Wedergeboorte of schijngeboorte [3]

[-DIA-]

Hier wil ik nog één ding opmerken. Ik neem aan dat de vrouw wel opreccht was. En het is waar dat God niet met iedereen dezelfde weg gaat. Maar wel de hoofdzaken, die worden door allen gekend. Dan moet ik ook aannemen dat genoemde vrouw, toen ze sprak: "Nee, toen ik bekommerd was over het heil mijner ziel, hoorde ik een echte evangelie-dienaar, die tot mij zei dat ik op het kruis van Christus moest zien en daar verloor ik de last der zonde" ook bekommerd was om haar zonden tegen God. Want als we alleen ons heil zoeken om van de straf ontheven te worden lijkt me dat niet geheel juist. Voorop zou toch moeten staan: Ik heb door mijn zonden tegen een rechtvaardig, heilig en goeddoend God gezondigd. Dit wil ik niet zozeer als kritiek opvatten, maar slechts opmerken zoals het nu bij me overkomt.

Toch kan het wel werken tot, zie maar: "Wij dan, wetende de schrik des Heeren, bewegen de mensen tot het geloof" ( II Korinthiërs 5 vers 11)?

http://dspieters.refoweb.nl/1543511.htm

Ja maar hier moeten wel wel wat oppassen, want wat is 'de schrik des Heeren'?
Gods volk leert dat kennen, als God zijn wraakvorderende recht gaat eisen.
Nu kan er ook een schrik zijn, een benauwdheid, angst voor de hel, omdat het
geweten open is. Op zich is het een groot voorrecht als ons geweten nog spreekt.
We kunnen het ook toeschroeien. Maar de 'schrik des Heeren' gaat veel dieper
als een uitwendige schrik voor de hel.
Daar gaar de zondaar geloven dat hij naar Recht verloren ligt, en er is geen redder.
De Tweede persoon houdt zich verborgen achter het Recht des Heeren,want het
recht moet zijn loop hebben. Als de zondaar dan gebracht wordt, waar hij tegen
vecht, dat hij om moet komen, en daarmee van harte God toevalt, en waardig wordt
en niet anders meer verwacht dan dat de poort van de hel zich zal openen, dáár
is de plaats voor de openbaring van de Middelaar. "Ik wil niet dat deze in het verderf
nederdale". Dat wordt wel genoemd de afhandeling in de vierschaar. Dan weet een
mens uit welk een grote nood en dood hij verlost is.
Wat zou een mens anders in de hemel moeten doen? Als hij dat niet wist? Ik heb wel
eens gezegd: De mens zou zich in de eeuwigheid vervelen, zacht uitgedrukt, want
hij zou helemaal niet in de hemel kunnen verkeren.

[hervormde]

We lopen het gevaar nu een beetje af te dwalen, maar ik kan het toch niet laten: heeft ds. Mallan ook al eens een brief geschreven over de Christinnereis?

http://www.digibron.nl/search/detail/01 ... er-brief/9

Ik heb de uitleg van ds. Mallan met stijgende verbazing gelezen. We moeten de weg van Barmhartigheid in Christinne lezen, zoals we Hopende in Christen moeten lezen. Hier bepaalt de Mallanese hermeneutische leesbril de uitleg.

[Ad Anker]

Mallanese hermeneutische leesbril

Dat zij zo.

[hervormde]

Hier wil ik nog één ding opmerken. Ik neem aan dat de vrouw wel opreccht was. En het is waar dat God niet met iedereen dezelfde weg gaat. Maar wel de hoofdzaken, die worden door allen gekend. Dan moet ik ook aannemen dat genoemde vrouw, toen ze sprak: "Nee, toen ik bekommerd was over het heil mijner ziel, hoorde ik een echte evangelie-dienaar, die tot mij zei dat ik op het kruis van Christus moest zien en daar verloor ik de last der zonde" ook bekommerd was om haar zonden tegen God. Want als we alleen ons heil zoeken om van de straf ontheven te worden lijkt me dat niet geheel juist. Voorop zou toch moeten staan: Ik heb door mijn zonden tegen een rechtvaardig, heilig en goeddoend God gezondigd. Dit wil ik niet zozeer als kritiek opvatten, maar slechts opmerken zoals het nu bij me overkomt.

