Vraag en Antwoord

RefoCalvinist
Berichten: 545
Lid geworden op: 14 nov 2014, 21:38

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door RefoCalvinist »

Ad Anker schreef:Dat is de nu juist de discussie die al zoveel gevoerd is. Onze belijdenisgeschriften, en met name de catechismus is dáár duidelijk over. Als het welwezen maar niet uitgelegd wordt als een nadere weldaad waar je eigenlijk ook wel zonder kan. Ik zeg in alle voorzichtigheid dat dit de donkerheid in onze gezindte nogal eens veroorzaakt (het veel genoemde gemis aan doorbrekend werk); men getuigt dat men geen zekerheid heeft, in de verte wel eens wat gezien van Christus maar men gaat daarmee wel aan het Avondmaal en men wordt voor bekeerd gehouden en als leidsman in de kerk. Vervolgens worden zij die getuigen zeker te zijn van hun aandeel in Christus voor verdacht gehouden terwijl zij die altijd in bekommering leven hoog worden aangeschreven. Een bekende uitdrukking is: beter een natte bekommering dan een droge rechtvaardigmaking. (Ik meen dit overigens serieus, ik hoop dat het geen 'de gek steken met gezelschapstaalspelletje' wordt) Ik kan dat vanuit de Schrift niet zo meemaken, en ook niet vanuit de geschriften van onze oudvaders.
Je slaat de spijker op de kop!
Wilhelm
Berichten: 3240
Lid geworden op: 13 okt 2007, 19:26

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door Wilhelm »

RefoCalvinist schreef:
Ad Anker schreef:Dat is de nu juist de discussie die al zoveel gevoerd is. Onze belijdenisgeschriften, en met name de catechismus is dáár duidelijk over. Als het welwezen maar niet uitgelegd wordt als een nadere weldaad waar je eigenlijk ook wel zonder kan. Ik zeg in alle voorzichtigheid dat dit de donkerheid in onze gezindte nogal eens veroorzaakt (het veel genoemde gemis aan doorbrekend werk); men getuigt dat men geen zekerheid heeft, in de verte wel eens wat gezien van Christus maar men gaat daarmee wel aan het Avondmaal en men wordt voor bekeerd gehouden en als leidsman in de kerk. Vervolgens worden zij die getuigen zeker te zijn van hun aandeel in Christus voor verdacht gehouden terwijl zij die altijd in bekommering leven hoog worden aangeschreven. Een bekende uitdrukking is: beter een natte bekommering dan een droge rechtvaardigmaking. (Ik meen dit overigens serieus, ik hoop dat het geen 'de gek steken met gezelschapstaalspelletje' wordt) Ik kan dat vanuit de Schrift niet zo meemaken, en ook niet vanuit de geschriften van onze oudvaders.
Je slaat de spijker op de kop!

Met de grote lijn van je post ben ik het hartelijk eens!
Maar dat er volgens jou duidelijk een onderscheid tussen wezen en welwezen geleerd wordt in de 3formvE zou ik wel eens onderbouwd willen zien. Zou je dat nog willen doen?
Gebruikersavatar
Ad Anker
Moderator
Berichten: 10571
Lid geworden op: 28 feb 2012, 11:11

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door Ad Anker »

Wilhelm schreef:
RefoCalvinist schreef:
Ad Anker schreef:Dat is de nu juist de discussie die al zoveel gevoerd is. Onze belijdenisgeschriften, en met name de catechismus is dáár duidelijk over. Als het welwezen maar niet uitgelegd wordt als een nadere weldaad waar je eigenlijk ook wel zonder kan. Ik zeg in alle voorzichtigheid dat dit de donkerheid in onze gezindte nogal eens veroorzaakt (het veel genoemde gemis aan doorbrekend werk); men getuigt dat men geen zekerheid heeft, in de verte wel eens wat gezien van Christus maar men gaat daarmee wel aan het Avondmaal en men wordt voor bekeerd gehouden en als leidsman in de kerk. Vervolgens worden zij die getuigen zeker te zijn van hun aandeel in Christus voor verdacht gehouden terwijl zij die altijd in bekommering leven hoog worden aangeschreven. Een bekende uitdrukking is: beter een natte bekommering dan een droge rechtvaardigmaking. (Ik meen dit overigens serieus, ik hoop dat het geen 'de gek steken met gezelschapstaalspelletje' wordt) Ik kan dat vanuit de Schrift niet zo meemaken, en ook niet vanuit de geschriften van onze oudvaders.
Je slaat de spijker op de kop!

