Gelezen, gedacht, gehoord...

[eilander]

Veel Nederlandse langeafstandsschaatsers komen van het christelijke platteland.
Schaatsen is een sport die hier met enthousiasme en met de goedkeuring van de kerk beoefend wordt,
zolang er maar niet op zondag geschaatst wordt. Maar de moderne tijd en de professionalisering zetten de tradities onder druk.
(uit een docu die eerder gemaakt is)

En:
Het begon twee jaar geleden, toen Ruitenberg de verrassende mededeling deed dat hij niet meer op zondag wilde schaatsen. Hij gold weliswaar als een godvrezend mens, maar niet als dusdanig recht in de leer dat hij de zondag oversloeg als sportdag. Zijn gewijzigd principe is het gevolg van zijn echte bekering tot christen, wat weer een uitvloeisel is van de dood van zijn schoonzus Alie, de echtgenote van Henri. Die overleed ten gevolge van een ongeluk in haar woonplaats Oldebroek.
SCHAATSER NAAST GOD

Mooi!

Ik kan dit echt niet mooi vinden, ik wijs nog steeds de keuzes van zo iemand af. Het gaat bij hem om een 'goed gevoel' en op grond daarvan komt er een compromis. Ik kan het echt niet anders zien, ik blijf bij mijn eerste stellingname. Radicale keuzes zijn nodig, en ik zal er dan voor de volledigheid maar bij zeggen: dat is ook nodig voor iemand die een oerdegelijke christen is maar op z'n werk zijn mond niet durft open te doen. Misschien voor die persoon nog wel méér.

[Thuisvrouw]

Ik kwam deze ontroerende brief tegen in een drie maandelijkse uitgave van een plaatselijk museum.

28 Nov. 1934

Geliefde dochter,

Het is thans voor de eerste maal dat ik u persoonlijk een brief schrijf. Hier is voldoende aanleiding voor. Morgen is het uw geboortedag en daarom een blijde en dankbare dag. Het zal niet minder wezen een gewichtvolle dag voor u. Wijl dit dan ook uw verlovingsdag is.

Wij danken de Heere, dat hij u deze 19 jaar heeft gespaard, bij het leven en de gezondheid. Wij feliciteren u hiermede, en bidden tevens dat Hij hier nog vele jaren aan toe doet. En tevens dat Hij in uw jeugdjaren de ernst van het leven doe inzien, opdat uw schone jeugd aan Hem moge gewijd zijn. En ook feliciteren wij u, met uw verloving.

Zult gij hand en hart aan elkander geven, wij hoopen dat u dit nimmer en nooit moge berouwen. Ik hoop en wensch dat uw keuze niet alleen uit liefde, maar ook biddende mag zijn geschied. Ik hoop verder, dat uw verkeeringsjaren niet uw gebed kunnen verhinderen. D. w. z. Dat uw verhouding tot elkander, niet in ijdelheid maar Gode welgevallig moge zijn.

Hebt liefde tot elkander,maar misbruik deze niet. En omdat wij niet bekwaam zijn om te leren, zoals we moeten leven: Zoek daarom kracht in het gebed. Dat de Heere u van alle zondige daden bewaare.
Gebruik uw jeugd niet in de dienst der zonde, maar veeleer tot reine Liefde in de eerste tot God, en vervolgens tot degenen die ons dierbaar zijn. Wees ten allen tijde bewust van de deugden God's, zijn Alwetendheid en Alomtegenwoordigheid. Zoo zal Hij u rozen brengen op uw maagdelijke pad. Ook uw aanstaande feliciteren wij en hopen dat zijn keuze recht mag zijnen dat leven en handeling zo mag wezen dat zijn komst verlangend wordt tegemoet gezien. En dat ons gehele gezin zich verblijd met vermeerdering van het getal.

Wij zijn deze dag met u blijde en dankbaar en biddende dat de Heere Zijn goedkeuring erop geeft. Zeg het maar als ik thuiskom wat je an mij hebben moet. Want uw zorgen beginnen nu al!! Deze beginnen met de zorg voor de uitzet!!

