Prediking is Christusprediking?

[Curatorium]

Wellicht valt dan ook op de deze 'eenvoudige waarheid' maar erg moeilijk wordt gemaakt, en overal wordt er dan verantwoording van je geloof verwacht. Ik dacht dat dit hier niet nodig hoefde te zijn?

De vraag is of wat jij allemaal beweert zo eenvoudig is en al helemaal vraag ik me af of het de gehele waarheid is.

[-DIA-]

Het boekje van ds. Ledeboer heb ik niet. Maar naar welk hoofdstuk in Hellenbroek zou je in dit verband willen verwijzen, om je punt een beetje concreet te maken?

Als het moet zal ik het boekje er even bij pakken?

Is goed, citeer maar wat. Over de rechtvaardigmaking bijvoorbeeld.

Als ik dat nu zou doen, op uw verzoek, is dat dan om wetenschap te weten, om wantrouwen weg te nemen, om te zien of ik eerlijk ben, of waarom eigenlijk? Ik wil het wel, maar zie het nut er niet van in. Het lijkt me meer, zoals zo vaak gebeurt, een soort motie van wantrouwen? Als ik het mis heb bied ik bij voorbaat mijn hartelijke excuses aan.

[Afgewezen]

Als ik dat nu zou doen, op uw verzoek, is dat dan om wetenschap te weten, om wantrouwen weg te nemen, om te zien of ik eerlijk ben, of waarom eigenlijk? Ik wil het wel, maar zie het nut er niet van in. Het lijkt me meer, zoals zo vaak gebeurt, een soort motie van wantrouwen? Als ik het mis heb bied ik bij voorbaat mijn hartelijke excuses aan.

Het lijkt me goed om je bezwaren concreet te maken. Je verwijst naar het boekje van Hellenbroek. Dan moet het toch ook niet zo moeilijk zijn om concreet te maken wáár je op doelt?
Ik ben het helemaal niet zo oneens met je. Al ben ik het ook niet helemaal met je eens.

[Wim Anker]

Zie vetgedrukte zin: Inderdaad! En daarom moeten we maar eenvoudig Bijbels blijven spreken!
Wie door het geloof op Christus mocht zien, is gerechtvaardigd! Zo iemand is zondaar voor God geworden en kon niet anders dan de toevlucht nemen tot Hem. Daarna moet er niet nog iets bij, maar dat ís reeds het eeuwige leven, dat is Gods recht voldaan, dadelijk en zakelijk!

Gelukkig is dat nou die 'oude leer', dat woord valt vaak in dit topic. Maar juist dit is een mooie samenvatting van die leer.

En toch is dit een versimpelde voorstelling van zaken. De - terecht! - geroemde puriteinen en andere hier vaak geciteerde mannen hebben boeken volgeschreven hierover. Bij het horen van dit soort citaten denk ik altijd: Ja, duhuh, een kloppend antwoord op een niet gestelde vraag.

[Luther]

Zie vetgedrukte zin: Inderdaad! En daarom moeten we maar eenvoudig Bijbels blijven spreken!
Wie door het geloof op Christus mocht zien, is gerechtvaardigd! Zo iemand is zondaar voor God geworden en kon niet anders dan de toevlucht nemen tot Hem. Daarna moet er niet nog iets bij, maar dat ís reeds het eeuwige leven, dat is Gods recht voldaan, dadelijk en zakelijk!

Gelukkig is dat nou die 'oude leer', dat woord valt vaak in dit topic. Maar juist dit is een mooie samenvatting van die leer.

En toch is dit een versimpelde voorstelling van zaken. De - terecht! - geroemde puriteinen en andere hier vaak geciteerde mannen hebben boeken volgeschreven hierover. Bij het horen van dit soort citaten denk ik altijd: Ja, duhuh, een kloppend antwoord op een niet gestelde vraag.

