-DIA- schreef:
Het kwam bij mij over als zou het in het Oude Testament anders voorgesteld zijn dan in het Nieuwe Testament.
Ezau was een verworpene, en dat lag in het Genesis niet anders dan in het Maleachi.
Maar waarom was Ezau een verworpene?
Ik denk niet dat Ezau geboren is met het doel verworpen te worden maar dat Ezau door eigen schuld verworpen is, omdat hij God niet gehoorzaam is geweest.
Dat was naar het eeuwig besluit van God.
Ik weet het, het is een bron van ergernis en een steen waar we ons aan stoten.
Maar toch, wie zijt gij, o mens! die tegen God antwoord?
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
-DIA- schreef:
Het kwam bij mij over als zou het in het Oude Testament anders voorgesteld zijn dan in het Nieuwe Testament.
Ezau was een verworpene, en dat lag in het Genesis niet anders dan in het Maleachi.
Maar waarom was Ezau een verworpene?
Ik denk niet dat Ezau geboren is met het doel verworpen te worden maar dat Ezau door eigen schuld verworpen is, omdat hij God niet gehoorzaam is geweest.
Dat was naar het eeuwig besluit van God.
Ik weet het, het is een bron van ergernis en een steen waar we ons aan stoten.
Maar toch, wie zijt gij, o mens! die tegen God antwoord?
Dat betekent dus dat God sommigen met slechts één doel heeft laten geboren worden: om ze eeuwig te laten lijden.
Want ook dat geloof je van ongelovigen.
lien75 schreef:@Marco
Als je gelooft mag je weten dat het niet bij jezelf vandaan komt? De duivelen geloven ook... Wat bedoel jij nu met geloven? Is geloof iets wat je zelf voortbrengt?
De duivelen geloven niet. Geloven is weten dat je Gods kind mag zijn, en erop vertrouwen dat Hij er voor je is - vertrouwen dus dat Hij zijn beloften waarmaakt. Je kunt dat niet zelf voortbrengen.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Bert Mulder schreef:Nee, Gods doel is altijd dat Hij vereert wordt
Sent from my GT-P7500M using Tapatalk
Dus Ezau bijvoorbeeld, heeft geen mogelijkheid gehad tot zaligheid?
Denk nog eens aan het voorbeeld van iemand die zelfmoord pleegt: als hij het doet, is het zijn eigen keuze, toch is de dag van zijn dood door God bepaald.
Hier komen we in de diepten van Gods raad, die voor ons mensen ontoegankelijk is.
Wie zijt gij, o mens, die tegen God antwoord? Heeft de Potter geen macht over het leem dan, om vaten ten oneere te maken?
Sent from my GT-P7500M using Tapatalk
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
-DIA- schreef:
Het kwam bij mij over als zou het in het Oude Testament anders voorgesteld zijn dan in het Nieuwe Testament.
Ezau was een verworpene, en dat lag in het Genesis niet anders dan in het Maleachi.
Maar waarom was Ezau een verworpene?
Ik denk niet dat Ezau geboren is met het doel verworpen te worden maar dat Ezau door eigen schuld verworpen is, omdat hij God niet gehoorzaam is geweest.
Dat was naar het eeuwig besluit van God.
Ik weet het, het is een bron van ergernis en een steen waar we ons aan stoten.
Maar toch, wie zijt gij, o mens! die tegen God antwoord?
Dat betekent dus dat God sommigen met slechts één doel heeft laten geboren worden: om ze eeuwig te laten lijden.
Want ook dat geloof je van ongelovigen.
God heeft alles gemaakt, geschapen tot Zijn eer, ook de Goddeloze,
om zich daarin te verheerlijken.
Ik weet zo de tekst niet woordelijk uit mijn hoofd. Sorry.
Maar dat is het, en daar zal de gevallen mens zich dan ook nooit bij kunnen neerleggen.
Tenzij... dat hij/zij zichzelf leert kennen, van Godswege: Dan leert een mens pas roepen:
Gij zijt rechtvaardig en ik ben doemwaardig. Je begrijpt wel dat er een Godswonder nodig is
wil een mens aan de zijde van God vallen en het met Hem eens worden.
De zekerheids des geloofs is niet een aparte weldaad die bij het geloof komt, maar die in het gelooof aanwezig is, en die, wanneer de omstandigheden gunstig zijn tot ontwikkeling komt.
De zekerheid zit dus in het geloof, en komt er niet als een afzonderlijke gave bij.
Het geloof is een vaste grond der dingen die men hoopt, en een bewijs der zaken die men niet ziet (Hebr. 11:1)
Het geloof is een zeker weten of kennis van Gods beloften en een vast vertrouwen.
Zo is het in zijn wezen.
De gelovigen hebben evenwel met allerlei twijfelingen te worstelen, die niet voortkomen uit de nieuwe mens, maar uit de oude mens, welke geen vruchten zijn van het geloof, maar inwerkingen van het natuurlijk hart.
Daardoor kan veel strijd ontstaan, en wordt de overtuiging dat men een kind van God is weggenomen.
Indien men maar blijft bidden, en van de middelen der genade trouw gebruikt maakt, zal de Heere op Zijn tijd het volle licht in de ziel doen vallen.
De zekerheid des geloofs is een plant die het beste groeit en bloeit in dagen van tegenspoed.
Moeilijke tijden, zware zorgen, rampen en ellenden dienen vaak om ons los te maken van deze aarde en in nauwe verbinding te doen komen met de Heere.
Uit: De Gereformeerde homeletiek van Dr. T. Hoekstra, uitgave 1926
Secor Dabar = Gedenkt het Woord (Psalm 119:49)
Al kunnen wij niets doen zonder de Geest,
toch zal de Geest niets doen zonder het Woord.
(Ds. Ebenezer Erskine)
