Gelezen, gedacht, gehoord...

[Brbndr]

Dat sluit elkaar niet uit. Je kunt iemand welgemeend een goede examenuitslag toewensen en weten dat hij te lui is om er iets voor te doen en toch zal blijven zitten.

Ja dat is zo. Sommige mensen beweren dat deze jonge man later bekeerd geworden is en dat het Joseph van Arimathea was.

[DDD]

Dat zal, maar het ging mij om jouw redeneerfout. Je signaleert iets als een probleem, wat mijns inziens geen probleem is.

[liz boer]

Dat sluit elkaar niet uit. Je kunt iemand welgemeend een goede examenuitslag toewensen en weten dat hij te lui is om er iets voor te doen en toch zal blijven zitten.

Ja dat is zo. Sommige mensen beweren dat deze jonge man later bekeerd geworden is en dat het Joseph van Arimathea was.

Hoe krijgen ze het bij elkaar gefantaseerd.

[Brbndr]

Dat sluit elkaar niet uit. Je kunt iemand welgemeend een goede examenuitslag toewensen en weten dat hij te lui is om er iets voor te doen en toch zal blijven zitten.

Ja dat is zo. Sommige mensen beweren dat deze jonge man later bekeerd geworden is en dat het Joseph van Arimathea was.

Hoe krijgen ze het bij elkaar gefantaseerd.

Zo: als de welgemeend aanbod van genade alleen voor de uitverkorenen is dan moet deze jonge man uitverkoren wezen ...

[liz boer]

Dat sluit elkaar niet uit. Je kunt iemand welgemeend een goede examenuitslag toewensen en weten dat hij te lui is om er iets voor te doen en toch zal blijven zitten.

Ja dat is zo. Sommige mensen beweren dat deze jonge man later bekeerd geworden is en dat het Joseph van Arimathea was.

Hoe krijgen ze het bij elkaar gefantaseerd.

Zo: als de welgemeend aanbod van genade alleen voor de uitverkorenen is dan moet deze jonge man uitverkoren wezen ...

Tja dan heb je idd een rijke fantasie, je ziet vaker dat een Bijbel gedeelte ingepast wordt in de leerstellingen, maar deze had ik nog niet gehoord.

[eilander]

En hij ging bedroefd weg. En dan zegt de Heere Jezus: en Hij beminde hem. Was dat een zaligmakende verontrusting? Het nabijkomende werk wordt bijna niet meer gepreekt, en kan als zodanig dan ook niet meer bekend zijn. Een scherpe separatie ontbreek heel vaak, zoals ik dat meen waar te nemen.
Denk ook aan Saul. Hij kreeg een ander hart. Niet zo maar, maar van God. Dat ging heel ver, zodat men zei: Is Saul ook onder de profeten? enz.
Verder zal nooit een mens tot Jezus vluchten. Hij zal wel verontrust kunnen zijn aangaande zijn staat voor de eeuwigheid, hij kan ernstig gaan leven, bidden, naar de kerk gaan, enz. maar dat is nog geen ware overbuiging. De Schrift is niet onduidelijk over de smalle weg: En weinigen zijn er die dezelve vinden. Niet dat het dan geen schare zal zijn die niemand kan tellen, maar vergeleken bij de grote schare, ook van mensen die menen in te gaan en niet te kunnen, is het een klein kuddeke.

Allemaal waar DIA, maar dit is écht eenzijdig. En ik zou wel eens willen dat je ook eens een keer bang zou zijn dat je tekort doet aan de tekst: 'Wie tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen.'

[-DIA-]

Hier kan ik niet tegenop. Ga in vrede als u dat mag lukken.
Ik kan er niet meer aan doen.
Het gaat niet.

Lieve mensen.
Jullie merken wel dat zich hier alles tegen verheft.
Dat is wel eens om moedeloos onder te worden.
Maar mensen bekeren of tot het Licht brengen is geen mensenwerk,
Dat moge duidelijk blijken.

