Vrijheid in exegese?

[Tiberius]

Gods Woord is veel simpeler.

Dat leert: Ontwaking - bekering - vrijspraak.

Zo bar veel simpeler is dat niet. Want Andrews zal dan wel vragen: wat is vrijspraak?

[Afgewezen]

Gods Woord is veel simpeler.

Dat leert: Ontwaking - bekering - vrijspraak.

Zo bar veel simpeler is dat niet. Want Andrews zal dan wel vragen: wat is vrijspraak?

Ontwaking: je komt erachter dat je zonder God bent
Bekering: je gaat God zoeken, je komt erachter: uit mij geen vrucht meer in der eeuwigheid
Vrijspraak: je ogen worden geopend voor de boodschap van het Evangelie juist voor jou, en je ervaart de vrede met God, die alle verstand te boven gaat

[StAndrews]

Er bestaat daarom geen levendmaking zonder een bewuste geloofskennis van Christus en vereniging met Christus.

Mijn vraag is, wat versta je onder bewuste geloofskennis van Christus?

Hem kennen als de Vervulde wet, Die ons vrijpleit voor God, Kol. 2:10-14.
Zijn vlees en Zijn bloed gegeten en gedronken hebben, Joh. 6:53-55.
Met Hem een plant geworden zijnde in Zijn dood en in Zijn opstanding, Rom. 6:3-8.
Hem gekocht hebbende als de Parel van grote waarde op de markt van vrije genade, na eerst alles verkocht te hebben, Matth. 13:46.
Gestorven zijn door Zijn Lichaam, en met Hem opgewekt…..,Rom. 7:4-6.
Hem kennen als de ingekomen Vredevorst, die een vrede en blijdschap inbrengt die alle verstand te boven gaat, Phil. 4:7, Efeze 3:19.
Zijn erfenis deelachtig worden en weldaden kennen door Zijn dood en tussentreding, Hebr. 9:14-17.
Hem kennen als de Zone Gods en als de gezalfde Christus, Joh. 4:29, 1 Joh. 4:15, 1 Joh. 5:10.
In aanbidding aan Zijn voeten te hebben gelegen middels een Evangelisch berouw, Joh. 9:35-38.
Het zaligmakende geloof in Jezus Christus baart : vrijheid, licht, zegen, leven, vrede, kennis, wijsheid, vertrouwen en toestemming.
Waar het vrede is, daar is de heilige oorlog voorbij. Waar de vrijheid in Christus is, daar zijn de banden der wet gebroken, Gal. 3:25.
Waar Zijn licht schijnt, daar is de duisternis geweken. Waar Hij u vanuit Zijn Evangelie zegent, daar is de vloek en doem der wet teniet gedaan, Rom. 8:3, Gal. 4:4-6.

De geschiedenis van de bloedvloeiende vrouw.
25 En een zekere vrouw, die twaalf jaren den vloed des bloeds gehad had,
26 En veel geleden had van vele medicijnmeesters, en al het hare daaraan ten koste gelegd en geen baat gevonden had, maar met welke het veeleer erger geworden was;
27 Deze van Jezus horende, kwam onder de schare van achteren, en raakte Zijn kleed aan;
28 Want zij zeide: Indien ik maar Zijn klederen mag aanraken, zal ik gezond worden.
29 En terstond is de fontein haars bloeds opgedroogd, en zij gevoelde aan haar lichaam, dat zij van die kwaal genezen was.
30 En terstond Jezus, bekennende in Zichzelven de kracht, die van Hem uitgegaan was, keerde Zich om in de schare, en zeide: Wie heeft Mijn klederen aangeraakt?
31 En Zijn discipelen zeiden tot Hem: Gij ziet, dat de schare U verdringt, en zegt Gij: Wie heeft Mij aangeraakt?
32 En Hij zag rondom om haar te zien, die dat gedaan had.
33 En de vrouw, vrezende en bevende, wetende, wat aan haar geschied was, kwam en viel voor Hem neder, en zeide Hem al de waarheid.
34 En Hij zeide tot haar: Dochter, uw geloof heeft u behouden; ga heen in vrede, en zijt genezen van deze uw kwaal.

Je noemt een hele rij met teksten, maar zou die bloedvloeiende vrouw het allemaal zo bewust ervaren hebben? Was ze in het toegaan tot Hem om genezing al zover dat ze kon zeggen dat Hij voor haar de vervulling der Wet geworden was, kende ze Zijn weldaden al? Dat vraag ik me af. Ze kwam tot Jezus om genezing te vinden, nadat ze met al het andere aan een eind gekomen was. Ze kon het nergens anders meer vinden en nam de toevlucht tot Hem. Ze ervaarde nog geen vrede en blijdschap, want ze was vrezende en bevende. Toch had ze op dat moment wel het zaligmakende geloof.

