Toe-eigenen van beloften op valse gronden

[Julian Brasser]

Laten we God vragen of Hij zich dieper aan ons wil openbaren, wat betreft de functie van Zijn beloften.
Het zou jammer zijn als we dikwijls van God afdwaalden, omdat we een leer hebben die niet helemaal zuiver daaromtrent is.

[Fjodor]

Hoe kun je een belofte stelen? Wellicht dat dat verduidelijkt kan worden? Ik weet niet goed wat ik me daarbij moet voorstellen.

Een belofte kan aangrijpen terwijl het niet aan jouw is geadresseerd. Elke belofte van God heeft een adres.
Gods beloften wordt door Hem op Zijn tijd aan Zijn volk vervuld.
Maar meestal door een weg van de onmogelijkheid aan onze kant.
Er zijn er altijd geweest, waarvan Bunyan gewaagd, die een belofte pakken die ze niet hebben gekregen.
Denk aan degenen die in de Christenreis over de muur klommen, en dachten zo ook wel op de weg te
zijn naar Sion.

Zo werkt het niet.
Ze hebben de belofte dan gewoon niet gegrepen, maar ze hebben dan wat anders gedaan, namelijk hun eigen zin.

Oke dan, maar laat uw licht er dan eens over schijnen?

Laat ik het anders zeggen. Eens mens moet veel meer opgeroepen worden om vrijmoedig te zijn in het aannemen dan dat een mens opgeroepen moet worden om zichzelf niet te bedriegen. Althans, dat lijkt mij ook de bijbelse verhouding.

[-DIA-]

Een belofte kan aangrijpen terwijl het niet aan jouw is geadresseerd. Elke belofte van God heeft een adres.
Gods beloften wordt door Hem op Zijn tijd aan Zijn volk vervuld.
Maar meestal door een weg van de onmogelijkheid aan onze kant.
Er zijn er altijd geweest, waarvan Bunyan gewaagd, die een belofte pakken die ze niet hebben gekregen.
Denk aan degenen die in de Christenreis over de muur klommen, en dachten zo ook wel op de weg te
zijn naar Sion.

Zo werkt het niet.
Ze hebben de belofte dan gewoon niet gegrepen, maar ze hebben dan wat anders gedaan, namelijk hun eigen zin.

Oke dan, maar laat uw licht er dan eens over schijnen?

Laat ik het anders zeggen. Eens mens moet veel meer opgeroepen worden om vrijmoedig te zijn in het aannemen dan dat een mens opgeroepen moet worden om zichzelf niet te bedriegen. Althans, dat lijkt mij ook de bijbelse verhouding.

Oké, zeg naar ge-ac-ti-veerd? Bedoel je dat?
Of moeten hem al zijn gronden waarop hij meent te kunnen staaan, ontdekt worden?
Ontvangt een mens meer ontdekking en ontgronding als die flink actief wordt?
Ik bedoel dus niet om lijdelijk onder een preek te gaan zitten en afwachten tot ik
van Boven actief gemaakt wordt?
Ik weet niet waar bovenstaande opmerking op doelt. Het lijkt een beetje een voorwaarde
in de mens, waarom God hem genadig zou kunnen zijn? Maar wordt dat bedoeld dan zijn we ver van onze reformatorische wortels af.
Want dat is namelijk wat onze vaderen remonstrants noemden. God is wel genadig en de
mens kan de genade verdienen door activiteit. Kan dat echt? Laat God Zich de Wet voorschrijven door een ijverige wetsdienaar?
Zomaar wat vragen naar aanleiding van een vreemd antwoord.

[Fjodor]

Laat ik het anders zeggen. Eens mens moet veel meer opgeroepen worden om vrijmoedig te zijn in het aannemen dan dat een mens opgeroepen moet worden om zichzelf niet te bedriegen. Althans, dat lijkt mij ook de bijbelse verhouding.