Met de grote lijn van je post ben ik het hartelijk eens!
Maar dat er volgens jou duidelijk een onderscheid tussen wezen en welwezen geleerd wordt in de 3formvE zou ik wel eens onderbouwd willen zien. Zou je dat nog willen doen?
Ik verbaas me soms dat ik bijval krijg van mensen van wie ik dogmatisch/theologisch een afstand ervaar. Ik heb niet willen stellen dat de 3FvE een duidelijk onderscheid leren. Ik snap overigens dat dit zo gelezen kan worden.
Wim Anker
Berichten: 3875
Lid geworden op: 05 dec 2014, 18:34

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door Wim Anker »

RefoCalvinist schreef:
Ad Anker schreef:Dat is de nu juist de discussie die al zoveel gevoerd is. Onze belijdenisgeschriften, en met name de catechismus is dáár duidelijk over. Als het welwezen maar niet uitgelegd wordt als een nadere weldaad waar je eigenlijk ook wel zonder kan. Ik zeg in alle voorzichtigheid dat dit de donkerheid in onze gezindte nogal eens veroorzaakt (het veel genoemde gemis aan doorbrekend werk); men getuigt dat men geen zekerheid heeft, in de verte wel eens wat gezien van Christus maar men gaat daarmee wel aan het Avondmaal en men wordt voor bekeerd gehouden en als leidsman in de kerk. Vervolgens worden zij die getuigen zeker te zijn van hun aandeel in Christus voor verdacht gehouden terwijl zij die altijd in bekommering leven hoog worden aangeschreven. Een bekende uitdrukking is: beter een natte bekommering dan een droge rechtvaardigmaking. (Ik meen dit overigens serieus, ik hoop dat het geen 'de gek steken met gezelschapstaalspelletje' wordt) Ik kan dat vanuit de Schrift niet zo meemaken, en ook niet vanuit de geschriften van onze oudvaders.
Je slaat de spijker op de kop!
Ik onderschrijf dit - denk ik- wel. Maar de juiste uitleg is m.i. niet de harde, koude ds. Kort benadering die @Sheba hier propageert.

Was Petrus, toen hij na de verloochening uit de zaal vluchtte nog steeds er zeker van dat niet alleen anderen, maar ook hem de vergeving der zonden en het eeuwige leven was toegezegd?

Ik denk dat hij het er zelf niet voor hield. Tegelijkertijd zou ik hem niet als ongelovige bestempelen.
ejvl
Berichten: 5726
Lid geworden op: 06 jun 2011, 11:15

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door ejvl »

Het verschil zit hem in het feit dat Petrus wel de verzekering gekend heeft, hij was afgedwaald.
Dat is wat anders als iemand zegt nooit die verzekering gekend te hebben, of alleen Christus gezien heeft maar nog niet toegepast, of alleen bedekte maar geen vergeven schuld heeft.