[Afgewezen]

Je noemt een hele rij met teksten, maar zou die bloedvloeiende vrouw het allemaal zo bewust ervaren hebben? Was ze in het toegaan tot Hem om genezing al zover dat ze kon zeggen dat Hij voor haar de vervulling der Wet geworden was, kende ze Zijn weldaden al? Dat vraag ik me af. Ze kwam tot Jezus om genezing te vinden, nadat ze met al het andere aan een eind gekomen was. Ze kon het nergens anders meer vinden en nam de toevlucht tot Hem. Ze ervaarde nog geen vrede en blijdschap, want ze was vrezende en bevende. Toch had ze op dat moment wel het zaligmakende geloof.

Pas op: de genezing van de bloedvloeiende vrouw is geen bekeringsgeschiedenis.

[StAndrews]

Je noemt een hele rij met teksten, maar zou die bloedvloeiende vrouw het allemaal zo bewust ervaren hebben? Was ze in het toegaan tot Hem om genezing al zover dat ze kon zeggen dat Hij voor haar de vervulling der Wet geworden was, kende ze Zijn weldaden al? Dat vraag ik me af. Ze kwam tot Jezus om genezing te vinden, nadat ze met al het andere aan een eind gekomen was. Ze kon het nergens anders meer vinden en nam de toevlucht tot Hem. Ze ervaarde nog geen vrede en blijdschap, want ze was vrezende en bevende. Toch had ze op dat moment wel het zaligmakende geloof.

Pas op: de genezing van de bloedvloeiende vrouw is geen bekeringsgeschiedenis.

Dan nog valt het sterk te betwijfelen of ze al die weldaden zo keurig op een rij gehad heeft, gezien haar vrezen en beven, het te voet vallen van Jezus. Daar kunnen we toch niet helder zien dat bijv. de vrede Gods (Fil. 4:7) beleefd is. Hoe dan ook, in Marcus 2:1-5 vinden we er wel één.

1 En na sommige dagen is Hij wederom binnen Kapernaum gekomen; en het werd gehoord, dat Hij in huis was.
2 En terstond vergaderden daar velen, alzo dat ook zelfs de plaatsen omtrent de deur hen niet meer konden bevatten; en Hij sprak het woord tot hen.
3 En er kwamen sommigen tot Hem, brengende een geraakte, die van vier gedragen werd.
4 En niet kunnende tot Hem genaken, overmits de schare, ontdekten zij het dak, waar Hij was; en dat opgebroken hebbende, lieten zij het beddeken neder, daar de geraakte op lag.
5 En Jezus, hun geloof ziende, zeide tot den geraakte: Zoon, uw zonden zijn u vergeven.

In geloof werd de toevlucht tot Christus genomen, waarna Christus de zieke vrijspreekt van z'n schuld en straf.

Efeze 1:13 In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte.
Volgens deze tekst kan er waar geloof zijn, zonder dat er de verzegeling door de Heilige Geest plaatsgevonden heeft.

[Afgewezen]

Hoe dan ook, in Marcus 2:1-5 vinden we er wel één.

1 En na sommige dagen is Hij wederom binnen Kapernaum gekomen; en het werd gehoord, dat Hij in huis was.
2 En terstond vergaderden daar velen, alzo dat ook zelfs de plaatsen omtrent de deur hen niet meer konden bevatten; en Hij sprak het woord tot hen.
3 En er kwamen sommigen tot Hem, brengende een geraakte, die van vier gedragen werd.
4 En niet kunnende tot Hem genaken, overmits de schare, ontdekten zij het dak, waar Hij was; en dat opgebroken hebbende, lieten zij het beddeken neder, daar de geraakte op lag.
5 En Jezus, hun geloof ziende, zeide tot den geraakte: Zoon, uw zonden zijn u vergeven.

In geloof werd de toevlucht tot Christus genomen, waarna Christus de zieke vrijspreekt van z'n schuld en straf.

Efeze 1:13 In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte.
Volgens deze tekst kan er waar geloof zijn, zonder dat er de verzegeling door de Heilige Geest plaatsgevonden heeft.

Dit Bijbelgedeelte is in een andere topic al ter sprake gekomen. De woorden van Jezus tot deze man zijn niet de vrijspraak. Ze zijn een bevestiging op het geloof van deze man. Maar in het geloof gaat het wel om het geloven van de vrijspraak, zoals die tot ons komt in het Evangelie.

[StAndrews]

Hoe dan ook, in Marcus 2:1-5 vinden we er wel één.

