Vier wekelijks samen avondmaal

[ejvl]

Misschien wat voor een ander topic. Mijns inziens is een waar geloof noodzakelijk voor dopen of laten dopen, net als bij het avondmaal. Er is denk ik geen verschil tussen kinderen van islamieten en kinderen van ongelovige ouders, maar tot beiden komt wel de belofte dat wie in Hem geloofd eeuwig leven heeft. De doop op basis van een historisch geloof lijkt mij niet kunnen of denk je van wel?

[DDD]

Als je zelf doop en avondmaal zo dicht bij elkaar wilt houden is dit naar mijn idee niet iets voor een ander topic. Want ik vind deze consequentie van jouw theologische visie zo ongewenst dat alleen al daarom ik het er niet mee eens kan zijn.

In Israël werden alle kinderen besneden. De rijkdom van Gods genade is in de tijd van het nieuwe verbond zeker niet kleiner geworden. Dus kunnen allen die onder de bediening van het genadeverbond leven gedoopt worden, ook al menen hun ouders er niets van, en is de doop bij hen niet met het geloof gemengd, zoals de Hebreënschrijver zegt.

[Bert Mulder]

Misschien wat voor een ander topic. Mijns inziens is een waar geloof noodzakelijk voor dopen of laten dopen, net als bij het avondmaal. Er is denk ik geen verschil tussen kinderen van islamieten en kinderen van ongelovige ouders, maar tot beiden komt wel de belofte dat wie in Hem geloofd eeuwig leven heeft. De doop op basis van een historisch geloof lijkt mij niet kunnen of denk je van wel?

Ik meen ook te weten dat voor de doop en belijdenis des geloofs een waar geloof geeist is, net als zo voor het Avondmaal...

[DDD]

En is de doop die aan kinderen van ongelovige ouders bediend is dan niet echt? Moeten zij bijvoorbeeld na de bekering van hun ouders opnieuw gedoopt worden of is dat niet nodig?

[Bert Mulder]

En is de doop die aan kinderen van ongelovige ouders bediend is dan niet echt? Moeten zij bijvoorbeeld na de bekering van hun ouders opnieuw gedoopt worden of is dat niet nodig?

Nee, de doop is toch wel geldig. Maar de ongelovige ouders zondigen (meineed) door hun kinderen ten doop te houden...

[Fjodor]

Als je zelf doop en avondmaal zo dicht bij elkaar wilt houden is dit naar mijn idee niet iets voor een ander topic. Want ik vind deze consequentie van jouw theologische visie zo ongewenst dat alleen al daarom ik het er niet mee eens kan zijn.

In Israël werden alle kinderen besneden. De rijkdom van Gods genade is in de tijd van het nieuwe verbond zeker niet kleiner geworden. Dus kunnen allen die onder de bediening van het genadeverbond leven gedoopt worden, ook al menen hun ouders er niets van, en is de doop bij hen niet met het geloof gemengd, zoals de Hebreënschrijver zegt.

Lees anders even de hoofdstukken uit de Institutie van Calvijn over de doop (volgens mij zijn dat er twee).

[Zeemeeuw]

Hiervoor werd ds. B. Smijtegelt genoemd i.v.m. de toenmalige avondmaalspraktijk.
Om misverstanden te voorkomen, hier een citaat van hem uit de cathechismuspreek over Zondag 30:

'Wij hebben al dikwijls gezien, dan de mensen meenden, als ze belijdenis gedaan hadden, dat ze dan ten avondmaal moesten gaan; doch belijdenis moet elk doen, maar elk mag niet ten avondmaal gaan. Niemand mag er gaan, dan die genade heeft.'

[jan de jong]

Het ligt allemaal heel teer en heel persoonlijk.
Toen ik destijds openbare geloofsbelijdenis deed zei onze predikant dat we bij de e.v. viering welkom waren. N.B. was dit op Goede Vrijdag. 'Smaakt en aanschouwt allen hoe goede de Here is. Komt, want alle dingen zijn gereed'. Dit was het thema van de Goede Vrijdag-verkondiging.
Hierbij wees de predikant op Christus die geleden heeft, gestorven is en uit de dood is verrezen.
We werden niet 'gedwongen' om aan te gaan.
Maar het is wel zo dat als je problemen hebt (ook met het geloven) dat dan de woorden 'smaakt' en 'aanschouwt etc.' dat je b.w.v.s. als eerste naar avondmaalstafel doet rennen.
En wekelijks vieren.... Eens per maand lijkt mij een goede regel. Het wordt anders zo'n gewoonte. (Hé, alwéér avondmaal?)

[Wilhelm]

Hiervoor werd ds. B. Smijtegelt genoemd i.v.m. de toenmalige avondmaalspraktijk.
Om misverstanden te voorkomen, hier een citaat van hem uit de cathechismuspreek over Zondag 30:

'Wij hebben al dikwijls gezien, dan de mensen meenden, als ze belijdenis gedaan hadden, dat ze dan ten avondmaal moesten gaan; doch belijdenis moet elk doen, maar elk mag niet ten avondmaal gaan. Niemand mag er gaan, dan die genade heeft.'

Waar staat deze uitspraak?
Dit zou betekenen dat Smijtegelt een belijdenis van de leer ook al voldoende vond ipv belijdenis des geloofs?

