parsifal schreef:Het probleem wat Nederveen aangeeft in het stukje is niet zozeer dat de oude waarheid niet meer wordt onderschreven, maar dat er goedkoop wordt omgegaan met ofwel andere verwoordingen van de oude waarheid of met andere geluiden dan de oude waarheid. En dat is m.i. heel erg schadelijk. Er wordt gesuggereerd dat de oude waarheid niet "waar genoeg" is om eerlijk met kritiek en critici om te gaan.
Dat gaat hierom:
Reformatorische docenten kijken over Gods schouder mee naar de wereld en kunnen dan gemakkelijk de hele wereld indelen in goed en fout. Niet alleen de wereld, maar ook de mensen daarin. Dat kan pijn doen. Het idee dat ook reformatorische christenen kinderen van hun tijd zijn, juist ook in hun reformatorische stelligheden, komt niet in hen op. Laat staan dat anderen buiten de reformatorische wereld hun iets te vertellen hebben wat van belang is.
Dat is wel degelijk heel goed mogelijk, want dat vindt plaats binnen de normering van de reformatorische subcultuur. De bril die daar gehanteerd wordt, namelijk dat er een rijk van God en een rijk van de duisternis is, wordt terzijde gesteld. Het zijn toch allemaal lieve mensen, zij die daar buiten zijn. Waar staat dat in de bijbel? Er is een wissel omgegaan die uitmond in de redenering dat alle mensen gelijk zijn, dan alle religies inwisselbaar zijn en dat we er maar het beste met elkaar van moeten maken. Dan ga je brokken maken. Of in mijn eenvoudige samenvatting: dan sta je niet meer in het rijtje Augustinus, Bunyan, en dan nu.