DDD schreef:
In ieder geval is het goed dat de dominee beseft dat bij het wijzen op het niet verstaan van anderen er ook nog vier vingers naar zichzelf wijzen. Elkaar niet verstaan is immers een wederzijds probleem en het is ook niet gezegd dat als de een de ander niet verstaat, de ander de een ook niet verstaat. Ik hoop dat DIA dat evenzeer beseft, maar die indruk heb ik niet.
Houd toch eens op joh.
Wat weet jij van de zelfreflectie van deze man??
Het is zo koud wat jij zegt.
Het is niet toegestaan te vissen naar iemands identiteit, die je overigens zou kunnen weten.
Ten tweede zou je wel met wat meer respect over deze dominee mogen spreken.
Ten derde ben ik nuchter. Dat is niet hetzelfde als koud. Al hebben mensen die niet nuchter zijn, daar niet altijd het juiste zicht op.
DDD schreef:
In ieder geval is het goed dat de dominee beseft dat bij het wijzen op het niet verstaan van anderen er ook nog vier vingers naar zichzelf wijzen. Elkaar niet verstaan is immers een wederzijds probleem en het is ook niet gezegd dat als de een de ander niet verstaat, de ander de een ook niet verstaat. Ik hoop dat DIA dat evenzeer beseft, maar die indruk heb ik niet.
Houd toch eens op joh.
Wat weet jij van de zelfreflectie van deze man??
Het is zo koud wat jij zegt.
Het is niet toegestaan te vissen naar iemands identiteit, die je overigens zou kunnen weten.
Ten tweede zou je wel met wat meer respect over deze dominee mogen spreken.
Ten derde ben ik nuchter. Dat is niet hetzelfde als koud. Al hebben mensen die niet nuchter zijn, daar niet altijd het juiste zicht op.
Terzijde opgemerkt: Mara en ik kennen elkaar al wel een beetje bijna vanaf dat we op dit forum aanwezig zijn. We kennen elkaars echte namen en hebben ook met elkaar gecorrespondeerd. We zijn dus niet helemaal vreemd van elkaar. Dat dus terzijde.
DDD schreef:
In ieder geval is het goed dat de dominee beseft dat bij het wijzen op het niet verstaan van anderen er ook nog vier vingers naar zichzelf wijzen. Elkaar niet verstaan is immers een wederzijds probleem en het is ook niet gezegd dat als de een de ander niet verstaat, de ander de een ook niet verstaat. Ik hoop dat DIA dat evenzeer beseft, maar die indruk heb ik niet.
Houd toch eens op joh.
Wat weet jij van de zelfreflectie van deze man??
Het is zo koud wat jij zegt.
Het is niet toegestaan te vissen naar iemands identiteit, die je overigens zou kunnen weten.
Ten tweede zou je wel met wat meer respect over deze dominee mogen spreken.
Ten derde ben ik nuchter. Dat is niet hetzelfde als koud. Al hebben mensen die niet nuchter zijn, daar niet altijd het juiste zicht op.
En ondertussen ook nog een oordeel over DIA afgeven.
Heb je nu echt niet in de gaten wat je aan het doen bent?
Waar maak jij uit op dat ik vis naar jouw identiteit?
Die man ligt momenteel te vechten voor zijn leven. Dus ik verzoek je te stoppen met je betweterigheid.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
DDD schreef:Wat jammer dat ds. Verschuure niet iedereen begrijpt, inderdaad. Dat is een groot probleem. Gelukkig is het een lieve man en ook voor het overige lijkt mij dit niet het moment om dit soort uitspraken te delen, nu de dominee in het ziekenhuis ligt.
In ieder geval is het goed dat de dominee beseft dat bij het wijzen op het niet verstaan van anderen er ook nog vier vingers naar zichzelf wijzen. Elkaar niet verstaan is immers een wederzijds probleem en het is ook niet gezegd dat als de een de ander niet verstaat, de ander de een ook niet verstaat. Ik hoop dat DIA dat evenzeer beseft, maar die indruk heb ik niet.