Ontvang nu van uw broer en mij de hartelijke groeten. Uw vader

[Zeeuw]

Veel Nederlandse langeafstandsschaatsers komen van het christelijke platteland.
Schaatsen is een sport die hier met enthousiasme en met de goedkeuring van de kerk beoefend wordt,
zolang er maar niet op zondag geschaatst wordt. Maar de moderne tijd en de professionalisering zetten de tradities onder druk.
(uit een docu die eerder gemaakt is)

En:
Het begon twee jaar geleden, toen Ruitenberg de verrassende mededeling deed dat hij niet meer op zondag wilde schaatsen. Hij gold weliswaar als een godvrezend mens, maar niet als dusdanig recht in de leer dat hij de zondag oversloeg als sportdag. Zijn gewijzigd principe is het gevolg van zijn echte bekering tot christen, wat weer een uitvloeisel is van de dood van zijn schoonzus Alie, de echtgenote van Henri. Die overleed ten gevolge van een ongeluk in haar woonplaats Oldebroek.
SCHAATSER NAAST GOD

Mooi!

Ik kan dit echt niet mooi vinden, ik wijs nog steeds de keuzes van zo iemand af. Het gaat bij hem om een 'goed gevoel' en op grond daarvan komt er een compromis. Ik kan het echt niet anders zien, ik blijf bij mijn eerste stellingname. Radicale keuzes zijn nodig, en ik zal er dan voor de volledigheid maar bij zeggen: dat is ook nodig voor iemand die een oerdegelijke christen is maar op z'n werk zijn mond niet durft open te doen. Misschien voor die persoon nog wel méér.

Wat is nu exact je probleem Eilander? Kan iemand niet sporten en Christen zijn? Je brood verdienen met sport is dat ten diepste iets anders dan wanneer je accountant bent? Of geloof je niet dat dit een echte bekering is?

[Orchidee]

Jammer!: Gewogen en te licht bevonden......
Én......ik dank U dat ik niet ben gelijk de ander......
Ik verdien eerlijk mijn geld
Ik geef de armen een deel
Ik doe dit
Ik laat dat
Ik vind......

[-DIA-]

Wat is nu exact je probleem Eilander? Kan iemand niet sporten en Christen zijn? Je brood verdienen met sport is dat ten diepste iets anders dan wanneer je accountant bent? Of geloof je niet dat dit een echte bekering is?

Ik heb er ook grote vragen bij:
Is dit een uitdaging voor een New Age, een Nieuwe Vorm van Geloven?
Een geloof dat acceptabel is voor het vlees?
Met Behoud ven Vleselijke Lusten en Genoegens?
Is dat Bijbels? Hebben wij niet een afgod die we vereren? Waar me meer
aanhangen dan aan de God die Zijn Wet op Horeb heeft gegeven?
We kunnen het willen en proberen, maar ik zeg dat het nooit zal lukken.
Ook al menen we dat, uiteindelijk komen we er wel achter.

[-DIA-]

Jammer!: Gewogen en te licht bevonden......
Én......ik dank U dat ik niet ben gelijk de ander......
Ik verdien eerlijk mijn geld
Ik geef de armen een deel
Ik doe dit
Ik laat dat
Ik vind......

Nee dit kan niet.
Het gebeurt wel heel veel.
Dat is het denken uit de mens.
Wij hebben niet te willen of de bepalen.
Wie er tegenin roeit hoeft niet altijd een farizeeër te zijn.
Dat kan wel, het is er maar naar waar de bron ligt.
In mezelf? Bedoel ik mezelf?
Dan ben ik mis.

[TSD]

Jammer!: Gewogen en te licht bevonden......
Én......ik dank U dat ik niet ben gelijk de ander......
Ik verdien eerlijk mijn geld
Ik geef de armen een deel
Ik doe dit
Ik laat dat
Ik vind......

Eilander zegt: ik wijs de keuzes van zo iemand af.

Orchidee verwijt Eilander de innerlijke hartsgesteldheid van de Farizeeër uit de gelijkenis van de Farizeeër en de tollenaar.

Wie is hier nu aan het veroordelen vraag ik mij af...

[-DIA-]

Jammer!: Gewogen en te licht bevonden......
Én......ik dank U dat ik niet ben gelijk de ander......
Ik verdien eerlijk mijn geld
Ik geef de armen een deel
Ik doe dit
Ik laat dat
Ik vind......

Eilander zegt: ik wijs de keuzes van zo iemand af.

Orchidee verwijt Eilander de innerlijke hartsgesteldheid van de Farizeeër uit de gelijkenis van de Farizeeër en de tollenaar.

