DDD schreef:Het gesprek ging niet over de verschillen tussen protestant en RK, maar over de vraag of de RK Maria vereert tijdens de kerkdiensten en over de vraag of het tot de RK-leer behoort dat Maria medeverlosseres is.
Hier kan je dus diverse documenten tegen van de binnen liturgische Mariaverereing. Ik heb geraadpleegd:
- Gebed bij Maria van Loreto
- Homilie 'Door de waarheid van Christus zijn wij anders dan de wereld
- Heilige maagd Maria, Koningin
Je hoeft niet tussen de regels door te lezen om te doorzien dat hier sprake is van een onjuiste voorstelling van zeken met betrekking tot het heil, dat alleen in en door Jezus Christus te verkrijgen is.
Dit zijn geen onderdelen van de kerkelijke eredienst, zelfs niet op maria-tenhemelopneming.
Het zalig spreken van Maria gebeurt wel in iedere kerkdienst, zoals in haar lofzang staat.
Overigens klopt het wel dat veel theologen wel Maria als medeverlosseres zien. Maar dat is geen kerkelijk dogma. Nog niet in ieder geval.
Het staat niet in de online krant. Wie het RD in huis heeft kan op pagina 10 (Regio) lezen wat er in discotheek Lucky op stapel staat. Deo Volenete a.s. zondag zullen de kerken er aandacht aan schenken, zeker ook in het gebed. Nu doen, ook de Hervormde (PKN) kerken mee.
-DIA- schreef:Het staat niet in de online krant. Wie het RD in huis heeft kan op pagina 10 (Regio) lezen wat er in discotheek Lucky op stapel staat. Deo Volenete a.s. zondag zullen de kerken er aandacht aan schenken, zeker ook in het gebed. Nu doen, ook de Hervormde (PKN) kerken mee.
DIA, vanmiddag gaf je aan te stoppen. Ik zie weer wat posts. Wending ten positieve?
-DIA- schreef:Het staat niet in de online krant. Wie het RD in huis heeft kan op pagina 10 (Regio) lezen wat er in discotheek Lucky op stapel staat. Deo Volenete a.s. zondag zullen de kerken er aandacht aan schenken, zeker ook in het gebed. Nu doen, ook de Hervormde (PKN) kerken mee.
DIA, vanmiddag gaf je aan te stoppen. Ik zie weer wat posts. Wending ten positieve?
Ik zou dat ook willen. maar er is zoveel te doen, zoveel wat verontrust, zoveel wat je eens moest kunnen delen met meerderen. Soms moet je dan iets zeggen om wat lucht te krijgen. Misschien dat sommigen weten van een overvol gemoed en geen weerklank? Dat is benauwd. Zoveel gaande in kerk en wereld, dat zal iedereen begrijpen, je moet iets soms kwijt. Maar in de praktijk blijkt wel vaak dat het er alleen maar benauwender op wordt.
Liever nu niet reageren, want dan wordt het me wellicht weer te veel. Ik vraag geen medelijden, ik bedoel alleen aandacht voor de waarheid waar wij door de Voorzienigheid bij opgevoed zijn. en de vele afwijkingen, eerst buiten ons, nu binnen ons. Het schelden van bv. 'zwartekousenkerken' en 'fijnen' was veel beter te dragen dan nu uit eigen kring. Dat is een zo levensgroot verschil.
Een mooi artikel in het RD met de heer Tijssen uit Scherpenisse, over het RD als steeds minder wordende zuil en spreekbuis voor de reformatorische gezindte.
Jantje schreef:Een mooi artikel in het RD met de heer Tijssen uit Scherpenisse, over het RD als steeds minder wordende zuil en spreekbuis voor de reformatorische gezindte.
Ook zojuist gelezen. Best een interessant artikel inderdaad.