Liefdevol en pastoraal benaderen, zeker, maar ook aanwijzen dat alleen hiermee de mens verloren gaat, dat het alleen in Christus is.
Gebruikersavatar
Ad Anker
Moderator
Berichten: 10571
Lid geworden op: 28 feb 2012, 11:11

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door Ad Anker »

Wim Anker schreef:
RefoCalvinist schreef:
Ad Anker schreef:Dat is de nu juist de discussie die al zoveel gevoerd is. Onze belijdenisgeschriften, en met name de catechismus is dáár duidelijk over. Als het welwezen maar niet uitgelegd wordt als een nadere weldaad waar je eigenlijk ook wel zonder kan. Ik zeg in alle voorzichtigheid dat dit de donkerheid in onze gezindte nogal eens veroorzaakt (het veel genoemde gemis aan doorbrekend werk); men getuigt dat men geen zekerheid heeft, in de verte wel eens wat gezien van Christus maar men gaat daarmee wel aan het Avondmaal en men wordt voor bekeerd gehouden en als leidsman in de kerk. Vervolgens worden zij die getuigen zeker te zijn van hun aandeel in Christus voor verdacht gehouden terwijl zij die altijd in bekommering leven hoog worden aangeschreven. Een bekende uitdrukking is: beter een natte bekommering dan een droge rechtvaardigmaking. (Ik meen dit overigens serieus, ik hoop dat het geen 'de gek steken met gezelschapstaalspelletje' wordt) Ik kan dat vanuit de Schrift niet zo meemaken, en ook niet vanuit de geschriften van onze oudvaders.
Je slaat de spijker op de kop!
Ik onderschrijf dit - denk ik- wel. Maar de juiste uitleg is m.i. niet de harde, koude ds. Kort benadering die @Sheba hier propageert.

Was Petrus, toen hij na de verloochening uit de zaal vluchtte nog steeds er zeker van dat niet alleen anderen, maar ook hem de vergeving der zonden en het eeuwige leven was toegezegd?

Ik denk dat hij het er zelf niet voor hield. Tegelijkertijd zou ik hem niet als ongelovige bestempelen.
Exact. Daarnaast is het juist, ook weer in onze tijd, misleidend dat vele tijd- en schijngelovigen altijd volkomen zekerheid hebben. Onze oudvaders, waaronder Brakel heel duidelijk, waarschuwt hiertegen. Vandaar dat er een tegenreactie is.

Ik hoor nu wel de uitleg bij bijvoorbeeld de zondagen uit de HC over het H. Avondmaal:
Vr. Voor wie is het Avondmaal des Heeren ingesteld?

Antw. Voor degenen die zichzelven vanwege hun zonden mishagen, en nochtans vertrouwen dat deze hun om Christus’ wil vergeven zijn, en dat ook de overblijvende zwakheid met Zijn lijden en sterven bedekt is; die ook begeren hoe langer hoe meer hun geloof te sterken en hun leven te beteren.
Dan wordt er echt bij zo'n vraag gesteld dat het vertrouwen dat hun zonden om Christus' wil vergeven zijn wel nodig is maar dat niet iedereen zo ver komt en dat ook voor mensen die deze zekerheid missen het Avondmaal des Heeren is ingesteld.
En het is waar, dan heb je bijvoorbeeld ds. Smytegelt aan je kant, vooral wanneer je zijn 'maandagse catechisatiën' leest over het Avondmaal. Toch staat dat niet zo in de catechismus.

Ds. Mallan schrijft in zijn catechismus dan weer heel evenwichtig (geen 'koude ds. Kort benadering' om in WimA's bewoordingen te blijven):
Die waarlijk hun leven buiten zichzelf mogen zoeken, zullen ook Gode welbehagelijke vruchten dragen, maar dan uit die Middelaar Die Zijn kerk van God tot rechtvaardigmaking en heiligmaking is geschonken. Van die dierbare verborgenheid moeten we iets leren verstaan. Als er in de ziel nog niet de minste kennis van Christus is, hoe zoekt ze dan haar zaligheid toch nog geheel en al door die bewegelijke misoffers. Maar als er kennis van die Persoon mag zijn gekomen, dan tracht ze altijd Zijn werk nog maar aan te vullen met haar goede gestalten en hoedanigheden. Ze kan zich maar niet volkomen verlaten op dat eniggeldende offer dat Hij eenmaal voor Zijn kerk heeft gebracht. Maar och, dat moet ook gedurig maar weer de ziel geschonken worden, ook al is het dat ze door het geloof zich de volkomen gerechtigheid van Chistus als vrucht van Goddelijke toerekening heeft leren toeëigenen. Gods volk raakt bij de dood van de misoffers pas goed verlost. Dat zal de grootste verlossing zijn. O, dat vrucht zoeken bij zichzelf, waar de mens toch altijd maar zo vol van zit! Dat brengt de ziel zo in beroering in de week van voorbereiding. Veeltijds moet er in die week juist nog iets gebeuren waardoor er totaal geen goede gestalte meer overblijft. Maar als men dan als een gans schuldige, veroordeeld in zichzelf, nog eens aan die tafel des Heeren wordt gebracht, dan kan het oog ook weer eens ontsloten worden voor dat eniggeldende offer. (...) De ziel mag het weer eens geloven dat ze volkomen vergeving der zonden door Zijn offerande heeft.
In diezelfde preek zegt deze dominee ook dat er zekerheid ligt in het wezen van het geloof, zoals in zondag 7 beschreven. Als kenmerk van een waar geloof noemt hij o.a. dat er het vertrouwen is dat de zonden om Christus' wil vergeven is.

