Mensbeeld en Godsbeeld veranderd?

[MoesTuin]

en hierop aansluitend
@ helemaal achter de woorden die Helma schrijft, boven mijn bericht, die ik nu achteraf lees (bijna gelijktijdige posting)

[-DIA-]

De verhouding tussen God en de mens.
Wie en wat is de mens?
Wie is God?
Hoe staan wij tegenover God en hoe zal God de mens zien?

Kan je het nog concreter maken?

Ik zeg het voorzichtig:
Het lijkt soms of we de realiteit van grote afstand, uit het oog hebben verloren hebben
tussen een heilig, rechtvaardig en goedertieren God,
en een doemwaardig zondig mensenkind?

Misschien bedoel je mij met je beginposting; ik ga er maar even vanuit omdat ik die namen noemde van oud-leermeesters.
Van Bart Roest weet ik zelf niet veel meer; toen was ik te jong. Ik weet dat ik als kind veel van hem hield; hij straalde veel liefde uit. Het was een soort opa voor ons gezin.
Ds J Koster weet ik nog wel goed; en daar heb ik ook veel van gehouden. Van hem leerde ik, dat welke ervaringen je ook had, het naar Christus toe moest. De pijl ligt verder! zei hij dan. En als hij preekte over Christus dan was hij teer en vol liefde. Dat maakte grote indruk. Gaat er al iets tintelen van binnen? vroeg hij dan.
Christus, Die ons leven is. Daar was hij heel stellig over.

Wat betreft je opmerking over het juiste mensbeeld/juiste Godsbeeld.
Ik denk ook niet dat ik daar de juiste kijk op heb. Ook niet op wie ik zelf ben.
Hoe zou ik ooit kunnen bevatten wie God is? Je hebt gelijk als je stelt dat er een grote afstand is tussen de heilige God en de zondige mens. Wat dat betreft kan je niet groot genoeg denken van Zijn heiligheid. En niet laag genoeg van wie je zelf bent.
Ik heb wel eens gedacht dat ik een beetje de diepte kende waar ik ben uitgehaald. Maar juist de laatste tijd kom ik erachter dat ik maar nauwelijks besef hoe diep die diepte is. En het meest verschrikkelijke is dat je ondanks dat je iets ziet van de grote verdorvenheid van je natuur; je toch soms zo verschrikkelijk hoogmoedig bent. Dan kan je ook niet laag genoeg buigen en ga je iets verstaan van wat Datheen zegt: Geen groter goed Gij mij geven meugt, dan dat Ge mij vernedert en maakt klene.
En dan te beseffen dat je zelf maar iets ziet van wie je bent; de Heere kent je door en door. Hij kent ook die diepe schuilhoeken van mijn hart. de zonde die ik wegstop of goedpraat. Of niet eens herken als zonde.
Maar aan de andere kant mag er ook die vaste grond zijn; dat God je niet meer aanziet in wie je zelf bent, maar dat Hij je, uit genade, aanziet in het werk van Zijn Zoon de Heere Jezus Christus.
Dat je Hem hebt leren kennen als je schuldovernemende Borg. Zodat die grote afstand, die immens grote kloof, tóch gedempt is met het bloed van Christus.
En dan mag je toch iets zien van wie God is in Zijn ontfermende liefde. Dan ga je je verwonderen dat Hij ooit zulke zondige mensen heeft lief kunnen hebben. Góddelozen worden met God verzoend. Vijanden heeft Hij met God verzoend!
Dan kan je je alleen maar verwonderen. Door U, door U alleen om 't eeuwig welbehagen.

Juist op een dag van vandaag kan je daar alleen maar stil onder zijn. Wat heeft Hij een dure prijs betaald.
Voor iemand als ik....
Na ontvangen genade nog zo vaak niet wie ik zou moeten zijn. Altijd weer schuld en tekort.
Maar toch, Het is volbracht! Hij heeft het uitgeroepen op Golgotha. Een triomfkreet!



Je kunt het vast niet begrijpen. Ik ook niet.