Laten we dan deze prediker erbuiten laten, en het boekje (de persoonlijke brief) van ds. G. Hoogerland eens aandachtig lezen. Deze dominee lijdt ook aan de verdeeldheid. We moeten nu niet de huidige omstandigheden aangrijpen om de zaken te ontlopen. Overigens, menselijk gesproken en gedacht, verwacht niet dat er veel toenadering zal komen, en mocht die er wel komen dan zou dat een groot wonder zijn. Er we geloven ook dat er bij God toch niets onmogelijk is... Maar nogmaals als we zien op de toestand van de kerk lijkt het van onze kant hopeloos.
Wat de tweede alinea betreft. Ik begrijp dat heel goed. Maar daarvoor ligt de schuld wel bij ons. Wij wilden graag een 'nieuwe leer' en we ergerden ons steeds vaker aan dominees die de bevinding preekten, die de totale dood-staat van de mens preekten, en die conform onze belijdenis geen vermogen in de mens legden, maar alleen de vrije genade Gods predikten. Daarvan afwijken maakt dat we elkaar niet meer verstaan. Is dat niet een algemeen oordeel over de kerk, omdat wij van het spoor zijn afgegaan?
Je beseft mijns inziens niet wat je doet.
Je schrijft dat je lijdt aan verdeeldheid, maar je zaait zelf verdeeldheid. Je zou preciezer formuleren als je schreef dat je er aan lijdt dat niet iedereen hetzelfde denkt als jij. En hoewel ds. Hoogerland op heel veel punten hetzelfde denkt als jij, is dát bij hem niet het geval.
Zonder enig historisch besef elkaar bijten en 'ver-eten': dát is een oordeel over de kerk.
-DIA- schreef:Citaatje uit een interview in de Gezinsgids, 2015:
Ds. A. Verschuure: "De verantwoordelijkheid voor de zielen weegt me zwaar. Alles wat je doet staat in eeuwigheidslicht! We gaan altijd om met mensen die op reis zijn naar de eeuwigheid. Het wijken van het beslag van Gods Woord kan me neerdrukken. De verdeeldheid in de rechterflank van de gereformeerde gezindte, maar ook binnen de Gereformeerde Gemeenten zelf, kan me ook zó tot verdriet zijn. Waren we toch één! De wereldgelijkvormigheid en het feit dat we elkaar soms niet lijken te verstaan als we het hebben over de weg ten leven… Het lijkt soms zo of de Heere Zijn voetstappen inhoudt. Onze jongeren horen zo weinig hoe de Heere werkt. Ik zie het dan als een taak van de dominee om daar in mijn preken nu juist wél iets van te vertellen. Niet om de christen te preken, maar op welke wijze Christus gestalte krijgt in het leven van een doodschuldige zondaar. Het is de vraag wat meer drukt: de werkdruk of deze dingen. Aan de andere kant is het wel zo: de Heere werkt zo lang de zon en de maan er zullen zijn. Daar hoeven Gods knechten niet voor te zorgen."
Dit is wat ik ook wel voel. Als je dit dan zo leest, dan weet je weer dat je hier toch nog niet alleen in staat.
Als dat, niet de christen, maar de Christus, centraal staat in een preek dan zal de Kerk elkaar altijd herkennen.
Ik zou graag aan alle mensen die christen beweren te zijn willen vragen wat de engelen hen zien doen? U hebt misschien een bed, een kleine kamer, of een andere ruimte dat u gebruikt voor gebed. Ik zou graag willen weten hoe u zichzelf daar gedraagt. Het is voor een mens die nooit oprecht bidt niet moeilijk om zich voornaam voor te doen in de godsdienst. Toch is het niet genoeg voor u om alleen te knielen. Hebt u ooit echt contact gehad met God? Hebt u echte gemeenschap met Christus? Praat u met Hem zoals een man zou praten tegen zijn vriend? Stort u uw hart voor Hem uit? Oh, de onderzoekende God weet hoeveel rechtvaardige bomen er zijn zonder dat zij binnenin verrot zijn, hoeveel er zijn die slechts witgepleisterde graven blijken te zijn. Dreun daarom uw gebed niet zomaar op, maar spreek vandaag nog in waarheid tot Hem. Hij wacht op u!