Ik denk dat bovenstaande een evenwichtig antwoord geeft op het vraagstuk wat hier besproken wordt.
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door eilander »

ejvl schreef:Het verschil zit hem in het feit dat Petrus wel de verzekering gekend heeft, hij was afgedwaald.
Dat is wat anders als iemand zegt nooit die verzekering gekend te hebben, of alleen Christus gezien heeft maar nog niet toegepast, of alleen bedekte maar geen vergeven schuld heeft.

Liefdevol en pastoraal benaderen, zeker, maar ook aanwijzen dat alleen hiermee de mens verloren gaat, dat het alleen in Christus is.
Ik begrijp wat je bedoelt, maar het is goed mogelijk dat je nu te snel gaat. Het kan wel degelijk zo zijn dat iemand, zeker als de termen die je noemt in de prediking worden gebezigd, wel Christus in geloof heeft omhelsd, maar dat niet van zichzelf durft te zeggen.

Zie het voorbeeld dat Helma aanhaalde. Ik zou niet durven zeggen dat zo iemand verloren is. Wel denk ik dat de prediking dan niet volledig Bijbels is: wie Christus gezien heeft, die heeft Hem ook, en wiens schuld bedekt is, daarvan zijn ze ook vergeven. Dat is althans de prediking zoals ik die bij oudvaders lees.

Tegelijkertijd - en dat is ook waar ds. Kort op gewezen heeft in zijn boek - heeft deze opstelling een gevaar in zich, namelijk dat mensen wel menen dat ze enig zicht op Christus hebben en daarom zichzelf onder het bekommerde volk rekenen, of ook door predikanten of ambtsdragers daarvoor gehouden worden, terwijl het niet zo is. Wie niet kan vertellen dat hij door genade Christus heeft omhelsd, van de Heere Zelf heeft gehoord in de prediking dat zijn zonden vergeven zijn, zou het met alles wat hij heeft niet moeten wagen voor de eeuwigheid.
RefoCalvinist
Berichten: 545
Lid geworden op: 14 nov 2014, 21:38

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door RefoCalvinist »

Wim Anker schreef:
RefoCalvinist schreef:
Ad Anker schreef:Dat is de nu juist de discussie die al zoveel gevoerd is. Onze belijdenisgeschriften, en met name de catechismus is dáár duidelijk over. Als het welwezen maar niet uitgelegd wordt als een nadere weldaad waar je eigenlijk ook wel zonder kan. Ik zeg in alle voorzichtigheid dat dit de donkerheid in onze gezindte nogal eens veroorzaakt (het veel genoemde gemis aan doorbrekend werk); men getuigt dat men geen zekerheid heeft, in de verte wel eens wat gezien van Christus maar men gaat daarmee wel aan het Avondmaal en men wordt voor bekeerd gehouden en als leidsman in de kerk. Vervolgens worden zij die getuigen zeker te zijn van hun aandeel in Christus voor verdacht gehouden terwijl zij die altijd in bekommering leven hoog worden aangeschreven. Een bekende uitdrukking is: beter een natte bekommering dan een droge rechtvaardigmaking. (Ik meen dit overigens serieus, ik hoop dat het geen 'de gek steken met gezelschapstaalspelletje' wordt) Ik kan dat vanuit de Schrift niet zo meemaken, en ook niet vanuit de geschriften van onze oudvaders.
Je slaat de spijker op de kop!
Ik onderschrijf dit - denk ik- wel. Maar de juiste uitleg is m.i. niet de harde, koude ds. Kort benadering die @Sheba hier propageert.