Oké, zeg naar ge-ac-ti-veerd? Bedoel je dat?
Of moeten hem al zijn gronden waarop hij meent te kunnen staaan, ontdekt worden?
Ontvangt een mens meer ontdekking en ontgronding als die flink actief wordt?
Ik bedoel dus niet om lijdelijk onder een preek te gaan zitten en afwachten tot ik
van Boven actief gemaakt wordt?
Ik weet niet waar bovenstaande opmerking op doelt. Het lijkt een beetje een voorwaarde
in de mens, waarom God hem genadig zou kunnen zijn? Maar wordt dat bedoeld dan zijn we ver van onze reformatorische wortels af.
Want dat is namelijk wat onze vaderen remonstrants noemden. God is wel genadig en de
mens kan de genade verdienen door activiteit. Kan dat echt? Laat God Zich de Wet voorschrijven door een ijverige wetsdienaar?
Zomaar wat vragen naar aanleiding van een vreemd antwoord.

Ja, moet de mens niet geactiveerd worden??

Hoe wordt de mens in de bijbel over het algemeen aangesproken. Als een mens die dingen moet doen, toch? Sta op, neem uw mat op, kom uit, etc. etc.
Ik denk inderdaad dat dan ontdekking ontstaat.

Dit is helemaal geen voorwaarde waarom God hem genadig zou kunnen zijn. Dit ís juist het genadig zijn van God.

[-DIA-]

Laat ik het anders zeggen. Eens mens moet veel meer opgeroepen worden om vrijmoedig te zijn in het aannemen dan dat een mens opgeroepen moet worden om zichzelf niet te bedriegen. Althans, dat lijkt mij ook de bijbelse verhouding.

Oké, zeg naar ge-ac-ti-veerd? Bedoel je dat?
Of moeten hem al zijn gronden waarop hij meent te kunnen staaan, ontdekt worden?
Ontvangt een mens meer ontdekking en ontgronding als die flink actief wordt?
Ik bedoel dus niet om lijdelijk onder een preek te gaan zitten en afwachten tot ik
van Boven actief gemaakt wordt?
Ik weet niet waar bovenstaande opmerking op doelt. Het lijkt een beetje een voorwaarde
in de mens, waarom God hem genadig zou kunnen zijn? Maar wordt dat bedoeld dan zijn we ver van onze reformatorische wortels af.
Want dat is namelijk wat onze vaderen remonstrants noemden. God is wel genadig en de
mens kan de genade verdienen door activiteit. Kan dat echt? Laat God Zich de Wet voorschrijven door een ijverige wetsdienaar?
Zomaar wat vragen naar aanleiding van een vreemd antwoord.

Ja, moet de mens niet geactiveerd worden??

Hoe wordt de mens in de bijbel over het algemeen aangesproken. Als een mens die dingen moet doen, toch? Sta op, neem uw mat op, kom uit, etc. etc.
Ik denk inderdaad dat dan ontdekking ontstaat.

Dit is helemaal geen voorwaarde waarom God hem genadig zou kunnen zijn. Dit ís juist het genadig zijn van God.

Dat is nogal kort gezegd. Te kort om te begrijpen wat er bedoeld wordt. De ontdekking leert, als de eis van bekering werkelijk op de ziel gaat wegen dat zo'n ziel dan in de nood komt. De eis komt tot ons vanuit het Woord. Als de Wet tot zo'n mens komt leert hij dat hij niet alleen tegen enkele. maar tegen alle geboden zwaar gezondigd heeft. Dat is dan in eerste instantie een ontdekking aan de dadelijke zonden. Maar als God de mens verder leidt en Hij hem bij de bron, ofwel bij de oorzaak, of wel -om zo te zeggen- hij leert: Het is niet alleen dit kwaad dat roept om straf. Dan wordt hij bekend gemaakt met de totale doodstaat en de onmogelijkheid om nog ooit bekeerd te worden. Hij kan slechts zeggen: Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig. Gaat die mens zich dan daadwerkelijk bekeren? Ja, maar hij kan er nooit wat mee worden, het blijft van zijn kant een onmogelijkheid om met God verzoend te worden. Het lijkt dat men tegenwoordig allen ineens deze zaken vergeet. Men is gewillig en God mag de mens wel dankbaar zijn dat ze zo goed zijn.
Niet dat we er maar op los mogen leven want dan verval je in antinomiaans vaarwater. Maar genade is vrije genade, en daar zal van de mens geen zucht of traan bij kunnen. Enerzijds ligt er de dure plicht: Bekeert u! Anderzijds is de mens dood, en kan deze oproep niet horen. Daarnaast is de mens ook nog eens actief dood. Hij kan alleen niet, maar wil ook niet. Hij is -als hij daar eens achter komt- een vijand van God en Zijn dienst. Deze zaken hoor je niet in licht moderne kerken. Die zijn voor de mensen een aanstoot en veel te zwaar, dus die proberen dan wel op hun eigen manier zalig te worden. Zou dat lukken? Zou -met eerbied gezegd- God hun bedrog niet doorzien? Zelf zullen velen het niet zien, dat komt ten eerste door onze doodstaat, en ook omdat de bevindelijke wegen vaak niet meer gepreekt worden. Dan doolt men door en weet niet beter.