-DIA- schreef:Citaatje uit een interview in de Gezinsgids, 2015:
Ds. A. Verschuure: "De verantwoordelijkheid voor de zielen weegt me zwaar. Alles wat je doet staat in eeuwigheidslicht! We gaan altijd om met mensen die op reis zijn naar de eeuwigheid. Het wijken van het beslag van Gods Woord kan me neerdrukken. De verdeeldheid in de rechterflank van de gereformeerde gezindte, maar ook binnen de Gereformeerde Gemeenten zelf, kan me ook zó tot verdriet zijn. Waren we toch één! De wereldgelijkvormigheid en het feit dat we elkaar soms niet lijken te verstaan als we het hebben over de weg ten leven… Het lijkt soms zo of de Heere Zijn voetstappen inhoudt. Onze jongeren horen zo weinig hoe de Heere werkt. Ik zie het dan als een taak van de dominee om daar in mijn preken nu juist wél iets van te vertellen. Niet om de christen te preken, maar op welke wijze Christus gestalte krijgt in het leven van een doodschuldige zondaar. Het is de vraag wat meer drukt: de werkdruk of deze dingen. Aan de andere kant is het wel zo: de Heere werkt zo lang de zon en de maan er zullen zijn. Daar hoeven Gods knechten niet voor te zorgen."
Dit is wat ik ook wel voel. Als je dit dan zo leest, dan weet je weer dat je hier toch nog niet alleen in staat.
Als dat, niet de christen, maar de Christus, centraal staat in een preek dan zal de Kerk elkaar altijd herkennen.
Maar de mens verstaat toch de bevindelijke gangen van de Kerk niet. Die moeten ook gepredikt worden, de praktijk van de leer, zeg maar. Hoe zullen we die praktijk kennen zo ons die niet gepredikt wordt? Het gehoor is immers uit het Woord, en dat Woord moet verklaard worden en bevindelijk worden toegepast. Wat dat betreft is Nederland echt een zendingsland geworden. Zonder die persoonlijke toepassing is de Bijbel voor ons maar een boek met letters, en wat kan een letter op zich doen? Niets toch?
-DIA- schreef:Citaatje uit een interview in de Gezinsgids, 2015:
Ds. A. Verschuure: "De verantwoordelijkheid voor de zielen weegt me zwaar. Alles wat je doet staat in eeuwigheidslicht! We gaan altijd om met mensen die op reis zijn naar de eeuwigheid. Het wijken van het beslag van Gods Woord kan me neerdrukken. De verdeeldheid in de rechterflank van de gereformeerde gezindte, maar ook binnen de Gereformeerde Gemeenten zelf, kan me ook zó tot verdriet zijn. Waren we toch één! De wereldgelijkvormigheid en het feit dat we elkaar soms niet lijken te verstaan als we het hebben over de weg ten leven… Het lijkt soms zo of de Heere Zijn voetstappen inhoudt. Onze jongeren horen zo weinig hoe de Heere werkt. Ik zie het dan als een taak van de dominee om daar in mijn preken nu juist wél iets van te vertellen. Niet om de christen te preken, maar op welke wijze Christus gestalte krijgt in het leven van een doodschuldige zondaar. Het is de vraag wat meer drukt: de werkdruk of deze dingen. Aan de andere kant is het wel zo: de Heere werkt zo lang de zon en de maan er zullen zijn. Daar hoeven Gods knechten niet voor te zorgen."