Ik moet (men zal het begrijpen) na de zoveelste poging maar weer gaan.
Ik zie geen andere weg, en ook voor mezelf is het wellicht beter.
Gaat dan uw weg, mocht het zijn in vrede.
'

[JCRyle]

En hij ging bedroefd weg. En dan zegt de Heere Jezus: en Hij beminde hem. Was dat een zaligmakende verontrusting? Het nabijkomende werk wordt bijna niet meer gepreekt, en kan als zodanig dan ook niet meer bekend zijn. Een scherpe separatie ontbreek heel vaak, zoals ik dat meen waar te nemen.
Denk ook aan Saul. Hij kreeg een ander hart. Niet zo maar, maar van God. Dat ging heel ver, zodat men zei: Is Saul ook onder de profeten? enz.
Verder zal nooit een mens tot Jezus vluchten. Hij zal wel verontrust kunnen zijn aangaande zijn staat voor de eeuwigheid, hij kan ernstig gaan leven, bidden, naar de kerk gaan, enz. maar dat is nog geen ware overbuiging. De Schrift is niet onduidelijk over de smalle weg: En weinigen zijn er die dezelve vinden. Niet dat het dan geen schare zal zijn die niemand kan tellen, maar vergeleken bij de grote schare, ook van mensen die menen in te gaan en niet te kunnen, is het een klein kuddeke.

Allemaal waar DIA, maar dit is écht eenzijdig. En ik zou wel eens willen dat je ook eens een keer bang zou zijn dat je tekort doet aan de tekst: 'Wie tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen.'

@Eilander: Lees Johannes 6 eens. En dan ook wat voor je citaat staat en m.n. ook vers 44.

@Allen: Johannes 6 levert een spanningsveld op, dat je niet kan wegredeneren door iemand eenzijdig te noemen. Wat DIA aangeeft is de Bijbelse waarheid. Een mens gaat pas zoeken en vragen als God naar de mens zoekt en vraagt. Als de Heere een mens gaat levendmaken, dan trekt Hij de mens naar Zich toe. Zodat in het uur der wedergeboorte een mens gerechtvaardigd mag worden met God in Christus. Dat is het ware werk van de Heere. Daarin is God de eerste, God de werker en God de laatste. Nee, dat brengt geen zorgeloze mensen. Ook geen lijdelijke mensen, maar probeer vermeende eenzijdigheid niet met eenzijdigheid op te lossen. Je komt er alleen maar bedrogen mee uit.

[Jeremiah]

En hij ging bedroefd weg. En dan zegt de Heere Jezus: en Hij beminde hem. Was dat een zaligmakende verontrusting? Het nabijkomende werk wordt bijna niet meer gepreekt, en kan als zodanig dan ook niet meer bekend zijn. Een scherpe separatie ontbreek heel vaak, zoals ik dat meen waar te nemen.
Denk ook aan Saul. Hij kreeg een ander hart. Niet zo maar, maar van God. Dat ging heel ver, zodat men zei: Is Saul ook onder de profeten? enz.
Verder zal nooit een mens tot Jezus vluchten. Hij zal wel verontrust kunnen zijn aangaande zijn staat voor de eeuwigheid, hij kan ernstig gaan leven, bidden, naar de kerk gaan, enz. maar dat is nog geen ware overbuiging. De Schrift is niet onduidelijk over de smalle weg: En weinigen zijn er die dezelve vinden. Niet dat het dan geen schare zal zijn die niemand kan tellen, maar vergeleken bij de grote schare, ook van mensen die menen in te gaan en niet te kunnen, is het een klein kuddeke.

Allemaal waar DIA, maar dit is écht eenzijdig. En ik zou wel eens willen dat je ook eens een keer bang zou zijn dat je tekort doet aan de tekst: 'Wie tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen.'

Dit is een halve tekst. De gehele tekst is: "Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen."
Ik geloof dat er hier ook nogal wat verschillend gedacht wordt over: "tot Jezus komen". Alsof een mens dat zelf, uit eigen wil, en in eigen kracht dat op een zeker moment kan besluiten.. DIA is scherp, maar ziet het goed.

[JCRyle]

Hier kan ik niet tegenop. Ga in vrede als u dat mag lukken.
Ik kan er niet meer aan doen.
Het gaat niet.