Toch kan het wel werken tot, zie maar: "Wij dan, wetende de schrik des Heeren, bewegen de mensen tot het geloof" ( II Korinthiërs 5 vers 11)?

http://dspieters.refoweb.nl/1543511.htm

Ja maar hier moeten wel wel wat oppassen, want wat is 'de schrik des Heeren'?
Gods volk leert dat kennen, als God zijn wraakvorderende recht gaat eisen.
Nu kan er ook een schrik zijn, een benauwdheid, angst voor de hel, omdat het
geweten open is. Op zich is het een groot voorrecht als ons geweten nog spreekt.
We kunnen het ook toeschroeien. Maar de 'schrik des Heeren' gaat veel dieper
als een uitwendige schrik voor de hel.
Daar gaar de zondaar geloven dat hij naar Recht verloren ligt, en er is geen redder.
De Tweede persoon houdt zich verborgen achter het Recht des Heeren,want het
recht moet zijn loop hebben. Als de zondaar dan gebracht wordt, waar hij tegen
vecht, dat hij om moet komen, en daarmee van harte God toevalt, en waardig wordt
en niet anders meer verwacht dan dat de poort van de hel zich zal openen, dáár
is de plaats voor de openbaring van de Middelaar. "Ik wil niet dat deze in het verderf
nederdale". Dat wordt wel genoemd de afhandeling in de vierschaar. Dan weet een
mens uit welk een grote nood en dood hij verlost is.
Wat zou een mens anders in de hemel moeten doen? Als hij dat niet wist? Ik heb wel
eens gezegd: De mens zou zich in de eeuwigheid vervelen, zacht uitgedrukt, want
hij zou helemaal niet in de hemel kunnen verkeren.

De schrik des Heeren is die schrik die weet van Gods barmhartigheid. De schrik zonder Gods barmhartigheid en genade is een slaafse vrees. De andere is een kinderlijke vreze.

Vertel eens waar we lezen in de Schrift dat Jezus Christus Zich verborgen houdt achter het recht. Jij leert iets wat totaal tegen de Schrift ingaat. Er is geen zondaar die God ontmoeten kan dan in de Zoon. Wie kan er staande blijven voor de gerechtigheid Gods zonder de Zoon van God? Niemand! Daarom is de schrik des Heeren ondergedompeld in Gods barmhartigheid, genade en liefde.

[hervormde]

Mallanese hermeneutische leesbril

Dat zij zo.

Maar daarom niet minder ernstig. Deze uitleg van de christinnereis is nergens te lezen. De HEERE werkt verschillend. Wel op hetzelfde doel aan.

[Fjodor]

Hier wil ik nog één ding opmerken. Ik neem aan dat de vrouw wel opreccht was. En het is waar dat God niet met iedereen dezelfde weg gaat. Maar wel de hoofdzaken, die worden door allen gekend. Dan moet ik ook aannemen dat genoemde vrouw, toen ze sprak: "Nee, toen ik bekommerd was over het heil mijner ziel, hoorde ik een echte evangelie-dienaar, die tot mij zei dat ik op het kruis van Christus moest zien en daar verloor ik de last der zonde" ook bekommerd was om haar zonden tegen God. Want als we alleen ons heil zoeken om van de straf ontheven te worden lijkt me dat niet geheel juist. Voorop zou toch moeten staan: Ik heb door mijn zonden tegen een rechtvaardig, heilig en goeddoend God gezondigd. Dit wil ik niet zozeer als kritiek opvatten, maar slechts opmerken zoals het nu bij me overkomt.

Toch kan het wel werken tot, zie maar: "Wij dan, wetende de schrik des Heeren, bewegen de mensen tot het geloof" ( II Korinthiërs 5 vers 11)?

http://dspieters.refoweb.nl/1543511.htm

Ja maar hier moeten wel wel wat oppassen, want wat is 'de schrik des Heeren'?
Gods volk leert dat kennen, als God zijn wraakvorderende recht gaat eisen.
Nu kan er ook een schrik zijn, een benauwdheid, angst voor de hel, omdat het
geweten open is. Op zich is het een groot voorrecht als ons geweten nog spreekt.
We kunnen het ook toeschroeien. Maar de 'schrik des Heeren' gaat veel dieper
als een uitwendige schrik voor de hel.
Daar gaar de zondaar geloven dat hij naar Recht verloren ligt, en er is geen redder.
De Tweede persoon houdt zich verborgen achter het Recht des Heeren,want het
recht moet zijn loop hebben. Als de zondaar dan gebracht wordt, waar hij tegen
vecht, dat hij om moet komen, en daarmee van harte God toevalt, en waardig wordt
en niet anders meer verwacht dan dat de poort van de hel zich zal openen, dáár
is de plaats voor de openbaring van de Middelaar. "Ik wil niet dat deze in het verderf
nederdale". Dat wordt wel genoemd de afhandeling in de vierschaar. Dan weet een
mens uit welk een grote nood en dood hij verlost is.
Wat zou een mens anders in de hemel moeten doen? Als hij dat niet wist? Ik heb wel
eens gezegd: De mens zou zich in de eeuwigheid vervelen, zacht uitgedrukt, want
hij zou helemaal niet in de hemel kunnen verkeren.

