Nee pa en moe gaan geen dutje doen. Wat is dat voor jaren 50 opmerkingEppo Gremdaat schreef:Dat is natuurlijk wel een groot verschil: Groot Ammers, Den Haag, Rotterdam en noem nog een paar 'grote' dwarsstraten.
Vanuit de Rotterdamse Hillegondakerkgemeente die wij zondags hier beluisteren wordt ook een zgn. Vacantiebijbelclub georganiseerd; vanuit de kerkelijke gemeente dus. Ook daar komen veel buitenkerkelijke- of onkerkelijke kinderen die met het Evangelie bereikt worden. Het zaad van het Evangelie wordt dus gezaaid op diverse manieren.
En we weten ook wel dat een kind op jonge leeftijd nog niet alles kan verwerken. Denk maar eens aan een lange zit van ruim anderhalf tot twee uur waar het meeste over hun hoofdjes heen gaat. Draaien, wiebelen, kletsen, geen gebrek; ze veren op als er 'toevallig misschien' een bekende psalm (of gezang??) wordt gezongen! En de ouders zitten meer hun kroost te waarschuwen van ' sssst' en 'zit stil'. Niet leuk overigens voor de overige kerkgangers die wel luisteren. Dit 'historisch feit' maakte ik ooit diverse keren mee toen ik in de Boezemsingelkerk (Ger.Gem.) bij nu wijlen Drs. Vergunst kerkte. En deze zei er ook soms iets van. (Maar het hielp voor geen meter). En nu.....vele kleinen, nu groot, zeggen 'de kerk?? daar zien ze me nooit meer!'
Daarom, wat is er tegen een kindernevendienst, het hele gezin (van klein tot groot) naar de kerk en waar ieder op zijn niveau Gods Woord hoort.....en zingt!
En je mag dit voor mij ook zondagsschool noemen (maar 'school' klinkt wel wat negatief voor een kind ???...school???
Noem het dan toch maar 'kinderkerk'.
En 's middags (van 2 tot 3? of later) gaat het kind naar de zondagsschool: 'pa en ma gaan dan een dutje doen. Lekker rustig!'
Historisch!!
Zondagsschool duurt hier relatief kort, dus tussen heen brengen en terug halen, zit amper een kopje koffie.
En ze hebben het nooit ervaren als school, ik ook niet.
Ik heb de indruk dat jij alleen vanuit jezelf praat, je eigen belevenissen, maar er zijn ook andere ervaringen.
Wij namen elk kind mee naar de kerk wanneer het er aan toe was en zelf om vroeg. Meestal begon dat op een middagdienst op dank- en biddagen. En hoe meer gedoe er aan toegevoegd wordt, hoe vaker jongeren afhaken, heb ik zo het vermoeden.
Het afhaakpercentage is in de linkerflank echt niet lager dan in de rechterflank, heb ik zo het gevoel.