Gelezen, gedacht, gehoord...

Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6453
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Posthoorn »

GGotK schreef:
Posthoorn schreef:In de voorrede voor het Nieuwe Testament in de Statenvertaling wordt beschreven wat een verbond is: "Daardoor wordt eigenlijk verstaan het verbond zelf, dat God met de mensen heeft gemaakt, om hun onder zekere voorwaarden het eeuwige leven te geven." Onder het oude verbond was dat de volkomen gehoorzaamheid en onderhouding van de wet. Van het verbond der genade wordt gezegd: "een ander verbond, hetwelk het nieuwe genaamd wordt, en daarin bestaat, dat God Zijn Zoon tot een Middelaar verordineerd heeft, en het eeuwige leven belooft onder voorwaarde dat wij in Hem geloven; en wordt genaamd het verbond der genade."
Zeker, maar dit is geen voorafgaande voorwaarde, maar een opvolgende voorwaarde.
Wat bedoel je daarmee?
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Valcke »

Erasmiaan schreef:Het cruciale verschil tussen evangelie- en verbondsbeloften zit hem dus niet in het al dan niet vereisen van voorwaarden. Het cruciale verschil in beide soorten van beloften zit hem in het adres. Want beide soorten beloften moet gelovig worden aanvaard, maar dat is ook juist de inhoud van de beloften.
Het verschil betreft de relatie tot de beloften. De beloften zelf zijn niet verschillend. De beloften van het verbond worden (in en met Christus) de zondaren in de Evangelieroeping zonder onderscheid aangeboden maar alleen de gelovigen hebben er dadelijk deel aan.

Het gaat dus niet om twee soorten beloften, maar om tweeërlei betrekking die er tot die beloften is. Wanneer dat door allen erkend zou worden, zou het hele verschil dat er is over dit onderwerp wegvallen (maar dat is helaas een ijdele hoop).

Dit is overigens juist wat Boston en de Erskine’s leerden. En ook zij leerden geen onderscheid in verbondsbeloften en Evangeliebeloften. Nee, dat waren voor hen dezelfde zaken. Het verschil dat zij leerden was alleen: recht van toegang (vanwege de aanbieding) en recht van bezit (vanwege de geloofsvereniging met Christus).
GGotK
Berichten: 2181
Lid geworden op: 28 mar 2018, 22:41

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door GGotK »

Posthoorn schreef:
GGotK schreef:
Posthoorn schreef:In de voorrede voor het Nieuwe Testament in de Statenvertaling wordt beschreven wat een verbond is: "Daardoor wordt eigenlijk verstaan het verbond zelf, dat God met de mensen heeft gemaakt, om hun onder zekere voorwaarden het eeuwige leven te geven." Onder het oude verbond was dat de volkomen gehoorzaamheid en onderhouding van de wet. Van het verbond der genade wordt gezegd: "een ander verbond, hetwelk het nieuwe genaamd wordt, en daarin bestaat, dat God Zijn Zoon tot een Middelaar verordineerd heeft, en het eeuwige leven belooft onder voorwaarde dat wij in Hem geloven; en wordt genaamd het verbond der genade."
Zeker, maar dit is geen voorafgaande voorwaarde, maar een opvolgende voorwaarde.
Wat bedoel je daarmee?
Dat deze voorwaarde komt vanuit datzelfde verbond, zowel als eis als geschenk/belofte.
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6453
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Posthoorn »

Maar wat te denken van bijv. de aangehaalde belofte in Joh. 6:45:

Er is geschreven in de profeten: En zij zullen allen van God geleerd zijn. Een iegelijk dan, die het van den Vader gehoord en geleerd heeft, die komt tot Mij.

Is de belofte "en zij zullen allen van God geleerd zijn" hier geen absolute belofte? Immers, Jezus vervolgt met: "Een ieder dan, die het van de Vader gehoord en geleerd heeft, die komt tot Mij." Dus is dat hier niet afhankelijk van het geloof van de hoorder, maar van het werk van de Vader!
GGotK schreef:
Posthoorn schreef:Wat bedoel je daarmee?
Dat deze voorwaarde komt vanuit datzelfde verbond, zowel als eis als geschenk/belofte.
Hoe dan ook, de Statenvertalers waren in elk geval niet bang om het woord 'voorwaarden' in de mond te nemen.
Susan
Berichten: 417
Lid geworden op: 18 sep 2019, 19:19

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Susan »

Maar waar jullie het over hebben, hoe staat dat dan in de Bijbel? Verbondsbelofte en Evangeliebeloften. Ik snap het niet. En die tweeërlei betrekking lijkt ook al zo ingewikkeld. Al begrijp ik het wel een beetje door deze zin, die iemand neerschreef:

De beloften van het verbond worden (in en met Christus) de zondaren in de Evangelieroeping zonder onderscheid aangeboden maar alleen de gelovigen hebben er dadelijk deel aan.