Wij zien het, maar doorgronden het niet.
Ik denk velen die het niet zien.
Niet bevatten.
Het is volbracht.
Voor mij? Voor u?
Daar ligt het punt.
Velen denken Jezus' eigendom te zijn,
en weten niet hoe ze eraan zijn gekomen.
Weten niet wat het is onder het heilig recht Gods verloren te gaan.
Weten niet wat het is als God in de vierschaar een mens vrijspreekt
De onderscheiden Goddelijke Personen lijken niet gekend te worden.
Het is een zaak. Te sterven aan alles.
Niets meer over te houden.
En toch: We weten dat daar, achter de dood het leven ligt.
Dan zie ik nog een volk als bomen wandelen.
Niet zoveel meer. de meesten zij ingezameld.
En waar we zien, en waar gepredikt wordt dat het lijkt of God
op de dorpel van Zijn heiligdom staat, om dit land te verlaten,
wat moesten we dan de tijd uitkopen.
Nog genadetijd. Maar dan wel door recht, met handhaving en
opluistering van Gods deugden.
Kan dat? Ja, maar daar hoor je zo weinig van.
Dat bedoel ik dus.
Er wordt gepreekt, de kerk lijkt actiever dan ooit.
En toch zoveel te missen.
Het lijkt dus of we massaal een ander Godsbeeld en een
ander mensbeeld hebben.
Is dat niet een oordeel? En het oordeel des te meer omdat
velen het niet eens opmerken. Dat maakt het bang.
Begrijpt u het?

[Sheba]

Weet je DIA, jij spreekt over velen denken het eigendom te zijn en niet weten hoe eraan gekomen te zijn.

Mijn eerste vraag is weet jij Zijn Eigendom te zijn? Jij alleen weet daar antwoord op. En wanneer dat waarheid voor je is, Dan pas verder spreken...
Ten tweede ja, ik weet dat het puur genade is. En weet jij wat genade is? Genade leert wat wij niet weten, maakt wat wij niet zijn, geeft wat wij niet hebben...Genade, want als ik mijn leven naast de Wet legt.... ( de Wet die daar in het Heilige der Heilige lag, achter het Voorhangsel)

Het was gisteren Goede Vrijdag.... En Jezus riep uit het is Volbracht....
Weet jij ook wat Hij voor jou heeft Volbracht? Geloof je dat? Of heb je het kruis niet nodig?
En het voorhangsel ( de grens tussen leven en dood, hemel en aarde, de grens naar het Heilige der ) scheurde van boven naar beneden helemaal! Omdat Hij Zichzelf gaf aan het kruis. Vrije toegang! De grens is weg. Waar eerst verboden toegang op stond, waar de doodstraf op stond bij het toch betreden... Toegang die gegeven is vanuit de Hemel! De toegang is te klein voor mensen die menen nog wat te zijn. Denken nog wat toe te moeten geven, ervaren, etc. Het voorhangsel zelf nog een stukje moeten scheuren...De toegang is groot genoeg voor de grootste zondaar! Is dat allemaal werkelijkheid voor je?

Veracht Hem niet. Veracht die opening niet. Door jezelf nog goed genoeg te vinden. Door de Heilige Geest te weerstaan. Die trekt. Zie naar het Kruis en niet naar het dichte Voorhangsel. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven!
Door Hem is ALTIJD vrijmoedige toegang tot de Vader.

Is dat allemaal werkelijkheid voor je? Zou je dan nog spreken over of voor anderen zoals je nu doet? Zou je dan nog de toegang kleiner kunnen, durven maken voor anderen, als die is!
En dan niet zeggen, je moet hem niet groter maken... Wanneer de genade werkelijkheid voor je is zie je hoe oneindig groot die Genade is. Sta je ervoor wil de duivel je doen geloven dat die genade eindig groot is....

Het Voorhangsel scheurde tijdens het avondgebed in de tempel. Er waren vele priesters getuigen van. Zij wisten te moeten sterven als het voorhangsel geopend werd, en ze stierven niet! In handelingen 6 lezen we dat er vele priesters tot geloof waren gekomen. Weet je hoe dat kwam? Ze zagen naar het kruis! En niet meer op het voorhangsel. Het voorhangsel wat een gordijn was. En waar al de kleur van het bloed van Christus in verwerkt was... Geen dikke, ondoordringbare muur. En Mattheus zegt. En zie het voorhangsel scheurde... Nogmaals van boven naar beneden. Vanuit de Hemel....

