Gelezen, gedacht, gehoord...

[Adagio]

Ds. Ramsbottom schrijft over George Mockford (1826 – 1899), die in zijn jonge jaren een ongeluk kreeg in het boerenbedrijf. “Ik werd naar binnen gedragen en kreeg iets om aan te sterken, maar wonder boven wonder mankeerde mij niets en was ik alleen erg geschrokken. Hoe duidelijk blijkt hieruit de waarheid uit het Woord van God: 'de geroepenen, ( ... ) door Jezus Christus bewaard' (Jud. 1:1), en samen met de dichter spreek ik:
Preserved in Jesus when
My feet made haste to hell;
and there should I have gone,
but Thou dost all things well;
Thy love was great, Thy mercy free,
which from the pit delivered me.
Toen ik zo'n zestien à zeventien jaar was, kwam ik eens een onbekende tegen in de heuvels van Sussex. Hij sprak mij aan en vroeg: 'Beste jongen, hou je van lezen?' Ik antwoordde: 'Ja.' 'In dat geval', zei hij, 'geef ik dit traktaat aan jou en als ik terugkom, wil ik weten wat je ervan vindt.' Ik stopte het in mijn zak en dacht: dat godsdienstige boekje ga ik niet lezen. Voor mijn part had hij zijn boekje zelf mogen houden, maar toen kwam het volgende in mijn gedachten op: nou, je kunt het maar beter wel bekijken, want anders heb je hem niets te zeggen als hij weer komt. Daarop haalde ik het uit mijn zak om het eens door te kijken, maar daar kwam het niet van; onmiddellijk leek het mij te doorzien.
Dat ging als volgt. Toen ik het boekje uit mijn zak haalde, viel mijn oog op twee teksten, die mijn hart raakten: 'De ziel die zondigt, die zal sterven' (Ez. 18:4) en 'Wie (...) in één [gebod] zal struikelen, die is schuldig geworden aan alle.' (Jak. 2:10) Dit joeg me de schrik op de hals. Het boekje viel uit mijn hand en ik viel op de grond.
(…)
Ik ging een vroom leven leiden en werd ook voor vroom aangezien in de parochie waar ik woonde. Mijn geval trok veel belangstelling, want de dominee stelde mij voor als een christelijke jongeman. Lichamelijk was ik nog erg zwak en teer, en ik kon niet op de schapen passen, want ik was niet in staat snel genoeg te lopen om ze bij te houden wanneer ze van het ene stuk grond naar het andere gingen.
Een van de werklieden op de boerderij vroeg me op een dag: 'Weet je wat de dokter van jouw geval denkt?' Ik zei: 'Nee, wat dan?' 'Nou', zo zei hij, 'je vader en moeder willen niet dat je het zelf weet, maar volgens de dokter heb je niet lang meer te leven.' 'O', zei ik, 'ik ben zeer bereid om te sterven; ik heb vrede met God.' Dat voelde ik werkelijk - zó ging ik op in een valse vrede en zó omringde ik mij met een vals vertrouwen. Als ik toen was gestorven, had iedereen gezegd dat ik goed af was. Ik wist niet hoezeer ik Jezus Christus nodig had, noch geloofde ik in Hem of begeerde ik Hem. De grond van mijn hoop op de hemel was de vrede die ik voelde, een vrede die ik met God had gesloten, meende ik. 0, wat een misleiding van de duivel! Maar zo bedriegt hij er duizenden en van hen wordt gezegd: 'Er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris.' (Ps. 73:4) 'Men zet hen als schapen in het graf, de dood zal hen afweiden.' (Ps. 49:15) Mijn God koesterde echter gedachten van vrede jegens mij van een heel andere aard; geprezen zij Zijn Naam!
(…)
De tijd verstreek en God werkte verder door in mijn hart, zodat ik ging zien en ervaren dat het niet was 'desgenen die wil, noch desgenen die loopt, maar des ontfermenden Gods.' (Rom. 9:16) En wat zag ik meer en meer de volheid van het woord 'ontferming'! Dat was werkelijk welkom nieuws voor me. Ook werd het aandeel van de Heilige Geest in het grote en heerlijke werk van de zaligmaking van de kerk mij steeds meer bekendgemaakt. Ik besefte dat alle daden die voortsproten uit het nieuwe hart van een arme zondaar alleen het werk waren van de Geest, dat alle gebeden die ik uitsprak slechts vleselijk waren als ze niet door de Geest waren ingegeven. Ook ging ik inzien dat geloof, hoop en liefde, berouw en gehoorzaamheid niet geestelijk konden zijn, tenzij die het werk van de Heilige Geest waren in het hart, en wel in het nieuwe hart dat God Zijn volk schenkt; een rein hart. De volgende teksten werden op zoete wijze aan mijn hart toegepast: 'En Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwen geest geven in het binnenste van u' (Ez. 36:26); 'Na die dagen ( ... ), spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven, en zal die in hun hart schrijven' (Jer. 31:33); 'En Ik zal een eeuwig verbond met hen maken, dat Ik van achter hen niet zal afkeren, opdat Ik hun weldoe; en Ik zal Mijn vreze in hun hart geven, dat zij niet van Mij afwijken.' (Jer. 32:40) En deze tekst stak er in het bijzonder bovenuit: 'Hetgeen uit het vlees geboren is, dat is vlees; en hetgeen uit den Geest geboren is, dat is geest.' (Joh. 3:6).