Naar mijn idee krijg je pas deel aan het Nieuwe Verbond door het geloof in de Heere Jezus Christus. Ieder die tot het Nieuwe Verbond behoort is dus wedergeboren.
windorgel
Berichten: 1385
Lid geworden op: 18 jan 2013, 23:40

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door windorgel »

Ziet u dat het op het getuigenis van Gods
Geest in ons hart aankomt, dat Christus Zijn bloed voor ons heeft gestort?
O, als we de kracht van Christus bloed mogen ervaren, verstaan we pas recht dat de genade veel meer overvloedig is dan de zonde. De genade van alle drie Goddelijke Personen is overvloedig geworden, toen Christus voor
de zonde van Zijn volk stierf, en tot hun gerechtigheid werd opgewekt, en aan Gods rechterhand voor hen bidt. Allen op wie het bloed van Christus is besprengd en de kracht ervan ervaren, zijn verbaasd en overweldigd
door het besef van de grootheid en van de onderscheid makende genade in Christus. Bepeins gedurig dat Gods genade veel meer overvloedig is dan uw zonde en het houdt u laag aan Christus voeten. Wees waakzaam
om alle zondige gelegenheden te mijden en werkzaam om de toevlucht te nemen tot Christus en Zijn zijde waaruit bloed en water vloeiden, om verzoening van uw zonde en reiniging van uw verdorven bestaan.

Christus bloed is het enige middel om zondaars van het eeuwig verderf te verlossen.
Vrienden, leeft u nog zonder Christus' bloed? Dan staat de poort van de hel nog open en die van de hemel is gesloten. O zondaar beef! U hebt tot hiertoe Christus veracht en Zijn bloed onrein geacht. Nooit kunt u weten dat God u in Christus genadig is, als er niet op grond van recht volkomen voldaan is voor uw zonde. Weet toch dat het minste van Christus oneindig beter is
dan het beste van de wereld. U kunt huizen en andere eigendommen op aarde bezitten, maar zolang uw ziel zwart is van de zonde, gaat u verloren als God het niet verhoedt. Roep tot God, nu u dit leest en buig voor Hem uw knieën, en smeek om genade! Na deze tijd is er geen tijd meer. Uw ziel moet witgemaakt worden door Christus' bloed. Zegt u: Ik ben een te groot
zondaar ik heb mij uitgeleefd, ik heb een dubbelleven geleid? Ik wil u nogmaals het volgende zeggen: Genade is veel meer overvloedig dan de zonde. God overtuige u krachtig van uw zonde en passe de wet op uw geweten toe opdat u uw zonde inleeft en om genade leert smeken. Een wonder als
u dan mag ervaren: En het bloed van Jezus Christus. Zijn Zoon reinigt van alle
zonde (1 Joh 1:7). De eeuwigheid zal nodig zijn om God in Christus te eren!

Christus bloed is het enige middel om Gods barmhartigheid in Christus te
schenken.
Christus is zo vriendelijk om u met tegenheden te bezoeken, opdat ook de zonde van uw gebedsleven u tot droefheid stemt, en u opnieuw verzoening in Zijn bloed nodig krijgt. Alleen dan verstaat u bewust waar u uw gebed mee eindigt: Hoor en verhoor ons, om Jezus wil!
O, wat komt er vandaag een lieflijke stem van de hemel tot uw ziel! Een stem? Ja, de stem van het vredesprekende bloed van Christus! God zij gedankt voor het zenden van Zijn Zoon, de Heere Jezus Christus, Die de verse en levende Weg tot Hem is. Zolang u hier op aarde bent wordt
gelouterd in de oven van tegenheden. Uw Jezus kreeg de volle toorn van God op Zich en stierf, opdat u mag weten dat Zijn dierbaar bloed het enige toorn uitblussende, vrede makende en verzoenende middel is waardoor
God de Vader met u verzoend is (Rom 5:1). Zijn dierbaar bloed is het enige middel om u te reinigen van de ingewortelde verdorvenheid.

Uw Jezus heeft Zijn bloed uit liefde voor u gestort. Zeg daarom met uw hart:
Lieve Heere Jezus, tienduizend maal dank voor Uw onuitsprekelijke liefde.
Ik ben krank van liefde, maar stierf voor mij uit liefde, en daarom ben ik verzekerd dat ik straks Uw aangezicht in gerechtigheid zal zien. Ervaart u nu de kracht van Jezus' dierbaar bloed? Zeg dan het volgende tot uw Jezus: Ach lieve Heere Jezus ik kan dit niet ontkennen, Ik dank U vriendelijk
voor Uw tegenheden. Ik wens zeer dicht met U te wandelen en verlang bij U te zijn om het lied te zingen dat U ons Gode gekocht hebt met Uw bloed!