Mijn antwoord is geen citaat, maar een reactie als correctie op DIA.
De eenvoud van het Bijbelse Evangelie wordt ingewikkeld gemaakt door een systeem. Dat lees ik bij de oudvaders en de puriteinen zo niet. (En daarvoor hoef ik alleen maar de mooie citaten van hen en over hen uit De Wachter Sions te lezen.)

[Afgewezen]

Als ik dat nu zou doen, op uw verzoek, is dat dan om wetenschap te weten, om wantrouwen weg te nemen, om te zien of ik eerlijk ben, of waarom eigenlijk? Ik wil het wel, maar zie het nut er niet van in. Het lijkt me meer, zoals zo vaak gebeurt, een soort motie van wantrouwen? Als ik het mis heb bied ik bij voorbaat mijn hartelijke excuses aan.

Kennelijk durf je het niet aan om hier nog verder op te reageren. Dan zal ik het zelf doen.
Neem nu het hoofdstukje over de rechtvaardigmaking. Je zult het met me eens zijn als ik zeg dat het hier gaat over het 'recht' en de 'afhandeling', ook al worden de woorden zelf niet gebruikt.
Wat mij opvalt, is dat veel 'lichte' én 'zware' predikanten in de GG in hun prediking hiervóór blijven staan. Een ('zware') GG-predikant zegt het zelfs in een van zijn preken: de vergeving der zonde, nee, die ken ik niet.
Daarom zeg ik: ik ben het in zekere zin met je eens, het gaat om het recht en om de afhandeling. Maar het gaat om de zaken, niet om de woorden.

[Wim Anker]

Zie vetgedrukte zin: Inderdaad! En daarom moeten we maar eenvoudig Bijbels blijven spreken!
Wie door het geloof op Christus mocht zien, is gerechtvaardigd! Zo iemand is zondaar voor God geworden en kon niet anders dan de toevlucht nemen tot Hem. Daarna moet er niet nog iets bij, maar dat ís reeds het eeuwige leven, dat is Gods recht voldaan, dadelijk en zakelijk!

Gelukkig is dat nou die 'oude leer', dat woord valt vaak in dit topic. Maar juist dit is een mooie samenvatting van die leer.

En toch is dit een versimpelde voorstelling van zaken. De - terecht! - geroemde puriteinen en andere hier vaak geciteerde mannen hebben boeken volgeschreven hierover. Bij het horen van dit soort citaten denk ik altijd: Ja, duhuh, een kloppend antwoord op een niet gestelde vraag.

Mijn antwoord is geen citaat, maar een reactie als correctie op DIA.
De eenvoud van het Bijbelse Evangelie wordt ingewikkeld gemaakt door een systeem. Dat lees ik bij de oudvaders en de puriteinen zo niet. (En daarvoor hoef ik alleen maar de mooie citaten van hen en over hen uit De Wachter Sions te lezen.)

Het is beter om de achterliggende vraag te peilen - vragen omtrent de toeeigening, vragen hoe IK kan weten een kind van God te zijn - en daar op in te gaan.
Citaten - ook uit de DWS - zouden moeten opwekken het gehele oevre te lezen, Des Christens's groot interest, Flavels's boek over de toeeigening van het heil, Petrus Immens over het Avondmaal gaan allenaal uitgebreid in op de praktijk van deze actuele vragen en beperken zich niet tot enkelvoudige logica in de trant van "Als het echt is, dan is het goed" wat uit jouw reactie spreekt.
Dat weet @Dia ook wel. (Overigens weet @Dia ook wel dat hij zijn antwoorden niet in de zwijnedraf van dit forum moet zoeken. Mensen corrigeren en bestraffen prima, maar onderwijzen zelden).

[DDD]

Als ik dat nu zou doen, op uw verzoek, is dat dan om wetenschap te weten, om wantrouwen weg te nemen, om te zien of ik eerlijk ben, of waarom eigenlijk? Ik wil het wel, maar zie het nut er niet van in. Het lijkt me meer, zoals zo vaak gebeurt, een soort motie van wantrouwen? Als ik het mis heb bied ik bij voorbaat mijn hartelijke excuses aan.

