Geest werkt in ons een beginsel van een Geestelijk leven. De Schrift noemt het soms een, soms een Springader of Fontein, soms het leven van Christus, omdat ze ons toegevoerd wordt door de Geest van Christus, door middel van onze onafscheidelijke vereniging met Christus.

Waarom wordt dit weggelaten als er gesproken wordt over wedergeboorte?

Ad Anker schreef:

Valcke schreef:
Maar er is wel tweeërlei betrekking tot de beloften. Een betrekking van bezit en een betrekking op grond van de nodiging (ook wel genoemd recht van bezit en recht van toegang).

Helder. Al is ook dit weer een citaat dat, net als het citaat van ds. Vergunst, duiding geeft aan het vraagstuk verkiezing versus verbond(sbeloften).

Valcke schreef:Ik ben het dus eens met de GGiN dat het verschil dat de GG leert, niet gegrond is. Maar ik ben het er niet mee eens wanneer geleerd wordt (GGiN?) dat de nodiging in het Evangelie niet de beloften (alle weldaden van het verbond) behelst en deze aanbiedt aan de hoorders.

Verder mag ik hopen dat de brochure van de GGiN over méér gaat dan dit onderscheid. De titel ‘Wet en Evangelie’ veronderstelt véél meer dan alleen een uitvergroting van deze kwestie.

Over de nodiging in de GGiN kun je nadenken. Ik denk dat daar geleerd wordt dat de nodiging zonder onderscheid wordt aangeboden aan de hoorders, met bevel van geloof en bekering. En zo is het immers ook.

Ik geloof dat je hier een ware en zekere gedachte neerzet. Ik heb nu even de gedachten over de keren dat ik de prediking in GGiN beluisterde.

Welk verschil leert de GG? Sorry dat ik tussentijds inbreek en niet de hele discussie heb nagelezen.

Ronaldus schreef:Welk verschil leert de GG? Sorry dat ik tussentijds inbreek en niet de hele discussie heb nagelezen.

Je hebt visie Vreugdenhil/Harinck en een visie Schot/Moerkerken.