Gelezen, gedacht, gehoord...

[Ad Anker]

Dat weet ik ook wel. Overigens heb ik het boek gelezen, maar ik vind het niet duidelijk. Want je kunt iets uitwerken in twintig aandachtsstreepjes, zonder dat je nu echt zegt wat er gebeurt. Dat vind ik bij Immens. Ik mis ook de notie van de openbaring van Christus aan de ziel.

Ik zal het nog eens lezen met deze opmerking in m'n achterhoofd. Vooralsnog kan ik me niet voorstellen dat het ook klopt. Ik vind het wel goed dat je dit gewoon durft te benoemen.

Ik kan me dat ook niet voorstellen. Ik herken het namelijk helemaal niet, volgens mij is zelfs het tegendeel waar. @Ad Anker haalt al een citaat aan.

Jantje, dit is een beetje onzin. Ik hou er niet van dat jij mij 'gebruikt'. Wil je mij uitleggen wat Posthoorn bedoelt met de notie van de openbaring van Christus aan de ziel en wat jij dan uit mijn citaat als bewijs ziet?

[Jantje]

Dat weet ik ook wel. Overigens heb ik het boek gelezen, maar ik vind het niet duidelijk. Want je kunt iets uitwerken in twintig aandachtsstreepjes, zonder dat je nu echt zegt wat er gebeurt. Dat vind ik bij Immens. Ik mis ook de notie van de openbaring van Christus aan de ziel.

Wat bedoel je precies met "de openbaring van Christus aan de ziel?"

Wat er gebeurt als iemand tot geloof komt, doordat de Heilige Geest zijn ogen opent voor de boodschap van het Evangelie.

En een deel uit het citaat:

Ik kan u verzekeren, als u met een oog des geloofs op Hem ziet, Hij zal met een oog van liefde op u zien en zeggen: "Gij hebt Mij het hart genomen met één van uw ogen."

[Marck]

Er zijn mensen die zo diep onwetend, zorgelooos en ongevoelig zijn, dat zij nooit aan hemel of hel, zaligheid of rampzaligheid denken. Zij zijn als het redeloos vee; zij begrijpen zelfs de woorden niet, veel minder de zaken, hoe duidelijk men het hun voorhoudt.

Dit is in deze context tamelijk op de persoon. Ik vind dat niet kunnen.

Sorry. Had hier niemand mee op het oog. Was enkel een citaat.

[Ad Anker]

Wat er gebeurt als iemand tot geloof komt, doordat de Heilige Geest zijn ogen opent voor de boodschap van het Evangelie.

En een deel uit het citaat:

Ik kan u verzekeren, als u met een oog des geloofs op Hem ziet, Hij zal met een oog van liefde op u zien en zeggen: "Gij hebt Mij het hart genomen met één van uw ogen."

Waar zie je een verband? Posthoorn schrijft over iemand die tot geloof komt. Immens over de nodiging tot het Avondmaal. Is dat hetzelfde volgens jou?

[DDD]

Er zijn mensen die zo diep onwetend, zorgelooos en ongevoelig zijn, dat zij nooit aan hemel of hel, zaligheid of rampzaligheid denken. Zij zijn als het redeloos vee; zij begrijpen zelfs de woorden niet, veel minder de zaken, hoe duidelijk men het hun voorhoudt.

Dit is in deze context tamelijk op de persoon. Ik vind dat niet kunnen.

Sorry. Had hier niemand mee op het oog. Was enkel een citaat.

Gelukkig had Posthoorn dat wel goed begrepen.

[Marck]

Er zijn mensen die zo diep onwetend, zorgelooos en ongevoelig zijn, dat zij nooit aan hemel of hel, zaligheid of rampzaligheid denken. Zij zijn als het redeloos vee; zij begrijpen zelfs de woorden niet, veel minder de zaken, hoe duidelijk men het hun voorhoudt.

Dit is in deze context tamelijk op de persoon. Ik vind dat niet kunnen.

