Begin catechese op 6-jarige leeftijd

[Ditbenik]

Wat mij betreft is de huidige leeftijdsgrens (meestal 12) om catechese te geven goed.
Daarvoor horen kinderen zoveel mogelijk in het gezin. Maar dáár moet dan wel goede godsdienstige opvoeding worden gegeven. Die taak moet je niet bij de kerkenraad neerleggen, maar bij de ouders. De kerkenraad heeft denk ik wel de taak om de ouders te helpen om deze verantwoordelijkheid aan te kunnen.

Idd. In het gezin om de fundamenten van de leer te leggen en Bijbelkennis bij te brengen. Dat laatste gebeurt als het goed is ook op school. Vanaf 12 jaar catechisatie lijkt me dan echt niet te laat.

Mij wel. Ik zie de periode tussen 12 en 16 voor een groot deel zelfs als verloren jaren voor wat betreft kennisoverdracht.

[Afgewezen]

Wat mij betreft is de huidige leeftijdsgrens (meestal 12) om catechese te geven goed.
Daarvoor horen kinderen zoveel mogelijk in het gezin. Maar dáár moet dan wel goede godsdienstige opvoeding worden gegeven. Die taak moet je niet bij de kerkenraad neerleggen, maar bij de ouders. De kerkenraad heeft denk ik wel de taak om de ouders te helpen om deze verantwoordelijkheid aan te kunnen.

Idd. In het gezin om de fundamenten van de leer te leggen en Bijbelkennis bij te brengen. Dat laatste gebeurt als het goed is ook op school. Vanaf 12 jaar catechisatie lijkt me dan echt niet te laat.

Mij wel. Ik zie de periode tussen 12 en 16 voor een groot deel zelfs als verloren jaren voor wat betreft kennisoverdracht.

Tja, dat kun je van de middelbare school ook wel zeggen (en dan vind ik het nog waar ook).

[Mara]

Ik ben blij met de zondagsschool. De kinderen leren in de week een Psalm, de juf of meester vertelt een mooi bijbelverhaal, niet te lang! en ze zingen met elkaar een paar verzen. Dan eindigt de juf/meester met een gebed.
De kinderen zijn welkom vanaf ong 5 jaar, dan hebben ze geleerd om stil te zitten op de kleuterschool.
Op hun 12e, dat is meestal tijdens groep 8 of 1e klas middelbare, nemen ze afscheid en gaan ze naar de catechisatie.
Zo is het bij mij gegaan en ook met onze kinderen.
De vragen op catechistatie zijn best pittig, evenals de leerstof, m.i. is dat veel te moeilijk voor een kind van 7 of 8.
Dat sluit niet aan op hun belevingswereld.
Ik zou bang zijn dat het juist tegen gaat werken, want mensen die afhaken hebben het vaak over het moeten.
Dit moet, dit mag niet.
Terwijl we onze kinderen beter kunnen leren dat het mag.
Het moet een vreugde zijn en geen dwang.

[Ditbenik]

Ik ben blij met de zondagsschool. De kinderen leren in de week een Psalm, de juf of meester vertelt een mooi bijbelverhaal, niet te lang! en ze zingen met elkaar een paar verzen. Dan eindigt de juf/meester met een gebed.
De kinderen zijn welkom vanaf ong 5 jaar, dan hebben ze geleerd om stil te zitten op de kleuterschool.
Op hun 12e, dat is meestal tijdens groep 8 of 1e klas middelbare, nemen ze afscheid en gaan ze naar de catechisatie.
Zo is het bij mij gegaan en ook met onze kinderen.
De vragen op catechistatie zijn best pittig, evenals de leerstof, m.i. is dat veel te moeilijk voor een kind van 7 of 8.
Dat sluit niet aan op hun belevingswereld.
Ik zou bang zijn dat het juist tegen gaat werken, want mensen die afhaken hebben het vaak over het moeten.
Dit moet, dit mag niet.
Terwijl we onze kinderen beter kunnen leren dat het mag.
Het moet een vreugde zijn en geen dwang.

Ja, uiteraard moet tussen 6 en 12 jaar een andere methode gebruiken dan tussen 12 en 15 jaar. Maar als je dezelfde leerstof op een andere manier overdraagt, pikken ze het veel sneller op dan bij 12+ en het beklijft veel beter. Of ze dan afhaken? Daar geloof ik niks van. De gemeente waar ik een jaar of 15 tot 20 jaar terug werkte, heeft nu bv een bloeiende JV 16+ die zeer trouw wordt bezocht en zelfs gehuwde 'jongeren' van 24, 25 jaar nog deel vanuit maken. Wat dat betreft bewijst de praktijk het tegendeel van wat je poneert.

