Toe-eigenen van beloften op valse gronden

[SecorDabar]

Separeren is: ken je Christus persoonlijk als Borg? Anders ga je, al weet je nog zoveel van je eigen zonden af, nóg verloren!

AMEN!

Bij een ernstige vraag (die Eilander stelt), hoort wel een antwoord.
Ook historiëel-, en tijdgelovigen zouden deze vraag graag willen bevestigen.
De tijdgelovigen namen Christus met blijdschap aan, maar de wortel der zaak ontbreekt.
Ds. L. Adriaanse zei dan ook in de toepassing van zijn preek: wees voorzichtig geliefden!

Al begrijp ik ook wel dat een openbaar internet er zich niet toe leent
om persoonlijk deze vraag te beantwoorden.

Dat wil niet zeggen dat ik uit deze ernstige vraag de klem wil wegnemen!
Laten we maar met deze vraag onszelf bezinnend en biddend afvragen
of dit wel in waarheid voor ons persoonlijk werkelijkheid is geworden.

[SecorDabar]

Degenen die zich met de beloften buiten de kracht van de Heilige Geest vertroosten kunnen, komen niet in de nood.
Zij nemen door een historisch geloof de beloften aan.
Omdat zij door de Heere gelijk Adam, niet uit het Paradijs zijn gedreven, plukken zij in eigen kracht de vrucht van de Boom des levens.
De Heere moet Zelf Zijn volk voor de beloften vat- en ontvangbaar maken, nl. diep afhankelijk.
Dit ligt in de inhoud van de beloften verborgen.
Buiten de hemelse Fonteinwateren van de Heilige Geest missen zij leven, vrede en blijdschap in hun ziel.
Zij moeten alle ogenblikken bevochtigd worden, omdat zij zo ten enenmale onvruchtbaar in zichzelf zijn.
Gelijk de Heere Zijn volk daarbij bepaalt, dat op de droge en rotsachtige bergen van Moria en Sion de tempel gebouwd is.
En dat zij nacht en dag bewaard moeten worden, maakt hun indachtig, dat het wild gedierte en de kleine vossen des nachts
uit de holen komen en de vijand onkruid zaait als de mensen sliepen; maar ook in dagen van zorgeloosheid en vleselijke gerustheid.

Bron: Ds. E. Fransen (1827-1897)
Uit: De brandende, maar niet verterende Braambos.
Digitaal: http://www.theologienet.nl/documenten/F ... aambos.pdf

[ejvl]

Het is waarheid, maar hoe weet je dat als je je kunt vertroosten aan en in de beloften dat dit wel of niet van de Heilige Geest afkomt, daar zit het onderscheid.
Ik denk namelijk dat niemand hier ontkend dat zonder de werking van de Heilige Geest iemand zalig kan worden.

[Mara]

Degenen die zich met de beloften buiten de kracht van de Heilige Geest vertroosten kunnen, komen niet in de nood.
Zij nemen door een historisch geloof de beloften aan.
Omdat zij door de Heere gelijk Adam, niet uit het Paradijs zijn gedreven, plukken zij in eigen kracht de vrucht van de Boom des levens.
De Heere moet Zelf Zijn volk voor de beloften vat- en ontvangbaar maken, nl. diep afhankelijk.
Dit ligt in de inhoud van de beloften verborgen.
Buiten de hemelse Fonteinwateren van de Heilige Geest missen zij leven, vrede en blijdschap in hun ziel.
Zij moeten alle ogenblikken bevochtigd worden, omdat zij zo ten enenmale onvruchtbaar in zichzelf zijn.
Gelijk de Heere Zijn volk daarbij bepaalt, dat op de droge en rotsachtige bergen van Moria en Sion de tempel gebouwd is.
En dat zij nacht en dag bewaard moeten worden, maakt hun indachtig, dat het wild gedierte en de kleine vossen des nachts
uit de holen komen en de vijand onkruid zaait als de mensen sliepen; maar ook in dagen van zorgeloosheid en vleselijke gerustheid.

Bron: Ds. E. Fransen (1827-1897)
Uit: De brandende, maar niet verterende Braambos.
Digitaal: http://www.theologienet.nl/documenten/F ... aambos.pdf

Dit is separerend!
En niet elke predikant separeert, maar er wordt soms zeer ruim gepreekt.
Voor mezelf bemerk ik dan het gevaar om het naar me toe te trekken, terwijl ik op andere momenten de grond onder me vandaan voel zakken, omdat ik besef dat ik zo niet voor God kan verschijnen.
Waar en wat is toch die zekerheid?
Een belofte, een tekst, maar de Heere moet het dan toch bestendigen?
Ik kan soms jaloers worden op de zekerheid die sommige mensen zo hebben, maar anderzijds toch ook weer niet.
Het is het verlangen naar zo te mogen zijn, maar het gevoel hebben daar nooit te kunnen komen.
Ik hoop dat ik het niet te ingewikkeld verwoord heb. Herkennen mensen zich in deze worstelingen?