Sorry. Had hier niemand mee op het oog. Was enkel een citaat.

Gelukkig had Posthoorn dat wel goed begrepen.

Ik merk wel dat je hier voorzichtig moet zijn met posten. Mijn spontaniteit als refostarter ontmoet nog wel eens argwaan.
Fijn dat daar later door heen gezien wordt.

[Geytenbeekje]

Iedereen heeft toch wel is zijn momenten dat de Bijbel je niet voedt en dat je geen behoefte hebt in bidden en lezen en dat de preek je niet boeit ?

[Marck]

Iedereen heeft toch wel is zijn momenten dat de Bijbel je niet voedt en dat je geen behoefte hebt in bidden en lezen en dat de preek je niet boeit ?

Herkenbaar Geytenbeekje!

[samanthi]

Iedereen heeft toch wel is zijn momenten dat de Bijbel je niet voedt en dat je geen behoefte hebt in bidden en lezen en dat de preek je niet boeit ?

Eerlijk en helaas waar, tot mijn schande.

[Wim Anker]

https://reactnieuws.net/2020/02/11/isla ... ssion=true

[Germanicus]

O vrijheidsvruchten van onze eeuw! Uw kleur moge voor sommigen verleidelijk zijn, uw smaak is verpestend en uw sap dodelijk!

Isaäc da Costa, Bezwaren tegen de geest der eeuw (1823)

[Arja]

… onder u zijn eeuwige armen. Deuteronomium 33 vers 27

De eeuwige God Zelf is voortdurend onze steun, en vooral als wij in diepe nood terechtgekomen zijn. Er zijn momenten waarop een Christen in verootmoediging heel diep zinkt. Het diepe gevoel van zijn zonden maakt hem klein voor God, en hij weet bijna niet meer wat hij moet bidden, omdat hij in zijn eigen oog zo onwaardig is. Maar herinner je op zo’n moment dat ‘de eeuwige armen’ onder je zijn! De zonde moge je nog zo laag laten zinken, de armen van Christus zijn toch nog onder je. Je bent misschien in een geweldige diepte afgedaald, maar Gods redding gaat tot het uiterste. Soms zinkt een Christen ook weg in de diepte van uitwendig leed. Elke aardse hoop wordt dan afgebroken. Wat nu? Toch zijn ‘de eeuwige armen’ onder hem. Je kunt heel diep in ellende en verdriet vervallen, maar de genade van de altijd trouwe God is toch om je heen. Zij omgeeft en omsluit je. Een Christen kan ook verzinken onder inwendig leed, bijvoorbeeld door een zware strijd die hij moet voeren. Maar zelfs dan kan hij niet zo diep zinken dat hij niet meer binnen het bereik van de ‘eeuwige armen’ is. De pogingen van satan, die hem schade toe wil brengen, zijn tevergeefs.

God verzekert ons hier van hulp en ondersteuning. Wat is dit een troost voor elke vermoeide arbeider, die in de dienst van God staat. Deze woorden bevatten een belofte van kracht voor elke dag, van genade voor elke nood, en van toerusting voor elke plicht. Zelfs wanneer de dood komt, zal deze belofte standhouden. Als wij in het midden van de Jordaan staan, zullen we met David kunnen zeggen: ‘Ik zal geen kwaad vrezen, want U bent met mij.’ Wij zullen in het graf afdalen, maar we zullen niet verder kunnen zinken, want ‘de eeuwige armen’ beletten ons om dieper te vallen. Door het hele leven heen en ook aan het einde ervan worden wij vastgehouden door de ‘eeuwige armen’, armen die niet wankelen; armen die hun kracht niet verliezen, want de eeuwige God wordt niet moe en niet afgemat (Jesaja 40)!