1 En na sommige dagen is Hij wederom binnen Kapernaum gekomen; en het werd gehoord, dat Hij in huis was.
2 En terstond vergaderden daar velen, alzo dat ook zelfs de plaatsen omtrent de deur hen niet meer konden bevatten; en Hij sprak het woord tot hen.
3 En er kwamen sommigen tot Hem, brengende een geraakte, die van vier gedragen werd.
4 En niet kunnende tot Hem genaken, overmits de schare, ontdekten zij het dak, waar Hij was; en dat opgebroken hebbende, lieten zij het beddeken neder, daar de geraakte op lag.
5 En Jezus, hun geloof ziende, zeide tot den geraakte: Zoon, uw zonden zijn u vergeven.

In geloof werd de toevlucht tot Christus genomen, waarna Christus de zieke vrijspreekt van z'n schuld en straf.

Efeze 1:13 In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte.
Volgens deze tekst kan er waar geloof zijn, zonder dat er de verzegeling door de Heilige Geest plaatsgevonden heeft.

Dit Bijbelgedeelte is in een andere topic al ter sprake gekomen. De woorden van Jezus tot deze man zijn niet de vrijspraak. Ze zijn een bevestiging op het geloof van deze man. Maar in het geloof gaat het wel om het geloven van de vrijspraak, zoals die tot ons komt in het Evangelie.

Waar baseer je het op dat de woorden van Jezus niet de vrijspraak voor die man waren?
Het geloof gelooft niet in de eerste plaats in de vrijspraak. Het geloof gelooft in Christus. Het komt tot Christus om rechtvaardigheid en heiligmaking en verlossing en kan niet meer zonder Hem.

[Wilhelm]

Het probleem is niet dat je het oneens bent met elkaar, het probleem is hoe je het bent.
Ik kan heus wel voelen voor het standpunt van DWW, maar de bombastische manier waarop hij iedereen platbombardeert die maar enigszins met hem van mening verschilt, vind ik een slechte reclame voor de visie die hij verdedigt. Terwijl hij dit wel in iemand als Philpot verdraagt.

Eensch..
Ik kan ook een heel eind mee met het standpunt van DWW. Het citaat van ds. Moerkerken zoals genoemd in dit topic, kan ik het ook niet mee eens zijn.
Maar de taal en de liefdeloosheid in de postings van DWW gaan veel te ver en doen de zaak geen goed. Het wekt meer onbegrip dan dat mensen er over gaan nadenken. Het is de toon die de muziek maakt.

Dat is jammer, want opzich is het onderwerp, de verhouding Christus kennis en rechtvaardiging, zeker een onderwerp dat waard is om besproken te worden.
De visie van ds. Kersten en later meer uitgewerkt door ds. Moerkerken, is een visie die we bij weinig oudvaders terugvinden.
Wie op de koperen slang zag, was genezen. Dat ervaarde zo iemand ook. Zo ook in het zien op Christus. En daar moeten we geen stadia tussen gaan zetten.

[vragensteller]

Wat wil je daarmee zeggen? Als het niet overeenkomstig "de oudvaders" is, heeft het geen dageraad? En ben jij de exegese van Calvijn over de vellen van de geitenbokjes, die Rebekka over Jakobs armen legde, ook bij anders oudvaders tegengekomen? Ik niet. Maar moeten we daarom ook gelijk Calvijn maar afschrijven?

De beeldspraak die Calvijn van Ambrosius overneemt, waarbij Jakob de Kerk afbeeldt en de geur van de vellen Christus is mij inderdaad nooit opgevallen bij de oudvaders. Echter, de zaken die Calvijn hierin legt zijn echter ook veelvuldig uit andere delen van Gods Woord te gronden. Uit het Hooglied bijvoorbeeld.
Ds. Moerkerken tracht uit de geschiedenissen van Bethel en Pniël te bewijzen dat er eerst bedekte schuld, dan vergeven schuld is. Hij noemt deze dingen 'normatief voor het spreken over de orde des heils.' Deze geschiedenis en de vergeestelijking daarvan is zo essentieel in het bewijzen van de stelling van Moerkerken, dat die er mee staat of valt. Ds. Moerkerken doet zijn uiterste best om met een vergeestelijking van een geschiedenis een stelling bewijzen, die de norm zouden zijn voor de bevinding van Gods kinderen, maar die we in de hele Schrift en zeker de leerbrieven van Paulus niet terugvinden. Wel, als deze zaken echt normatief zouden zijn, dan zouden we daar ruimschoots bewijs voor vinden in de Schrift en zeker geen vergeestelijking nodig hebben.

