Hoewel ik het niet met je oneens ben over die roeping, kan je deze teksten ook anders zien: als iemand het goede predikt, moet hij wel gezonden zijn. Mat 7:22 gaat over het verschijnsel naamchristen: wel zeggen, maar als puntje bij paaltje komt, er niet naar doen.Bert Mulder schreef:Een beetjemaar...
Over zogenaamde vrouwelijke dominees gesproken... Daar heeft Christus ons wat te zeggen in de Heilige Schrift:
Daar zien we dus, dat per definitie van Christus, een vrouw geen predikant zijn kan, daar Christus niet een vrouw als zijn gezant roepen zal. Maar dit is zijn Woord over degenen die zich toch indringen:Rom 10:14 Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in Welken zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij in Hem geloven, (van) Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt?
15 En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? Gelijk geschreven is: Hoe liefelijk zijn de voeten dergenen, die vrede verkondigen, dergenen, die het goede verkondigen!
Dan kun je dus net zo goed in een theater zitten als onder het gehoord van een vrouwelijke 'dominee'. Want, in geen van beide plaatsen zul je het Woord van Christus horen.Mat 7:22 Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan?
23 En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt!
Ik denk dat het lastig is om deze (niet perse onjuiste) conclusie aan deze teksten te verbinden.