C.H. Spurgeon

[J.C. Philpot]

Christus klopt aan uw deur (1)

Jezus Christus is uitermate gewillig en bereid om tot de zondaren in te komen om hen zalig te maken. ‘Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop.’ In de tekst en uit het voorgaande gedeelte van de brief aan de gemeente van Laodicéa staan deze dingen, die duidelijk de waarheid van deze stelling bewijzen.

De geringheid van de voorwaarden
Indien u de geringheid van de voorwaarden overweegt waarop Hij de hunne wil zijn, die zijn zo gering als zij maar kunnen zijn. Want Hij zegt: ‘Doe slechts de deur open en Ik zal inkomen en Ik zal de uwe zijn.’ U weet dat u gewoonlijk niet binnen kunt komen of de deur moet geopend zijn. Christus houdt de zondaar niets anders voor dan dit: ‘Open uw hart om Mij binnen te laten en te ontvangen.’ Hij houdt de zondaar niets méér voor dan hetgeen noodzakelijk is.

De onbepaaldheid van Zijn begeerte
Indien u Zijn begeerte overweegt, die is onbepaald. ‘Indien iemand Mijn stem zal horen en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen.’ Het is alsof Hij zegt: ‘Ik zie niet op fouten die voorheen begaan zijn, noch op vorige geveinsdheid, opgeblazenheid, blindheid, boosheid en moedwilligheid. Om zulke en andere zonden zal Ik u niet voorbijgaan. Ik weet dat sommigen onder u erger geweest zijn dan anderen, maar Ik wil over alles heenzien en tot een ieder van u inkomen. Zelfs de grootste zondaar onder u zal de zoetste Zaligmaker hebben, als hij de deur maar wil opendoen. Als hij Mij maar binnenlaat, zal Ik hem zalig maken.’

Zijn overtuigende en aantrekkelijke beweegredenen Indien u Zijn overtuigende en aantrekkelijke beweegredenen overweegt, zij zijn vol zoetheid. ‘Laat Mij maar binnen en Ik zal met u avondmaal houden, en gij met Mij.’ Zachéüs liet Christus binnen en de zaligheid nam ook zijn intrek bij hem. Christus wil, waar Hij ook komt, een vrolijke maaltijd zijn. Indien wij Hem

door het geloof binnenlaten, dan zal Hij met Zich brengen een geheel geestelijk leven, vrede en vreugde. Eenmaal zal Christus komen om te oordelen, maar nu komt Hij om zondaren zalig te maken [...].
O, strijd om te geloven dat Christus gewillig is om gebroken zondaren te helpen. En om u hierin te helpen, overweeg vier dingen:

1. Het is de deur van een verbroken hart waar Christus op klopt. Hij roept met name zulke zondaren toe: ‘Kom tot Mij.’ Zie, Hij roept u, open uw deur voor een gebroken Zaligmaker. ‘O, gij zondaar, die gebroken van hart bent, laat Mij maar inkomen! Ik heb olie om uw pijn te verzachten en Ik heb balsem om uw wonden te genezen. Een antwoord voor uw zonden vindt u in Mijn bloed, in Mijn verdiensten en in Mijn genade. En Ik heb een Geest om uw ziel te wassen en te sieren. U kunt aan geen ding gebrek hebben dat Ik niet heb, noch kunt u enig goed begeren dat Ik niet vrijwillig aan u wil geven.’

2. Jezus Christus is alreeds door veel van uw deuren doorgebroken om u uit te lokken en bij u in te komen. Hij is doorgebroken door de deur van uw onwetendheid en door de deur van uw eigen inbeelding en door de deur van uw geweten. Er rest maar één deur: de deur van uw wil. Indien u maar gewillig bent om Hem te ontvangen, dan vraagt Hij niets meer.