RD schreef:God is alleen zichtbaar aan het kruis, dat is de kern van het nieuwe boek van prof. Van de Beek. Dat is ook de boodschap van Paulus aan de gemeente van Korinthe, waar veel „enthousiaste” christenen waren die in de zogenaamde vrijheid van de Geest leefden. Voor prof. Van de Beek is vrijheid vooral vrijheid van de zonde. De gelovige is gestorven met Christus en is een nieuwe schepping. Dat is wat anders dan de voorstelling van God als Geest Die „kracht en vrijheid” heeft, en bij Wie we onszelf kunnen zijn.
Ik vind professor van de Beek soms te ver gaan (als hij stelt dat de schepping niet volmaakt was bijvoorbeeld), maar ik waardeer zijn correctie als het gaat om het leren van de vroege kerk en het afwijzen van een modern goedgevoel-christendom.
Man is nothing: he hath a free will to go to hell, but none to go to heaven, till God worketh in him to will and to do of His good pleasure.
Over Robert Traill en het sinds kort beruchte (eenzijdige) boek.
en
Artikel over Robert Traill in het RD in 2003
Een voorloper van de Marrow Men
Vader en zoon Robert Traill leden beiden aan de Kerk van Schotland
Met veel achting spreken de bekende Schotse schrijvers de gebroeders Erskine en Boston over Robert Traill (1642-1716), vanwege zijn heldere visie op Wet en Evangelie. Zijn vader, eveneens Robert, werd in 1603, dit jaar dus 400 jaar geleden, in Ierland geboren. Van hem is bekend dat hij als predikant in Edinburgh een fervent verdediger was van de rechten van de kerk van Schotland en op last van koning Karel II in 1660 gevangengezet werd en twee jaar later tot verbanning werd veroordeeld. Hij vestigde zich hierop in Rotterdam, keerde in 1678 naar Schotland terug en overleed in hetzelfde jaar in Edinburgh.
Zoon Robert is bekender geworden. Ook hij was betrokken bij het lijden van de Schotse kerk, dat van 1660 tot 1688 duurde. Hij was aanwezig bij de terechtstelling van James Guthrie -zelf was hij bevriend met diens neef William Guthrie- voegde zich bij hen die voor de rechten van de Covenanters streden, week uit naar Holland, waar hij zich bij zijn vader voegde, en keerde in 1677 terug naar Schotland.
Omdat Robert Traill verboden samenkomsten leidde, werd hij gevangengenomen en naar de Bass Rock gebracht. Hij beloofde hierop geen "conventicles" meer te houden, waarna hij zijn vrijheid terugkreeg. Traill vertrok naar Engeland, waar hij tot het einde van zijn leven verbleef.
Rutherford
Zijn theologische studie had Traill gevolgd in Edinburgh en in Utrecht. In die tijd verleende hij, daartoe bijgestaan door professor Nethenius, een bijdrage aan een Latijnse uitgave van het manuscript van Samuel Rutherford, gericht tegen de arminiaanse dwalingen. Omdat de weg tot het predikantschap in de Schotse kerk voor hem was afgesneden, voegde hij zich bij de Engelse Dissenters (de vervolgde puriteinen), die niet meer in de staatskerk konden blijven.
Traill diende eerst een gemeente in Cranbrook, in Kent, en werd vervolgens collega van Nathaniel Mather in Londen. Hier leerde hij bekende puriteinen kennen, onder wie helaas weinig eenvormigheid was. Zij hadden niet alleen verschil van mening over de orde van de kerk, maar ook over de leer van de genade, waarbij het voornamelijk ging over de verhouding van Wet en Evangelie. Vooral na de politieke bevrijding van het juk van de Stuart-vorsten in 1688, werden deze verschillen op de spits gedreven.
Aanleiding tot een nieuwe theologische strijd vormde de heruitgave van de werken van Tobias Crisp in 1690. De bejaarde Richard Baxter en diens volgeling, Daniel Williams, vonden de leer van Crisp antinomiaans. Zij maakten het Evangelie voorwaardelijk, zowel in de aanbieding als in de toepassing van het heil.
