Gelezen, gedacht, gehoord...

[Jantje]

Als je de vraag goed leest, gast het juist voornamelijk over mensen die over de elkendekennis heen willen stappen, en die op elke slak zout durven leggen. Dáár is mijns inziens de vraag over gesteld (wellicht is die samengevat), en dáárop is dit antwoord gegeven.

Dit is toch de vraag?

Ik vind het heel moeilijk als mensen uit onze kerk kritisch zijn over leer en prediking. Ze weten precies waar de knelpunten liggen. Zelf heb ik deze twijfels helemaal niet, ik geloof dat de weg van ellende, verlossing en dankbaarheid de ware is. Zo komt de Heere toch aan Zijn eer? Het doet me pijn als daaraan getwijfeld wordt. Hoe ga ik daarmee om? Hoe reageer ik uit liefde, maar toch duidelijk en Bijbels?

Dan gaat het niet over een heenstappen, want de kritiek is niet benoemd. Dat is jou interpretatie.

Wat betekent het woordje 'daaraan' dan? Waar wordt aan getwijfeld?

[Bezorgd]

https://www.puntuit.nl/nieuws/menens-kritiek-op-de-leer
Dat is een heel mooi stukje (en ik wijs ook naar mijzelf).

Mooi antwoord van Sifra. Verstandig!

Als je de vraag goed leest, gast het juist voornamelijk over mensen die over de elkendekennis heen willen stappen, en die op elke slak zout durven leggen. Dáár is mijns inziens de vraag over gesteld (wellicht is die samengevat), en dáárop is dit antwoord gegeven.

Dus om het antwoord op de juiste waarde te schatten moet je eigenlijk iets in de vraag leggen wat er niet staat?

[Herman]

Als je de vraag goed leest, gast het juist voornamelijk over mensen die over de elkendekennis heen willen stappen, en die op elke slak zout durven leggen. Dáár is mijns inziens de vraag over gesteld (wellicht is die samengevat), en dáárop is dit antwoord gegeven.

Dit is toch de vraag?

Ik vind het heel moeilijk als mensen uit onze kerk kritisch zijn over leer en prediking. Ze weten precies waar de knelpunten liggen. Zelf heb ik deze twijfels helemaal niet, ik geloof dat de weg van ellende, verlossing en dankbaarheid de ware is. Zo komt de Heere toch aan Zijn eer? Het doet me pijn als daaraan getwijfeld wordt. Hoe ga ik daarmee om? Hoe reageer ik uit liefde, maar toch duidelijk en Bijbels?

Dan gaat het niet over een heenstappen, want de kritiek is niet benoemd. Dat is jou interpretatie.

Wat betekent het woordje 'daaraan' dan? Waar wordt aan getwijfeld?

Er wordt getwijfeld aan de leer en de prediking. O.a. hoe de drie stukken functioneren, maar dat is het perspectief van de vraagsteller die dat aandraagt als de manier waarop God aan Zijn eer komt.

Dat kan je niet versmallen.

Onder ons op dit forum is er ook verschil van inzicht. Zijn dat navolgende stukken die opvolgend geleerd en beleefd worden? Wat is precies de orde en waaruit bestaat die orde dan? Neem de belendende discussie over het begrip 'dankbaar' dat zodanig door de HC geleerd is, dat het normale gebruik van het woord onder de verdenking van oppervlakkigheid komt te liggen.

Een scala aan kritiekpunten opent zich hier op de leer en de prediking, zonder dat sprake is van ergens overheenstappen. Matig je geen oordeel aan.

[Zeeuw]

Als je de vraag goed leest, gast het juist voornamelijk over mensen die over de elkendekennis heen willen stappen, en die op elke slak zout durven leggen. Dáár is mijns inziens de vraag over gesteld (wellicht is die samengevat), en dáárop is dit antwoord gegeven.

Dit is toch de vraag?

Ik vind het heel moeilijk als mensen uit onze kerk kritisch zijn over leer en prediking. Ze weten precies waar de knelpunten liggen. Zelf heb ik deze twijfels helemaal niet, ik geloof dat de weg van ellende, verlossing en dankbaarheid de ware is. Zo komt de Heere toch aan Zijn eer? Het doet me pijn als daaraan getwijfeld wordt. Hoe ga ik daarmee om? Hoe reageer ik uit liefde, maar toch duidelijk en Bijbels?

Dan gaat het niet over een heenstappen, want de kritiek is niet benoemd. Dat is jou interpretatie.