Bron: Wachter Sions
Gebruikersavatar
samanthi
Berichten: 7880
Lid geworden op: 16 jul 2009, 10:30
Locatie: rotterdam

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door samanthi »

windorgel schreef:Ziet u dat het op het getuigenis van Gods
Geest in ons hart aankomt, dat Christus Zijn bloed voor ons heeft gestort?
O, als we de kracht van Christus bloed mogen ervaren, verstaan we pas recht dat de genade veel meer overvloedig is dan de zonde. De genade van alle drie Goddelijke Personen is overvloedig geworden, toen Christus voor
de zonde van Zijn volk stierf, en tot hun gerechtigheid werd opgewekt, en aan Gods rechterhand voor hen bidt. Allen op wie het bloed van Christus is besprengd en de kracht ervan ervaren, zijn verbaasd en overweldigd
door het besef van de grootheid en van de onderscheid makende genade in Christus. Bepeins gedurig dat Gods genade veel meer overvloedig is dan uw zonde en het houdt u laag aan Christus voeten. Wees waakzaam
om alle zondige gelegenheden te mijden en werkzaam om de toevlucht te nemen tot Christus en Zijn zijde waaruit bloed en water vloeiden, om verzoening van uw zonde en reiniging van uw verdorven bestaan.

Christus bloed is het enige middel om zondaars van het eeuwig verderf te verlossen.
Vrienden, leeft u nog zonder Christus' bloed? Dan staat de poort van de hel nog open en die van de hemel is gesloten. O zondaar beef! U hebt tot hiertoe Christus veracht en Zijn bloed onrein geacht. Nooit kunt u weten dat God u in Christus genadig is, als er niet op grond van recht volkomen voldaan is voor uw zonde. Weet toch dat het minste van Christus oneindig beter is
dan het beste van de wereld. U kunt huizen en andere eigendommen op aarde bezitten, maar zolang uw ziel zwart is van de zonde, gaat u verloren als God het niet verhoedt. Roep tot God, nu u dit leest en buig voor Hem uw knieën, en smeek om genade! Na deze tijd is er geen tijd meer. Uw ziel moet witgemaakt worden door Christus' bloed. Zegt u: Ik ben een te groot
zondaar ik heb mij uitgeleefd, ik heb een dubbelleven geleid? Ik wil u nogmaals het volgende zeggen: Genade is veel meer overvloedig dan de zonde. God overtuige u krachtig van uw zonde en passe de wet op uw geweten toe opdat u uw zonde inleeft en om genade leert smeken. Een wonder als
u dan mag ervaren: En het bloed van Jezus Christus. Zijn Zoon reinigt van alle
zonde (1 Joh 1:7). De eeuwigheid zal nodig zijn om God in Christus te eren!

Christus bloed is het enige middel om Gods barmhartigheid in Christus te
schenken.
Christus is zo vriendelijk om u met tegenheden te bezoeken, opdat ook de zonde van uw gebedsleven u tot droefheid stemt, en u opnieuw verzoening in Zijn bloed nodig krijgt. Alleen dan verstaat u bewust waar u uw gebed mee eindigt: Hoor en verhoor ons, om Jezus wil!
O, wat komt er vandaag een lieflijke stem van de hemel tot uw ziel! Een stem? Ja, de stem van het vredesprekende bloed van Christus! God zij gedankt voor het zenden van Zijn Zoon, de Heere Jezus Christus, Die de verse en levende Weg tot Hem is. Zolang u hier op aarde bent wordt
gelouterd in de oven van tegenheden. Uw Jezus kreeg de volle toorn van God op Zich en stierf, opdat u mag weten dat Zijn dierbaar bloed het enige toorn uitblussende, vrede makende en verzoenende middel is waardoor
God de Vader met u verzoend is (Rom 5:1). Zijn dierbaar bloed is het enige middel om u te reinigen van de ingewortelde verdorvenheid.

Uw Jezus heeft Zijn bloed uit liefde voor u gestort. Zeg daarom met uw hart:
Lieve Heere Jezus, tienduizend maal dank voor Uw onuitsprekelijke liefde.
Ik ben krank van liefde, maar stierf voor mij uit liefde, en daarom ben ik verzekerd dat ik straks Uw aangezicht in gerechtigheid zal zien. Ervaart u nu de kracht van Jezus' dierbaar bloed? Zeg dan het volgende tot uw Jezus: Ach lieve Heere Jezus ik kan dit niet ontkennen, Ik dank U vriendelijk
voor Uw tegenheden. Ik wens zeer dicht met U te wandelen en verlang bij U te zijn om het lied te zingen dat U ons Gode gekocht hebt met Uw bloed!