Tijdens de soms heftige discussies over deze zaken, voelde Robert Traill zich geroepen om zijn stem te laten horen. Hij verzorgde het voorwoord van het bekende boek van Walter Marshall over de heiliging en schreef een verdediging van de leer van de rechtvaardiging: "A Vindication of the Protestant Doctrine concerning Justification". Beide boeken kwamen in 1692 van de pers.
Uiteenzetting
Het geschrift over de rechtvaardiging, dat in de vorm van een brief geschreven is, is een juweeltje. Het is een heldere uiteenzetting van de plaats en functie van het geloof bij dit leerstuk en welke plaats voorafgaande werken en innerlijke gesteldheden van de zondaar die ontwaakt is tot een besef van zijn verlorenheid, innemen.
Traill beroept zich vooral op de reformatoren, zoals William Tyndale, en toont aan dat Baxter van hen is afgeweken. De leer van de toegerekende gerechtigheid van Christus, die door het geloof wordt toegeëigend, is de leer waarmee de kerk staat of valt. Geen inherente heiligheid, voorafgaande boetvaardigheid of wettische werken hebben een aandeel in de wijze waarop een zondaar voor God gerechtvaardigd wordt en vergeving van zonden verkrijgt.
Traill waarschuwt voor een vermenging van Wet en Evangelie. Zo vindt hij het onbijbels om het geloof te beschouwen als een "werk", of het geloof te vereenzelvigen met de innerlijke vernieuwing van het hart. Hij wil de "directe" en de "reflecterende" daad van het geloof onderscheiden.
De eerste "is het zaligmakende geloof waardoor een verloren zondaar uit zichzelf tot hulp om Christus uitgaat en op Hem alleen rust tot zaligheid." De tweede is een vrucht van het geloof, dat bestaat in een gevoel of besef in de gelovige dat zijn zonden vergeven zijn en dat Christus de zijne is.
Borgtocht
Traill plaatst het Evangelie niet in een voorwaardelijk kader. Hij stelt het geheel binnen de contouren van het borgtochtelijk werk van Christus, zoals dit aan zondaren zonder onderscheid wordt aangeboden.
Maar hoe functioneert dan de Wet bij Traill? De functie van de Wet bij de ongelovigen is om hen tot Christus uit te drijven. Traill en de Schotse schrijvers spreken in dit verband over "ontwaakte zondaren", die door "de Wet van God veroordeeld zijn."
Hoe nemen zulke zielen zichzelf waar? Wij halen Traill aan: "Ik ben geweest en ben nog een verdorven zondaar; mijn hart is zo slecht en zo vol van plagen en verdorvenheden dat ik niet kan denken aan het geloven in Christus. Maar had ik slechts bekering of enige heiligheid in hart en leven en dergelijke genadige geschiktheden, dan zou ik geloven."
Het heeft geen zin om bij zo''n mens aan te dringen op meer zondebesef of meer boetvaardigheid. Daardoor komt hij nog meer in het duister. Het is daarom nodig om hem de noodzaak van het geloof voor te houden. Het geloof fixeert de zondaar op Christus buiten hem en niet op gevoelens in hem.
Vandaar dat de evangelieboodschap in de eerste plaats geen wettische oproep behelst van: "Bekeert u, en treurt over uw zonden, en verlaat deze. En dan zal God u genadig zijn."
Volmacht
Wat moet een zondaar verteld worden? Vertel hem, zegt Traill, "wie Christus is, wat Hij gedaan heeft en geleden heeft om de eeuwige verlossing voor zondaren te verwerven. Geef hem een heldere en rechtstreekse uiteenzetting van de evangelie-zaligheid die door de Zoon van God is uitgewerkt." En: "Indien hij vraagt wat voor volmacht hij heeft om in Christus te geloven, zeg hem dan dat hij zonder in Hem te geloven voor eeuwig moet omkomen, dat hij Gods genadige aanbieding van Christus en al Zijn verlossing heeft, met de belofte dat op het aannemen van dit aanbod door het geloof, Christus en de zaligheid de zijne worden."