Jij zegt dat de schrik des Heeren veel dieper gaat dan een uitwendige schrik voor de hel.
Hier zit nu je grote fout. Want voordat iemand de Heere Jezus leert kennen is er niets dan uitwendigheid.
Jij maakt van de schrik iets dat telt als een soort wedergeboorte, als een soort zaligmakende overtuiging.
Daarmee maak je de wet in feite tot oorzaak van de zaligmaking.
Het gevolg is dat je een veel te grote barrière opricht om tot Christus te kunnen komen. Want het kan enkel in de weg van de schrik de Heeren, en die schrik mag voorwaar niet uitwendig zijn.

[hervormde]

Dia kan beter luisteren naar de uitleg van de strict baptist John Gill:

Ver. 11. Knowing therefore the terror of the Lord, &c.]
Or the fear of the Lord; by which is meant either the grace of the fear of the Lord, implanted in the hearts of the apostles, and in which they acted in their ministry, faithfully dispensing to men the mysteries of grace; from which they could by no means be moved, because the fear of God was before their eyes, and upon their hearts.

Or rather the terror of the Lord in the last judgment, which will be very great, considering the awfulness of the summons, arise ye dead, and come to judgment; the appearance of the Judge, which will be sudden, surprising, and glorious; the placing of the thrones, the opening of the books, the position of the wicked, the dreadful sentence pronounced on them, and the immediate execution of it; all which the ministers of the word know from the Scriptures of truth; they know the Judge, that there will be a general judgment, and that the day is fixed for it, though they know not the exact time: and therefore.

[-DIA-]

Hier wil ik nog één ding opmerken. Ik neem aan dat de vrouw wel opreccht was. En het is waar dat God niet met iedereen dezelfde weg gaat. Maar wel de hoofdzaken, die worden door allen gekend. Dan moet ik ook aannemen dat genoemde vrouw, toen ze sprak: "Nee, toen ik bekommerd was over het heil mijner ziel, hoorde ik een echte evangelie-dienaar, die tot mij zei dat ik op het kruis van Christus moest zien en daar verloor ik de last der zonde" ook bekommerd was om haar zonden tegen God. Want als we alleen ons heil zoeken om van de straf ontheven te worden lijkt me dat niet geheel juist. Voorop zou toch moeten staan: Ik heb door mijn zonden tegen een rechtvaardig, heilig en goeddoend God gezondigd. Dit wil ik niet zozeer als kritiek opvatten, maar slechts opmerken zoals het nu bij me overkomt.

Toch kan het wel werken tot, zie maar: "Wij dan, wetende de schrik des Heeren, bewegen de mensen tot het geloof" ( II Korinthiërs 5 vers 11)?

http://dspieters.refoweb.nl/1543511.htm

Ja maar hier moeten wel wel wat oppassen, want wat is 'de schrik des Heeren'?
Gods volk leert dat kennen, als God zijn wraakvorderende recht gaat eisen.
Nu kan er ook een schrik zijn, een benauwdheid, angst voor de hel, omdat het
geweten open is. Op zich is het een groot voorrecht als ons geweten nog spreekt.
We kunnen het ook toeschroeien. Maar de 'schrik des Heeren' gaat veel dieper
als een uitwendige schrik voor de hel.
Daar gaar de zondaar geloven dat hij naar Recht verloren ligt, en er is geen redder.
De Tweede persoon houdt zich verborgen achter het Recht des Heeren,want het
recht moet zijn loop hebben. Als de zondaar dan gebracht wordt, waar hij tegen
vecht, dat hij om moet komen, en daarmee van harte God toevalt, en waardig wordt
en niet anders meer verwacht dan dat de poort van de hel zich zal openen, dáár
is de plaats voor de openbaring van de Middelaar. "Ik wil niet dat deze in het verderf
nederdale". Dat wordt wel genoemd de afhandeling in de vierschaar. Dan weet een
mens uit welk een grote nood en dood hij verlost is.
Wat zou een mens anders in de hemel moeten doen? Als hij dat niet wist? Ik heb wel
eens gezegd: De mens zou zich in de eeuwigheid vervelen, zacht uitgedrukt, want
hij zou helemaal niet in de hemel kunnen verkeren.