[Mara]

Ik ben blij met de zondagsschool. De kinderen leren in de week een Psalm, de juf of meester vertelt een mooi bijbelverhaal, niet te lang! en ze zingen met elkaar een paar verzen. Dan eindigt de juf/meester met een gebed.
De kinderen zijn welkom vanaf ong 5 jaar, dan hebben ze geleerd om stil te zitten op de kleuterschool.
Op hun 12e, dat is meestal tijdens groep 8 of 1e klas middelbare, nemen ze afscheid en gaan ze naar de catechisatie.
Zo is het bij mij gegaan en ook met onze kinderen.
De vragen op catechistatie zijn best pittig, evenals de leerstof, m.i. is dat veel te moeilijk voor een kind van 7 of 8.
Dat sluit niet aan op hun belevingswereld.
Ik zou bang zijn dat het juist tegen gaat werken, want mensen die afhaken hebben het vaak over het moeten.
Dit moet, dit mag niet.
Terwijl we onze kinderen beter kunnen leren dat het mag.
Het moet een vreugde zijn en geen dwang.

Ja, uiteraard moet tussen 6 en 12 jaar een andere methode gebruiken dan tussen 12 en 15 jaar. Maar als je dezelfde leerstof op een andere manier overdraagt, pikken ze het veel sneller op dan bij 12+ en het beklijft veel beter. Of ze dan afhaken? Daar geloof ik niks van. De gemeente waar ik een jaar of 15 tot 20 jaar terug werkte, heeft nu bv een bloeiende JV 16+ die zeer trouw wordt bezocht en zelfs gehuwde 'jongeren' van 24, 25 jaar nog deel vanuit maken. Wat dat betreft bewijst de praktijk het tegendeel van wat je poneert.

Gelukkig zijn er veel jongeren, die niet afhaken omdat het pittig was, er veel geleerd moet worden, veel dingen moeten, andere dingen juist niet mogen, en die toch niet afhaken. Gelukkig maar!
Maar luister maar naar de mensen die er bij opgegroeid zijn en nu er niets meer van willen weten.

Anderzijds zie ik hier wekelijks de "catechisatie voor moslimjongeren" uitgaan. Jongens en meisjes krijgen apart les trouwens!
Op jonge leeftijd begint dat al en ze hebben allemaal een tas met boeken (?) bij zich.
En het duurt ook geen half uurtje.
De moskee is sowieso een ontmoetingsplaats voor hen, er wordt meer in gedaan dan alleen een "verkondiging".
Misschien zouden wij dit over kunnen nemen, de kerk vaker open om bij elkaar te komen, om te bidden, met elkaar over de Heere te spreken.

[Eppo Gremdaat]

Toch blijf ik bij het gezin dat met z'n allen zondags naar de kerk gaat.
De allerkleinsten gaan naar de creche c.q. oppas. De van 5 tot 12 jarigen naar de kindernevendienst en voor ze de kerkdienst verlaten zingen ze (met de gemeente) een lied. In de 'nevendienst' horen ze in hun eigen taal een verkondiging op hun niveau. Tijdens de doopdienst staan de kinderen met hun neus boven op de doopsbediening. Daar is toch niks mee!....
Ik herinner me zelf wel de zondagsschool (was toen een jaar of 5, de Westhill-methode, knippen, plakken, etc. Ik vond er toen al niks aan). Ook een periode de jeugdkerk bezocht. (Op 'kerkdienst'-niveau). De verschillende jeugdouderlingen gingen voor.
Zoals het nu in veel (helaas nog niet in de meeste) kerken gebeurt, de kindernevendienst dus, lijkt mij toch het beste. Ze 'schuiven' dan vaak door naar de cathechisatie van de predikant (ik hoor dat tenminste van mijn kennis).

[Eppo Gremdaat]

Wijlen Ds F. Oberman vertelde ooit het volgende mopje:
Jantje was op zondag alleen naar de kerk geweest.
Thuisgekomen vroegen vader en moeder waarover de dominee had gepreekt.
' Over de zonde' zei Jantje.
'Wat zei hij er van?' vroeg moeder
'Dat hij er tegen is' zei Jantje.

[Mara]

Toch blijf ik bij het gezin dat met z'n allen zondags naar de kerk gaat.
De allerkleinsten gaan naar de creche c.q. oppas. De van 5 tot 12 jarigen naar de kindernevendienst en voor ze de kerkdienst verlaten zingen ze (met de gemeente) een lied. In de 'nevendienst' horen ze in hun eigen taal een verkondiging op hun niveau. Tijdens de doopdienst staan de kinderen met hun neus boven op de doopsbediening. Daar is toch niks mee!....
Ik herinner me zelf wel de zondagsschool (was toen een jaar of 5, de Westhill-methode, knippen, plakken, etc. Ik vond er toen al niks aan). Ook een periode de jeugdkerk bezocht. (Op 'kerkdienst'-niveau). De verschillende jeugdouderlingen gingen voor.
Zoals het nu in veel (helaas nog niet in de meeste) kerken gebeurt, de kindernevendienst dus, lijkt mij toch het beste. Ze 'schuiven' dan vaak door naar de cathechisatie van de predikant (ik hoor dat tenminste van mijn kennis).