Kennelijk durf je het niet aan om hier nog verder op te reageren. Dan zal ik het zelf doen.
Neem nu het hoofdstukje over de rechtvaardigmaking. Je zult het met me eens zijn als ik zeg dat het hier gaat over het 'recht' en de 'afhandeling', ook al worden de woorden zelf niet gebruikt.
Wat mij opvalt, is dat én 'lichte' én 'zware' predikanten in de GG in hun prediking hiervóór blijven staan. Een ('zware') GG-predikant zegt het zelfs in een van zijn preken: de vergeving der zonde, nee, die ken ik niet.
Daarom zeg ik: ik ben het in zekere zin met je eens, het gaat om het recht en om de afhandeling. Maar het gaat om de zaken, niet om de woorden.

Ik kan me niet voorstellen dat een predikant van de meer gereformeerde stroming zoiets zou zeggen. Want feitelijk zeg je daarmee dat je ongelovig bent. (Niet in het bevindelijke systeem met een heel aantal stadia, natuurlijk. Al vraag ik me dan nog steeds af, of hij niet iets anders zegt of bedoelt. Bijvoorbeeld dat hij de ervaring daarvan mist. Dat is nogal wat anders.)

[Johann Gottfried Walther]

Overigens weet @Dia ook wel dat hij zijn antwoorden niet in de zwijnedraf van dit forum moet zoeken. Mensen corrigeren en bestraffen prima, maar onderwijzen zelden).

Doe jij dan eens je best om tegen het hele forum in te gaan en ons te onderwijzen...
Geef het goede voorbeeld zou ik zeggen.

[-DIA-]

Als ik dat nu zou doen, op uw verzoek, is dat dan om wetenschap te weten, om wantrouwen weg te nemen, om te zien of ik eerlijk ben, of waarom eigenlijk? Ik wil het wel, maar zie het nut er niet van in. Het lijkt me meer, zoals zo vaak gebeurt, een soort motie van wantrouwen? Als ik het mis heb bied ik bij voorbaat mijn hartelijke excuses aan.

Kennelijk durf je het niet aan om hier nog verder op te reageren. Dan zal ik het zelf doen.
Neem nu het hoofdstukje over de rechtvaardigmaking. Je zult het met me eens zijn als ik zeg dat het hier gaat over het 'recht' en de 'afhandeling', ook al worden de woorden zelf niet gebruikt.
Wat mij opvalt, is dat én 'lichte' én 'zware' predikanten in de GG in hun prediking hiervóór blijven staan. Een ('zware') GG-predikant zegt het zelfs in een van zijn preken: de vergeving der zonde, nee, die ken ik niet.
Daarom zeg ik: ik ben het in zekere zin met je eens, het gaat om het recht en om de afhandeling. Maar het gaat om de zaken, niet om de woorden.

Als u bedoelt de afhandeling in de vierschaar, dan hebt u gelijk. En helaas, dat beperkt zich niet tot de Gereformeerde Gemeenten. Er zijn er niet veel die van achter het recht kunnen spreken. Dat heeft niet te doen met 'zwaar' of 'licht', maar het komt er wel op aan of er een beginsel van het leven aanwezig is. Als er een beginsel is uit God, dan zal Hij Zijn werk ook voleinden. Ook het levende volk, dat niet kan spreken van achter het recht, zal toch voor het recht gesteld worden. Dat geldt voor iedereen. Ook de niet wedergeboren mens komt daarvoor te staan, maar met dit onderheid: Hij zal er voor eeuwig onder verloren gaan. Dat er weinig van gekend wordt heeft ook een oorzaak: Het wordt bijna niet meer gepredikt. We kunnen er slechts enkelen noemen die het nog wel eens aanhalen en verklaren, denk b.v. aan ds. P. Blok. We moeten dit, denk ik ook zien als een teken des tijds. Als God wijkt van een land of een volk, dan is dat doorgaans niet in een keer. De meesten van het kerkvolk merken dit niet eens. Denk ook aan wat Ezechiël werd geopenbaard, hoe de heerlijkheid des Heeren week uit de tempel, en de priesters er geen erg in hadden. Ook in het Nieuwe Testament was het zo donker in de 'kerk'. De geestelijke leidslieden die het meest trouw waren aan de dienst des Heeren, begrepen er in feite niets van. hoewel ze de Schiften goed kenden.