[Afgewezen]

Dit is separerend!
En niet elke predikant separeert, maar er wordt soms zeer ruim gepreekt.
Voor mezelf bemerk ik dan het gevaar om het naar me toe te trekken, terwijl ik op andere momenten de grond onder me vandaan voel zakken, omdat ik besef dat ik zo niet voor God kan verschijnen.
Waar en wat is toch die zekerheid?
Een belofte, een tekst, maar de Heere moet het dan toch bestendigen?
Ik kan soms jaloers worden op de zekerheid die sommige mensen zo hebben, maar anderzijds toch ook weer niet.
Het is het verlangen naar zo te mogen zijn, maar het gevoel hebben daar nooit te kunnen komen.
Ik hoop dat ik het niet te ingewikkeld verwoord heb. Herkennen mensen zich in deze worstelingen?

Het ware geloof brengt zijn eigen zekerheid mee.

[eilander]

Dit is separerend!
En niet elke predikant separeert, maar er wordt soms zeer ruim gepreekt.
Voor mezelf bemerk ik dan het gevaar om het naar me toe te trekken, terwijl ik op andere momenten de grond onder me vandaan voel zakken, omdat ik besef dat ik zo niet voor God kan verschijnen.
Waar en wat is toch die zekerheid?
Een belofte, een tekst, maar de Heere moet het dan toch bestendigen?
Ik kan soms jaloers worden op de zekerheid die sommige mensen zo hebben, maar anderzijds toch ook weer niet.
Het is het verlangen naar zo te mogen zijn, maar het gevoel hebben daar nooit te kunnen komen.
Ik hoop dat ik het niet te ingewikkeld verwoord heb. Herkennen mensen zich in deze worstelingen?

Ja, maar ik zat gisteren nog te lezen in brieven van ds. Th. van der Groe. Daar vermaant hij diverse mensen dat ze niet de zekerheid in hun eigen bevindingen moeten zoeken. Mensen zitten zo in hun eigen hart te zoeken. Daarentegen maant hij om direct naar Christus te gaan, dan zullen al onze bevindingen niet meer mee tellen. Daarmee worden we aan een eind gebracht opdat we op Christus alleen zouden bouwen.

[Mara]

Dit is separerend!
En niet elke predikant separeert, maar er wordt soms zeer ruim gepreekt.
Voor mezelf bemerk ik dan het gevaar om het naar me toe te trekken, terwijl ik op andere momenten de grond onder me vandaan voel zakken, omdat ik besef dat ik zo niet voor God kan verschijnen.
Waar en wat is toch die zekerheid?
Een belofte, een tekst, maar de Heere moet het dan toch bestendigen?
Ik kan soms jaloers worden op de zekerheid die sommige mensen zo hebben, maar anderzijds toch ook weer niet.
Het is het verlangen naar zo te mogen zijn, maar het gevoel hebben daar nooit te kunnen komen.
Ik hoop dat ik het niet te ingewikkeld verwoord heb. Herkennen mensen zich in deze worstelingen?

Ja, maar ik zat gisteren nog te lezen in brieven van ds. Th. van der Groe. Daar vermaant hij diverse mensen dat ze niet de zekerheid in hun eigen bevindingen moeten zoeken. Mensen zitten zo in hun eigen hart te zoeken. Daarentegen maant hij om direct naar Christus te gaan, dan zullen al onze bevindingen niet meer mee tellen. Daarmee worden we aan een eind gebracht opdat we op Christus alleen zouden bouwen.

En als je dan in de preek een antwoord aangereikt krijgt, wat betreft je worsteling, dan mag je dat toch zien als een antwoord van de Heere?
Is het ook zo dat: alles wat goed is, dus van de Heere, wordt bestreden door de duivel?
Zou dat een criterium kunnen zijn?

[Afgewezen]

En als je dan in de preek een antwoord aangereikt krijgt, wat betreft je worsteling, dan mag je dat toch zien als een antwoord van de Heere?
Is het ook zo dat: alles wat goed is, dus van de Heere, wordt bestreden door de duivel?
Zou dat een criterium kunnen zijn?

Wat bedoel je met 'in de preek een antwoord aangereikt krijgen'?
En nee, als je het door jou genoemde als criterium gaat gebruiken, krijg je brokken.
Want dan maak je ervan: als ik twijfel, is het juist van de Heere.
Of begrijp ik je nu verkeerd?

[Mara]

En als je dan in de preek een antwoord aangereikt krijgt, wat betreft je worsteling, dan mag je dat toch zien als een antwoord van de Heere?
Is het ook zo dat: alles wat goed is, dus van de Heere, wordt bestreden door de duivel?
Zou dat een criterium kunnen zijn?

Wat bedoel je met 'in de preek een antwoord aangereikt krijgen'?
En nee, als je het door jou genoemde als criterium gaat gebruiken, krijg je brokken.
Want dan maak je ervan: als ik twijfel, is het juist van de Heere.
Of begrijp ik je nu verkeerd?