Wat betekent het woordje 'daaraan' dan? Waar wordt aan getwijfeld?

Er wordt getwijfeld aan de leer en de prediking. O.a. hoe de drie stukken functioneren, maar dat is het perspectief van de vraagsteller die dat aandraagt als de manier waarop God aan Zijn eer komt.

Dat kan je niet versmallen.

Onder ons op dit forum is er ook verschil van inzicht. Zijn dat navolgende stukken die opvolgend geleerd en beleefd worden? Wat is precies de orde en waaruit bestaat die orde dan? Neem de belendende discussie over het begrip 'dankbaar' dat zodanig door de HC geleerd is, dat het normale gebruik van het woord onder de verdenking van oppervlakkigheid komt te liggen.

Een scala aan kritiekpunten opent zich hier op de leer en de prediking, zonder dat sprake is van ergens overheenstappen. Matig je geen oordeel aan.

Klopt. En kritiek is best een groot woord. Ik denk dat meer openheid en vraagstellers open tegemoet treden, kritiek wellicht al snel zou doen afnemen tot gewoon vragen stellen.

[-DIA-]

Ooit gelezen over Socrates:
In het oude Griekenland was Socrates gekend voor zijn integriteit en zijn wijsheid. Op een dag kwam Socrates een man tegen, die hem aansprak met de woorden: "Weet je wat ik juist gehoord heb over een vriend van jou?" "Een momentje", zei Socrates. "Voor je me van alles gaat vertellen over mijn vriend, wil ik jou enkele vragen stellen. Ik noem het de drie-filter-test." De man vroeg Socrates wat hij daar mee bedoelde.

Socrates legde hem uit wat de drie-filter-test inhoudt. De eerste filter gaat over waarheid. Hij vroeg de man, of hij 100% zeker wist, dat wat hij zou vertellen de waarheid was.... "Nee," zei de man "dat weet ik niet 100% zeker, ik heb het van horen zeggen..." "Ok," zei Socrates "dus je bent niet zeker of het waar is. Maar laat ik je de tweede filter vertellen. De tweede filter is die van de goedheid. Wat jij me wilt vertellen over mijn vriend. Is dat iets goeds?" Opnieuw moest de man daar negatief op antwoorden...

"Ok," zei Socrates "dus je wilt me iets vertellen over een vriend van mij, waarover je niet zeker weet of het waar is en het is ook geen goed nieuws. Maar laat me je vertellen over de derde filter. Is het in mijn voordeel dat ik dit nieuws hoor? Kan ik er iets mee doen dat voor mij van belang kan zijn?" "Niet echt," antwoordde de man beschaamd...

"Wel," concludeerde Socrates "je wilt me iets vertellen over mijn vriend, waarvan je niet zeker weet of het waar is, waarvan je weet dat het negatief is en voor mij van geen belang.. Waarom wil je het mij dan eigenlijk vertellen???"

Dit is de reden waarom Socrates zo hoog stond aangeschreven...Het is een goede les voor ons allemaal. Denk na voor je spreekt. Soms worden woorden uitgesproken die schade brengen aan de andere partij. Als wat je gaat zeggen schade kan berokkenen aan de andere, denk dan nog eens na voor je de woorden effectief gaat zeggen. Het zal je in dank afgenomen worden...

[J.C. Philpot]

Ware kennis bestaat erin te weten dat men niets weet.

Vind ik ook een mooie uitspraak van hem.

[Carrie]

Ooit gelezen over Socrates:
In het oude Griekenland was Socrates gekend voor zijn integriteit en zijn wijsheid. Op een dag kwam Socrates een man tegen, die hem aansprak met de woorden: "Weet je wat ik juist gehoord heb over een vriend van jou?" "Een momentje", zei Socrates. "Voor je me van alles gaat vertellen over mijn vriend, wil ik jou enkele vragen stellen. Ik noem het de drie-filter-test." De man vroeg Socrates wat hij daar mee bedoelde.

Socrates legde hem uit wat de drie-filter-test inhoudt. De eerste filter gaat over waarheid. Hij vroeg de man, of hij 100% zeker wist, dat wat hij zou vertellen de waarheid was.... "Nee," zei de man "dat weet ik niet 100% zeker, ik heb het van horen zeggen..." "Ok," zei Socrates "dus je bent niet zeker of het waar is. Maar laat ik je de tweede filter vertellen. De tweede filter is die van de goedheid. Wat jij me wilt vertellen over mijn vriend. Is dat iets goeds?" Opnieuw moest de man daar negatief op antwoorden...