De kindernevendienst is tegelijk, dus naast een gewone kerkdienst. Daarmee leer je de kinderen in feite dat de kerk veel te moeilijk is en niks voor kinderen. De zondagsschool is naast de kerkdienst. Soms er meteen na, soms halverwege de middag.
Een verkondiging op kinderniveau is hetzelfde als een zondagsschoolverhaal in feite.
Ik zie het nut van nevendiensten niet.
Opmerkelijk dat het juist in kerken is ingevoerd, waar de diensten heel kort duren. Voor een kind gemakkelijk vol te houden.

[Marco]

"En dan gaan de kinderen nu naar de kindernevendienst"..
..Dominee wacht even met verder gaan..
..en preekt over..
"Laat de kinderen tot Mij komen".

(echt gebeurd)

[Eppo Gremdaat]

De kindernevendienst is tegelijk, dus naast een gewone kerkdienst. Daarmee leer je de kinderen in feite dat de kerk veel te moeilijk is en niks voor kinderen. De zondagsschool is naast de kerkdienst. Soms er meteen na, soms halverwege de middag.
Een verkondiging op kinderniveau is hetzelfde als een zondagsschoolverhaal in feite.
Ik zie het nut van nevendiensten niet.
Opmerkelijk dat het juist in kerken is ingevoerd, waar de diensten heel kort duren. Voor een kind gemakkelijk vol te houden.

Wat noem je 'heel kort'.... Uiterlijk vijf kwartier met een verkondiging van maximaal veertig minuten is lang genoeg. En de verkondiging gaat toch meestal over de zeer jonge kinderhoofdjes heen. Ik heb het meegemaakt (in een ruim anderhalf uur durende kerkdienst) dat over die kinderhoofdjes werd heen gepreekt - ze zaten voortdurend te draaien en vervelen - en dat de laatste zin van de preek was (je raadt het nooit!).... 'Kinderen, vraag God maar veel om een nieuw hartje', Amen.) Dat was dus een dominee van de 'nieuwe-hartjes-theologie'. Het was dus het enige wat hij tegen de kinderen zei!
Nee, geef mij dan maar de 'kindernevendienst. Ze blijven tot aan de verkondiging (horen dus de schriftlezing) en komen dan terug. Dus voor het dankgebed!!
Maar moét een kerkdienst zo lang duren, vraag ik me af??
Ik denk ook aan de (soms) ellenlange gebeden, waar wij a.h.w. God de oplossingen geven hoe Hij iets moet doen, zoals... God maak alstublieft, God, doet U alstublieft..... We moeten God God laten zijn en Hem niet voor ons karretje spannen!!

[JolandaOudshoorn]

Er was bij ons geen zondagsschool.
We leerden vragen uit het boekje van Ds Ledeboer
Eerst werden ze uitgelegd en daarna leerde je ze

Vanaf klas 4 kregen we het vragenboekje van Ds Hellenbroek; de verkorte versie van Ds Resler.

Vanaf het V.O. leerden we uit het bekende boekje van Hellenbroek.

Zondagsschool is oorspronkelijk toch niet bedoeld om kennis over te dragen. Ik zou liever catechisatie hebben voor de kinderen dan zondagsschool.


Ik ben het met Jongere eens dat de eerste taak in het gezin ligt. Toch mogen de kinderen best een wat 'grotere' plaats innemen binnen de gemeente.

In veel gemeentes is dat veranderd. De zondagsschool behoort tot de zogenaamde leerlijn, de kinderclub is ter ontspanning en laagdrempeliger. In onze gemeente fungeert de zondagsschool eigenlijk als catechisatie op zondag. Door de weeks kunnen ze dan naar de kinderclub. En daar komen ook meer niet- en randkerkelijke kinderen.
Overigens loopt bij ons de zs tot halverwege groep 8. Het laatste halfjaar krijgen ze dan ook nog "kindercathese". Zo kunnen ze ook nog hun vriendjes meenemen van de basisschool. Zelfde geldt voor tienerclub, daar ga je op als je in groep 8 zit. De praktijk leert dat ze dan makkelijker hun vriendjes van school meenemen. Bij ons op het dorp zijn PC scholen met een open toelatingsbeleid. Het mooie daarvan is dat niet- en randkerkelijke kinderen makkelijker meekomen naar kerkelijke activiteiten en soms zelfs naar de kerk!