[J.C. Philpot]

De zielen van Gods kinderen zijn niet gemaakt van gietijzer, waartegen pijl en boog niets vermogen en die geen spoor achterlaten. De harten van het volk des Heeren zijn in zekere mate gelijk aan het hart van Christus. En hoe was Zijn hart?
‘Mijn hart’, zo zegt Hij, ‘is als was; het is gesmolten in het midden Mijns ingewands’.
Zo hebben de kinderen des Heeren, door genade daartoe geformeerd, een verbroken hart en een verslagen geest en laten zij dikwijls de moed zakken. Dikwijls worden zij geschud, dikwijls terneer geworpen door de vele beproevingen, die zij hebben te doorworstelen. Om deze reden is het dat zij versterking, ondersteuning en bevestiging nodig hebben en dat de Heere ze Zelf met eeuwige armen ondersteunt, hen aan Zijn boezem drukt en Zijn sterkte in hun zwakheid volbrengt.
Maar het is zeer smartelijk voor het volk des Heeren geen kracht te ontwaren, wanneer zij die het meest behoeven.
Geen geloof, wanneer zij dat het meest nodig hebben.
Geen hulp, wanneer die het mest vereist wordt.
Dit te moeten doormaken, beroert en brengt velen van de levende Kerk in verwarring. Maar wanneer het de Heere behaagt in een verborgen weg Zijn kracht mee te delen en te volbrengen in zwakheid, wanneer Hij met hen handelt als met de helden van oude tijden, die ‘uit zwakheid krachten hebben gekregen’, dan kunnen zij voor hun zwakheid de Heere danken en, evenals Paulus, roemen in hun zwakheden, opdat de kracht van Christus in hen wone.

Bron: kerkbode (HHK?) Ouddorp, via een nieuwsbrief

[Germanicus]

Door merg en been: het lezen van de namen van Holocaust-slachtoffers in Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Non-stop vanaf 22-1 (16.55 uur) t/m 27-1. Vanmorgen werden van 10.40 tot 12.16 uur de namen van alle omgekomen Cohens voorgelezen... Abraham Cohen, Esther Cohen, Isaac Cohen: minutenlang achter elkaar..

https://nos.nl/livestream/2319743-kijk- ... rland.html

[Mara]

Door merg en been: het lezen van de namen van Holocaust-slachtoffers in Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Non-stop vanaf 22-1 (16.55 uur) t/m 27-1. Vanmorgen werden van 10.40 tot 12.16 uur de namen van alle omgekomen Cohens voorgelezen... Abraham Cohen, Esther Cohen, Isaac Cohen: minutenlang achter elkaar..

https://nos.nl/livestream/2319743-kijk- ... rland.html

Ja ik hoorde het ook.
En dan zoveel dezelfde achternamen, na elkaar, zodat je weet dat het een heel gezin was.
Ook zijn er nieuwe filmbeelden opgedoken, veel scherper dan de bekende, gemaakt door een joodse gevangene.
Het blijft huiveringwekkend, het went nooit.

Ze deden het ook bij de herdenking van de vliegramp.
Zoveel personen worden dan opeens, de vader van, de broer van, het kind van....