Gezegende Paasdagen!

[MoesTuin]

Lien, dank je voor je duidelijke en indringende boodschap
Ook voor mij, Ook voor mij!

Ik wens jou en iedereen die heeft gereageerd in dit topic, op dit forum, de mensen die mee lezen op dit forum, niemand uitgezonderd.

Gezegende Paasdagen

Ook voor jou, ook voor jou!

[-DIA-]

Weet je DIA, jij spreekt over velen denken het eigendom te zijn en niet weten hoe eraan gekomen te zijn.

Mijn eerste vraag is weet jij Zijn Eigendom te zijn? Jij alleen weet daar antwoord op. En wanneer dat waarheid voor je is, Dan pas verder spreken...
Ten tweede ja, ik weet dat het puur genade is. En weet jij wat genade is? Genade leert wat wij niet weten, maakt wat wij niet zijn, geeft wat wij niet hebben...Genade, want als ik mijn leven naast de Wet legt.... ( de Wet die daar in het Heilige der Heilige lag, achter het Voorhangsel)

Het was gisteren Goede Vrijdag.... En Jezus riep uit het is Volbracht....
Weet jij ook wat Hij voor jou heeft Volbracht? Geloof je dat? Of heb je het kruis niet nodig?
En het voorhangsel ( de grens tussen leven en dood, hemel en aarde, de grens naar het Heilige der ) scheurde van boven naar beneden helemaal! Omdat Hij Zichzelf gaf aan het kruis. Vrije toegang! De grens is weg. Waar eerst verboden toegang op stond, waar de doodstraf op stond bij het toch betreden... Toegang die gegeven is vanuit de Hemel! De toegang is te klein voor mensen die menen nog wat te zijn. Denken nog wat toe te moeten geven, ervaren, etc. Het voorhangsel zelf nog een stukje moeten scheuren...De toegang is groot genoeg voor de grootste zondaar! Is dat allemaal werkelijkheid voor je?

Veracht Hem niet. Veracht die opening niet. Door jezelf nog goed genoeg te vinden. Door de Heilige Geest te weerstaan. Die trekt. Zie naar het Kruis en niet naar het dichte Voorhangsel. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven!
Door Hem is ALTIJD vrijmoedige toegang tot de Vader.

Is dat allemaal werkelijkheid voor je? Zou je dan nog spreken over of voor anderen zoals je nu doet? Zou je dan nog de toegang kleiner kunnen, durven maken voor anderen, als die is!
En dan niet zeggen, je moet hem niet groter maken... Wanneer de genade werkelijkheid voor je is zie je hoe oneindig groot die Genade is. Sta je ervoor wil de duivel je doen geloven dat die genade eindig groot is....

Het Voorhangsel scheurde tijdens het avondgebed in de tempel. Er waren vele priesters getuigen van. Zij wisten te moeten sterven als het voorhangsel geopend werd, en ze stierven niet! In handelingen 6 lezen we dat er vele priesters tot geloof waren gekomen. Weet je hoe dat kwam? Ze zagen naar het kruis! En niet meer op het voorhangsel. Het voorhangsel wat een gordijn was. En waar al de kleur van het bloed van Christus in verwerkt was... Geen dikke, ondoordringbare muur. En Mattheus zegt. En zie het voorhangsel scheurde... Nogmaals van boven naar beneden. Vanuit de Hemel....

Gezegende Paasdagen!

Als ik me niet vergis het ik er eens een weinig van gezien,
maar dan tevens te weten dat het waar is dat zien geen hebben is.

En wat je schrijft is waar, maar ik heb geen geloof zoals de meesten hier...

Misschien hoor ik niet op dit forum.
Ik weet het wel maar ik heb het niet.
Ik heb wellicht een historisch geloof.

Maar hier lijken we alleemaal een waar geloof te hebben.
Toch wonderlijk dat, men daar niet jaloers op kan worden.
Begrijpt u? Ik soms niet.

En ook een gezegende Pasen gewenst.

[Johann Gottfried Walther]

Alleen als je Christus kent door een waar geloof, krijg je ook iets van de bewogenheid van Christus, anders is het zaak je eerst te spoeden om je levenswil.
Het is persoonlijk, en pas als je door het geloof met Christus verbonden bent, is er rust en zekerheid in Hem.