Traill constateert dat het accent op de rechtvaardiging uit het geloof bij Baxter en andere zogenaamde neonomianen is verlegd naar kenmerken van het hart, waaruit men zou kunnen concluderen dat men een kind van God is. Vandaar dat hij pleit voor een herwaardering van het reformatorische Sola Fide, alleen door het geloof. Geen voorafgaande boetvaardigheid of wettische overtuiging van zonden wordt in het stuk van de rechtvaardiging als verdienste aangemerkt. Niets buiten Christus kan God behagen.
Het is de leer van Rome die door de neonomianen via een achterdeur is binnengehaald. In feite stemmen deze in met de uitspraak van het Concilie van Trente: "Zij die zeggen dat alle werken die voor de rechtvaardiging gedaan worden, hoedanig zij ook wezen mogen, waarlijk zonde zijn en Gods haat verdienen, die zij vervloekt."
Heldere uitspraken over de verhouding van Wet en Evangelie vinden we ook in andere geschriften van Traill, zoals in een serie preken over Hebreeën 4:16. We citeren: "Er wordt geen mens bekeerd en tot een gelovige gemaakt dan door een openbaring van Jezus Christus. Een mens kan ontwaakt zijn door een gezicht van Gods heerlijkheid, hij kan gealarmeerd zijn door een gezicht van zonde en hel, hij kan uit de slaap der gerustheid ontwaakt zijn door de donderslagen van de Sinaï; maar hij wordt nooit bekeerd en een christen genaamd dan door een openbaring van Jezus Christus, heerlijk zijnde in de klederen van Zijn heil."
En deze openbaring, zegt Traill, vindt plaats "zodra de verloren zondaar gelovig rust op de beloften van het Evangelie die hem worden aangeboden, en dat zonder geld en zonder prijs!"
Vier delen
De verzamelde werken van Robert Traill werden in 1745 in Edinburgh in vier delen uitgegeven. Herdrukken hiervan kwamen verschillende malen van de pers, zoals in 1975 twee gebonden delen bij de "Banner of Truth". Ze vonden gretig aftrek, ook onder de eenvoudige vromen in Schotland, Engeland en daarbuiten. Bekendheid kregen vooral zijn preken over Galaten 2:21: "Ik doe de genade van God niet teniet; want indien de rechtvaardigheid door de wet is, zo is dan Christus tevergeefs gestorven." Deze werden vertaald door Joh. Freeke uit Den Haag en in 1993 in een beperkte oplage uitgegeven.
Freeke vermeldt in zijn voorwoord een citaat uit het dagboek van Ebenezer Erskine: "1721, zaterdag, ongeveer 12 uur. Ik werd deze morgen geleid om in Traill te lezen over de genadetroon uit Hebreeën 4, het laatste vers. Een tekst die soms zeer zoet en aangenaam voor mij is geweest, maar ik denk nooit zoeter dan vandaag. Ik mocht de Heere danken Die deze vrome man heeft bestuurd om dit gezegende onderwerp te schrijven en te preken en ik dankte de Heere dat hij mij dit boek in mijn bezit heeft gebracht en mij bestuurde het deze dag te lezen. Ik las er met tranen van vreugde in, omdat ik de taal van mijn ziel erin vond."
Goud
Robert Traill is ondanks het feit dat hij zijn werk grotendeels in Engeland verricht had, een duidelijke vertegenwoordiger van de Schotse theologie, zoals deze in de zeventiende eeuw bloeide. En toen het goud hiervan in de eeuw die volgde, werd verdonkerd, inspireerden zijn geschriften hen die opnieuw teruggrepen op de leer van de hervormers, zoals de zogenaamde Marrow Men.