[crossmountain]

Door merg en been: het lezen van de namen van Holocaust-slachtoffers in Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Non-stop vanaf 22-1 (16.55 uur) t/m 27-1. Vanmorgen werden van 10.40 tot 12.16 uur de namen van alle omgekomen Cohens voorgelezen... Abraham Cohen, Esther Cohen, Isaac Cohen: minutenlang achter elkaar..

https://nos.nl/livestream/2319743-kijk- ... rland.html

Ja ik hoorde het ook.
En dan zoveel dezelfde achternamen, na elkaar, zodat je weet dat het een heel gezin was.
Ook zijn er nieuwe filmbeelden opgedoken, veel scherper dan de bekende, gemaakt door een joodse gevangene.
Het blijft huiveringwekkend, het went nooit.

Ze deden het ook bij de herdenking van de vliegramp.
Zoveel personen worden dan opeens, de vader van, de broer van, het kind van....

In één woord ontroerend! Claudia de Breij is nu aan het lezen en haar stem brak na het lezen van een naam van een 3 maanden oude baby.
Wat erg dat uit Nederland de meeste Joden zijn weggevoerd van alle Europese landen, Nederland het meest Christelijke land in Europa van die tijd.

[Geytenbeekje]

Door merg en been: het lezen van de namen van Holocaust-slachtoffers in Herinneringscentrum Kamp Westerbork. Non-stop vanaf 22-1 (16.55 uur) t/m 27-1. Vanmorgen werden van 10.40 tot 12.16 uur de namen van alle omgekomen Cohens voorgelezen... Abraham Cohen, Esther Cohen, Isaac Cohen: minutenlang achter elkaar..

https://nos.nl/livestream/2319743-kijk- ... rland.html

Ja ik hoorde het ook.
En dan zoveel dezelfde achternamen, na elkaar, zodat je weet dat het een heel gezin was.
Ook zijn er nieuwe filmbeelden opgedoken, veel scherper dan de bekende, gemaakt door een joodse gevangene.
Het blijft huiveringwekkend, het went nooit.

Ze deden het ook bij de herdenking van de vliegramp.
Zoveel personen worden dan opeens, de vader van, de broer van, het kind van....

In één woord ontroerend! Claudia de Breij is nu aan het lezen en haar stem brak na het lezen van een naam van een 3 maanden oude baby.
Wat erg dat uit Nederland de meeste Joden zijn weggevoerd van alle Europese landen, Nederland het meest Christelijke land in Europa van die tijd.

Heeft te maken met dat we destijds heel goed waren in persoonsregistratie

[Mara]

Heeft te maken met dat we destijds heel goed waren in persoonsregistratie

Niet alleen dat.

"Verschillende bezettingsregimesNederland kreeg een civiel bezettingsbestuur dat werd gekenmerkt door een sterke invloed van fanatieke nazi’s en de SS. Zij beschouwden de Nederlanders als een ‘Germaans broedervolk’, dat ze voor het nazisme probeerden te winnen.Voor de Belgen gold dit minder en voor de Fransen zeker niet. In België en in het bezette deel van Frankrijk kwam een Duits militair bestuur onder leiding van generaals. Zij kwamen op voor de belangen van het leger (de Wehrmacht) en hadden vooral aandacht voor de voorgenomen aanval op het nog niet verslagen Engeland.In Nederland benoemde Hitler de Oostenrijkse nazi en jurist Arthur Seyss-Inquart tot hoofd van het bezettingsbestuur. Seyss-Inquart was een felle antisemiet en dat gold ook voor zijn belangrijkste medewerkers, zoals Fritz Schmidt (nazipropaganda) en Hanns Rauter (SS en Duitse politie)."

bron: annefrank.org/nl

[Germanicus]

De stippenkaart van Amsterdam zegt voldoende: https://www.verzetsmuseum.org/museum/nl ... ippenkaart

[J.C. Philpot]