Jij zegt dat de schrik des Heeren veel dieper gaat dan een uitwendige schrik voor de hel.
Hier zit nu je grote fout. Want voordat iemand de Heere Jezus leert kennen is er niets dan uitwendigheid.
Jij maakt van de schrik iets dat telt als een soort wedergeboorte, als een soort zaligmakende overtuiging.
Daarmee maak je de wet in feite tot oorzaak van de zaligmaking.
Het gevolg is dat je een veel te grote barrière opricht om tot Christus te kunnen komen. Want het kan enkel in de weg van de schrik de Heeren, en die schrik mag voorwaar niet uitwendig zijn.

Ik bedoel met dieper niet heviger, maar echt dieper.
Ik wie weet hoe nabij een overtuiging kan zijn (denk aan de rijke jongeling)
dan moet ik toch vrezen, en telken weer om ontdekking vragen.

[Erasmiaan]

Jij zegt dat de schrik des Heeren veel dieper gaat dan een uitwendige schrik voor de hel.
Hier zit nu je grote fout. Want voordat iemand de Heere Jezus leert kennen is er niets dan uitwendigheid.
Jij maakt van de schrik iets dat telt als een soort wedergeboorte, als een soort zaligmakende overtuiging.
Daarmee maak je de wet in feite tot oorzaak van de zaligmaking.
Het gevolg is dat je een veel te grote barrière opricht om tot Christus te kunnen komen. Want het kan enkel in de weg van de schrik de Heeren, en die schrik mag voorwaar niet uitwendig zijn.

De schrik des Heeren (of in ieder geval de zaken die daarmee bedoelt worden hier door DIA) wordt door vele oudvaders inderdaad een zaligmakende overtuiging genoemd. Of je die nu binnen (zoals Comrie) of buiten de wedergeboorte plaatst (zoals Van der Groe), het is een zaligmakende overtuiging. Juist Van der Groe stelt dat keer op keer in zijn toetssteen. Daarmee wordt de wet geen zaligmaker gemaakt. Want onder die wet is het niet uit te houden. Wel eens van een naald-en-draad-theologie gehoord?

@ hervormde: Waar we lezen in de Schrift dat de Heere Jezus zich verborgen houdt achter het recht? Als de moordenaar aan het kruis tot zichzelf komt, het recht gaat toevallen. Wij dan rechtvaardig.. enz. Daar sprak Jezus nog niet. Dat bedoelt DIA.

[Simon]

Jij zegt dat de schrik des Heeren veel dieper gaat dan een uitwendige schrik voor de hel.
Hier zit nu je grote fout. Want voordat iemand de Heere Jezus leert kennen is er niets dan uitwendigheid.
Jij maakt van de schrik iets dat telt als een soort wedergeboorte, als een soort zaligmakende overtuiging.
Daarmee maak je de wet in feite tot oorzaak van de zaligmaking.
Het gevolg is dat je een veel te grote barrière opricht om tot Christus te kunnen komen. Want het kan enkel in de weg van de schrik de Heeren, en die schrik mag voorwaar niet uitwendig zijn.

De schrik des Heeren (of in ieder geval de zaken die daarmee bedoelt worden hier door DIA) wordt door vele oudvaders inderdaad een zaligmakende overtuiging genoemd. Of je die nu binnen (zoals Comrie) of buiten de wedergeboorte plaatst (zoals Van der Groe), het is een zaligmakende overtuiging. Juist Van der Groe stelt dat keer op keer in zijn toetssteen. Daarmee wordt de wet geen zaligmaker gemaakt. Want onder die wet is het niet uit te houden. Wel eens van een naald-en-draad-theologie gehoord?

@ hervormde: Waar we lezen in de Schrift dat de Heere Jezus zich verborgen houdt achter het recht? Als de moordenaar aan het kruis tot zichzelf komt, het recht gaat toevallen. Wij dan rechtvaardig.. enz. Daar sprak Jezus nog niet. Dat bedoelt DIA.