Bron: Wachter Sions
Een mooi stukje.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?
DDD
Berichten: 28472
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door DDD »

Susan schreef:Maar waar jullie het over hebben, hoe staat dat dan in de Bijbel? Verbondsbelofte en Evangeliebeloften. Ik snap het niet. En die tweeërlei betrekking lijkt ook al zo ingewikkeld. Al begrijp ik het wel een beetje door deze zin, die iemand neerschreef:

De beloften van het verbond worden (in en met Christus) de zondaren in de Evangelieroeping zonder onderscheid aangeboden maar alleen de gelovigen hebben er dadelijk deel aan.

Naar mijn idee krijg je pas deel aan het Nieuwe Verbond door het geloof in de Heere Jezus Christus. Ieder die tot het Nieuwe Verbond behoort is dus wedergeboren.
Voor gewone gelovigen is dat ook een totaal onbelangrijk onderwerp. Dat is een theoretische discussie van theologen en mensen die theologische standpunten innemen.
Erasmiaan
Berichten: 8596
Lid geworden op: 17 okt 2005, 21:25

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Erasmiaan »

Valcke schreef:
Erasmiaan schreef:Het cruciale verschil tussen evangelie- en verbondsbeloften zit hem dus niet in het al dan niet vereisen van voorwaarden. Het cruciale verschil in beide soorten van beloften zit hem in het adres. Want beide soorten beloften moet gelovig worden aanvaard, maar dat is ook juist de inhoud van de beloften.
Het verschil betreft de relatie tot de beloften. De beloften zelf zijn niet verschillend. De beloften van het verbond worden (in en met Christus) de zondaren in de Evangelieroeping zonder onderscheid aangeboden maar alleen de gelovigen hebben er dadelijk deel aan.

Het gaat dus niet om twee soorten beloften, maar om tweeërlei betrekking die er tot die beloften is. Wanneer dat door allen erkend zou worden, zou het hele verschil dat er is over dit onderwerp wegvallen (maar dat is helaas een ijdele hoop).

Dit is overigens juist wat Boston en de Erskine’s leerden. En ook zij leerden geen onderscheid in verbondsbeloften en Evangeliebeloften. Nee, dat waren voor hen dezelfde zaken. Het verschil dat zij leerden was alleen: recht van toegang (vanwege de aanbieding) en recht van bezit (vanwege de geloofsvereniging met Christus).
Dat is inderdaad ijdele hoop. Want als er staat: klopt en u zal open gedaan worden of er staat ik zal uw stenen gans sierlijk leggen, enz., dan zie ik daar duidelijk een verschil in adres. Tot de onbekeerden kan niet gezegd worden: ik zal uw stenen gans sierlijk leggen (dat is een on-Bijbelse inclusiviteit, die je eerder verwacht bij bijv. de Gereformeerde kerken vrijgemaakt), nee, daar moet tegen gezegd worden: zonder geloof en bekering gaat u verloren. Wel mag gezegd worden dat God dat alles heeft klaarliggen, voor de grootste der zondaren.

Overigens laat dit voorbeeld ook zien dat het geen onbelangrijk onderwerp is. Het heeft directe uitwerking in de prediking.

Overigens begrijp ik het zo dat in de GGiN geen onderscheid wordt gemaakt in beloften, maar dat alle beloften voorwaardelijk zijn. Al lees ik dat in het stukje dat hier uit De Wachter Sions wordt geciteerd weer anders. Je kunt dus in theorie een voorwaardelijk aanbod voorstaan (omdat je niet af wilt wijken van je voorgangers en je wilt blijven onderscheiden van anderen?) en in de praktijk onvoorwaardelijk preken.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Valcke »

Erasmiaan schreef:
Valcke schreef:
Erasmiaan schreef:Het cruciale verschil tussen evangelie- en verbondsbeloften zit hem dus niet in het al dan niet vereisen van voorwaarden. Het cruciale verschil in beide soorten van beloften zit hem in het adres. Want beide soorten beloften moet gelovig worden aanvaard, maar dat is ook juist de inhoud van de beloften.
Het verschil betreft de relatie tot de beloften. De beloften zelf zijn niet verschillend. De beloften van het verbond worden (in en met Christus) de zondaren in de Evangelieroeping zonder onderscheid aangeboden maar alleen de gelovigen hebben er dadelijk deel aan.