Dit is wat ik ook wel voel. Als je dit dan zo leest, dan weet je weer dat je hier toch nog niet alleen in staat.
Als dat, niet de christen, maar de Christus, centraal staat in een preek dan zal de Kerk elkaar altijd herkennen.
Maar de mens verstaat toch de bevindelijke gangen van de Kerk niet. Die moeten ook gepredikt worden, de praktijk van de leer, zeg maar. Hoe zullen we die praktijk kennen zo ons die niet gepredikt wordt? Het gehoor is immers uit het Woord, en dat Woord moet verklaard worden en bevindelijk worden toegepast. Wat dat betreft is Nederland echt een zendingsland geworden. Zonder die persoonlijke toepassing is de Bijbel voor ons maar een boek met letters, en wat kan een letter op zich doen? Niets toch?
Dus Woord en Heilige Geest is niet genoeg? Er moet nog iets (van de mens) bij? Namelijke de praktijk die niet uit de tekst op komt maar die de kerk geleerd heeft, ook al is die beving niet naar Gods woord?
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
-DIA- schreef:Citaatje uit een interview in de Gezinsgids, 2015:
Ds. A. Verschuure: "De verantwoordelijkheid voor de zielen weegt me zwaar. Alles wat je doet staat in eeuwigheidslicht! We gaan altijd om met mensen die op reis zijn naar de eeuwigheid. Het wijken van het beslag van Gods Woord kan me neerdrukken. De verdeeldheid in de rechterflank van de gereformeerde gezindte, maar ook binnen de Gereformeerde Gemeenten zelf, kan me ook zó tot verdriet zijn. Waren we toch één! De wereldgelijkvormigheid en het feit dat we elkaar soms niet lijken te verstaan als we het hebben over de weg ten leven… Het lijkt soms zo of de Heere Zijn voetstappen inhoudt. Onze jongeren horen zo weinig hoe de Heere werkt. Ik zie het dan als een taak van de dominee om daar in mijn preken nu juist wél iets van te vertellen. Niet om de christen te preken, maar op welke wijze Christus gestalte krijgt in het leven van een doodschuldige zondaar. Het is de vraag wat meer drukt: de werkdruk of deze dingen. Aan de andere kant is het wel zo: de Heere werkt zo lang de zon en de maan er zullen zijn. Daar hoeven Gods knechten niet voor te zorgen."
Dit is wat ik ook wel voel. Als je dit dan zo leest, dan weet je weer dat je hier toch nog niet alleen in staat.
Als dat, niet de christen, maar de Christus, centraal staat in een preek dan zal de Kerk elkaar altijd herkennen.
Maar de mens verstaat toch de bevindelijke gangen van de Kerk niet. Die moeten ook gepredikt worden, de praktijk van de leer, zeg maar. Hoe zullen we die praktijk kennen zo ons die niet gepredikt wordt? Het gehoor is immers uit het Woord, en dat Woord moet verklaard worden en bevindelijk worden toegepast. Wat dat betreft is Nederland echt een zendingsland geworden. Zonder die persoonlijke toepassing is de Bijbel voor ons maar een boek met letters, en wat kan een letter op zich doen? Niets toch?
Dus Woord en Heilige Geest is niet genoeg? Er moet nog iets (van de mens) bij? Namelijke de praktijk die niet uit de tekst op komt maar die de kerk geleerd heeft, ook al is die beving niet naar Gods woord?
Dat weet u best, en daarom acht ik het (als u de gereformeerde leer kent) niet nodig daarop weer voor de (misschien wel 100e keer) in te gaan.
-DIA- schreef:Het gehoor is immers uit het Woord, en dat Woord moet verklaard worden en bevindelijk worden toegepast. Wat dat betreft is Nederland echt een zendingsland geworden. Zonder die persoonlijke toepassing is de Bijbel voor ons maar een boek met letters, en wat kan een letter op zich doen? Niets toch?