Wij worden in deze woorden (Jesaja 45 : 22) geroepen om op Jezus te zien om alle heil van Hem te verkrijgen. Hij is een deskundig Geneesheer Die alle kwalen en plagen die een ziel mag hebben, kan genezen. Ik zal u tien harteplagen noemen, die door één blik op Jezus genezen zullen worden, zodat u ervan verlost zult zijn.
De eerste plaag is de plaag van onwetendheid, zodat u niets weet van God, noch van Jezus Christus. Arbeid om een blik op Hem te slaan, dan=t zal uw verstand verlichten en uw onwetendheid genezen. ‘En de ogen dergenen die zien, zullen niet terugzien, en de oren dergenen die horen, zullen opmerken’ (Jesaja 32 : 3). Een heldere blik op Hem zal de mist van de duisternis ver van u doen wegvliegen. Als het uw voorrecht mag zijn dat aan de Tafel des Heeren uw ogen geopend mogen worden, dan zal één heldere blik op de Zoon van God een geneesmiddel voor u zijn. Dat zal u genezen van de kwaal van uw onwetendheid.
De tweede plaag, waar velen in onze tijd mee bezet zijn is de plaag van de hardheid van het hart. Ik zeg u: één duidelijke blik op Christus zal u daarvan genezen. Toen Christus Zich omkeerde en Petrus aanzag, werd hij indachtig het Woord des Heeren en weende hij bitterlijk. Als u één blik op Hem mocht slaan, zouden waterbeken afvlieten uit uw ogen en uw hoofd zou zijn een springbron van tranen. De profeet Zacharia heeft geprofeteerd: ‘En zij zullen Mij aanschouwen, Die zij doorstoken hebben; en zij zullen over Hem rouwklagen als met de rouwklage over een enige zoon; en zij zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterlijk kermt over een eerstgeborene’ (Zach. 12 : 10). De omhelzing van een gewonde Christus zou uw hart verwonden en doen smelten! O, dat wij tranen van bloed konden schreien, vanwege ons verwonden van de Zoon van God. Geloof mij, er zijn er velen die Hem doorstoken hebben. Zie toe dat u niet tot Hem komt met een speer, om Hem ook te doorsteken in deze tijd!
Er zijn meerdere harteplagen, die genezen kunnen worden door één blik op Jezus. Denk aan het verlaten en vergeten van God. Zijn onze harten niet in alle opzichten van Hem afgeweken? Deze droevige kwaal zal echter genezen worden wanneer Christus komt en u aanziet. Petrus viel, ondanks al zijn geestelijk licht, ondanks al zijn bevinding en zijn ijver. Slechts één blik van Christus maakte alles goed!
Christenen, uw licht, uw genade, uw bevinding en uw ijver zijn droevig vervallen. Waardoor kan dit genezen worden? Één blik van Christus zou het doen. O, dat wij in de voorbereiding één blik van Zijn lieflijk aangezicht mochten ontvangen! Daarnaast is er de plaag van lauwheid en van weinig liefde tot Christus. Één blik op Hem zou dit genezen. ‘Te dien dage zal de mens zien naar Dien Die hem gemaakt heeft, en zijn ogen zullen de Heilige Israëls zien’ (Jes. 17 : 7). U hebt op dit moment slechts geringe gedachten van Hem, maar als u Hem zag, zou u verwonderd uitroepen: ‘Is Hij het Die zo gering geschat werd? Is Hij die Versmade, die Gekruisigde?’
Één blik op Christus zou een gloed van liefde tot Hem in onze harten ontsteken die niet uitgeblust zou worden.
Ik noem u ook de kwaal van verwaandheid en hoogmoed. ‘O’, zegt de ziel, ‘als ik mijn eigendunk eronder kon krijgen, zo ik Hem daarvoor danken. Één blik op Hem zou het doen. De profeet Jesaja heeft uitgeroepen: ‘Wee mij, want ik verga, dewijl ik een man van onreine lippen ben, en ik woon in het midden van een volk dat onrein van lippen is. Want mijn ogen hebben de Koning, de HEERE der heirscharen gezien’ (Jes. 6 : 5). Toen Job Hem zag, werd hij ootmoedig en had hij berouw. Hij zei: ‘Met het gehoor des oors heb ik U gehoord, maar nu ziet U mijn oog. Daarom verfoei ik mij, en ik heb berouw in stof en as’ (Job 42 : 5 en 6).
Geloof mij, hoogmoed van belijders bewijst hun afstand van Jezus Christus. Werp één blik op Hem. Dát zal zijn tot genezing van uw plaag.
Deze week het eerste deel met de eerste 5 kwalen. Volgende week het vervolg met de volgende 5 kwalen).