"Ok," zei Socrates "dus je wilt me iets vertellen over een vriend van mij, waarover je niet zeker weet of het waar is en het is ook geen goed nieuws. Maar laat me je vertellen over de derde filter. Is het in mijn voordeel dat ik dit nieuws hoor? Kan ik er iets mee doen dat voor mij van belang kan zijn?" "Niet echt," antwoordde de man beschaamd...

"Wel," concludeerde Socrates "je wilt me iets vertellen over mijn vriend, waarvan je niet zeker weet of het waar is, waarvan je weet dat het negatief is en voor mij van geen belang.. Waarom wil je het mij dan eigenlijk vertellen???"

Dit is de reden waarom Socrates zo hoog stond aangeschreven...Het is een goede les voor ons allemaal. Denk na voor je spreekt. Soms worden woorden uitgesproken die schade brengen aan de andere partij. Als wat je gaat zeggen schade kan berokkenen aan de andere, denk dan nog eens na voor je de woorden effectief gaat zeggen. Het zal je in dank afgenomen worden...

Ik kon dit, maar zeer waardevol om steeds te herinneren.
Pas gelezen dat dit bij het jodendom ook allemaal valt onder "Uw Naam worde geheiligd"

[Desiree]

Het beroep van Ds. Gerritsen met de 19 gemeenteleden kerk, dat raakte mij wel zeg. Stond gister in het RD. Ik ben niet oud gg maar heb wel respect voor het volgen van de Heere waar dan ook heen..

[Valcke]

Uit een toespraak van Paul Kruger als president van Zuid-Afrika:

Gij zult zeggen: hoe kan David zeggen: „Ik kus de roede, en van harte ?" Ja, wanneer gij uwen Vader liefhebt en gij hebt niets en moet van hem leven, dan zult gij, wanneer gij eene fout hebt begaan en uw Vader zegt : „Ga weg van voor mijn aangezicht," op uwe knieen kruipende, zeggen: „Sla mij liever, maar jaag mij niet weg." Vandaar dat David van harte kon zeggen : „toen ik in weelde verkeerde, dwaalde ik weg, „doch nu God mij kastijdt, keer ik weer." Dat gevoelde hij van harte.
Laten wij het ook zoo gevoelen, dat de Heer ons liever tuchtigt dan verstoot. Hoort naar zijne stem en wanneer gij Zijne stem hoort, verhardt dan uwe harten niet, doch laat u leiden, want waarom wilt gij sterven ? Wilt gij er mee aanhouden ? Ziet, hoe barmhartig de Groote God is. Hij zegt: „Keert weder, gij afkeerige „kinderen en ik zal uwe afkeeringen genezen ; ja, beproeft mij dan, „indien gij niet gelooven wilt, zegt God, en ziet of de vensters „des Hemels zich niet zullen openen en u zegen afgieten. 1k zal „den opeter schelden, opdat uwe schuren vol worden en uwe „velden vol kudden, maar keert weder, gij afvallige kinderen, en „ik zal uwe afkeeringen genezen."
Broeders en landgenooten, denkt niet, dat ik mijzelf uitsluit. Ik heb met mijzelf ook veel te doen en ik ben schuldig aan deze zaak ; doch laten wij samen schuld bekennen, eer het te laat is en God zal ons helpen.

Bron: Gedenkschriften van Paul Kruger, 1902

[Thuisvrouw]

Uit een toespraak van Paul Kruger als president van Zuid-Afrika:

Gij zult zeggen: hoe kan David zeggen: „Ik kus de roede, en van harte ?" Ja, wanneer gij uwen Vader liefhebt en gij hebt niets en moet van hem leven, dan zult gij, wanneer gij eene fout hebt begaan en uw Vader zegt : „Ga weg van voor mijn aangezicht," op uwe knieen kruipende, zeggen: „Sla mij liever, maar jaag mij niet weg." Vandaar dat David van harte kon zeggen : „toen ik in weelde verkeerde, dwaalde ik weg, „doch nu God mij kastijdt, keer ik weer." Dat gevoelde hij van harte.
Laten wij het ook zoo gevoelen, dat de Heer ons liever tuchtigt dan verstoot. Hoort naar zijne stem en wanneer gij Zijne stem hoort, verhardt dan uwe harten niet, doch laat u leiden, want waarom wilt gij sterven ? Wilt gij er mee aanhouden ? Ziet, hoe barmhartig de Groote God is. Hij zegt: „Keert weder, gij afkeerige „kinderen en ik zal uwe afkeeringen genezen ; ja, beproeft mij dan, „indien gij niet gelooven wilt, zegt God, en ziet of de vensters „des Hemels zich niet zullen openen en u zegen afgieten. 1k zal „den opeter schelden, opdat uwe schuren vol worden en uwe „velden vol kudden, maar keert weder, gij afvallige kinderen, en „ik zal uwe afkeeringen genezen."
Broeders en landgenooten, denkt niet, dat ik mijzelf uitsluit. Ik heb met mijzelf ook veel te doen en ik ben schuldig aan deze zaak ; doch laten wij samen schuld bekennen, eer het te laat is en God zal ons helpen.