Was Petrus, toen hij na de verloochening uit de zaal vluchtte nog steeds er zeker van dat niet alleen anderen, maar ook hem de vergeving der zonden en het eeuwige leven was toegezegd?

Ik denk dat hij het er zelf niet voor hield. Tegelijkertijd zou ik hem niet als ongelovige bestempelen.
Mijn instemmen met de posting van Ad Anker komt voort uit de zeer Schriftuurlijke en Christocentrische benadering van Ds. Kort
In Christus alleen leven, buiten Christus geen leven. Dat staan wij hier allemaal voor (mag ik hopen).

Ds. Joh. van der Poel zei eens:
Maar er is maar één waarheid, om te prediken: Jezus Christus en Die gekruisigd. Dus geen gemoedelijkheid met een benauwdheid zus of een versje zo. Er is maar één Fundament.

Vanuit dit gezichtspunt stemde ik in met Ad Anker.
Gebruikersavatar
Luther
Berichten: 15857
Lid geworden op: 25 jun 2008, 20:16
Contacteer:

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door Luther »

RefoCalvinist schreef:In Christus alleen leven, buiten Christus geen leven. Dat staan wij hier allemaal voor (mag ik hopen).

Ds. Joh. van der Poel zei eens:
Maar er is maar één waarheid, om te prediken: Jezus Christus en Die gekruisigd. Dus geen gemoedelijkheid met een benauwdheid zus of een versje zo. Er is maar één Fundament.
Ik denk dat iedereen daar wel mee instemt.
Waar het hier om gaat, is de vraag hoe je moet omgaan met mensen die Hem wel kennen, maar die het zicht op Hem geheel zijn kwijtgeraakt. Die door het zien van eigen schuld en ellendigheid nauwelijks meer kunnen geloven dat dit ooit anders was in hun leven.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door Posthoorn »

Luther schreef:
RefoCalvinist schreef:In Christus alleen leven, buiten Christus geen leven. Dat staan wij hier allemaal voor (mag ik hopen).

Ds. Joh. van der Poel zei eens:
Maar er is maar één waarheid, om te prediken: Jezus Christus en Die gekruisigd. Dus geen gemoedelijkheid met een benauwdheid zus of een versje zo. Er is maar één Fundament.
Ik denk dat iedereen daar wel mee instemt.
Waar het hier om gaat, is de vraag hoe je moet omgaan met mensen die Hem wel kennen, maar die het zicht op Hem geheel zijn kwijtgeraakt. Die door het zien van eigen schuld en ellendigheid nauwelijks meer kunnen geloven dat dit ooit anders was in hun leven.
De vraag is meer wat het kennen van Christus inhoudt. Ik heb namelijk de indruk dat het een vrij rekbaar begrip is, zodat je het in woorden met elkaar eens kunt zijn, terwijl je het over verschillende zaken hebt.
Gebruikersavatar
Luther
Berichten: 15857
Lid geworden op: 25 jun 2008, 20:16
Contacteer:

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door Luther »

Posthoorn schreef:
Luther schreef:
RefoCalvinist schreef:In Christus alleen leven, buiten Christus geen leven. Dat staan wij hier allemaal voor (mag ik hopen).