[Eppo Gremdaat]

Dat is natuurlijk wel een groot verschil: Groot Ammers, Den Haag, Rotterdam en noem nog een paar 'grote' dwarsstraten.
Vanuit de Rotterdamse Hillegondakerkgemeente die wij zondags hier beluisteren wordt ook een zgn. Vacantiebijbelclub georganiseerd; vanuit de kerkelijke gemeente dus. Ook daar komen veel buitenkerkelijke- of onkerkelijke kinderen die met het Evangelie bereikt worden. Het zaad van het Evangelie wordt dus gezaaid op diverse manieren.
En we weten ook wel dat een kind op jonge leeftijd nog niet alles kan verwerken. Denk maar eens aan een lange zit van ruim anderhalf tot twee uur waar het meeste over hun hoofdjes heen gaat. Draaien, wiebelen, kletsen, geen gebrek; ze veren op als er 'toevallig misschien' een bekende psalm (of gezang??) wordt gezongen! En de ouders zitten meer hun kroost te waarschuwen van ' sssst' en 'zit stil'. Niet leuk overigens voor de overige kerkgangers die wel luisteren. Dit 'historisch feit' maakte ik ooit diverse keren mee toen ik in de Boezemsingelkerk (Ger.Gem.) bij nu wijlen Drs. Vergunst kerkte. En deze zei er ook soms iets van. (Maar het hielp voor geen meter). En nu.....vele kleinen, nu groot, zeggen 'de kerk?? daar zien ze me nooit meer!'
Daarom, wat is er tegen een kindernevendienst, het hele gezin (van klein tot groot) naar de kerk en waar ieder op zijn niveau Gods Woord hoort.....en zingt!
En je mag dit voor mij ook zondagsschool noemen (maar 'school' klinkt wel wat negatief voor een kind ???...school???
Noem het dan toch maar 'kinderkerk'.
En 's middags (van 2 tot 3? of later) gaat het kind naar de zondagsschool: 'pa en ma gaan dan een dutje doen. Lekker rustig!'
Historisch!!

[MoesTuin]

"En dan gaan de kinderen nu naar de kindernevendienst"..
..Dominee wacht even met verder gaan..
..en preekt over..
"Laat de kinderen tot Mij komen".

(echt gebeurd)

Maar daar zegt de dominee toch niets verkeerds mee.?

Of bedoel je te zeggen dat God niet te midden van al die kinderen in de kindernevendienst aanwezig kan zijn?

Tuurlijk is God daar aanwezig!

'Laat de kinderen tot Mij komen'

Binnen mijn werk in de verstandelijk gehandicaptenzorg zijn er ook kerkdiensten en o nee.....geen Reformatorische, maar op kinderlijk begrijpbaar niveau. En ik geloof werkelijk dat de Heer daar ook bij is, bij deze zo puur eerlijk en oprechte medemensen.
Ben elke dag nog dankbaar dat ik temidden van hun mag werken en zelfs leer van hen.,., eerlijk waar.

En deze diensten beleven is een rijke ervaring keer op keer!

[Erasmiaan]

@Eppo Gremdaat: Ik ben ook van de "nieuwe-hartjes-theologie" evenals wijlen ds. A. Vergunst, bij jou welbekend. Zou jij een andere manier van zaligworden weten?

[Johann Gottfried Walther]

"En dan gaan de kinderen nu naar de kindernevendienst"..
..Dominee wacht even met verder gaan..
..en preekt over..
"Laat de kinderen tot Mij komen".

(echt gebeurd)

Maar daar zegt de dominee toch niets verkeerds mee.?

Of bedoel je te zeggen dat God niet te midden van al die kinderen in de kindernevendienst aanwezig kan zijn?

Tuurlijk is God daar aanwezig!

'Laat de kinderen tot Mij komen'

Binnen mijn werk in de verstandelijk gehandicaptenzorg zijn er ook kerkdiensten en o nee.....geen Reformatorische, maar op kinderlijk begrijpbaar niveau. En ik geloof werkelijk dat de Heer daar ook bij is, bij deze zo puur eerlijk en oprechte medemensen.
Ben elke dag nog dankbaar dat ik temidden van hun mag werken en zelfs leer van hen.,., eerlijk waar.

En deze diensten beleven is een rijke ervaring keer op keer!

Dus het is natuurlijk dat God aanwezig is? Dat is genade als God dat is, Hij zal zijn Woord zegenen zeker, zoals God zegt dat Zijn woord niet ledig tot Hem terug zal keren maar doen wat Hem behaagd.

Let wel er is een groot verschil tussen oppervlakkigheid en eenvoudigheid.

We moeten worden als een kind, en soms kunnen zeer eenvoudige dingen je raken, maar het gevaar is ook dat mensen "geraakt worden" door emoties en gevoeligheid, dan door Gods woord.