Lieve mensen.
Jullie merken wel dat zich hier alles tegen verheft.
Dat is wel eens om moedeloos onder te worden.
Maar mensen bekeren of tot het Licht brengen is geen mensenwerk,
Dat moge duidelijk blijken.

Ik moet (men zal het begrijpen) na de zoveelste poging maar weer gaan.
Ik zie geen andere weg, en ook voor mezelf is het wellicht beter.
Gaat dan uw weg, mocht het zijn in vrede.
'

Je hebt een terecht punt DIA over het nabijkomende werk. Dat dit ook een onderbelichte plaats heeft in de prediking.
Maar verbaas je niet over het feit dat het niet begrepen wordt. De tijdsgeest is dat als ik voor Jezus kies, Jezus mij kiest.
Een gearriveerd christendom, een eigenwillige godsdienst. Als je daaraan komt, dan zul je vijandschap ervaren.
Maar er is maar één weg tot God: Genade door Recht. Maar dan moet ik en mijn vlees eraan; onmogelijk van nature.
Alleen dat is nu het wonder als God de eerste, de werker en de laatste is. Dan zorgt God voor Zijn eigen eer.

[Brbndr]

Verder zal nooit een mens tot Jezus vluchten. Hij zal wel verontrust kunnen zijn aangaande zijn staat voor de eeuwigheid, hij kan ernstig gaan leven, bidden, naar de kerk gaan, enz. maar dat is nog geen ware overbuiging. De Schrift is niet onduidelijk over de smalle weg: En weinigen zijn er die dezelve vinden. Niet dat het dan geen schare zal zijn die niemand kan tellen, maar vergeleken bij de grote schare, ook van mensen die menen in te gaan en niet te kunnen, is het een klein kuddeke.

van onze oudvaders - dl h1p16:

Die het levend geloof in Christus, of het zeker vertrouwen des harten, den vrede der consciëntie, de betrachting van de kinderlijke gehoorzaamheid, den roem in God door Christus, in zich nog niet krachtiglijk gevoelen, en nochtans de middelen gebruiken, door welke God beloofd heeft deze dingen in ons te werken, die moeten niet mismoedig worden, wanneer zij van de verwerping horen gewagen, noch zichzelven onder de verworpenen rekenen, maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar den tijd van overvloediger genade vuriglijk verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten. Veel minder behoren voor deze leer van de verwerping verschrikt te worden degenen, die ernstiglijk begeren zich tot God te bekeren, Hem alleen te behagen, en van het lichaam des doods verlost te worden, en nochtans in den weg der godzaligheid en des geloofs zo ver nog niet kunnen komen, als zij wel wilden; aangezien de barmhartige God beloofd heeft dat Hij de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken. Maar deze leer is met recht schrikkelijk voor degenen, die God en Christus den Zaligmaker niet achtende, zichzelven aan de zorgvuldigheden der wereld en aan de wellusten des vleses geheel hebben overgegeven, zolang zij zich niet met ernst tot God bekeren.

[eilander]

En hij ging bedroefd weg. En dan zegt de Heere Jezus: en Hij beminde hem. Was dat een zaligmakende verontrusting? Het nabijkomende werk wordt bijna niet meer gepreekt, en kan als zodanig dan ook niet meer bekend zijn. Een scherpe separatie ontbreek heel vaak, zoals ik dat meen waar te nemen.
Denk ook aan Saul. Hij kreeg een ander hart. Niet zo maar, maar van God. Dat ging heel ver, zodat men zei: Is Saul ook onder de profeten? enz.
Verder zal nooit een mens tot Jezus vluchten. Hij zal wel verontrust kunnen zijn aangaande zijn staat voor de eeuwigheid, hij kan ernstig gaan leven, bidden, naar de kerk gaan, enz. maar dat is nog geen ware overbuiging. De Schrift is niet onduidelijk over de smalle weg: En weinigen zijn er die dezelve vinden. Niet dat het dan geen schare zal zijn die niemand kan tellen, maar vergeleken bij de grote schare, ook van mensen die menen in te gaan en niet te kunnen, is het een klein kuddeke.