3. Hoe sterker u bent om te geloven dat Christus gewillig is om in uw hart in te komen, hoe gewilliger uw hart zal zijn om voor Christus open te doen. Waarlijk, wanneer wij het nauwlettend bezien, is al wat een gekwelde ziel drukt, de twijfel aan Christus’ gewilligheid om haar zalig te maken. Meent u dat de grootheid van de zonden, gebrek aan diepere vernedering, gebrek aan heiligheid, de lange tegenstand, de veelheid van de zonden, de totale onwaardigheid, enz., de redenen zijn waarom Christus u niet wil zalig maken? Al deze bezwaren rijzen uit de verdenking alsof Christus niet gewillig zou zijn om zondaren zalig te maken. Maar waarom blijft u hierin steken? Want indien Hij gewillig is om iemand zalig te maken, Hij is het om zóndaren zalig te maken. Hij maakte nooit iemand zalig dan een zondaar. Geliefden, wie was er ongeschikt omdat hij een zondaar was? Moet Christus ons niet zalig maken, omdat wij het niet verdienen zalig gemaakt te worden? Moet Hij niet vol van genade zijn, omdat wij vol van zonden zijn? O Heere!, wie zou dan zalig gemaakt worden? Heeft Hij de grootste onder de zondaren niet zalig gemaakt? De moordenaar aan het kruis, Paulus een godslasteraar, de onkuise Maria Magdaléna, de bloeddorstige Manasse, de Sódomitische Korinthiërs en de Joden die Christus vermoord hebben.

4. Ten slotte, weet, dat God Zich niet alleen vertoornt tegen hen die vloeken, zweren, liegen en hoereren, maar dat Hij zeker ten hoogste vergramd is op de ongelovigen. De zonde van het ongeloof onteert en bedroeft Hem meer dan alle andere zonden.

Vraagt u: ‘Maar wie kan hen helpen? Kunnen wij de deur opendoen?’ Nee, maar wij moeten de deur ook niet sluiten! Er zijn vier deuren waar u, indien u er vaak en menigmaal vóór stond, de kracht zou verkrijgen om de deur van uw hart te openen, namelijk: De deur van het bloed van Jezus Christus. Let daar meer op, dat bloed spreekt van goede en grote dingen voor een verbroken zondaar. De deur van Gods vrij, vol en eeuwig verbond. Overdenk dat beter! De deur van de Evangelieprediking. Luister daar veel naar! De hemeldeur, door onophoudelijk bidden en wachten. O, laat nooit, nooit af van bidden. ‘O Heere, o Heere!, Gij Die roept, doe mij horen; Gij Die klopt, maak dat ik opendoe. Ja, doe Gij door Uw eigen Geest mijn deuren open, opdat de Koning der ere inga.’

Bron: een nieuwsbrief

[Jantje]

Wat er gebeurt als iemand tot geloof komt, doordat de Heilige Geest zijn ogen opent voor de boodschap van het Evangelie.

En een deel uit het citaat:

Ik kan u verzekeren, als u met een oog des geloofs op Hem ziet, Hij zal met een oog van liefde op u zien en zeggen: "Gij hebt Mij het hart genomen met één van uw ogen."

Waar zie je een verband? Posthoorn schrijft over iemand die tot geloof komt. Immens over de nodiging tot het Avondmaal. Is dat hetzelfde volgens jou?

Ik hoop daar later nog op terug te komen.

[J.C. Philpot]

Voordat je vrede tot je hart kunt spreken, moet je niet alleen bezorgd zijn over de zonden in je leven, de zonde in je natuur, maar ook over de zonden van je beste plichten en prestaties. Wanneer een arme ziel enigszins ontwaakt door de schrik des Heeren, dan vliegt het arme schepsel, geboren onder het verbond der werken, direct weer naar een verbond der werken. En zoals Adam en Eva zich tussen de bomen in de tuin verstopten en vijgenbladeren aan elkaar naaiden om hun naaktheid te bedekken, zo vliegt de arme zondaar, wanneer hij wordt gewekt, naar zijn plichten en naar zijn handelingen, om zich voor God te verbergen, en gaat hij een eigen gerechtigheid opknappen.