Het gaat dus niet om twee soorten beloften, maar om tweeërlei betrekking die er tot die beloften is. Wanneer dat door allen erkend zou worden, zou het hele verschil dat er is over dit onderwerp wegvallen (maar dat is helaas een ijdele hoop).

Dit is overigens juist wat Boston en de Erskine’s leerden. En ook zij leerden geen onderscheid in verbondsbeloften en Evangeliebeloften. Nee, dat waren voor hen dezelfde zaken. Het verschil dat zij leerden was alleen: recht van toegang (vanwege de aanbieding) en recht van bezit (vanwege de geloofsvereniging met Christus).
Dat is inderdaad ijdele hoop. Want als er staat: klopt en u zal open gedaan worden of er staat ik zal uw stenen gans sierlijk leggen, enz., dan zie ik daar duidelijk een verschil in adres. Tot de onbekeerden kan niet gezegd worden: ik zal uw stenen gans sierlijk leggen (dat is een on-Bijbelse inclusiviteit, die je eerder verwacht bij bijv. de Gereformeerde kerken vrijgemaakt), nee, daar moet tegen gezegd worden: zonder geloof en bekering gaat u verloren. Wel mag gezegd worden dat God dat alles heeft klaarliggen, voor de grootste der zondaren.

Overigens laat dit voorbeeld ook zien dat het geen onbelangrijk onderwerp is. Het heeft directe uitwerking in de prediking.

Overigens begrijp ik het zo dat in de GGiN geen onderscheid wordt gemaakt in beloften, maar dat alle beloften voorwaardelijk zijn. Al lees ik dat in het stukje dat hier uit De Wachter Sions wordt geciteerd weer anders. Je kunt dus in theorie een voorwaardelijk aanbod voorstaan (omdat je niet af wilt wijken van je voorgangers en je wilt blijven onderscheiden van anderen?) en in de praktijk onvoorwaardelijk preken.
Als we het over het adres van de beloften hebben: alle beloften van het genadeverbond worden alleen aan en in Christus gedaan. Zonder vereniging met Christus hebben beloften geen enkel adres. En tegelijk worden deze beloften wel met en in Christus aangeboden aan de hoorders van het Evangelie. Ook dat kan een adres genoemd worden, maar wel met uitdrukkelijke verbinding aan het geloof waardoor alleen de beloften ontvangen worden. Dat was de eenvoudige voorstelling van de Erskine’s en Th Boston.

Door twee soorten beloften te introduceren maakt de GG het niet alleen nodeloos ingewikkeld, maar het suggereert bovendien dat Christus wél aangeboden wordt in de prediking maar de verbondsweldaden van Christus niet. En dat is toch echt een ernstige dwaling.

Ik hoor in je reactie ook geen enkel argument waarom de voorstelling van Boston en de Erskine’s onzuiver of onvolledig zou zijn. En toch leerden zij dat ALLE verbondsbeloften mét Christus aan de hoorders worden aangeboden, terwijl om hieraan daadwerkelijk deel te krijgen het geloof / de vereniging met Christus noodzakelijk is. Waarom meent de GG dat Boston en de Erskine’s Moeten worden gecorrigeerd of aangevuld (al wordt dat niet hardop gezegd)? Dat heeft niemand mij ooit duidelijk gemaakt en ondertussen leert de GG toch iets anders dan deze rechtzinnige oudvaders.
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Valcke »

Verder geef je (Erasmiaan) twee voorbeelden van beloften waarvan volgens jou de ene een belofte een Evangeliebelofte zou zijn en de andere een verbondsbelofte. Maar kun je beweren dat de Evangeliebelofte waarover je spreekt (u zal open gedaan worden) gedaan wordt buiten het geloof en Christus om? Nee immers. En zo mag omgekeerd ook van de andere belofte gezegd worden dat deze (en alle andere genade- en verbondsbeloften) in het Evangelie in Christus aan een ieder die het hoort aangeboden wordt, maar alleen kracht hebben in Christus en indien met een waar geloof aangenomen. Er is geen soortelijk verschil tussen beide beloften en geen van beide beloften worden onbepaald (zonder de premisse van het geloof en het in-zijn in Christus) aan iemand gedaan.
Erasmiaan
Berichten: 8596
Lid geworden op: 17 okt 2005, 21:25

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Erasmiaan »