[Wim Anker]

Overigens weet @Dia ook wel dat hij zijn antwoorden niet in de zwijnedraf van dit forum moet zoeken. Mensen corrigeren en bestraffen prima, maar onderwijzen zelden).

Doe jij dan eens je best om tegen het hele forum in te gaan en ons te onderwijs...
Geef het goede voorbeeld zou ik zeggen.

Ik ben ook een mens, voor mij geld hetzelfde.
Het verdiend m.i. wel aanbeveling de gehele geschriften te lezen en het gooien met citaten achterwege te laten. Zoals de DWS nu gehele boeken in feuilleton vorm gaat publiceren. Dat is toe te juichen.

[ejvl]

Ik kan me niet voorstellen dat een predikant van de meer gereformeerde stroming zoiets zou zeggen. Want feitelijk zeg je daarmee dat je ongelovig bent. (Niet in het bevindelijke systeem met een heel aantal stadia, natuurlijk. Al vraag ik me dan nog steeds af, of hij niet iets anders zegt of bedoelt. Bijvoorbeeld dat hij de ervaring daarvan mist. Dat is nogal wat anders.)

Ik ken wel meer "gevestigden" die dit zo zeggen.
Dat komt omdat ze de standenleer gebruiken, met een wezenlijk verschil tussen zondag 7 en 23.

Overtuigingen, de Heere komt over, recht toevallen (nog niet omhelzen), Middelaar openbaring (geen toepassing) (zondag 7), de volheid ebt weer weg, dan is er nog een openstaande schuld, recht omhzelzen, rechtspraak in vierschaar (zondag 23), een verzoend God maar nog geen liefhebbend Vader, dat is weer een nadere weldaad.
Wellicht hoort er nog wat tussen.

Zo kan het dus zijn dat een predikant, of ander persoon, zegt wel zondag 7 beleefd te hebben, maar nog met een openstaande schuld leeft.
Overigens wordt wel geleerd dat deze mensen zalig zijn, maar dat de rest nadere weldaden zijn die lang niet iederee beleefd, slechts enkelen.

[-DIA-]

Ik kan me niet voorstellen dat een predikant van de meer gereformeerde stroming zoiets zou zeggen. Want feitelijk zeg je daarmee dat je ongelovig bent. (Niet in het bevindelijke systeem met een heel aantal stadia, natuurlijk. Al vraag ik me dan nog steeds af, of hij niet iets anders zegt of bedoelt. Bijvoorbeeld dat hij de ervaring daarvan mist. Dat is nogal wat anders.)

Ik ken wel meer "gevestigden" die dit zo zeggen.
Dat komt omdat ze de standenleer gebruiken, met een wezenlijk verschil tussen zondag 7 en 23.

Overtuigingen, de Heere komt over, recht toevallen (nog niet omhelzen), Middelaar openbaring (geen toepassing) (zondag 7), de volheid ebt weer weg, dan is er nog een openstaande schuld, recht omhzelzen, rechtspraak in vierschaar (zondag 23), een verzoend God maar nog geen liefhebbend Vader, dat is weer een nadere weldaad.
Wellicht hoort er nog wat tussen.