Het waren de Erskines, Boston en anderen die opnieuw de leer van de rechtvaardiging verdedigden tegen neonomiaanse invloeden en zich daarbij zeker gesteund wisten door de geschriften van Traill.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Posthoorn schreef:Van wie is het artikel van 2003?
L.J. van Valen.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Robert Trail schreef: "Er wordt geen mens bekeerd en tot een gelovige gemaakt dan door een openbaring van Jezus Christus. Een mens kan ontwaakt zijn door een gezicht van Gods heerlijkheid, hij kan gealarmeerd zijn door een gezicht van zonde en hel, hij kan uit de slaap der gerustheid ontwaakt zijn door de donderslagen van de Sinaï; maar hij wordt nooit bekeerd en een christen genaamd dan door een openbaring van Jezus Christus, heerlijk zijnde in de klederen van Zijn heil."
En deze openbaring, zegt Traill, vindt plaats "zodra de verloren zondaar gelovig rust op de beloften van het Evangelie die hem worden aangeboden, en dat zonder geld en zonder prijs!"
Er wordt onder ons nogal eens verschillend gedacht als men het heeft over "de oude waarheid"; als de term "oude waarheid" ergens van toepassing is, dan is het hier wel!
Robert Trail schreef: "Er wordt geen mens bekeerd en tot een gelovige gemaakt dan door een openbaring van Jezus Christus. Een mens kan ontwaakt zijn door een gezicht van Gods heerlijkheid, hij kan gealarmeerd zijn door een gezicht van zonde en hel, hij kan uit de slaap der gerustheid ontwaakt zijn door de donderslagen van de Sinaï; maar hij wordt nooit bekeerd en een christen genaamd dan door een openbaring van Jezus Christus, heerlijk zijnde in de klederen van Zijn heil."
En deze openbaring, zegt Traill, vindt plaats "zodra de verloren zondaar gelovig rust op de beloften van het Evangelie die hem worden aangeboden, en dat zonder geld en zonder prijs!"
Er wordt onder ons nogal eens verschillend gedacht als men het heeft over "de oude waarheid"; als de term "oude waarheid" ergens van toepassing is, dan is het hier wel!
Robert Trail schreef: "Er wordt geen mens bekeerd en tot een gelovige gemaakt dan door een openbaring van Jezus Christus. Een mens kan ontwaakt zijn door een gezicht van Gods heerlijkheid, hij kan gealarmeerd zijn door een gezicht van zonde en hel, hij kan uit de slaap der gerustheid ontwaakt zijn door de donderslagen van de Sinaï; maar hij wordt nooit bekeerd en een christen genaamd dan door een openbaring van Jezus Christus, heerlijk zijnde in de klederen van Zijn heil."
En deze openbaring, zegt Traill, vindt plaats "zodra de verloren zondaar gelovig rust op de beloften van het Evangelie die hem worden aangeboden, en dat zonder geld en zonder prijs!"
Er wordt onder ons nogal eens verschillend gedacht als men het heeft over "de oude waarheid"; als de term "oude waarheid" ergens van toepassing is, dan is het hier wel!
Zo is dat! Wat een mooi citaat.
Inderdaad, je kunt niet zalig worden met een oude waarheid, maar alleen met de levende Waarheid.
Jantje schreef:Een mooi artikel in het RD met de heer Tijssen uit Scherpenisse, over het RD als steeds minder wordende zuil en spreekbuis voor de reformatorische gezindte.
Ook zojuist gelezen. Best een interessant artikel inderdaad.
De laatste zinnen vond ik hout snijden:
De heer Tijssen uit Scherpenisse schreef:In elk geval zou ik het als bedrijf niet zoeken in activiteiten die, zeg, werelds zijn, waar materialisme de boventoon voert. Als je tenminste tegelijkertijd wilt volhouden dat de tijdgeest moet worden weerstaan. ”
Man is nothing: he hath a free will to go to hell, but none to go to heaven, till God worketh in him to will and to do of His good pleasure.