Bron: Gedenkschriften van Paul Kruger, 1902

Mooi stukje @valcke. Het viel mij op toen in jouw vertaling van de bloedvloeiende vrouw, dat het grondwoord van bloedvloeiende ook vertaald kon worden met 'gesel'.....

[Valcke]

Het viel mij op toen in jouw vertaling van de bloedvloeiende vrouw, dat het grondwoord van bloedvloeiende ook vertaald kon worden met 'gesel'.....

Het was het woord 'kwaal' dat ook vertaald kan worden met 'gesel'.

[Thuisvrouw]

Het viel mij op toen in jouw vertaling van de bloedvloeiende vrouw, dat het grondwoord van bloedvloeiende ook vertaald kon worden met 'gesel'.....

Het was het woord 'kwaal' dat ook vertaald kan worden met 'gesel'.

OK, sorry ik had de post even niet paraat. Maar in ieder geval vond ik er een hele mooie strekking in liggen. Haar kwaal dreef haar uit naar de Heere. Het was dus kastijding uit liefde. Ze is er op meerdere manieren beter van geworden.

[Valcke]

Het viel mij op toen in jouw vertaling van de bloedvloeiende vrouw, dat het grondwoord van bloedvloeiende ook vertaald kon worden met 'gesel'.....

Het was het woord 'kwaal' dat ook vertaald kan worden met 'gesel'.

OK, sorry ik had de post even niet paraat. Maar in ieder geval vond ik er een hele mooie strekking in liggen. Haar kwaal dreef haar uit naar de Heere. Het was dus kastijding uit liefde. Ze is er op meerdere manieren beter van geworden.

Jazeker. En dat was inderdaad ook de les uit het stukje van Paul Kruger.

[liz boer]

Uit een toespraak van Paul Kruger als president van Zuid-Afrika:

Gij zult zeggen: hoe kan David zeggen: „Ik kus de roede, en van harte ?" Ja, wanneer gij uwen Vader liefhebt en gij hebt niets en moet van hem leven, dan zult gij, wanneer gij eene fout hebt begaan en uw Vader zegt : „Ga weg van voor mijn aangezicht," op uwe knieen kruipende, zeggen: „Sla mij liever, maar jaag mij niet weg." Vandaar dat David van harte kon zeggen : „toen ik in weelde verkeerde, dwaalde ik weg, „doch nu God mij kastijdt, keer ik weer." Dat gevoelde hij van harte.
Laten wij het ook zoo gevoelen, dat de Heer ons liever tuchtigt dan verstoot. Hoort naar zijne stem en wanneer gij Zijne stem hoort, verhardt dan uwe harten niet, doch laat u leiden, want waarom wilt gij sterven ? Wilt gij er mee aanhouden ? Ziet, hoe barmhartig de Groote God is. Hij zegt: „Keert weder, gij afkeerige „kinderen en ik zal uwe afkeeringen genezen ; ja, beproeft mij dan, „indien gij niet gelooven wilt, zegt God, en ziet of de vensters „des Hemels zich niet zullen openen en u zegen afgieten. 1k zal „den opeter schelden, opdat uwe schuren vol worden en uwe „velden vol kudden, maar keert weder, gij afvallige kinderen, en „ik zal uwe afkeeringen genezen."
Broeders en landgenooten, denkt niet, dat ik mijzelf uitsluit. Ik heb met mijzelf ook veel te doen en ik ben schuldig aan deze zaak ; doch laten wij samen schuld bekennen, eer het te laat is en God zal ons helpen.

Bron: Gedenkschriften van Paul Kruger, 1902

Ds P Beekhuis haalde in zijn preek weleens een gebeurtenis aan van Paul Kruger toen hij op bezoek was bij koningin Wilhelmina, bij het dinner stond een glas water, bedoeld om je vingers in te spoelen als die wat vet waren, Paul Kruger, die van eenvoudige boerenafkomst was, kende de elitegebruiken niet en dronk het glas leeg, koningin Wilhelmina deed zonder blikken of blozen hetzelfde en nam daarmee zijn schande weg.

