Dat hier bezwaren aan kleven onderschrijft ds Dekker ook (zie hele artikel).Een nieuwe beleving van de zondag, met wekelijkse viering van het avondmaal,
kan een impuls geven aan de kerk, stelt dr. Willem Maarten Dekker. (...)
We leven in een tijd waarin nog steeds een soort concurrentie bestaat tussen de preek en het heilig avondmaal.
Je kunt in een kerk komen, waar elke zondag het avondmaal gevierd wordt,
maar dan duurt de preek meestal niet langer dan twaalf minuten en die heeft dan inhoudelijk weinig om het lijf. (...)
Anderzijds kun je ook in een kerk komen, waar elke zondag een stevige preek wordt gehouden,
maar waar het avondmaal slechts enkele keren per jaar gevierd wordt. (...)
Ik vind deze tegenstelling tussen preekkerken en avondmaalskerken jammer.
We doen onszelf daarmee tekort. We zouden beide moeten combineren.(...)
De eerste christenen, die elke week het heilig avondmaal vierden, deden dat ook anders dan wij.
Zij combineerden deze heilige maaltijd ter gedachtenis aan het sterven van Christus met een complete maaltijd,
waarin ieder iets meenam en men zo samen deelde tot ieder verzadigd was. Men noemde dit de ”liefdemaaltijd”.
Ook Paulus kent dit gebruik (1 Kor. 11). Later heeft men de liefdemaaltijd losgemaakt van de viering van het sacrament.
Dat is eigenlijk jammer. (...)
We zouden dus niet alleen een stevige preek én de viering van het avondmaal elke week moeten combineren,
maar daarbij zouden we ook elkaar moeten ontmoeten in een gewone maaltijd, om te ervaren dat we één gemeente zijn.
„Eén is uw Meester, en u bent allen broeders en zusters”, zegt Jezus.
Bron : http://www.refdag.nl/opinie/vier_wekeli ... l_1_778283
Maar los daarvan, is het nodig om erover te denken dat er aan onze huidige manier van Avondmaal vieren een wijziging aangebracht zou moeten worden?
Accepteren we het verschil met de huidige wijze en de wijze waarop de 1e christen-gemeente dit deed?