@ Valcke: ik had een uitvoerige reactie klaar staan, maar deze verdween en ik moest me opnieuw aanmelden. Daarom nu even kort:
Valcke schreef:Als we het over het adres van de beloften hebben: alle beloften van het genadeverbond worden alleen aan en in Christus gedaan. Zonder vereniging met Christus hebben beloften geen enkel adres.
Eens, nooit anders geleerd. Daar doel ik hier alleen niet op.
Door twee soorten beloften te introduceren maakt de GG het niet alleen nodeloos ingewikkeld,
Dit is een vreemd bezwaar. Als de Bijbel zelf een adres geeft in de beloften, dan mogen wij daar met een beroep op de Schotten toch niet hetzelfde van maken? Dan maken wij het toch niet ingewikkeld? Wil je Gods Woord van ingewikkeldheid beschuldigen? Volgens mij heb jij ingewikkelder thematiek doorgrond.
maar het suggereert bovendien dat Christus wél aangeboden wordt in de prediking maar de verbondsweldaden van Christus niet. En dat is toch echt een ernstige dwaling.
Dat is een verkeerde suggestie en deze heb ik genoemd noch bedoeld. Ik maak onderscheid in aanbieden en beloven. En dat is een onderscheid dat bijvoorbeeld ook al gemaakt wordt in de Confessie van Westminster, hoofdstuk 7 paragraaf 3: […]Waardoor Hij aan zondaren vrijelijk het leven en de zaligheid door Jezus Christus aanbiedt, van hen geloof in Hem eist, opdat ze zalig zouden worden, en belooft Hij aan allen die ten leven verordineerd zijn Zijn Heilige Geest, om hen gewillig te maken en in staat te stellen om te geloven".

Dus een onderscheid tussen de aanbieding aan alle mensen (zondaren) en het beloven van de verbondsbeloften aan de uitverkorenen (die ten leven verordineerd zijn).

Je vind dat ik afwijk van Boston en de Erskines. Ik vraag me dat sterk af. Daarnaast heb ik er wat moeite mee als dat als een groot kwaad wordt voorgesteld. Ik heb in mijn eerdere reacties toch niets anders gedaan dan het Woord van God nagesproken (in het adres wat wel degelijk aan beloften hangt). Soms tot Gods kerk, soms tot doden, soms tot dorstigen, enz. Ze vloeien allen uit één belofte, Ik zal hen tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn. Dat ben ik gelijk met je eens. Maar ik zie toch een onderscheid in absolute beloften en voorwaardelijke belofte. Waarbij waar is dat Christus de voorwaarden vervuld heeft en dat ook in Christus alle beloften ja en amen zijn, Gode tot eer.

Ten slotte laat ik graag nog ds. Moerkerken aan het woord:
[…]dat dit de leer onzer Gemeenten ten aanzien van deze zaken is, dat er een principieel onderscheid is tussen de beloften des verbonds, door God de Vader van eeuwigheid gedaan aan Christus en Diens uitverkorenen Kerk enerzijds, en het aanbod van genade of de Evangelieprediking, waarin de ernstige aanbieding van Christus en de verbondsweldaden geschiedt, anderzijds. Zó alleen wordt het schriftuurlijke evenwicht bewaard. Elke eenzijdigheid heeft hier ernstige gevolgen. Daar is een eenzijdigheid waarbij in de prediking het Evangelie aan Gods verkorenen wordt gebracht, terwijl voor de onbekeerden slechts het oordeel rest. Hoewel het nu stellig de taak van Gods knechten is de rechtvaardigen aan te zeggen dat het hem wèl, en de goddeloze, dat het hem kwalijk zal gaan, is hiermede toch niet alles gezegd. Dan zouden wij tekort doen aan hetgeen wij in deze artikelen hebben beluisterd uit Gods Woord, onze oude theologen, de Gereformeerde belijdenissen en de uitspraken van onze eigen synoden. Gods knechten hebben Christus te verkondigen "als de door God aangestelde en gevolmachtigde Zaligmaker, in Wie alles te verkrijgen is wat tot de zaligheid onmisbaar is" (Ds. A. Vergunst, a.w. blz. 100).
En zij hebben dit te doen zoals de herders in de Kerstnacht: alom (Lukas 2 : 17)
En daar is anderzijds een eenzijdigheid waarbij in de prediking (vergeef mij de uitdrukking) Gods beloften te grabbel worden geworpen, de noodzakelijkheid van het voor Christus plaatsmakende werk schier verzwegen wordt en de doodsstaat van de mens zo niet verzwegen, dan toch node genoemd wordt. Alle hoorders worden dan opgeroepen "werkzaam met Gods beloften" te zijn, op die beloften te "pleiten", maar dat de Heere er Zijn volk eens radicaal buiten zet, zodat er niets meer te pleiten, doch slechts een eeuwige rampzaligheid naar recht te wachten is, schijnt een vergeten hoofdstuk in de orde des heils. […]
Gebruikersavatar
Ad Anker
Moderator
Berichten: 10571
Lid geworden op: 28 feb 2012, 11:11