Dus Woord en Heilige Geest is niet genoeg? Er moet nog iets (van de mens) bij? Namelijke de praktijk die niet uit de tekst op komt maar die de kerk geleerd heeft, ook al is die beving niet naar Gods woord?
Dat weet u best, en daarom acht ik het (als u de gereformeerde leer kent) niet nodig daarop weer voor de (misschien wel 100e keer) in te gaan.
Je hebt blijkbaar niet in de gaten dat je jezelf tegenspreekt. Het geloof is uit het gehoor, en het gehoor door het Woord Gods - zo staat het er. Over bevindelijk toepassen lees ik hier niet; dat maak jij er weer bij. Terecht dat JGW daar de vinger bij legt.
Johann Gottfried Walther schreef:Dus Woord en Heilige Geest is niet genoeg? Er moet nog iets (van de mens) bij? Namelijke de praktijk die niet uit de tekst op komt maar die de kerk geleerd heeft, ook al is die beving niet naar Gods woord?
Dat laatste zeker niet, dat heeft geen eeuwigheidswaarde. En er hoeft niets van de mens bij, dat mag ook niet. Maar er moet wel in een mens iets gebeuren. Ik denk dat DIA dat bedoelt. Die persoonlijke toepassing is inderdaad van levensbelang.
Haal daar nu eens niet direct allerlei dingen bij die deze keer niet gezegd worden.
Johann Gottfried Walther schreef:Dus Woord en Heilige Geest is niet genoeg? Er moet nog iets (van de mens) bij? Namelijke de praktijk die niet uit de tekst op komt maar die de kerk geleerd heeft, ook al is die beving niet naar Gods woord?
Dat laatste zeker niet, dat heeft geen eeuwigheidswaarde. En er hoeft niets van de mens bij, dat mag ook niet. Maar er moet wel in een mens iets gebeuren. Ik denk dat DIA dat bedoelt. Die persoonlijke toepassing is inderdaad van levensbelang.
Haal daar nu eens niet direct allerlei dingen bij die deze keer niet gezegd worden.
Die persoonlijke toepassing is precies wat het is: persoonlijk. En bij verschillende personen wordt die verschillend ingevuld. Bij Hervormden wordt die eerder verondersteld aanwezig te zijn (geweest) dan bij Gergemmers. En bij verschillende Gergemmers weer in verschillende graden. En daar is precies het punt waarop zelfs het volk van God (wat je daar dus ook onder mag verstaan) elkaar zelfs niet begrijpt.
En niemand er meer iets van begrijpt. Want als het 'toegepast moet worden', is het Woord niet genoeg, want dan wachten we nog wat op de Geest.
Johann Gottfried Walther schreef:Dus Woord en Heilige Geest is niet genoeg? Er moet nog iets (van de mens) bij? Namelijke de praktijk die niet uit de tekst op komt maar die de kerk geleerd heeft, ook al is die beving niet naar Gods woord?
Dat laatste zeker niet, dat heeft geen eeuwigheidswaarde. En er hoeft niets van de mens bij, dat mag ook niet. Maar er moet wel in een mens iets gebeuren. Ik denk dat DIA dat bedoelt. Die persoonlijke toepassing is inderdaad van levensbelang.
Haal daar nu eens niet direct allerlei dingen bij die deze keer niet gezegd worden.
Die persoonlijke toepassing is precies wat het is: persoonlijk. En bij verschillende personen wordt die verschillend ingevuld. Bij Hervormden wordt die eerder verondersteld aanwezig te zijn (geweest) dan bij Gergemmers. En bij verschillende Gergemmers weer in verschillende graden. En daar is precies het punt waarop zelfs het volk van God (wat je daar dus ook onder mag verstaan) elkaar zelfs niet begrijpt.
En niemand er meer iets van begrijpt. Want als het 'toegepast moet worden', is het Woord niet genoeg, want dan wachten we nog wat op de Geest.
Ik snap dan niet van jou, de Geest is het die het levend maakt in het Hart. ..
