Opvallende kanttekeningen

[parel]

Dat maakt me dan toch nieuwsgierig naar het leeftijdsverschil...

Een artikel in de Weet (ik weet zo snel niet welke) verteld een theorie dat Petrus inderdaad een stukje ouder dan de rest geweest zou zijn. Namelijk net als Jezus al over de 30 jaar. Voor hen samen ving Petrus immers een vis met het geldstuk in zijn bek. Waarom zou Jezus niet voor tempelbelasting van de andere discipelen gezorgd hebben? Omdat ze nog geen 30 jaar waren. (Met 30 jaar moest je de belasting gaan betalen). De andere discipelen waren waarschijnlijk tieners vanaf een jaar of 15. Het was in die tijd heel gewoon dat jongens van de leeftijd met een rabbi meegingen en daar verder opgeleid werden.

[Floppy]

1 Korinthe 11:4:

Een iegelijk man 8die bidt of 9profeteert, hebbende 10iets op het hoofd, 11die onteert zijn eigen hoofd;

Kanttekening 11:

Namelijk overmits de ontdekking van het hoofd toen een teken was van macht en heerschappij, gelijk nu heden ten dage daarentegen degenen die macht over anderen hebben, hun hoofden zullen gedekt houden, en die onder anderen staan voor dezelve hun hoofden zullen ontdekken. Doch in dit alles moet men altijd zien op het gebruik van verscheidene tijden en landen, en wat daarin eerlijk en stichtelijk is, 1 Kor. 14:40. Filipp. 4:8.

[eilander]

2 Kronieken 3 : 6: "het goud van Parvaïm". Hierbij staat in de kanttekeningen:

Van Havila, zo men meent, waar het goud zeer kostelijk was, Gen. 2:12, hetwelk David gekregen had van den roof der koningen, die daaromtrent woonden, en weggelegd had tot de bouwing des tempels, en ook genoemd wordt gesloten goud, 1 Kon. 6:20; zie aldaar de aantekening. Anderen verstaan dit goud van het goud uit Ofir, of Peru.

Met name dat laatste vind ik toch wel bijzonder.

[DDD]

Dank!

[eilander]

Dank!

?

[Zonderling]

Ik vind deze nog altijd verbazingwekkend:

Bij Matth. 1:17:
Al de geslachten dan, van Abraham tot David, zijn veertien geslachten *); en van David tot de Babylonische overvoering, zijn veertien geslachten; en van de Babylonische overvoering tot Christus, zijn veertien geslachten.

*) kanttekening: De evangelist heeft ook maar veertien koningen en vorsten uitgedrukt, omdat van Abraham tot David maar veertien geslachten van voorvaders zijn geweest, waarom hij enige geslachten der koningen en vorsten heeft overgeslagen.

Zoals DDD opmerkte, wordt 3 x 14 geslachten mede gebruikt om symbolische redenen. Dat wil niet zeggen dat Mattheüs onwaarheid spreekt, maar wel dat hij een bepaalde nadruk wilde leggen op dit 3 x 14. Om daartoe te komen, liet hij enkele geslachten (naar ik meen vooral goddeloze koningen) weg. De reden van dit 3 x 14 kom je bijna in geen enkele uitlegging tegen. Ik las slechts één keer hierover de volgende verklaring, en ik denk dat dit klopt:

De bedoeling van dit geslachtsregister is met name om duidelijk te maken dat Christus de beloofde Zoon van David is en uit het koninklijk geslacht. Door te zinspelen op de getalswaarde van de naam David, maakt hij dat extra duidelijk: de naam David bestaat in het Hebreeuws uit drie letters (DWD); deze drie letters hebben samen de getalswaarde 14 (4 + 6 + 4). Het schrijven van cijfers met behulp van letters was destijds niets bijzonders, ook de Grieken en Romeinen deden dit. Zodat we er ook niets vreemds in moeten zien dat met letters bepaalde getallen werden uitgedrukt. Door nu te benadrukken dat sprake is van 3 x 14 geslachten, waarbij zowel het getal 3 als het getal 14 David symboliseert, maakte Mattheüs een extra verwijzing naar Christus als de ware en beloofde Zoon van David.

Overigens zijn er slechts enkele generaties in het geslachtsregister weggelaten, om vermoedelijk goede redenen (goddeloosheid van de desbetreffende koningen). Het geslachtsregister is dus nagenoeg compleet!