Bron: een nieuwsbrief

[Mara]

Geestelijke dodigheid: Wintertijd in het geestelijke leven

Wat kan in de wintertijd alles dor en dood schijnen. Dor en dood van buiten en toch leven in de wortel. Zo’n winterse kilte en dodigheid kan de openbaring ook zijn van het geestelijke leven. Geen bloei,
geen geur,
geen vrucht,
geen warmte,
geen liefde,
geen gebed,
geen stichting onder het lezen van Gods Woord,
geen behoefte om op te gaan naar Gods huis.
Alles lijkt versteend, alles lijkt bevroren.
Het oog kan geen traan meer laten vallen,
het hart kan geen gevoelige zucht meer voortbrengen,
het is alles even koud en even door.

‘Ik ben geworden als een man, die krachteloos is,’ zo klaagt Heman, ‘afgezonderd onder de doden’ (Ps. 88 : 5 en 6).
Deze geestelijke dodigheid tekent de Schrift vervolgens, als een zielenstand van harteloosheid! Hos. 7: 11: ‘Efraïm is als een botte duif zonder hart.’
Als een zielenstand van krachteloosheid! Ps. 38: 11: ‘Mijn kracht heeft mij verlaten.’
Van dorheid! Ps. 102 : 5: ‘Mijn hart is verslagen en verdord als gras.’
Van verharding! Mark. 8 :17: ‘Hebt gij nog uw verharde hart?’

In Psalm 119 klaagt de dichter: ‘Ik ben geworden als een lederen zak in de rook’ en vervolgens: ‘Maak mij levend naar Uw Woord.’
Van Augustinus is zijn gebed bekend: ‘O, Heere, maak toch week mijn hart, mijn steenachtig, mijn keiachtig, ja, mijn ijzeren hart.’
En van de godvruchtige martelaar Beadfort is bekend dat hij moest klagen in zijn gevangenis: ‘Ik ben zo droog als een steen, zo plomp als een nagel en zo ver van het bidden dat ik er nauwelijks smaak van heb. Toch leven in de wortel.

Geestelijke dodigheid is echter iets anders dan de geestelijke dood. De mens van nature is geestelijk dood, geheel vervreemd van het leven Gods. Hij heeft een stenen hart en geen vlezen hart en is onbekwaam om enige geestelijke vrucht voort te brengen. Zo is het met de geestelijke dodigheid echter niet. De geestelijke dodigheid is daarom geen afwezigheid van leven, maar kwijning, verflauwing, verdonkering, verberging van het leven. Daar is leven, geestelijk leven in de wortel, alleen, dat leven komt niet tot zijn rechte openbaring. Bepaalde druk op dat leven sluit zijn opbloei af, zodat Heman zegt: ‘Ik ben besloten en kan niet uitkomen.’ Waar in de diepste wortelen van de ziel toch dat leven wordt gevonden, zo worstelt dat leven toch naar de Heere heen.
Vandaar dat Heman ondanks zijn dodigheid toch kon uitroepen: ‘O, HEERE, God mijns heils.’

En David onder het gevoel van zijn dodigheid toch ging bidden: ‘Laat mijn ziel leven en zij zal U loven, ik ben wel geworden als een lederen zak in de rook, doch Uw inzettingen heb ik niet vergeten.’
En als de slaperige Bruid de stem van haar Bruidegom hoort, gaat het toch in haar hart aan het zingen: ‘Dat is de stem mijns Liefsten.’

ds. M. Baan, gepubliceerd in de kerkbode van de HHK te Katwijk aan Zee, 20 december 2019

[Hollander]

Uitleg en toepassing bij (deel van) Efeze 1:15-23. Aanbevolen!

In feite dienen we allemaal voor onszelf en voor elkaar te bidden ‘tot de God van onze Heere Jezus Christus, de Vader der heerlijkheid’ voor een rijkere mededeling van ‘de Geest der wijsheid en der openbaring in Zijn kennis’.
Op deze wijze zullen we veel meer bereiken in onze pogingen om gelovigen zo ver te brengen dat zij ‘in een zelfden zin, en in een zelfde gevoelen’ zijn ‘samengevoegd’, dan door verhitte en scherpe discussies, hoe bekwaam deze ook geleid zijn.
Want ‘een mens kan geen ding aannemen, zo het hem uit den hemel niet gegeven zij’; en een sterke overtuiging aan de ene zijde zal gewoonlijk ook de overtuiging van de andere zijde versterken, met alle nare gevolgen daarvan.
Maar als we minder intens zouden redetwisten, en vuriger voor elkaar zouden bidden dat de ogen van ons verstand mogen worden verlicht, zouden we elke dag meer gaan zien wat de hoop is van onze roeping en de rijkdom van Gods heerlijkheid in het erfdeel van Zijn heiligen.

