freek schreef:Wim Anker schreef:De DWS wordt veel geprezen (terecht) maar m.i ook slecht gelezen. In de laatste DWS staat een verslag van de bevestigingsdienst van ds. van der Tang door ds. Roos. In deze dienst stelt hij, terecht, dat we de gemeente primair niet moeten zien als gelovigen, of als bondelingen, maar als vijanden. Vijanden van God, van Zijn dienst. Vijanden van zijn knechten.
En elke gelovige (met zelfkennis) zal dit onderschrijven en ook dat opzicht nodig is. Een wacht voor de lippen kan praktisch gestalte krijgen door opzicht door een kerkenraad. Wie zou dat nu niet willen?
Dit lijkt mij volledig in lijn met wat ds. Schot aangeeft (blijkens dit topic, het artikel heb ik niet gelezen).
Ik zou dan de lijn maar doortrekken. Dan is Schot zelf ook een vijand, van God, van Zijn dienst. Etc.
Kortom, wat een drogreden.
Dat vind ik dan wel weer een vreemde redenering. God maakt vijanden tot vrienden.
Wim Anker zegt dan ook dan we de gemeente 'primair' moeten zien als vijanden, niet dat ze in alle gevallen vijanden blijven. Je kunt avondmaalgangers natuurlijk niet aanspreken als vijanden van God en niet meer dan dat (in zichzelf zijn ze dat overigens nog steeds, maar er is door genade wel iets tegenover gesteld).
Ik denk dat wat @Jongere hier heeft betoogd, een meer Bijbelse benadering is.
In mijn woorden: de gemeente niet aanspreken als gelovigen zonder meer, ook niet als ongelovigen zonder meer, maar als verbondskinderen. En juist die moeten wedergeboren worden en juist die hebben zich te bekeren. En inderdaad, die verbondskinderen zijn zonder wedergeboorte vijanden van God. Dat is een bijzonder ernstige zaak, maar dat is ook de ernst van het evangelie.
De gemeente aanspreken als gelovigen zonder meer, alsof iedereen erbij hoort, is niet separerend en onbijbels.