[Valcke]

Ds P Beekhuis haalde in zijn preek weleens een gebeurtenis aan van Paul Kruger toen hij op bezoek was bij koningin Wilhelmina, bij het dinner stond een glas water, bedoeld om je vingers in te spoelen als die wat vet waren, Paul Kruger, die van eenvoudige boerenafkomst was, kende de elitegebruiken niet en dronk het glas leeg, koningin Wilhelmina deed zonder blikken of blozen hetzelfde en nam daarmee zijn schande weg.

Een mooie daad van onze toen 20-jarige Koningin!

Uit hetzelfde boek citeer ik nog dit uit zijn bezoek aan Nederland:

Dat bij de reis door Duitschland en Holland zich overal dezelfde hartstochtelijke sympathie voor de zaak der Boeren openbaarde als in Keulen, behoeft eigenlijk niet te worden verzekerd. Aan elk station verschenen de vertegenwoordigers der steden en de corporaties en vereenigingen met hun vaandels en insignes. De trein kwam eerst in den Haag aan, toen het reeds begon te schemeren. In den omtrek van het station en in alle straten tot aan het hotel, waar de President zou verblijven, was het zwart van de onafzienbare menschenmenigte, waaruit een luide jubel opsteeg. Aan de Hollandsche grens had de President reeds een telegram aan de Koningin gezonden, om haar zijn hulde te brengen. Hare Ministers bezochten hem dadelijk na aankomst in zijn hotel en den volgenden dag ging hij naar het paleis om de Koningin zijn opwachting te maken en haar dank te zeggen voor het schip, dat H. M. zoo welwillend gezonden had. Door de Koningin werd hij later nog aan haar tafel genoodigd en ook de Prins-Gemaal bracht hem een bezoek in zijn hotel. (...)

Kort na den terugkeer te Hilversum trof hem de zwaarste slag zijns levens. Een kabeltelegram meldde dat zijn echtgenoote gestorven was. Hoewel diep bedroefd, liet hij zich niet terneer slaan, gesteund als hij werd door de gedachte, dat de scheiding slechts tijdelijk was en niet lang zou duren. (...) Naar Hilversum teruggekeerd, woonde hij daar zeer teruggetrokken en besteedde er den tijd, dien hij niet noodig had voor beraadslagingen, uitsluitend met het lezen van den Bijbel. (...)

In het begin van den winter, den I Oden December 1901, betrok hij de Villa „Oranjelust" te Utrecht. Hier ontving hij het bericht der schitterende overwinning van de la Rey over Lord Methuen. Hij was over deze overwinning zeer verheugd, doch zeide, toen men bij het voorlezen de opmerking maakte, dat men hoopte dat de la Rey Methuen zou gevangen houden : „Ik zou dit niet goedkeuren. Ik hoop, dat de la Rey hem zonder dralen in vrijheid zal stellen ; want wij Boeren moeten ons tot het einde als Christenen gedragen, hoe onbeschaafd de Engelschen ons ook al mogen behandelen." Toen hij het bericht kreeg, dat Lord Methuen in vrijheid was gesteld, uitte hij zijn oprechte vreugde. (...)

Gedurende de vredes-onderhandelingen had hij op alle vragen, wat hij van den vrede dacht, slechts een antwoord, te weten dit, dat alles zou komen, zcoals God het wilde. En toen hem het sluiten van den vrede bekend werd, heeft hij op de leiders het bijbelwoord : 2 Cor. 8 : 3 toegepast : „Want zij zijn naar vermogen, — ilc betuig het — ja, boven vermogen gewillig geweest." Wat hemzelf betreft, hij heeft verklaard, dat hij ook zelfs tegenover het feit, dat de vrede niet was, zooals de Burgers dien gewenscht hadden, toch den moed niet liet zakken. „Want," zoo ging hij voort, „nog geheel ervan afgezien, dat er een einde is gemaakt aan het bloedvergieten en het vreeselijk lijden van het yolk der beide Republieken, ben ik overtuigd, dat God de zijnen niet verlaat, ook al schijnt dit zoo. Daarom onderwerp ik mij aan den wil des Heeren. Ilc weet, dat Hij het verdrukte volk niet tenonder zal laten gaan. Hij is de Heer en heeft ale harten in Zijn hand en bestuurt ze naar Zijn wil."