Op dat tijdstip was het dan ook nog niet volbracht.
het voorhang was nog niet gescheurd.
Je weet wat dat inhield.
Ook was de Heilige Geest nog niet uitgestort en waren de gedoopten slechts gedoopt door Johannes de Doper.
Je ageert dus nog volgens de oude bedeling.
De voorafschaduwing van Pesach was nog niet verwezenlijkt, en ook de voorafschaduwing van het daaropvolgende feest Pinksteren was nog niet vervuld.

[Fjodor]

Ja maar hier moeten wel wel wat oppassen, want wat is 'de schrik des Heeren'?
Gods volk leert dat kennen, als God zijn wraakvorderende recht gaat eisen.
Nu kan er ook een schrik zijn, een benauwdheid, angst voor de hel, omdat het
geweten open is. Op zich is het een groot voorrecht als ons geweten nog spreekt.
We kunnen het ook toeschroeien. Maar de 'schrik des Heeren' gaat veel dieper
als een uitwendige schrik voor de hel.
Daar gaar de zondaar geloven dat hij naar Recht verloren ligt, en er is geen redder.
De Tweede persoon houdt zich verborgen achter het Recht des Heeren,want het
recht moet zijn loop hebben. Als de zondaar dan gebracht wordt, waar hij tegen
vecht, dat hij om moet komen, en daarmee van harte God toevalt, en waardig wordt
en niet anders meer verwacht dan dat de poort van de hel zich zal openen, dáár
is de plaats voor de openbaring van de Middelaar. "Ik wil niet dat deze in het verderf
nederdale". Dat wordt wel genoemd de afhandeling in de vierschaar. Dan weet een
mens uit welk een grote nood en dood hij verlost is.
Wat zou een mens anders in de hemel moeten doen? Als hij dat niet wist? Ik heb wel
eens gezegd: De mens zou zich in de eeuwigheid vervelen, zacht uitgedrukt, want
hij zou helemaal niet in de hemel kunnen verkeren.

Jij zegt dat de schrik des Heeren veel dieper gaat dan een uitwendige schrik voor de hel.
Hier zit nu je grote fout. Want voordat iemand de Heere Jezus leert kennen is er niets dan uitwendigheid.
Jij maakt van de schrik iets dat telt als een soort wedergeboorte, als een soort zaligmakende overtuiging.
Daarmee maak je de wet in feite tot oorzaak van de zaligmaking.
Het gevolg is dat je een veel te grote barrière opricht om tot Christus te kunnen komen. Want het kan enkel in de weg van de schrik de Heeren, en die schrik mag voorwaar niet uitwendig zijn.

Ik bedoel met dieper niet heviger, maar echt dieper.

Ja, dat is juist mijn probleem. Terwijl er eigenlijk niets dan uitwendigheid is.

[-DIA-]

Ja maar hier moeten wel wel wat oppassen, want wat is 'de schrik des Heeren'?
Gods volk leert dat kennen, als God zijn wraakvorderende recht gaat eisen.
Nu kan er ook een schrik zijn, een benauwdheid, angst voor de hel, omdat het
geweten open is. Op zich is het een groot voorrecht als ons geweten nog spreekt.
We kunnen het ook toeschroeien. Maar de 'schrik des Heeren' gaat veel dieper
als een uitwendige schrik voor de hel.
Daar gaar de zondaar geloven dat hij naar Recht verloren ligt, en er is geen redder.
De Tweede persoon houdt zich verborgen achter het Recht des Heeren,want het
recht moet zijn loop hebben. Als de zondaar dan gebracht wordt, waar hij tegen
vecht, dat hij om moet komen, en daarmee van harte God toevalt, en waardig wordt
en niet anders meer verwacht dan dat de poort van de hel zich zal openen, dáár
is de plaats voor de openbaring van de Middelaar. "Ik wil niet dat deze in het verderf
nederdale". Dat wordt wel genoemd de afhandeling in de vierschaar. Dan weet een
mens uit welk een grote nood en dood hij verlost is.
Wat zou een mens anders in de hemel moeten doen? Als hij dat niet wist? Ik heb wel
eens gezegd: De mens zou zich in de eeuwigheid vervelen, zacht uitgedrukt, want
hij zou helemaal niet in de hemel kunnen verkeren.