Ds. Joh. van der Poel zei eens:
Maar er is maar één waarheid, om te prediken: Jezus Christus en Die gekruisigd. Dus geen gemoedelijkheid met een benauwdheid zus of een versje zo. Er is maar één Fundament.
Ik denk dat iedereen daar wel mee instemt.
Waar het hier om gaat, is de vraag hoe je moet omgaan met mensen die Hem wel kennen, maar die het zicht op Hem geheel zijn kwijtgeraakt. Die door het zien van eigen schuld en ellendigheid nauwelijks meer kunnen geloven dat dit ooit anders was in hun leven.
De vraag is meer wat het kennen van Christus inhoudt. Ik heb namelijk de indruk dat het een vrij rekbaar begrip is, zodat je het in woorden met elkaar eens kunt zijn, terwijl je het over verschillende zaken hebt.
Dat weet ik, dat je dat vindt. Maar laten we voor het gemak jouw definitie aanhouden. Dan houd ik ook mijn posting gewoon staande.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
RefoCalvinist
Berichten: 545
Lid geworden op: 14 nov 2014, 21:38

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door RefoCalvinist »

Luther schreef:
RefoCalvinist schreef:In Christus alleen leven, buiten Christus geen leven. Dat staan wij hier allemaal voor (mag ik hopen).

Ds. Joh. van der Poel zei eens:
Maar er is maar één waarheid, om te prediken: Jezus Christus en Die gekruisigd. Dus geen gemoedelijkheid met een benauwdheid zus of een versje zo. Er is maar één Fundament.
Ik denk dat iedereen daar wel mee instemt.
Waar het hier om gaat, is de vraag hoe je moet omgaan met mensen die Hem wel kennen, maar die het zicht op Hem geheel zijn kwijtgeraakt. Die door het zien van eigen schuld en ellendigheid nauwelijks meer kunnen geloven dat dit ooit anders was in hun leven.
Dan nog is Christus het enige wat gepreekt moet worden. Het moet voor en na ontvangen genade Christus zijn. Het Fundament moet centraal staan, alleen dan kan het gebouw van God verrijzen.
Ook al ben je door eigen schuld het gezicht op Hem kwijtgeraakt, dan is het enige medicijn en redmiddel; Christus.
Buiten Hem moeten we niet om willen gaan! Dus ook met mensen die Hem wel kennen moet de scherpte van het evangelie blijven klinken.
De wet moet gepredikt worden en het evangelie aangeboden. Dan alleen zal God de eer ontvangen! En daar moet het ons om te doen zijn!
Zulke mensen moet je de handen niet opleggen die van Christus zijn afgedwaald, maar moet je terugdrijven naar Hem.
Dat kunnen wij niet zelf, maar een predikant mag daar een middel van Gods hand in zijn.
Gebruikersavatar
Luther
Berichten: 15857
Lid geworden op: 25 jun 2008, 20:16
Contacteer:

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door Luther »

RefoCalvinist schreef:
Luther schreef:
RefoCalvinist schreef:In Christus alleen leven, buiten Christus geen leven. Dat staan wij hier allemaal voor (mag ik hopen).

Ds. Joh. van der Poel zei eens:
Maar er is maar één waarheid, om te prediken: Jezus Christus en Die gekruisigd. Dus geen gemoedelijkheid met een benauwdheid zus of een versje zo. Er is maar één Fundament.
Ik denk dat iedereen daar wel mee instemt.
Waar het hier om gaat, is de vraag hoe je moet omgaan met mensen die Hem wel kennen, maar die het zicht op Hem geheel zijn kwijtgeraakt. Die door het zien van eigen schuld en ellendigheid nauwelijks meer kunnen geloven dat dit ooit anders was in hun leven.
Dan nog is Christus het enige wat gepreekt moet worden. Het moet voor en na ontvangen genade Christus zijn. Het Fundament moet centraal staan, alleen dan kan het gebouw van God verrijzen.
Ook al ben je door eigen schuld het gezicht op Hem kwijtgeraakt, dan is het enige medicijn en redmiddel; Christus.
Buiten Hem moeten we niet om willen gaan! Dus ook met mensen die Hem wel kennen moet de scherpte van het evangelie blijven klinken.
De wet moet gepredikt worden en het evangelie aangeboden. Dan alleen zal God de eer ontvangen! En daar moet het ons om te doen zijn!
Zulke mensen moet je de handen niet opleggen die van Christus zijn afgedwaald, maar moet je terugdrijven naar Hem.
Dat kunnen wij niet zelf, maar een predikant mag daar een middel van Gods hand in zijn.
Ook mee eens.
Ik hoorde gisteren nog iemand zeggen: Het Evangelie is alleen Evangelie, als erin doorklinkt "dit is voor u!". Elke andere formulering doet mensen toch weer naar zaken zoeken in zichzelf. Hoe zie je dat?
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
PvS
Inactief
Berichten: 1298
Lid geworden op: 16 okt 2008, 21:08