[Fjodor]

Oké, zeg naar ge-ac-ti-veerd? Bedoel je dat?
Of moeten hem al zijn gronden waarop hij meent te kunnen staaan, ontdekt worden?
Ontvangt een mens meer ontdekking en ontgronding als die flink actief wordt?
Ik bedoel dus niet om lijdelijk onder een preek te gaan zitten en afwachten tot ik
van Boven actief gemaakt wordt?
Ik weet niet waar bovenstaande opmerking op doelt. Het lijkt een beetje een voorwaarde
in de mens, waarom God hem genadig zou kunnen zijn? Maar wordt dat bedoeld dan zijn we ver van onze reformatorische wortels af.
Want dat is namelijk wat onze vaderen remonstrants noemden. God is wel genadig en de
mens kan de genade verdienen door activiteit. Kan dat echt? Laat God Zich de Wet voorschrijven door een ijverige wetsdienaar?
Zomaar wat vragen naar aanleiding van een vreemd antwoord.

Ja, moet de mens niet geactiveerd worden??

Hoe wordt de mens in de bijbel over het algemeen aangesproken. Als een mens die dingen moet doen, toch? Sta op, neem uw mat op, kom uit, etc. etc.
Ik denk inderdaad dat dan ontdekking ontstaat.

Dit is helemaal geen voorwaarde waarom God hem genadig zou kunnen zijn. Dit ís juist het genadig zijn van God.

Dat is nogal kort gezegd. Te kort om te begrijpen wat er bedoeld wordt. De ontdekking leert, als de eis van bekering werkelijk op de ziel gaat wegen dat zo'n ziel dan in de nood komt. De eis komt tot ons vanuit het Woord. Als de Wet tot zo'n mens komt leert hij dat hij niet alleen tegen enkele. maar tegen alle geboden zwaar gezondigd heeft. Dat is dan in eerste instantie een ontdekking aan de dadelijke zonden. Maar als God de mens verder leidt en Hij hem bij de bron, ofwel bij de oorzaak, of wel -om zo te zeggen- hij leert: Het is niet alleen dit kwaad dat roept om straf. Dan wordt hij bekend gemaakt met de totale doodstaat en de onmogelijkheid om nog ooit bekeerd te worden. Hij kan slechts zeggen: Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig. Gaat die mens zich dan daadwerkelijk bekeren? Ja, maar hij kan er nooit wat mee worden, het blijft van zijn kant een onmogelijkheid om met God verzoend te worden. Het lijkt dat men tegenwoordig allen ineens deze zaken vergeet. Men is gewillig en God mag de mens wel dankbaar zijn dat ze zo goed zijn.

Dit geloof ik inderdaad niet. Dit blijkt totaal niet uit al die voorbeelden van oproepen tot bekering. Ja, er zijn er die je wel zo zou kunnen zien (pinksterdag), maar dat is echt veel te weinig om door te trekken naar een regel. Zo is het honderden jaren in de kerk ook niet gebracht.

Dit is véél te veel gevraagd. Heel veel mensen die tot bekering komen hebben helemaal niet in de gaten wat een totale doodstaat inhoudt.

Niet dat we er maar op los mogen leven want dan verval je in antinomiaans vaarwater. Maar genade is vrije genade, en daar zal van de mens geen zucht of traan bij kunnen. Enerzijds ligt er de dure plicht: Bekeert u! Anderzijds is de mens dood, en kan deze oproep niet horen. Daarnaast is de mens ook nog eens actief dood. Hij kan alleen niet, maar wil ook niet. Hij is -als hij daar eens achter komt- een vijand van God en Zijn dienst. Deze zaken hoor je niet in licht moderne kerken. Die zijn voor de mensen een aanstoot en veel te zwaar, dus die proberen dan wel op hun eigen manier zalig te worden. Zou dat lukken? Zou -met eerbied gezegd- God hun bedrog niet doorzien? Zelf zullen velen het niet zien, dat komt ten eerste door onze doodstaat, en ook omdat de bevindelijke wegen vaak niet meer gepreekt worden. Dan doolt men door en weet niet beter.