En dan komt als het goed is ook die bewogenheid,
menselijke bewogenheid is maar oppervlakkig.

maar Smijtegelt zei ook al:
Als je op weg naar de hemel bent zou je het liefst iedereen die je kent mee willen nemen.

Wat betreft mensbeeld en Godsbeeld,
Zoals Calvijn zegt: Zelfkennis en Godskennis hoort bij elkaar.

God drieënig is rechtvaardig, maar ook genadig.
En een gelovige mag weten dat God zeer genadig is voor zondaren die door het geloof met Christus verbonden zijn.

[-DIA-]

Alleen als je Christus kent door een waar geloof, krijg je ook iets van de bewogenheid van Christus, anders is het zaak je eerst te spoeden om je levenswil.
Het is persoonlijk, en pas als je door het geloof met Christus verbonden bent, is er rust en zekerheid in Hem.

En dan komt als het goed is ook die bewogenheid,
menselijke bewogenheid is maar oppervlakkig.

maar Smijtegelt zei ook al:
Als je op weg naar de hemel bent zou je het liefst iedereen die je kent mee willen nemen.

Wat betreft mensbeeld en Godsbeeld,
Zoals Calvijn zegt: Zelfkennis en Godskennis hoort bij elkaar.

God drieënig is rechtvaardig, maar ook genadig.
En een gelovige mag weten dat God zeer genadig is voor zondaren die door het geloof met Christus verbonden zijn.

Maar hoe kunnen genade en recht samengaan?
Dat is een paradox waar ik niet uit kom.
Ja teksten en de theorie kunnen wel noemen, maar de praktijk bedoel ik.
Ik verwacht hier dan ook geen antwoord op.

[Johann Gottfried Walther]

Alleen als je Christus kent door een waar geloof, krijg je ook iets van de bewogenheid van Christus, anders is het zaak je eerst te spoeden om je levenswil.
Het is persoonlijk, en pas als je door het geloof met Christus verbonden bent, is er rust en zekerheid in Hem.

En dan komt als het goed is ook die bewogenheid,
menselijke bewogenheid is maar oppervlakkig.

maar Smijtegelt zei ook al:
Als je op weg naar de hemel bent zou je het liefst iedereen die je kent mee willen nemen.

Wat betreft mensbeeld en Godsbeeld,
Zoals Calvijn zegt: Zelfkennis en Godskennis hoort bij elkaar.

God drieënig is rechtvaardig, maar ook genadig.
En een gelovige mag weten dat God zeer genadig is voor zondaren die door het geloof met Christus verbonden zijn.

Maar hoe kunnen genade en recht samengaan?
Dat is een paradox waar ik niet uit kom.
Ja teksten en de theorie kunnen wel noemen, maar de praktijk bedoel ik.
Ik verwacht hier dan ook geen antwoord op.

Aan het kruis daar zien wij recht en genade samengaan.
Christus voldoet aan het recht van God voor een ieder die gelooft.
En door die voldoening aan Gods recht (Zijn eis) is er genade voor schuldenaren, voor zondaren die het van Christus verwachten, die door het geloof hun hand op het Lam mogen leggen.

Dat God en rechtvaardig en genadig is dat hoeven wij ook niet te begrijpen, Gods woord leert het ons, en God vraagt niet om Hem te doorgronden, Hij is de maker wij het pottenbaksel. Hij de Schepper, wij kleine schepselen.

Maar als gelovige gaat men wel zingen: Door al uw deugden aangespoord.
Dus niet alleen Gods genadigheid of Zijn rechtvaardigheid, nee beide.

[MoesTuin]

Inderdaad, en
Psalm 116 vers 3 zingt van beide in 1 regel
en meerdere Psalmen en Liederen
Maar je kan het ook in je bijbel lezen.

[Marco]

Alleen als je Christus kent door een waar geloof, krijg je ook iets van de bewogenheid van Christus, anders is het zaak je eerst te spoeden om je levenswil.
Het is persoonlijk, en pas als je door het geloof met Christus verbonden bent, is er rust en zekerheid in Hem.

En dan komt als het goed is ook die bewogenheid,
menselijke bewogenheid is maar oppervlakkig.

maar Smijtegelt zei ook al:
Als je op weg naar de hemel bent zou je het liefst iedereen die je kent mee willen nemen.