Allemaal waar DIA, maar dit is écht eenzijdig. En ik zou wel eens willen dat je ook eens een keer bang zou zijn dat je tekort doet aan de tekst: 'Wie tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen.'

Dit is een halve tekst. De gehele tekst is: "Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen."
Ik geloof dat er hier ook nogal wat verschillend gedacht wordt over: "tot Jezus komen". Alsof een mens dat zelf, uit eigen wil, en in eigen kracht dat op een zeker moment kan besluiten.. DIA is scherp, maar ziet het goed.

Zeker is het een halve tekst, ik haal eruit wat m.i. door DIA nu nooit eens benadrukt wordt. Het zal wel zijn om een bepaalde onbijbelse invloed tegen te gaan, maar soms vind ik dat ook gewoon gevaarlijk worden.
En als je mij een beetje kent, weet je wel dat ik geenszins beweer dat iemand uit zichzelf tot de Heere komen kan. Dáárom is het geen beperking, maar juist een troost dat de Heere Jezus er bij zegt dat de gegevenen door de Vader tot Hem zullen komen. Ze zúllen komen.
Maar alsjeblieft... mag de héle Bijbel blijven staan?

[eilander]

Hier kan ik niet tegenop. Ga in vrede als u dat mag lukken.
Ik kan er niet meer aan doen.
Het gaat niet.

Lieve mensen.
Jullie merken wel dat zich hier alles tegen verheft.
Dat is wel eens om moedeloos onder te worden.
Maar mensen bekeren of tot het Licht brengen is geen mensenwerk,
Dat moge duidelijk blijken.

Ik moet (men zal het begrijpen) na de zoveelste poging maar weer gaan.
Ik zie geen andere weg, en ook voor mezelf is het wellicht beter.
Gaat dan uw weg, mocht het zijn in vrede.
'

Je hebt een terecht punt DIA over het nabijkomende werk. Dat dit ook een onderbelichte plaats heeft in de prediking.
Maar verbaas je niet over het feit dat het niet begrepen wordt. De tijdsgeest is dat als ik voor Jezus kies, Jezus mij kiest.
Een gearriveerd christendom, een eigenwillige godsdienst. Als je daaraan komt, dan zul je vijandschap ervaren.
Maar er is maar één weg tot God: Genade door Recht. Maar dan moet ik en mijn vlees eraan; onmogelijk van nature.
Alleen dat is nu het wonder als God de eerste, de werker en de laatste is. Dan zorgt God voor Zijn eigen eer.

Helemaal eens. Ook oudvaders hebben gewaarschuwd voor het nabijkomende werk, het is namelijk heel erg om jezelf te bedriegen. Menen in te kunnen gaan, en niet te zullen ingaan.
Maar het ongeloof is ook erg, en dat wilde ik nu eens benadrukken. En ongeloof houdt God verdacht in Zijn liefde, trouw en macht. Zijn we nu nooit eens bang om God verdacht te houden? Ik wel in elk geval, voor mezelf.

[liz boer]

En hij ging bedroefd weg. En dan zegt de Heere Jezus: en Hij beminde hem. Was dat een zaligmakende verontrusting? Het nabijkomende werk wordt bijna niet meer gepreekt, en kan als zodanig dan ook niet meer bekend zijn. Een scherpe separatie ontbreek heel vaak, zoals ik dat meen waar te nemen.
Denk ook aan Saul. Hij kreeg een ander hart. Niet zo maar, maar van God. Dat ging heel ver, zodat men zei: Is Saul ook onder de profeten? enz.
Verder zal nooit een mens tot Jezus vluchten. Hij zal wel verontrust kunnen zijn aangaande zijn staat voor de eeuwigheid, hij kan ernstig gaan leven, bidden, naar de kerk gaan, enz. maar dat is nog geen ware overbuiging. De Schrift is niet onduidelijk over de smalle weg: En weinigen zijn er die dezelve vinden. Niet dat het dan geen schare zal zijn die niemand kan tellen, maar vergeleken bij de grote schare, ook van mensen die menen in te gaan en niet te kunnen, is het een klein kuddeke.