Wie is hier nu aan het veroordelen vraag ik mij af...

Er was eens een Pot, en er was eens een Ketel...
En die waren het niet met elkander eens.

[J.C. Philpot]

Ik ben benieuwd naar een meer uitgewerkte beargumentatie van Eilander, waarom Rene Ruitenberg niet doordeweek zou mogen schaatsen als prof, mede als we lezen dat hij duidelijke en principiele keuzes maakt om dit niet op zondag te doen.

Ik heb zelf helemaal niks met professionele sport, en ik zou me er absoluut niet thuisvoelen. Ik vind het aan de andere kant lastig te onderbouwen waarom Ruitenberg hierin verkeerd zou handelen. Als hij geen compromissen sluit, schaar ik het vooralsnog onder de Christelijke vrijheid. Met voetbal zou ik meer moeite hebben, omdat de sportverdwazing in deze sport voor mijn gevoel grotere vormen aanneemd. Het lijkt me dan erg lastig om staande te blijven.

Als ik een te rooskleurig beeld heb van schaatsen hoor ik het ook graag, wat ik weet echt niks van sport.

De posting van Orchidee steld ook mij teleur. Ik heb geen enkele reden om aan de motieven of hartsgesteldheid van Eilander te twijfelen. Laten we in de omgang met elkaar van het goede uitgaan.

[DDD]

Veel Nederlandse langeafstandsschaatsers komen van het christelijke platteland.
Schaatsen is een sport die hier met enthousiasme en met de goedkeuring van de kerk beoefend wordt,
zolang er maar niet op zondag geschaatst wordt. Maar de moderne tijd en de professionalisering zetten de tradities onder druk.
(uit een docu die eerder gemaakt is)

En:
Het begon twee jaar geleden, toen Ruitenberg de verrassende mededeling deed dat hij niet meer op zondag wilde schaatsen. Hij gold weliswaar als een godvrezend mens, maar niet als dusdanig recht in de leer dat hij de zondag oversloeg als sportdag. Zijn gewijzigd principe is het gevolg van zijn echte bekering tot christen, wat weer een uitvloeisel is van de dood van zijn schoonzus Alie, de echtgenote van Henri. Die overleed ten gevolge van een ongeluk in haar woonplaats Oldebroek.
SCHAATSER NAAST GOD

Mooi!

Ik kan dit echt niet mooi vinden, ik wijs nog steeds de keuzes van zo iemand af. Het gaat bij hem om een 'goed gevoel' en op grond daarvan komt er een compromis. Ik kan het echt niet anders zien, ik blijf bij mijn eerste stellingname. Radicale keuzes zijn nodig, en ik zal er dan voor de volledigheid maar bij zeggen: dat is ook nodig voor iemand die een oerdegelijke christen is maar op z'n werk zijn mond niet durft open te doen. Misschien voor die persoon nog wel méér.

Voor mensen die een goddeloos leven hebben geleid, kan een radicale onthouding van bepaalde dingen nodig zijn. Bijvoorbeeld van alle vormen van voetbal of alcohol of tv-kijken. Maar dat soort radicale keuzes hoeven mensen die meer volwassen zijn in de genade niet altijd te maken. Er is onderscheid tussen hoofdzaken en tussen bijzaken. Iemand die geestelijk volwassen is, maakt dat onderscheid. Dat is altijd met fouten en gebreken, maar ik heb het over het principe.

Radicale keuzes horen bij een geestelijke onvolwassenheid. Men zei vroeger dat iemand nog niet over een strootje kon heenstappen. De eerste liefde kan heel oprecht en prima zijn, maar ik geloof niet dat de principes die Eilander hier noemt, tot de wezenlijke zaken behoren. Ik zie daarvoor geen grond in de bijbel.

[Maanenschijn]

Ik denk dat er weinig verschil is tussen sporten onderling. Voetbal lijkt mij niet slechter dan schaatsen, omdat de sportverdwazing daarbij groter zou zijn. De vraag is, wat is een beroep, dat op Bijbelse gronden acceptabel is. Een vraag die ik zelf niet goed kan beantwoorden, eenvoudigweg omdat ik daar me niet in verdiept heb. Een musicus wel, schaatser niet? Een effectenhandelaar niet, een makelaar wel? Wat zijn hier grenzen of richtlijnen vanuit de Bijbel.