Wat betreft mensbeeld en Godsbeeld,
Zoals Calvijn zegt: Zelfkennis en Godskennis hoort bij elkaar.

God drieënig is rechtvaardig, maar ook genadig.
En een gelovige mag weten dat God zeer genadig is voor zondaren die door het geloof met Christus verbonden zijn.

Maar hoe kunnen genade en recht samengaan?
Dat is een paradox waar ik niet uit kom.
Ja teksten en de theorie kunnen wel noemen, maar de praktijk bedoel ik.
Ik verwacht hier dan ook geen antwoord op.

Door geloof alleen. Want dan heb je deel aan de genade. De genade, waardoor niet jijzelf, maar Christus aan Gods recht voldoet.

Daar kom je niet uit. Je moet het geloven, namelijk dat Christus ook voor jou gestorven en opgestaan is!

[-DIA-]

Alleen als je Christus kent door een waar geloof, krijg je ook iets van de bewogenheid van Christus, anders is het zaak je eerst te spoeden om je levenswil.
Het is persoonlijk, en pas als je door het geloof met Christus verbonden bent, is er rust en zekerheid in Hem.

En dan komt als het goed is ook die bewogenheid,
menselijke bewogenheid is maar oppervlakkig.

maar Smijtegelt zei ook al:
Als je op weg naar de hemel bent zou je het liefst iedereen die je kent mee willen nemen.

Wat betreft mensbeeld en Godsbeeld,
Zoals Calvijn zegt: Zelfkennis en Godskennis hoort bij elkaar.

God drieënig is rechtvaardig, maar ook genadig. En een gelovige mag weten dat God zeer genadig is voor zondaren die door het geloof met Christus verbonden zijn.

Maar hoe kunnen genade en recht samengaan?
Dat is een paradox waar ik niet uit kom.
Ja teksten en de theorie kunnen wel noemen, maar de praktijk bedoel ik.
Ik verwacht hier dan ook geen antwoord op.

Door geloof alleen. Want dan heb je deel aan de genade. De genade, waardoor niet jijzelf, maar Christus aan Gods recht voldoet.

Daar kom je niet uit. Je moet het geloven, namelijk dat Christus ook voor jou gestorven en opgestaan is!

Oké dan, als dat zo gaat, dan geloof ik! Ik moet geloven, oké. Met je eens.Ik steek mijn hand op en ik ben behouden?
Dan neem het aan en ik heb het! Eenvoudig.. op het eerste gezicht dan.
Maar hoe zal een mens tot God kunnen genaken en leven? Hoe wordt de hitte van Gods gramschap geblust?

Stel dat ik dat ga geloven omdat me gezegd wordt dat te moeten doen. En dat zie ik om me heen ook gebeuren.
De een heeft een godsdienstige gedachte en bouwt daar een geloof op. De ander werd eens wat emotioneel en
bouwt daar zijn geloof is. Een ander is als door een wonder beter geworden van een ernstig ziekbed, en bouwt daar
een geloof op. Ook al zeggen ze dat ze in Christus geworteld en gegrond zijn. Dat snap ik dus niet
Is dat een waarachtig geloof? Nee toch? het is enkel de theorie waar de praktijk ten enenmale ontbreek.
Of zie ik dat weer verkeerd? Er is zeker onderscheiden geloof. Zou Judas een ongelovige zijn geweest?
Of Thomas? In feite gelooft ieder mens, zelfs een atheïst en de duivelen ook? Is dat het? Nee want dat is immers
meer een historisch geloven? Toch hadden zowel Judas als Thomas en zelfs de duivelen een geloof.

[eilander]

Je moet het geloven, namelijk dat Christus ook voor jou gestorven en opgestaan is!

Dit is een regelrechte dwaling: je kunt mensen onmogelijk oproepen om te geloven dat Christus ook voor hen betaald heeft. Dat staat in de hele Bijbel niet.

Wél staat er dat de Heere zondaren nodigt en dat wie tot Hem komt, niet uitgeworpen zal worden. En als vrucht van dat geloof zal een mens zeker ook geloven dat Christus voor hem gestorven en opgestaan is, ja zeker!

