J.C. Philpot schreef:Valcke schreef:Dit berust op een verschil in de lezingen van de Griekse tekst.
NKJV volgt TR (en Meerderheidstekst) met: μὴ συγκεκραμένο(υ)ς τῇ πίστει τοῖς ἀκούσασιν.
NASB volgt Tekstkritische (minderheids)tekst met: μὴ συγκεκερασμένους τῇ πίστει τοῖς ἀκούσασιν.
Zulke verschillen tref je in het NT zeer veel aan. Niet zozeer verschillen in vertaling als wel verschillen in gehanteerde brontekst.
Het verschil betreft slechts enkele letters...
Dank voor je uitleg.
Gevoelsmatig en vanuit mijn achtergrond heb ik meer vertrouwen in de TR. Maar ik moet zeggen dat het mij aan de andere kant logischer lijkt dat een overschrijver een letter over het hoofd ziet bij het overschrijven, als dat hij perongeluk letters toevoegd.
Wat zou hier een verklaring voor zijn?
De opvatting in de tekstkritische school is dat de kortste tekst doorgaans de meest waarschijnlijke is.
Zelf meen ik - net als jij - dat juist weglatingen (als vergissing) waarschijnlijker zijn.
Echter, ik hecht nog meer aan het feit of een bepaalde lezing wel of niet brede steun heeft in de handschriften. Dan is de leeftijd van de handschriften niet het allerbelangrijkste, want goede oude en versleten handschriften werden na nauwkeurig gekopieerd te zijn in jongere handschriften, vernietigd. De Meerderheidstekst (/ TR) heeft mijn duidelijke voorkeur: deze tekst vindt de meest brede steun in de handschriften.
Het toevoegen of weglaten van een letter binnen een woord zegt echter niet al te veel: ervaren kopiïsten kopieerden niet letter voor letter, maar woord voor woord. Dan kun je een woord net verkeerd lezen, in je geheugen (verkeerd) opslaan en dus verkeerd overschrijven.