Wat betreft schaatsen, kijk dan ook de documentaire Zwart ijs.

https://www.uitzendinggemist.net/afleve ... /2doc.html

[Zeeuw]

Ik ben benieuwd naar een meer uitgewerkte beargumentatie van Eilander, waarom Rene Ruitenberg niet doordeweek zou mogen schaatsen als prof, mede als we lezen dat hij duidelijke en principiele keuzes maakt om dit niet op zondag te doen.

Ik heb zelf helemaal niks met professionele sport, en ik zou me er absoluut niet thuisvoelen. Ik vind het aan de andere kant lastig te onderbouwen waarom Ruitenberg hierin verkeerd zou handelen. Als hij geen compromissen sluit, schaar ik het vooralsnog onder de Christelijke vrijheid. Met voetbal zou ik meer moeite hebben, omdat de sportverdwazing in deze sport voor mijn gevoel grotere vormen aanneemd. Het lijkt me dan erg lastig om staande te blijven.

Als ik een te rooskleurig beeld heb van schaatsen hoor ik het ook graag, wat ik weet echt niks van sport.

De posting van Orchidee steld ook mij teleur. Ik heb geen enkele reden om aan de motieven of hartsgesteldheid van Eilander te twijfelen. Laten we in de omgang met elkaar van het goede uitgaan.

Juist. Ik vraag Eilander oprecht wat zijn redenen zijn. Sommige tussenliggende posts voegen weinig toe.

[Zeeuw]

Ik denk dat er weinig verschil is tussen sporten onderling. Voetbal lijkt mij niet slechter dan schaatsen, omdat de sportverdwazing daarbij groter zou zijn. De vraag is, wat is een beroep, dat op Bijbelse gronden acceptabel is. Een vraag die ik zelf niet goed kan beantwoorden, eenvoudigweg omdat ik daar me niet in verdiept heb. Een musicus wel, schaatser niet? Een effectenhandelaar niet, een makelaar wel? Wat zijn hier grenzen of richtlijnen vanuit de Bijbel.

Wat betreft schaatsen, kijk dan ook de documentaire Zwart ijs.

https://www.uitzendinggemist.net/afleve ... /2doc.html

Lastig inderdaad. Ik denk alles waarin je teveel opgaat. Dus ook de directeur die 80 uur werkt en wel in de kerkenraad zit. Dus waar stel je je hart op. Ben je een rijke jongeling of kun je je bezit loslaten?

[TSD]

Het punt bij sporten is dat het gáát om de beste te zijn, het gáát om winnen. Dit zit in het principe van wedstrijden. Hoe kan dat samengaan met het principe om tot eer van God te leven? Hoe breng je dat samen? Zelf de beste willen zijn om dan zogenaamd daar God de eer van te kunnen geven?

En begrijp me goed, er zijn heel veel beroepen en omgevingen waar het 'beter willen zijn' dan een ander helaas een grote verzoeking is. Maar dan is het nog niet de kern van het werk wat je doet. Dat is als beroepssporter nadrukkelijk wel de kern van wat je doet (ook al wordt niet iedereen de beste).

Daarbij dient het beroep sport in mijn ogen geen enkel nut. Ik ben natuurlijk niet tegen sport op zichzelf als gezonde lichamelijke en geestelijke ontspanning. Maar het kijken naar hoe goed een ander / een andere ploeg is voegt in mijn ogen niets toe, waardoor ik het sporten als beroep nauwelijks kan classificeren als 'werk'. En de enige reden dat een sporter geld kan verdienen is dat anderen zijn prestaties volgen en dat die "aandacht" commercieel wordt benut. Ik snap dat mensen het ontspannend vinden om een wedstrijd te bekijken en ik sluit niet uit dat er mensen zijn die een wedstrijd kunnen bekijken zonder degenen die de wedstrijd spelen als mens te vereren, die niet vatbaar zijn voor verering van mensen (in meerdere of mindere mate), maar de verzoekingen zijn dermate groot en de mogelijkheden om op een andere manier ontspanning te vinden zijn dermate veel dat ik geloof dat een Christen dit zou moeten mijden (laat staan stimuleren door er zelf je beroep van te maken).

[TSD]

Maar eigenlijk is deze discussie best een afsplitsing waard