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Ad Anker »

Het ergste is dat passieve kerken er gewoonlijk heel nauwlettend op toezien dat niemand anders hun terrein zal binnendringen. Enige tijd geleden leken onze kerken te denken dat een bepaald district van deze drukke stad hun eigendom was en dat zij het mochten cultiveren of negeren, overeenkomstig hun monopolistische besluit. Als iemand probeerde nieuwe belangstelling te wekken, laat staan binnen een halve mijl afstand een nieuwe preeklocatie te creëren, dan verfoeiden ze dat als een zeer verderfelijke stroperij op hun landgoed. Ze deden zelf niets en toch waren ze heel bang dat iemand hen zou verdringen.

Zoals wetgeleerden van vroeger, die de sleutel van kennis wegnamen; terwijl zij zelf niet binnengingen, hinderden zij anderen die dat wel wilden doen. Die tijd is hopelijk voorgoed voorbij, maar helaas is die geest op sommige plekken nog steeds aanwezig. Het is hoog tijd dat iedere kerk aanvoelt dat wanneer zij niet werkt haar enige bestaansreden verdwenen is. Een kerk is een kerk omdat de leden elkaar onderling opbouwen en omdat er zondaren bekeerd worden. Als een kerk niet aan deze twee doelen beantwoordt, dan is de naam kerk enkel een naam, een belemmering, een kwaad of een plaag. Ze is als het zout dat zijn smaak verloren heeft. Het is niet eens geschikt voor het land of de mesthoop.
Een citaat uit: https://charlesspurgeon.nl/de-kerk-zoal ... oeten-zijn

Tolle lege!
Bezorgd
Berichten: 5394
Lid geworden op: 24 mar 2018, 15:53

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Bezorgd »

Ad Anker schreef:
Het ergste is dat passieve kerken er gewoonlijk heel nauwlettend op toezien dat niemand anders hun terrein zal binnendringen. Enige tijd geleden leken onze kerken te denken dat een bepaald district van deze drukke stad hun eigendom was en dat zij het mochten cultiveren of negeren, overeenkomstig hun monopolistische besluit. Als iemand probeerde nieuwe belangstelling te wekken, laat staan binnen een halve mijl afstand een nieuwe preeklocatie te creëren, dan verfoeiden ze dat als een zeer verderfelijke stroperij op hun landgoed. Ze deden zelf niets en toch waren ze heel bang dat iemand hen zou verdringen.

Zoals wetgeleerden van vroeger, die de sleutel van kennis wegnamen; terwijl zij zelf niet binnengingen, hinderden zij anderen die dat wel wilden doen. Die tijd is hopelijk voorgoed voorbij, maar helaas is die geest op sommige plekken nog steeds aanwezig. Het is hoog tijd dat iedere kerk aanvoelt dat wanneer zij niet werkt haar enige bestaansreden verdwenen is. Een kerk is een kerk omdat de leden elkaar onderling opbouwen en omdat er zondaren bekeerd worden. Als een kerk niet aan deze twee doelen beantwoordt, dan is de naam kerk enkel een naam, een belemmering, een kwaad of een plaag. Ze is als het zout dat zijn smaak verloren heeft. Het is niet eens geschikt voor het land of de mesthoop.
Een citaat uit: https://charlesspurgeon.nl/de-kerk-zoal ... oeten-zijn

Tolle lege!

Zo.... eigenlijk een heel heftig citaat...
Valcke
Berichten: 7605
Lid geworden op: 31 aug 2018, 17:55

Re: Gelezen, gedacht, gehoord... [4]

Bericht door Valcke »

Erasmiaan schreef:@ Valcke: ik had een uitvoerige reactie klaar staan, maar deze verdween en ik moest me opnieuw aanmelden. Daarom nu even kort:
Valcke schreef:Als we het over het adres van de beloften hebben: alle beloften van het genadeverbond worden alleen aan en in Christus gedaan. Zonder vereniging met Christus hebben beloften geen enkel adres.
Eens, nooit anders geleerd. Daar doel ik hier alleen niet op.
Door twee soorten beloften te introduceren maakt de GG het niet alleen nodeloos ingewikkeld,
Dit is een vreemd bezwaar. Als de Bijbel zelf een adres geeft in de beloften, dan mogen wij daar met een beroep op de Schotten toch niet hetzelfde van maken? Dan maken wij het toch niet ingewikkeld? Wil je Gods Woord van ingewikkeldheid beschuldigen? Volgens mij heb jij ingewikkelder thematiek doorgrond.
maar het suggereert bovendien dat Christus wél aangeboden wordt in de prediking maar de verbondsweldaden van Christus niet. En dat is toch echt een ernstige dwaling.
Dat is een verkeerde suggestie en deze heb ik genoemd noch bedoeld. Ik maak onderscheid in aanbieden en beloven. En dat is een onderscheid dat bijvoorbeeld ook al gemaakt wordt in de Confessie van Westminster, hoofdstuk 7 paragraaf 3: […]Waardoor Hij aan zondaren vrijelijk het leven en de zaligheid door Jezus Christus aanbiedt, van hen geloof in Hem eist, opdat ze zalig zouden worden, en belooft Hij aan allen die ten leven verordineerd zijn Zijn Heilige Geest, om hen gewillig te maken en in staat te stellen om te geloven".