Heb je dat nooit, dat je dagen worstelt met een vraag, een kwestie, je zit in de kerk en de dominee geeft precies het antwoord dat jij al zo lang zoekt?
Nee ik bedoel niet dat twijfel juist van de Heere komt, maar als dat antwoord echt van Hem komt, dat dan de duivel erbij komt om dit te gaan bestrijden.
Zo van: wie zegt dat dit voor jou bedoeld was? Of: er komt helemaal geen bestrijding, hoe toets je het dan?

[Afgewezen]

Heb je dat nooit, dat je dagen worstelt met een vraag, een kwestie, je zit in de kerk en de dominee geeft precies het antwoord dat jij al zo lang zoekt?
Nee ik bedoel niet dat twijfel juist van de Heere komt, maar als dat antwoord echt van Hem komt, dat dan de duivel erbij komt om dit te gaan bestrijden.
Zo van: wie zegt dat dit voor jou bedoeld was? Of: er komt helemaal geen bestrijding, hoe toets je het dan?

Nee, ik begrijp je niet echt.
Het gaat om de grond van het geloof en de zekerheid.

[ejvl]

Nee ik bedoel niet dat twijfel juist van de Heere komt, maar als dat antwoord echt van Hem komt, dat dan de duivel erbij komt om dit te gaan bestrijden.
Zo van: wie zegt dat dit voor jou bedoeld was? Of: er komt helemaal geen bestrijding, hoe toets je het dan?

In ieder geval niet door op het eigen gevoel af te gaan, dat is zo enorm bedrieglijk...
Gods werk kan aangevallen worden, maar het is geen toetspunt, immers God beproefd, maar nooit boven hetgeen vermag, en daarnaast is twijfel en aanvechtingen een zonde.

Klein voorbeeld, hoewel niet helemaal te vergelijken maar wel passend vind ik:
Als je een bekeuring krijgt, die je later word kwijtgescholden, daar krijg je een brief van thuisgestuurd.
Je bent helemaal blij natuurlijk dat scheelt je veel geld!
Als je die brief kwijtraakt, doet dat iets af van de inhoud van die brief? Ligt dat aan degene die die brief verstuurd heeft? Of door onze eigen slordigheid?

Net wat eerder gezegd is, nooit en te nimmer afgaan op eigen gevoelens, en ook niet denken dat je wel iets heel speciaals moet voelen wil het waar zijn of dat je punt x en gevoel y beleefd moet hebben, want die en die hebben dat ook zo ervaren.

Ja, maar ik zat gisteren nog te lezen in brieven van ds. Th. van der Groe. Daar vermaant hij diverse mensen dat ze niet de zekerheid in hun eigen bevindingen moeten zoeken. Mensen zitten zo in hun eigen hart te zoeken. Daarentegen maant hij om direct naar Christus te gaan, dan zullen al onze bevindingen niet meer mee tellen. Daarmee worden we aan een eind gebracht opdat we op Christus alleen zouden bouwen.

[edmund]

Je toetst alles aan het Woord:

Jak. 1:5-6: En indien iemand van u wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere, Die een iegelijk mildelijk geeft, en niet verwijt; en zij zal hem gegeven worden. Maar dat hij ze begere in geloof, niet twijfelende; want die twijfelt, is een baar der zee gelijk, die van den wind gedreven en op geworpen en nedergeworpen wordt.

Kanttekening:
Zij zal hem gegeven worden: Namelijk de wijsheid; welke belofte ook kan uitgestrekt worden tot andere dingen ons ter zaligheid nodig. Zie Matth. 7:7, enz.; Luk. 11:9; Joh. 16:23.
In geloof: Dat is, met een vast vertrouwen van verhoord te zullen worden; Mark. 11:22,23,24. (gewerkt door de Heilige Geest, wanneer de Heilige Geest dit werkt, dan is het niet mogelijk om niet te geloven, het ware geloof is een vaste kennis en wetenschap dat het zo is).

[SecorDabar]

Ik las een opmerkelijk stukje van Ds. E. Fransen (overleden in 1898), Gereformeerd leraar:

Velen in onze dagen stelen de beloften,
en kunnen zich met de letter van het Woord vertroosten,
maar de oprechte vreemdelingen hebben de Heere en Zijn Woord
tot een Leidsman en Gids nodig,
omdat zij in alle opzichten zo behoeftig zijn.

[ejvl]

Hoe kun je een belofte stelen? Wellicht dat dat verduidelijkt kan worden? Ik weet niet goed wat ik me daarbij moet voorstellen.

[-DIA-]

Hoe kun je een belofte stelen? Wellicht dat dat verduidelijkt kan worden? Ik weet niet goed wat ik me daarbij moet voorstellen.

Een belofte kan aangrijpen terwijl het niet aan jouw is geadresseerd. Elke belofte van God heeft een adres.
Gods beloften wordt door Hem op Zijn tijd aan Zijn volk vervuld.
Maar meestal door een weg van de onmogelijkheid aan onze kant.
Er zijn er altijd geweest, waarvan Bunyan gewaagd, die een belofte pakken die ze niet hebben gekregen.
Denk aan degenen die in de Christenreis over de muur klommen, en dachten zo ook wel op de weg te
zijn naar Sion.