Dat je dit in moderne kerken niet hoort is echt niet waar. Dit kan je ook in evangelische kerken horen en ik heb in de PKN jarenlang deze boodschap gehoord. Alleen je vorige alinea, dát ken ik niet uit de modernere kerken.

[-DIA-]

Hoe wordt een levend mens dan levend? En is daar een voorbeeld van in het Woord?
Want deze gedachtegang lijkt me nieuw.

[Fjodor]

Hoe wordt een levend mens dan levend? En is daar een voorbeeld van in het Woord?
Want deze gedachtegang lijkt me nieuw.

Eenvoudigweg door het gehoorzamen van het Woord. Lazarus kom uit. En hij kwam uit.

[-DIA-]

Hoe wordt een levend mens dan levend? En is daar een voorbeeld van in het Woord?
Want deze gedachtegang lijkt me nieuw.

Eenvoudigweg door het gehoorzamen van het Woord. Lazarus kom uit. En hij kwam uit.

En deed Lazarus dat helemaal zelf?

[Marco]

Hoe wordt een levend mens dan levend? En is daar een voorbeeld van in het Woord?
Want deze gedachtegang lijkt me nieuw.

Eenvoudigweg door het gehoorzamen van het Woord. Lazarus kom uit. En hij kwam uit.

En deed Lazarus dat helemaal zelf?

Nee. Maar hij wist ook niet dat hij dood was. Hij kwam er pas achter dat hij dood was geweest toen hij weer leefde.

[-DIA-]

Hoe wordt een levend mens dan levend? En is daar een voorbeeld van in het Woord?
Want deze gedachtegang lijkt me nieuw.

Eenvoudigweg door het gehoorzamen van het Woord. Lazarus kom uit. En hij kwam uit.

En deed Lazarus dat helemaal zelf?

Nee. Maar hij wist ook niet dat hij dood was. Hij kwam er pas achter dat hij dood was geweest toen hij weer leefde.

Ik weet het niet... hier klopt iets niet, kan zo gauw niet zeggen wat, maar er rammelt wel wat.

[Johann Gottfried Walther]

Efeze 2 wat spreekt over het dood zijn in de zonden en misdaden, schrijft Paulus aan gelovigen,
over hun eertijds. Hun vroeger, toen ze nog niet geloofden.

Van nature zijn wij dood in de zonden en misdaden, dus actief dood.
Er is een eist tot geloof en bekering, kunnen wij ons zelf bekeren, nee!
Kunnen wij uit onszelf geloven? Nee.

Maar hierin wil God ons klem zetten, Hij eist, en ik/u kan het niet, opdat het ons zal uitdrijven tot Hem,
want Hij kan geloof schenken, en bekering, en vernieuwing en eeuwige gerechtigheid.

Doodstaat is geen noodlot, maar schuld, en dat moet als schuld gepreekt worden, niet om ons te verlammen,
maar opdat het ons zal uitdrijven tot God, die geestelijk doden kan opwekken.

Gods woord spreekt ook op dit punt met twee woorden, we moeten het niet alleen over de doodstaat hebben, en dat niet een zelfstandig punt maken.

Johannes 5v25 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De ure komt, en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven.

[Fjodor]

Hoe wordt een levend mens dan levend? En is daar een voorbeeld van in het Woord?
Want deze gedachtegang lijkt me nieuw.

Eenvoudigweg door het gehoorzamen van het Woord. Lazarus kom uit. En hij kwam uit.

En deed Lazarus dat helemaal zelf?

Nee. Hij werd geactiveerd.

Ging er dan iets bij hem aan vooraf?

[DDD]

Jazeker. Een heel leven in dienst van God.

[Fjodor]

Eenvoudigweg door het gehoorzamen van het Woord. Lazarus kom uit. En hij kwam uit.

En deed Lazarus dat helemaal zelf?

Nee. Maar hij wist ook niet dat hij dood was. Hij kwam er pas achter dat hij dood was geweest toen hij weer leefde.

Ik weet het niet... hier klopt iets niet, kan zo gauw niet zeggen wat, maar er rammelt wel wat.

mm, of is het misschien te eenvoudig?