Dan zegt hij: ik zal nu goed zijn; Ik zal me hervormen; Ik zal alles doen wat ik kan; en dan zal Jezus Christus zeker medelijden met mij hebben. Maar voordat je vrede tot je hart kunt spreken, moet je worden gebracht om te zien dat God je mag verdoemen voor het beste gebed dat je ooit hebt gedaan; u moet worden gebracht om te zien dat al uw plichten, al uw gerechtigheid, zoals de profeet het elegant uitdrukt, allemaal bij elkaar opgeteld, u niet bij God aanbevelen, geen enkel motief en geen enkele aansporing voor God zijn om genade te hebben voor uw arme ziel, dat Hij zal zien dat ze smerige vodden zijn, een wegwerpelijk kleed van ongerechtigheid, dat God ze haat en er niets mee kan, als u ze bij Hem brengt om u ten gunste van Hem aan te bevelen.

Mijn beste vrienden, wat is er in onze handel en wandel om ons aan God aan te bevelen? Wij zijn van nature in een ongerechtvaardigde staat, we verdienen het om tienduizendmaal verdoemd te worden; en wat moeten onze prestaties dan zijn? Wij kunnen van nature niets goeds doen: 'Zij die in het vlees zijn, kunnen God niet behagen'. Je kunt veel dingen vanuit menselijk perspectief goed doen, maar je kunt niet vanuit Gods oogpunt werkelijk iets goeds doen; want de natuur kan niet boven zichzelf handelen. Het is onmogelijk dat een mens die niet bekeerd is, iets werkelijk kan doen tot eer van God; hij kan niets doen in het geloof, en 'wat niet van geloof is, is zonde'.

Nadat wij vernieuwd zijn, is de vernieuwing hier nog ten dele, en blijft de inwonende zonde in ons, is er een mengeling van verdorvenheid in elk van onze plichten; als Jezus Christus ons na onze bekering zou moeten aannemen naar onze werken, zouden onze werken ons verdoemen, want wij kunnen geen werkelijk gebed doen, het is te kort gemeten aan de volmaaktheid die de zedelijke wet vereist. Ik weet niet wat u denkt, maar ik kan zeggen dat ik niet kan bidden, maar ik zondig _ ik kan niet tot u of anderen prediken, maar ik zondig _ ik kan niets doen zonder zonde; en, zoals men het uitdrukt, mijn berouw moet worden bekeerd en mijn tranen moeten worden gewassen in het kostbare bloed van mijn lieve Verlosser.

Onze beste plichten zijn niets meer dan blinkende zonden. Voordat je vrede tot je hart kunt spreken, moet je niet alleen walgen van je erfzonde en dadelijke zonden, maar ook van je gerechtigheid, van al je plichten en prestaties. Dit moet een diepe overtuiging zijn voordat je uit je eigengerechtigheid kunt worden verlost; dit is de laatste afgod die uit ons hart moet worden gehaald. De trots van ons hart zorgt dat we ons niet onderwerpen aan de gerechtigheid van Jezus Christus. Maar als je nog nooit de eigengerechtigheid in je eigen hart hebt gevoeld, als je nooit gevoeld hebt dat je eigen gerechtigheid voor eeuwig tekort is, dan kun je niet tot Jezus Christus komen.

Er zijn er nu veel die zeggen: Nou, we geloven dit allemaal; maar er is een groot verschil tussen praten en werkelijk ervaren. Heb je ooit je behoefte aan deze lieve Zaligmaker gevoeld? Heb je ooit je behoefte aan Jezus Christus gevoeld, vanwege het tekortschieten van je eigen gerechtigheid? En kunt je nu vanuit je hart zeggen "Heere, U kunt mij rechtvaardig verdoemen voor de beste verrichtingen die ik ooit heb gedaan"? Als je niet op deze manier van jezelf wordt verlost, kun je wel van vrede spreken tegen jezelf, maar toch is er geen vrede.

Bron: Engelse preek van internet, excuses voor de gebrekkige vertaling.