Allemaal waar DIA, maar dit is écht eenzijdig. En ik zou wel eens willen dat je ook eens een keer bang zou zijn dat je tekort doet aan de tekst: 'Wie tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen.'

Dit is een halve tekst. De gehele tekst is: "Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen."
Ik geloof dat er hier ook nogal wat verschillend gedacht wordt over: "tot Jezus komen". Alsof een mens dat zelf, uit eigen wil, en in eigen kracht dat op een zeker moment kan besluiten.. DIA is scherp, maar ziet het goed.

Jammer dat je dat zo interprteerd, terwijl we toch steeds beide kanten laten zien, tot Jezus komen... als je dat niet doet ga je voor eeuwig verloren, denk eens in. God laat de blijde boodschap naat jou brengen, Hij zeg laat je met Mij verzoenen, en dan zeggen een mens? Nee zeg dan eerlijk nee ik wil het niet. zeg dan nooit zal ik tot Jezus vluchten, ik wil niet en ik zeg netjes ja God heeft het me nooit gegeven, heimelijk geef je God de schuld.

De andere kant: God buigt mensen om, maakt ze gewillig en bereid, God opend deuren die op slot zitten, God is niet machteloos, maar toch staat er in de Bijbel markus 6: 5 En Hij kon aldaar geen kracht doen; dan Hij legde weinigen zieken de handen op, en genas hen.
6 En Hij verwonderde Zich over hun ongeloof, mattheus 13 :58 En Hij heeft aldaar niet vele krachten gedaan, vanwege hun ongeloof.

Alsje ongeloof stijft kan God niet in je werken.

[Brbndr]