We moeten niet geloven in IETS (nl. dat Christus voor ons gestorven is) maar in IEMAND (nl. in Christus).

[Fjodor]

Je moet het geloven, namelijk dat Christus ook voor jou gestorven en opgestaan is!

Dit is een regelrechte dwaling: je kunt mensen onmogelijk oproepen om te geloven dat Christus ook voor hen betaald heeft. Dat staat in de hele Bijbel niet.

Wél staat er dat de Heere zondaren nodigt en dat wie tot Hem komt, niet uitgeworpen zal worden. En als vrucht van dat geloof zal een mens zeker ook geloven dat Christus voor hem gestorven en opgestaan is, ja zeker!

We moeten niet geloven in IETS (nl. dat Christus voor ons gestorven is) maar in IEMAND (nl. in Christus).

Dit is ook niet helemaal waar. Het evangelie is niet enkel de Persoon. Het is ook een iets, er zit ook een boodschap voor de wereld bij.

En dan is het wel dat we opgeroepen worden om de voorwerpelijke boodschap te geloven. Dan wordt dat voorwerpelijke geloof vanzelf een onderwerpelijk geloof.

[MoesTuin]

Alleen als je Christus kent door een waar geloof, krijg je ook iets van de bewogenheid van Christus, anders is het zaak je eerst te spoeden om je levenswil.
Het is persoonlijk, en pas als je door het geloof met Christus verbonden bent, is er rust en zekerheid in Hem.

En dan komt als het goed is ook die bewogenheid,
menselijke bewogenheid is maar oppervlakkig.

maar Smijtegelt zei ook al:
Als je op weg naar de hemel bent zou je het liefst iedereen die je kent mee willen nemen.

Wat betreft mensbeeld en Godsbeeld,
Zoals Calvijn zegt: Zelfkennis en Godskennis hoort bij elkaar.

God drieënig is rechtvaardig, maar ook genadig.
En een gelovige mag weten dat God zeer genadig is voor zondaren die door het geloof met Christus verbonden zijn.

Maar hoe kunnen genade en recht samengaan?
Dat is een paradox waar ik niet uit kom.
Ja teksten en de theorie kunnen wel noemen, maar de praktijk bedoel ik.
Ik verwacht hier dan ook geen antwoord op.

Aan het kruis daar zien wij recht en genade samengaan.
Christus voldoet aan het recht van God voor een ieder die gelooft.
En door die voldoening aan Gods recht (Zijn eis) is er genade voor schuldenaren, voor zondaren die het van Christus verwachten, die door het geloof hun hand op het Lam mogen leggen.

Dat God en rechtvaardig en genadig is dat hoeven wij ook niet te begrijpen, Gods woord leert het ons, en God vraagt niet om Hem te doorgronden, Hij is de maker wij het pottenbaksel. Hij de Schepper, wij kleine schepselen.

Maar als gelovige gaat men wel zingen: Door al uw deugden aangespoord.
Dus niet alleen Gods genadigheid of Zijn rechtvaardigheid, nee beide.

Geloven met je hart en ziel mis ik nog in bovenstaande (ja zelfs met alles wat in je is)

Op Wikipedia las ik een interesante beschrijving wat in het algemeen onder genade (Christelijk) wordt verstaan.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Genade_(ch ... jk_geloof)

wikipedia schijnt "betrouwbaar" te zijn.
Als iets niet klopt kan je het daar aan doorgeven, voor de juistheid.
Maar je Bijbel is de Gids, daarin kun je het Grote Gebod lezen

34 Toen de Farizeeën gehoord hadden, dat Hij de Sadduceeën tot zwijgen had gebracht, kwamen zij bijeen,
35 en één van hen, een wetgeleerde, vroeg, om Hem te verzoeken: 36 Meester, wat is het grote gebod in de wet?
37 Hij zeide tot hem: Gij zult de Here, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand.
38 Dit is het grote en eerste gebod.
39 Het tweede, daaraan gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf.
40 Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.

[Bert Mulder]

De Schrift leert, dat een ieder geboden is zich te bekeren en te geloven... Niet dat dat betekend dat iemand dat uit zichzelf zal kunnen... Maar dat neemt Gods eis niet weg...

Sent from my GT-P7500M using Tapatalk