Dus een onderscheid tussen de aanbieding aan alle mensen (zondaren) en het beloven van de verbondsbeloften aan de uitverkorenen (die ten leven verordineerd zijn).

Je vind dat ik afwijk van Boston en de Erskines. Ik vraag me dat sterk af. Daarnaast heb ik er wat moeite mee als dat als een groot kwaad wordt voorgesteld. Ik heb in mijn eerdere reacties toch niets anders gedaan dan het Woord van God nagesproken (in het adres wat wel degelijk aan beloften hangt). Soms tot Gods kerk, soms tot doden, soms tot dorstigen, enz. Ze vloeien allen uit één belofte, Ik zal hen tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn. Dat ben ik gelijk met je eens. Maar ik zie toch een onderscheid in absolute beloften en voorwaardelijke belofte. Waarbij waar is dat Christus de voorwaarden vervuld heeft en dat ook in Christus alle beloften ja en amen zijn, Gode tot eer.

Ten slotte laat ik graag nog ds. Moerkerken aan het woord:
[…]dat dit de leer onzer Gemeenten ten aanzien van deze zaken is, dat er een principieel onderscheid is tussen de beloften des verbonds, door God de Vader van eeuwigheid gedaan aan Christus en Diens uitverkorenen Kerk enerzijds, en het aanbod van genade of de Evangelieprediking, waarin de ernstige aanbieding van Christus en de verbondsweldaden geschiedt, anderzijds. Zó alleen wordt het schriftuurlijke evenwicht bewaard. Elke eenzijdigheid heeft hier ernstige gevolgen. Daar is een eenzijdigheid waarbij in de prediking het Evangelie aan Gods verkorenen wordt gebracht, terwijl voor de onbekeerden slechts het oordeel rest. Hoewel het nu stellig de taak van Gods knechten is de rechtvaardigen aan te zeggen dat het hem wèl, en de goddeloze, dat het hem kwalijk zal gaan, is hiermede toch niet alles gezegd. Dan zouden wij tekort doen aan hetgeen wij in deze artikelen hebben beluisterd uit Gods Woord, onze oude theologen, de Gereformeerde belijdenissen en de uitspraken van onze eigen synoden. Gods knechten hebben Christus te verkondigen "als de door God aangestelde en gevolmachtigde Zaligmaker, in Wie alles te verkrijgen is wat tot de zaligheid onmisbaar is" (Ds. A. Vergunst, a.w. blz. 100).
En zij hebben dit te doen zoals de herders in de Kerstnacht: alom (Lukas 2 : 17)
En daar is anderzijds een eenzijdigheid waarbij in de prediking (vergeef mij de uitdrukking) Gods beloften te grabbel worden geworpen, de noodzakelijkheid van het voor Christus plaatsmakende werk schier verzwegen wordt en de doodsstaat van de mens zo niet verzwegen, dan toch node genoemd wordt. Alle hoorders worden dan opgeroepen "werkzaam met Gods beloften" te zijn, op die beloften te "pleiten", maar dat de Heere er Zijn volk eens radicaal buiten zet, zodat er niets meer te pleiten, doch slechts een eeuwige rampzaligheid naar recht te wachten is, schijnt een vergeten hoofdstuk in de orde des heils. […]
Erasmiaan, dank je voor je reactie.
In de kern is het verschil misschien toch minder groot dan ik dacht.

Ja zeker, er is onderscheid tussen de volstrekte beloften die in Christus aan de uitverkorenen gedaan zijn en de aanbieding van diezelfde beloften in het Evangelie. Als dat de kwestie is, dan stem ik daar van harte mee in.

<Dat neemt niet weg dat in het Evangelie ALLE verbondsbeloften in en met Christus worden voorgesteld en aangeboden, geen uitgezonderd.>

Kun je deze laatste zin die ik tussen <> haken geplaatst heb, bevestigen? Zo ja, dan denk ik dat ons verschil vooral bestaat in woorden en niet in de zaak zelf.
Plaats reactie