CHRISTEN. "En wat deed u toen?"
HOPENDE. "Ik maakte mijzelf tegenwerpingen tegen mijn geloof, in de mening, dat Hij niet gewillig was, mij zalig te maken."
CHRISTEN. "Wat zei GETROUW daarvan?"
HOPENDE. "Hij beval mij, naar Hem te gaan om het eens te proberen; maar ik zei, dat dit vermetelheid was. Hij antwoordde: 'Neen, want u bent genodigd om te komen (Matth. 11:28).' En hij gaf mij een boek van Jezus' nodiging, om mij daardoor aan te moedigen te vrijmoediger tot Hem te komen; van welk boek hij mij ook verzekerde, dat iedere tittel en jota vaster was dan de hemel en aarde (Matth.24:35). Toen vroeg ik hem, wat ik doen moest als ik kwam; en hij zei mij, dat ik met geheel mijn hart en ziel (Jer. 29:12, 13) de Vader op mijn knieën moest bidden (Ps. 95:6; Dan. 6:11), dat Hij Zijn Zoon aan mij wilde openbaren. Ik vroeg verder, hoe ik Hem mijn verzoek moest voordragen; en hij zei: 'Ga heen, en u zult Hem op Zijn Genadetroon (Exod. 25:22; Hebr. 4:16) vinden zitten, waar Hij het hele jaar door wacht, om vergeving en kwijtschelding te geven aan allen, die tot Hem komen.' Ik zei bovendien nog, dat ik niet wist, wat ik moest zeggen, wanneer ik al kwam. Maar hij beval mij te spreken als volgt: "O God, wees mij zondaar genadig en doe mij kennen en geloven in Jezus Christus; want ik zie, dat ik buiten Zijn gerechtigheid ten enenmale verloren ben. Heere, ik heb gehoord, dat U een barmhartig God bent, en dat U Uw Zoon Jezus Christus verordineerd hebt tot een Zaligmaker van de wereld en daarenboven gewillig bent, Hem te geven aan zulke arme zondaren, als ik ben (en ik ben waarlijk een groot zondaar). Heere, neem deze gelegenheid waar en verheerlijk Uw genade in het zalig maken van mijn ziel, door Jezus Christus Uw Zoon, Amen."
CHRISTEN. "Deed u wel, zoals u geboden was?"
HOPENDE. "Ja toch, vele malen, ja gedurig."
CHRISTEN. "Maar openbaarde de Vader ook Zijn Zoon aan u?"
HOPENDE. "Niet terstond, ook niet ten tweede, noch ten derde, vierde, vijfde, ja ook niet ten zesde male."
CHRISTEN. "Wel, wat deed u toen?"
HOPENDE. "Ik wist zelf niet te zeggen, wat mij te doen stond."
CHRISTEN. "Koesterde u geen gedachten om het bidden na te laten?"
HOPENDE. "Ja wel honderdmaal en nog wel eens zoveel."
CHRISTEN. "Hoe kwam het, dat u het niet deed?"
HOPENDE. "Ik geloofde, dat hetgeen mij gezegd was, waarachtig was, te weten, dat zonder de gerechtigheid van deze Christus, de hele wereld mij niet zou kunnen behouden; en daarom dacht ik bij mij zelf: laat ik het bidden na, zo sterf ik toch. Ik kan immers niet erger dan sterven voor de troon der genade. Boven dit alles kwam mij te binnen: Zo Hij vertoeft, verbeid Hem, want Hij zal gewisselijk komen, Hij zal niet achterblijven (Hab. 2:3). Zo volhardde ik in mijn gebeden, tot de Vader mij Zijn Zoon openbaarde."
CHRISTEN. "Hoe werd Hij u geopenbaard?"
HOPENDE. "Ik zag Hem, niet met mijn lichamelijke ogen, maar met de ogen van mijn verstand (Ef. 1:18, 19) en dit ging aldus: Op zekere dag was ik eens zeer bedroefd, ik denk: bedroefder dan ik ooit was in mijn gehele leven; deze droefheid ontstond in mij door een hernieuwd gezicht van de grootheid en snoodheid van mijn zonden: en niets anders tegemoet ziende dan de hel en de eeuwige verdoemenis van mijn ziel, dacht ik, dat ik zeer schielijk de Heere Jezus zag, als tot mij neerkomende van de Hemel en zeggende: 'Geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden.'
Maar ik zei: 'Heere, ik ben een groot, een zeer groot zondaar.'
En Hij antwoordde: 'Mijn genade is u genoeg.'
En toen ik vroeg: "Maar Heere, wat is geloven?' Zo zag ik uit het gezegde: 'Die tot Mij komt, zal niet hongeren, en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten' (Joh.6:35), dat geloven en komen hetzelfde is en dat hij, die komt - dat is, met zijn hart en genegenheid uitgaat naar Christus, om door Hem gezaligd te worden - ook waarlijk in Christus gelooft. Toen liepen mijn ogen vol tranen; en ik vroeg verder:
'Maar Heere, kan zulk een groot zondaar als ik ben, wel door U aangenomen en zalig gemaakt worden?' en ik hoorde Hem zeggen: 'Wie tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen' (Joh.6:37). Toen vroeg ik verder: 'Maar Heere, hoe moet ik U beschouwen in het komen tot U, opdat mijn geloof recht op U gevestigd wordt?' en Hij zei: 'Jezus Christus is in de wereld gekomen, om zondaren zalig te maken (1 Tim. 1:15). Hij is het einde der Wet, tot rechtvaardigheid een ieder die gelooft (Rom. 10:4). Hij is overgeleverd om onze zonden en opgewekt om onze rechtvaardigmaking (Rom. 4:25). Hij heeft ons lief gehad en ons gewassen met Zijn eigen bloed (Openb. 1:5). Hij is een Middelaar tussen God en ons (1 Tim. 2:5), Welke altijd leeft, om voor ons te bidden (Hebr. 7:24, 25).'
Naar aanleiding van dit alles nu nam ik het besluit, dat ik dan moest uitzien mijn gerechtigheid in Zijn persoon en de genoegdoening voor mijn zonden in Zijn bloed te vinden; dat alles, wat Hij gedaan had in de gehoorzaamheid aan Zijns Vaders wet en in de onderwerping aan haar straf, niet was voor Hem zelf, maar voor degene, die het aanneemt tot zijn zaligheid en daarvoor dankbaar wil zijn. Hierover nu was mijn hart vol vreugde, mijn ogen vol tranen en mijn genegenheden liepen over van enkel liefde tot de naam, tot het volk en tot de wegen van Jezus Christus."