[ejvl]

Hiervoor werd ds. B. Smijtegelt genoemd i.v.m. de toenmalige avondmaalspraktijk.
Om misverstanden te voorkomen, hier een citaat van hem uit de cathechismuspreek over Zondag 30:

'Wij hebben al dikwijls gezien, dan de mensen meenden, als ze belijdenis gedaan hadden, dat ze dan ten avondmaal moesten gaan; doch belijdenis moet elk doen, maar elk mag niet ten avondmaal gaan. Niemand mag er gaan, dan die genade heeft.'

Smijtegeld waarschuwde tegen automatisme.
In die tijd gingen er ongeveer 10.000 mensen aan het avondmaal, op te maken uit rekeningen van de bakker en wijnleverancier, dat is ongeveer 2-derde van de volwassen bevolking van Middelburg. Zo'n beetje iedereen ging daar aan het avondmaal.
En helaas was daar het belijdenis doen ook een automatisme geworden, als je 20 jaar was en geen belijdenis had gedaan werd je vanaf de preekstoel vermaand. Als je dan vermaand werd tot bekering kan ik daar wel inkomen, maar vermaand om belijdenis te doen, daar is volgens mij toch een waar zaligmakend geloof voor nodig.
Smijtegeld bezocht samen met de kerkenraad welk ieder lidmaat op.
Overigens heb ik geen idee welke vragen Smijtegeld gebruikte bij zijn belijdende leden.

De vragen die volgens mij grotendeels heden ten dagen gebruikt worden:

1.
Verklaart u dat u de leer van onze kerk, die u geleerd, gehoord en beleden hebt, houdt voor de ware en
zaligmakende leer, overeenkomende met de Heilige Schriften?

.2.
Belooft u dat u door Gods genade in de belijdenis van deze zaligmakende leer standvastig zult blijven, en in haar
zult leven en sterven?

3.
Belooft u dat u overeenkomstig deze heilige leer uw leven altijd godvruchtig, eerbaar (= eervol) en onberispelijk
zult inrichten, en dat u uw belijdenis met goede werken zult versieren?
(EJvL: Met goede werken wordt bedoeld wat antwoord 91 van de Catechismus daarover zegt: die voortkomen uit een waar geloof,
overeenkomstig Gods wet, alleen Hem ter ere gebeuren. Onmisbaar is dus het ware geloof.)

4.
Belooft u dat u zich aan de vermaning, terechtwijzing en kerkelijke tucht wilt onderwerpen en onderworpen zult
zijn, indien het zou gebeuren (wat God verhoede), dat u zich in leer of leven zou misgaan?

[Zeemeeuw]

@Wilhelm. Deze uitspraak staat (zoals ik al aangaf) in zijn cathechismusverklaring in de preek over Zondag 30. Wat je hieruit mag concluderen? Zijn opmerking is duidelijk. In elk geval dat hij veel moeite met de praktijk (belijdenis doen, is ook ten Avondmaal ten gaan) zoals die in de loop der jaren gegroeid was.
In dit verband vind ik de uitleg, die ds. M. Golverdingen geeft in zijn boek 'Avonden met Teellinck', over de verschuiving in de Avondmaals- en belijdenispraktijk heel leerzaam. Er is geen reden om het verleden en ook niet om het heden te idealiseren.

[MarthaMartha]

Ik vraag me af wat de motivatie is om 4 keer Heilig Avondmaal per jaar te veel te vinden...

[Desiree]

Ik denk dat het uit heel rechts komt, of heel links. Maar heel links is hier niet zo aanwezig. Stel dat je weinig dominees hebt in een kerkverband en veel gemeenten, dan is het praktische punt dat het moeilijk te organiseren valt, zo vaak per jaar.

Feitelijk is er dan een nood. Nood, dat er zo weinig predikanten zijn (en zij die er zijn doen hun uiterste best) en nood er zo weinig het H.Avondmaal gevierd wordt.

Maar mogelijk ziet men het anders dan ik. De kernvraag is, denk ik:

Hoe zie jij het Heilig Avondmaal.

* Als een gedachtenismaal, of meer zoals Calvijn het zag, of ken je de Heere niet of durf je niet (snap ik) of om welke reden dan ook. In het RD schreef een man die het Heilig Avondmaal meer als een gedachtenismaal zag en daarom dacht om dat 1 keer per jaar op Goede Vrijdag te vieren.

Als er andere redenen zijn, ben je vrij om wel of niet te reageren. Het is al een zegen als je je ook voorbereid op het Heilig Avondmaal terwijl je niet aangaat.

[Wilhelm]

@Wilhelm. Deze uitspraak staat (zoals ik al aangaf) in zijn cathechismusverklaring in de preek over Zondag 30. Wat je hieruit mag concluderen? Zijn opmerking is duidelijk. In elk geval dat hij veel moeite met de praktijk (belijdenis doen, is ook ten Avondmaal ten gaan) zoals die in de loop der jaren gegroeid was.
In dit verband vind ik de uitleg, die ds. M. Golverdingen geeft in zijn boek 'Avonden met Teellinck', over de verschuiving in de Avondmaals- en belijdenispraktijk heel leerzaam. Er is geen reden om het verleden en ook niet om het heden te idealiseren.

Dank. Ik had idd beter moeten lezen.
Ik sta er wel van te kijken. Wat vind je zelf van deze ontwikkeling dat openbare geloofsbelijdenis losgekoppeld is geworden van deelname aan het Heilig Avondmaal?

[DDD]

Ik denk dat het wel goed is te benadrukken dat dezelfde uitspraak in een gemeenschap waar iedereen die ook maar iets met de kerk heeft aan het avondmaal gaat als het te pas komt een heel andere betekenis heeft dan in een situatie waarin maar een kwart van de belijdende leden of zelf nog minder ten avondmaal gaat.