Jij zegt dat de schrik des Heeren veel dieper gaat dan een uitwendige schrik voor de hel.
Hier zit nu je grote fout. Want voordat iemand de Heere Jezus leert kennen is er niets dan uitwendigheid.
Jij maakt van de schrik iets dat telt als een soort wedergeboorte, als een soort zaligmakende overtuiging.
Daarmee maak je de wet in feite tot oorzaak van de zaligmaking.
Het gevolg is dat je een veel te grote barrière opricht om tot Christus te kunnen komen. Want het kan enkel in de weg van de schrik de Heeren, en die schrik mag voorwaar niet uitwendig zijn.

Ik bedoel met dieper niet heviger, maar echt dieper.

Ja, dat is juist mijn probleem. Terwijl er eigenlijk niets dan uitwendigheid is.

Nee, dán spreek je over algemene overtuigingen.
Een overtuiging die zaligmakend is gaat dieper dan het uitwendige.

[Fjodor]

Jij zegt dat de schrik des Heeren veel dieper gaat dan een uitwendige schrik voor de hel.
Hier zit nu je grote fout. Want voordat iemand de Heere Jezus leert kennen is er niets dan uitwendigheid.
Jij maakt van de schrik iets dat telt als een soort wedergeboorte, als een soort zaligmakende overtuiging.
Daarmee maak je de wet in feite tot oorzaak van de zaligmaking.
Het gevolg is dat je een veel te grote barrière opricht om tot Christus te kunnen komen. Want het kan enkel in de weg van de schrik de Heeren, en die schrik mag voorwaar niet uitwendig zijn.

De schrik des Heeren (of in ieder geval de zaken die daarmee bedoelt worden hier door DIA) wordt door vele oudvaders inderdaad een zaligmakende overtuiging genoemd. Of je die nu binnen (zoals Comrie) of buiten de wedergeboorte plaatst (zoals Van der Groe), het is een zaligmakende overtuiging. Juist Van der Groe stelt dat keer op keer in zijn toetssteen. Daarmee wordt de wet geen zaligmaker gemaakt. Want onder die wet is het niet uit te houden. Wel eens van een naald-en-draad-theologie gehoord?

@ hervormde: Waar we lezen in de Schrift dat de Heere Jezus zich verborgen houdt achter het recht? Als de moordenaar aan het kruis tot zichzelf komt, het recht gaat toevallen. Wij dan rechtvaardig.. enz. Daar sprak Jezus nog niet. Dat bedoelt DIA.

Ja, oké, die binnen of buiten de wedergeboorte discussie hoeven we misschien niet te voeren nu. Volgens mij wordt de wet daarmee wel zaligmakend gemaakt. De wet bewerkt hier dat het niet uit te houden is. Dus de wet zorgt ervoor dat iemand tot Christus vlucht. Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar niets van geloof.

Ja, ik heb bij R. Erskine dat voorbeeld van dat naald en draad wel gelezen. Volgens mij n.a.v. Galaten 2:19 of 20 oid.
Volgens mij is dat voorbeeld te gebruiken zolang er met de naald maar niet iets als een wezenlijke verandering bedoeld wordt. Er kan enkel over een verandering aan de oppervlakte gesproken worden. Een bewust worden in de natuurlijke consciëntie. Geen bijzondere verandering en dus ook geen zaligmakende overtuiging. Want hoe je het ook wendt of keert, dan wordt je toch weer onder de wet gesteld. De wet leert ons in het stuk voor de rechtvaardigmaking een algemene overtuiging die alle mensen, die niet geloven maar zich toch min of meer van hun zonden bewust zijn, kennen.

[Fjodor]

Ik bedoel met dieper niet heviger, maar echt dieper.

Ja, dat is juist mijn probleem. Terwijl er eigenlijk niets dan uitwendigheid is.

Nee, dán spreek je over algemene overtuigingen.
Een overtuiging die zaligmakend is gaat dieper dan het uitwendige.

Ja, maar die bestaat niet voordat de Heere Jezus gekend wordt.

[-DIA-]

Ik bedoel met dieper niet heviger, maar echt dieper.

Ja, dat is juist mijn probleem. Terwijl er eigenlijk niets dan uitwendigheid is.

Nee, dán spreek je over algemene overtuigingen.
Een overtuiging die zaligmakend is gaat dieper dan het uitwendige.

Ja, maar die bestaat niet voordat de Heere Jezus gekend wordt.

Hoe hebben we het nou?