[Zonderling]

2 Kronieken 3 : 6: "het goud van Parvaïm". Hierbij staat in de kanttekeningen:

Van Havila, zo men meent, waar het goud zeer kostelijk was, Gen. 2:12, hetwelk David gekregen had van den roof der koningen, die daaromtrent woonden, en weggelegd had tot de bouwing des tempels, en ook genoemd wordt gesloten goud, 1 Kon. 6:20; zie aldaar de aantekening. Anderen verstaan dit goud van het goud uit Ofir, of Peru.

Met name dat laatste vind ik toch wel bijzonder.

Peru wordt in hetzelfde verband ook genoemd in de kanttekening 1 Kon. 9:28:

Alle Bijbelboeken: zoekresultaten 1-2 (van 2)

1 Kon. 9:28, kt. 48 Men houdt dit voor een eiland in Oost-Indië; en wordt van Josephus, Joodse Oudheden, boek 8, hfdst. 2, Aurea Chersonesus genaamd, dat wij nu Malakka noemen. Sommigen willen dat dit Peru is geweest in West-Indië.

2 Kron. 3:6, kt. 16 Van Havila, zo men meent, alwaar het goud zeer kostelijk was, Gen. 2:12, hetwelk David gekregen had van den roof der koningen die daaromtrent woonden, en weggelegd had tot de bouwing des tempels, en ook genoemd wordt gesloten goud, 1 Kon. 6:20; zie aldaar de aant. Anderen verstaan dit goud van het goud uit Ofir, of Peru.

Alle Bijbelboeken: zoekresultaten 1-2 (van 2)

Overigens lijkt de gissing dat dit Peru is geweest, onjuist. Zie o.a. de Bijbelverklaring Patrick, Polus en Wels.

[DDD]

Dank!

?

@Parel, dus.

[DDD]

Ik vind deze nog altijd verbazingwekkend:

Bij Matth. 1:17:
Al de geslachten dan, van Abraham tot David, zijn veertien geslachten *); en van David tot de Babylonische overvoering, zijn veertien geslachten; en van de Babylonische overvoering tot Christus, zijn veertien geslachten.

*) kanttekening: De evangelist heeft ook maar veertien koningen en vorsten uitgedrukt, omdat van Abraham tot David maar veertien geslachten van voorvaders zijn geweest, waarom hij enige geslachten der koningen en vorsten heeft overgeslagen.

Zoals DDD opmerkte, wordt 3 x 14 geslachten mede gebruikt om symbolische redenen. Dat wil niet zeggen dat Mattheüs onwaarheid spreekt, maar wel dat hij een bepaalde nadruk wilde leggen op dit 3 x 14. Om daartoe te komen, liet hij enkele geslachten (naar ik meen vooral goddeloze koningen) weg. De reden van dit 3 x 14 kom je bijna in geen enkele uitlegging tegen. Ik las slechts één keer hierover de volgende verklaring, en ik denk dat dit klopt:

De bedoeling van dit geslachtsregister is met name om duidelijk te maken dat Christus de beloofde Zoon van David is en uit het koninklijk geslacht. Door te zinspelen op de getalswaarde van de naam David, maakt hij dat extra duidelijk: de naam David bestaat in het Hebreeuws uit drie letters (DWD); deze drie letters hebben samen de getalswaarde 14 (4 + 6 + 4). Het schrijven van cijfers met behulp van letters was destijds niets bijzonders, ook de Grieken en Romeinen deden dit. Zodat we er ook niets vreemds in moeten zien dat met letters bepaalde getallen werden uitgedrukt. Door nu te benadrukken dat sprake is van 3 x 14 geslachten, waarbij zowel het getal 3 als het getal 14 David symboliseert, maakte Mattheüs een extra verwijzing naar Christus als de ware en beloofde Zoon van David.

Overigens zijn er slechts enkele generaties in het geslachtsregister weggelaten, om vermoedelijk goede redenen (goddeloosheid van de desbetreffende koningen). Het geslachtsregister is dus nagenoeg compleet!

Die laatste alinea lijkt me dan weer afbreuk doen aan de openbaring. Natuurlijk is dat om goede redenen. Het klopt alleen niet, en dat is ook precies de bedoeling.