Zo kan het dus zijn dat een predikant, of ander persoon, zegt wel zondag 7 beleefd te hebben, maar nog met een openstaande schuld leeft.
Overigens wordt wel geleerd dat deze mensen zalig zijn, maar dat de rest nadere weldaden zijn die lang niet iederee beleefd, slechts enkelen.

Een beetje krom uitgedrukt maar ik geloof wel dat u bedoelt waar ik ook op probeer te wijzen.

[Johann Gottfried Walther]

Als ik dat nu zou doen, op uw verzoek, is dat dan om wetenschap te weten, om wantrouwen weg te nemen, om te zien of ik eerlijk ben, of waarom eigenlijk? Ik wil het wel, maar zie het nut er niet van in. Het lijkt me meer, zoals zo vaak gebeurt, een soort motie van wantrouwen? Als ik het mis heb bied ik bij voorbaat mijn hartelijke excuses aan.

Kennelijk durf je het niet aan om hier nog verder op te reageren. Dan zal ik het zelf doen.
Neem nu het hoofdstukje over de rechtvaardigmaking. Je zult het met me eens zijn als ik zeg dat het hier gaat over het 'recht' en de 'afhandeling', ook al worden de woorden zelf niet gebruikt.
Wat mij opvalt, is dat én 'lichte' én 'zware' predikanten in de GG in hun prediking hiervóór blijven staan. Een ('zware') GG-predikant zegt het zelfs in een van zijn preken: de vergeving der zonde, nee, die ken ik niet.
Daarom zeg ik: ik ben het in zekere zin met je eens, het gaat om het recht en om de afhandeling. Maar het gaat om de zaken, niet om de woorden.

Als u bedoelt de afhandeling in de vierschaar, dan hebt u gelijk. En helaas, dat beperkt zich niet tot de Gereformeerde Gemeenten. Er zijn er niet veel die van achter het recht kunnen spreken. Dat heeft niet te doen met 'zwaar' of 'licht', maar het komt er wel op aan of er een beginsel van het leven aanwezig is. Als er een beginsel is uit God, dan zal Hij Zijn werk ook voleinden. Ook het levende volk, dat niet kan spreken van achter het recht, zal toch voor het recht gesteld worden. Dat geldt voor iedereen. Ook de niet wedergeboren mens komt daarvoor te staan, maar met dit onderheid: Hij zal er voor eeuwig onder verloren gaan. Dat er weinig van gekend wordt heeft ook een oorzaak: Het wordt bijna niet meer gepredikt. We kunnen er slechts enkelen noemen die het nog wel eens aanhalen en verklaren, denk b.v. aan ds. P. Blok. We moeten dit, denk ik ook zien als een teken des tijds. Als God wijkt van een land of een volk, dan is dat doorgaans niet in een keer. De meesten van het kerkvolk merken dit niet eens. Denk ook aan wat Ezechiël werd geopenbaard, hoe de heerlijkheid des Heeren week uit de tempel, en de priesters er geen erg in hadden. Ook in het Nieuwe Testament was het zo donker in de 'kerk'. De geestelijke leidslieden die het meest trouw waren aan de dienst des Heeren, begrepen er in feite niets van. hoewel ze de Schiften goed kenden.

De donkerheid zit meer in dat Christus weinig meer gepreekt wordt. Ook blijkt de donkerheid eruit als je erop wijst dat mensen zeggen hoe kom je erbij of gelijk met andere leerstukken komen aandragen.
En dat zien we hier Christus, nee je moet het toevallen van het recht Gods kennen en de rechtvaardiging in de vierschaar van het geweten, anders kan het nooit goed zijn.
De bijbel zegt dat nergens.
Zondekennis, Christuskennis en dankbaarheid die komen terug. Maar zonder Christus is het niet al kan je verhalen van 4 jaar lang vertellen.
Als Christus op Bijbelse wijze gepreekt wordt, zonder voorwaarden is dat, en aan alle toehoorders,
en er op juiste dat is Bijbelse wijze gesepareerd wordt dan is het voor iedereen duidelijk ben ik binnen of buiten. Ben ik in Christus of nog buiten Christus.