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door PvS »

Sheba schreef:
huisman schreef:
Sheba schreef:
huisman schreef:

Zou de tollenaar uit Lukas 18 erg veel zekerheid hebben gehad ? Of lees Psalm 88 eens aandachtig door.
Ja, de tollenaar wist tot Wie hij bad.en bad de psalmist van 88 tot een God in Wie geen zekerheid is? En evenzo psalm 51. Bad hij alsof God niet barmhartig is? En trouwens in vers 14 vraagt hij geef mij weder... Hij kende het dus wel. Maar door zonden zaten er wolken voor....
En psalm 73, lees eens vanaf vers 23....
En 77 vanaf vers 11
Het gaat er toch niet om of er zekerheid in God is maar of een gelovige altijd die zekerheid ervaart. De Schrift leert ons duidelijk dat het gevoel van zekerheid bij een gelovige ook weg kan zijn. Bij schijngeloof is die zekerheid er wel altijd (bv de farizeer uit Lukas 18 of het zaad dat op steenachtige grond valt) De reden is dat het ware geloof wordt beproeft door God en aangevochten door de satan. Schijngeloof kabbelt rustig met een ingebeelde zekerheid .
Bij de tollenaar staat trouwens nog achter... hij dan gerechtvaardigd...En dat heeft hij geweten hoor! en zou hij gezegd hebben ik heb het gezien maar kan het niet geloven want ik heb geen geloofsarmen? Het is niet voor mij?
Het citaat van PsV deed vermoeden dat er geen zekerheid in Christus is. Ook al laat Hij Zijn beminlijkheid zien!

Dat een waar gelovige (die dus die zekerheid wel kent) aangevochten wordt heb ik nooit ontkent.
Wel zijn die aanvechtingen vaak een gevolg van zonden. Het is niet iets om trots op te zijn. Het maakt je bang en angstig!

Het is zeker geen pluspunt. Een waar gelovige zal altijd weer hunkeren naar wat hij of zij heeft leren kennen en zien. En niet rusten voordat dat zo is. (voorbeeld wolken die voor de zon zitten. Maar de gelovige weet dat achter de wolken de zon schijnt. Hij heeft de zon namelijk zelf gezien!) Dat zie je nu juist zo mooi terug in de door jullie genoemde psalmen!
En wanneer de vrede van God aan je geopenbaard is... gaat dat alle verstand te boven.
Dat gaat niet buiten je om. Ongemerkt of wat dan ook. Zolang dat nog geen werkelijkheid is, leef je buiten Hem!
Misschien was het bij de tollenaar daar wel het moment waar de zekerheid het duidelijkst werd ervaren.
Eén ding weet ik, dat ik blind ben en niet zie...
Sheba
Inactief
Berichten: 1997
Lid geworden op: 23 okt 2013, 21:48

Re: Vraag en Antwoord

Bericht door Sheba »

Die zekerheid ging hij in ieder geval niet bij zichzelf zoeken. Of in zichzelf... Hij hield alleen Christus over!
Laatst gewijzigd door Sheba op 02 feb 2015, 14:19, 1 keer totaal gewijzigd.
Plaats reactie