[Zonderling]

Inderdaad, zeker om goede redenen, al kunnen wij deze redenen niet altijd vatten of verklaren.

Het getal 14 klopt echter wel degelijk.

[DDD]

Ik denk dat wij die redenen prima kunnen vatten en verklaren, daar is je eigen bericht een voorbeeld van. Maar dat het nagenoeg compleet zou zijn is dan weer helemaal niet relevant. Daar gaat het in de tekst immers niet om. Het gaat om de boodschap, niet over de compleetheid van de feiten.

[Zonderling]

Mattheüs geeft een getrouw overzicht van de geslachten van Abraham tot Christus. Dat sprake is van 14 geslachten is geen verzonnen feit vanwege de boodschap. Het gaat wel degelijk ook om ware feiten en niet alleen om de boodschap.

[eilander]

Mattheüs geeft een getrouw overzicht van de geslachten van Abraham tot Christus. Dat sprake is van 14 geslachten is geen verzonnen feit vanwege de boodschap. Het gaat wel degelijk ook om ware feiten en niet alleen om de boodschap.

Ik blijf het onbevredigend vinden. Ik begrijp wel dat wij er met een andere bril naar kijken dan de Bijbelschrijvers of de mensen die toen leefden.

Je ziet namelijk wel vaker in de Bijbel staan dat er bijvoorbeeld staat: en de naam zijner moeder was...., terwijl het in werkelijkheid de grootmoeder is. Met onze huidige bril op zouden we zeggen: dat is een onjuistheid. Blijkbaar was dat toen toch anders.

Het wonderlijke van Matth. 1 vind ik dat er juist nadruk op die veertien geslachten gelegd wordt. De uitleg over de getalswaarde is mooi en ik geloof dat ook wel, maar toch blijft het zo dat er gedaan wordt alsof het nu juist bijzonder is dat er nu steeds precies veertien geslachten tussen zitten. Wat opvallend! Maar het is nogal logisch, omdat er geslachten zijn weggelaten.

Nu kunnen er in mijn voorgeslacht ontzettend goddeloze mensen geleefd hebben, maar toch kan ik ze niet zomaar uit mijn stamboom weglaten en dan zeggen: nu ja, het is toch nagenoeg compleet. Dat dan ook nog de "ware feiten" noemen vind ik nog lastiger.

[refo]

Mozes leidde het volk Israel 40 jaar, een aantal richteren regeerde 40 jaar, de beste koningen van Israël en Juda David, Salomo en Joas hebben 40 jaar geregeerd. Misschien dat je 'een generatie' gewoon als '40 jaar' moet lezen in het NT en in het OT andersom.

14 maal 40 is 560 jaar. De ballingschap klopt dan goed.

[WimA]

Mattheüs geeft een getrouw overzicht van de geslachten van Abraham tot Christus. Dat sprake is van 14 geslachten is geen verzonnen feit vanwege de boodschap. Het gaat wel degelijk ook om ware feiten en niet alleen om de boodschap.

Ik blijf het onbevredigend vinden. Ik begrijp wel dat wij er met een andere bril naar kijken dan de Bijbelschrijvers of de mensen die toen leefden.

Je ziet namelijk wel vaker in de Bijbel staan dat er bijvoorbeeld staat: en de naam zijner moeder was...., terwijl het in werkelijkheid de grootmoeder is. Met onze huidige bril op zouden we zeggen: dat is een onjuistheid. Blijkbaar was dat toen toch anders.

Het wonderlijke van Matth. 1 vind ik dat er juist nadruk op die veertien geslachten gelegd wordt. De uitleg over de getalswaarde is mooi en ik geloof dat ook wel, maar toch blijft het zo dat er gedaan wordt alsof het nu juist bijzonder is dat er nu steeds precies veertien geslachten tussen zitten. Wat opvallend! Maar het is nogal logisch, omdat er geslachten zijn weggelaten.

Nu kunnen er in mijn voorgeslacht ontzettend goddeloze mensen geleefd hebben, maar toch kan ik ze niet zomaar uit mijn stamboom weglaten en dan zeggen: nu ja, het is toch nagenoeg compleet. Dat dan ook nog de "ware feiten" noemen vind ik nog lastiger.

En toch zegt de Schrift: "Die zal ik uit mijn boek delgen, die tegen mij zondigt". Hebben we hier niet gewoon een letterlijke vervulling?