[Bezorgd]

Als hier meer Matthew Henry zou worden geraadpleegd zouden er veel minder fricties op het forum voorkomen.
Op de volwassenenvereniging gebruiken de deze en de kanttekening als meest gebruikte bronnen van uitleg.
.

DIA deed in een ander topic de oproep om meer in de verklaring van M. Henry te lezen.
Er stond pas ook nog een mooi stuk over in het RD :

https://www.rd.nl/kerk-religie/matthew- ... -1.1627135

[Marck]

Als hier meer Matthew Henry zou worden geraadpleegd zouden er veel minder fricties op het forum voorkomen.
Op de volwassenenvereniging gebruiken de deze en de kanttekening als meest gebruikte bronnen van uitleg.
.

DIA deed in een ander topic de oproep om meer in de verklaring van M. Henry te lezen.
Er stond pas ook nog een mooi stuk over in het RD :

https://www.rd.nl/kerk-religie/matthew- ... -1.1627135

Misschien kan die bijbelverklaring binnenkort worden aangevuld met die van Thomas Scott https://www.hertog.nl/artikel/978906539 ... --2-delen/

[Arja]

Want wij weten, dat de wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde. Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik. ROMEINEN 7:14-15


Ik keek in die kleine kapel naar Christus, en ik ontving het eeuwige leven. Ik keek naar Jezus en Hij keek naar mij: en wij waren voor altijd één. Op dat moment overtrof mijn vreugde alle grenzen, net zoals mijn verdriet me voordien tot een uiterste treurnis had gedreven. Ik was volkomen in rust in Christus, tevreden met Hem, en mijn hart was blij, maar ik wist niet dat deze genade eeuwig leven was, totdat ik in de Schrift begon te lezen en de waarde van het juweel dat God mij had gegeven beter kende. De volgende zondag ging ik naar dezelfde kapel. Maar ik ben er daarna nooit meer gegaan, de reden daarvan was: dat in mijn eerste week het nieuwe leven dat in mij was, gedwongen werd om te vechten voor het bestaan ervan, en dat een conflict met de oude natuur zich krachtig had geopenbaard. Dit wist ik door het bijzondere teken van de inwoning van de genade in mijn ziel. In diezelfde kapel hoorde ik namelijk een preek over “Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?” (Romeinen 7:24 SV), de prediker verklaarde dat Paulus niet wedergeboren was toen hij die ervaring had. Hoewel ik nog jong was, wist ik wel beter om zo’n absurde uitspraak te geloven. Dit conflict is juist een van de meest overtuigende bewijzen van de wedergeboorte; de strijd wordt steeds heviger; elke overwinning op de zonde onthult een ander leger van boze neigingen daarom kunnen we ons zwaard nooit neerleggen, noch stoppen met bidden en waken.

C.H. Spurgeon

[crossmountain]

Wat een prachtig interview gisteren in het RD met mevrouw Mijnders-Van Woerden.
https://www.rd.nl/kerk-religie/m-a-mijn ... -1.1628193

Wat een heerlijk oprecht mens. Klein citaat:
In de brochure over uw leven staat een afbeelding van de Heere Jezus Die kinderen ontvangt en zegent. Daar hebt u geen moeite mee?

„Nee, ik ben een mens met een visuele instelling. Als je leest dat de Heere kinderen omving met Zijn armen, dan zie je dat toch voor je? Ik in ieder geval wel. Ik zou niet weten waarom je dat beeld niet op een eerbiedige wijze op papier mag zetten. Jezus werd ook écht mens. Dat kunnen wij maar moeilijk aanvaarden.”

Er is in Nederland al een Stichting Vrienden van Heidelberg en Dordrecht, wat voegt uw initiatief toe?

„Die stichting zit soms op een wat ander spoor. Ik ben opgevoed met de puriteinen: predikanten als Andrew Gray en John Flavel. Die benadrukken dat de Zaligmaker Zichzelf aanbiedt in het Evangelie. Dat is de boodschap die moet doorklinken in de evangelisatiefolders waarmee we de Duitse jeugd willen bereiken.