[-DIA-]

Als ik dat nu zou doen, op uw verzoek, is dat dan om wetenschap te weten, om wantrouwen weg te nemen, om te zien of ik eerlijk ben, of waarom eigenlijk? Ik wil het wel, maar zie het nut er niet van in. Het lijkt me meer, zoals zo vaak gebeurt, een soort motie van wantrouwen? Als ik het mis heb bied ik bij voorbaat mijn hartelijke excuses aan.

Kennelijk durf je het niet aan om hier nog verder op te reageren. Dan zal ik het zelf doen.
Neem nu het hoofdstukje over de rechtvaardigmaking. Je zult het met me eens zijn als ik zeg dat het hier gaat over het 'recht' en de 'afhandeling', ook al worden de woorden zelf niet gebruikt.
Wat mij opvalt, is dat én 'lichte' én 'zware' predikanten in de GG in hun prediking hiervóór blijven staan. Een ('zware') GG-predikant zegt het zelfs in een van zijn preken: de vergeving der zonde, nee, die ken ik niet.
Daarom zeg ik: ik ben het in zekere zin met je eens, het gaat om het recht en om de afhandeling. Maar het gaat om de zaken, niet om de woorden.

Als u bedoelt de afhandeling in de vierschaar, dan hebt u gelijk. En helaas, dat beperkt zich niet tot de Gereformeerde Gemeenten. Er zijn er niet veel die van achter het recht kunnen spreken. Dat heeft niet te doen met 'zwaar' of 'licht', maar het komt er wel op aan of er een beginsel van het leven aanwezig is. Als er een beginsel is uit God, dan zal Hij Zijn werk ook voleinden. Ook het levende volk, dat niet kan spreken van achter het recht, zal toch voor het recht gesteld worden. Dat geldt voor iedereen. Ook de niet wedergeboren mens komt daarvoor te staan, maar met dit onderheid: Hij zal er voor eeuwig onder verloren gaan. Dat er weinig van gekend wordt heeft ook een oorzaak: Het wordt bijna niet meer gepredikt. We kunnen er slechts enkelen noemen die het nog wel eens aanhalen en verklaren, denk b.v. aan ds. P. Blok. We moeten dit, denk ik ook zien als een teken des tijds. Als God wijkt van een land of een volk, dan is dat doorgaans niet in een keer. De meesten van het kerkvolk merken dit niet eens. Denk ook aan wat Ezechiël werd geopenbaard, hoe de heerlijkheid des Heeren week uit de tempel, en de priesters er geen erg in hadden. Ook in het Nieuwe Testament was het zo donker in de 'kerk'. De geestelijke leidslieden die het meest trouw waren aan de dienst des Heeren, begrepen er in feite niets van. hoewel ze de Schiften goed kenden.

De donkerheid zit meer in dat Christus weinig meer gepreekt wordt. Ook blijkt de donkerheid eruit als je erop wijst dat mensen zeggen hoe kom je erbij of gelijk met andere leerstukken komen aandragen.
En dat zien we hier Christus, nee je moet het toevallen van het recht Gods kennen en de rechtvaardiging in de vierschaar van het geweten, anders kan het nooit goed zijn.
De bijbel zegt dat nergens.
Zondekennis, Christuskennis en dankbaarheid die komen terug. Maar zonder Christus is het niet al kan je verhalen van 4 jaar lang vertellen.

Op zich een Waarheid. Maar hoe zal men prediken indien men de Christus niet kent? Dan blijft er een stuk voorwerpelijke waarheid over. En zoals wel eens wordt uitgedrukt: een enkel voorwerpelijke waarheid blijft niet langer dan één generatie. Dan komen de dwalingen die steeds verder gaan. (Bron: praktijk en ds. van D.)