Ik heb het boekje niet gelezen dus ik weet niet of dat wat jij hier schrijft jouw conclusie is uit het geschrevene van ds. Moerkerken of een stelling van ds. Moerkerken zelf. Ik heb wel het boekje: genadeleven en genadeverbond van ds. Moerkerken gelezen, daar kon ik het over het algemeen goed mee eens zijn. Ik lees daar overigens niets over bedekte schuld en vergeven schuld, wel over trappen in de kennis van Christus en dat is volkomen Bijbels. Daar kun je in de leerstellige gedeelten van de Bijbel ook goed mee uit de voeten.

Maar weer even terug naar het topic betreffende vrijheid in exegese. Van ds. Moerkerken heb ik het e.e.a. gelezen en naar mijn mening heeft hij niet het standpunt dat bedekte schuld geen vergeven schuld is aan Gods kant (in "Genadeleven en genadeverbond" zegt hij, meen ik -ik heb het boek nu niet bij de hand-, expliciet mbt het vers uit Ps. 32 over "vergeven" en "bedekt": het is een en dezelfde zaak). Hij heeft het echter in zijn beschrijvingen steeds over de bevinding van Gods kind. Wat Erasmiaan in een eerdere post daarover schreef, zal in de praktijk idd voorkomen. Ik zou de evt. geestelijke donkerheid zelf niet aan een overgang naar de volgende stand in het genadeleven koppelen, maar meer wijten aan ongeloof en/door het ver van de Heere leven. Dat ds. Moerkerken aandacht besteedt aan de praktijk van het geestelijk leven en de bevinding van Gods kinderen, is mijns inziens niet verkeerd. Waar ik moeite mee heb, is met de exegese van desbetreffende hoofdstukken uit Genesis. Als een dergelijke geestelijke ervaring vanuit de Schrift moet worden ondersteund, zou m.i. daarvoor niet het leven van Jacob moeten worden gebruikt.

[vragensteller]

Hoe dan ook, in Marcus 2:1-5 vinden we er wel één.

1 En na sommige dagen is Hij wederom binnen Kapernaum gekomen; en het werd gehoord, dat Hij in huis was.
2 En terstond vergaderden daar velen, alzo dat ook zelfs de plaatsen omtrent de deur hen niet meer konden bevatten; en Hij sprak het woord tot hen.
3 En er kwamen sommigen tot Hem, brengende een geraakte, die van vier gedragen werd.
4 En niet kunnende tot Hem genaken, overmits de schare, ontdekten zij het dak, waar Hij was; en dat opgebroken hebbende, lieten zij het beddeken neder, daar de geraakte op lag.
5 En Jezus, hun geloof ziende, zeide tot den geraakte: Zoon, uw zonden zijn u vergeven.

In geloof werd de toevlucht tot Christus genomen, waarna Christus de zieke vrijspreekt van z'n schuld en straf.

Efeze 1:13 In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte.
Volgens deze tekst kan er waar geloof zijn, zonder dat er de verzegeling door de Heilige Geest plaatsgevonden heeft.

Dit Bijbelgedeelte is in een andere topic al ter sprake gekomen. De woorden van Jezus tot deze man zijn niet de vrijspraak. Ze zijn een bevestiging op het geloof van deze man. Maar in het geloof gaat het wel om het geloven van de vrijspraak, zoals die tot ons komt in het Evangelie.

Waar baseer je het op dat de woorden van Jezus niet de vrijspraak voor die man waren?
Het geloof gelooft niet in de eerste plaats in de vrijspraak. Het geloof gelooft in Christus. Het komt tot Christus om rechtvaardigheid en heiligmaking en verlossing en kan niet meer zonder Hem.

Eens! Er staat niet in de Bijbel dat die man al vrijgesproken was. Dat veronderstelt Afgewezen volgens mij, omdat er staat dat de man geloof had, idd eveneens veronderstellend dat geloof hoofdzakelijk bestaat uit aannnemen, terwijl het m.i. Bijbelser is om liefde en hoop als wezenlijke onderdelen van het geloof te beschouwen. Hij geloofde m.i. dat Christus hem genezen kon en zou (hoop!). Dat is een enorm groot geloof, zeker gezien het feit dat Jezus eruit zag als een gewoon mens en door de Farizeeërs verguisd werd.

[Wilhelm]

[. Als een dergelijke geestelijke ervaring vanuit de Schrift moet worden ondersteund, zou m.i. daarvoor niet het leven van Jacob moeten worden gebruikt.

Idd, en ook niet met Ruth, Abraham, de discipelen, de Heilsfeiten of de weg van de Borg.

[vragensteller]

[. Als een dergelijke geestelijke ervaring vanuit de Schrift moet worden ondersteund, zou m.i. daarvoor niet het leven van Jacob moeten worden gebruikt.

Idd, en ook niet met Ruth, Abraham, de discipelen, de Heilsfeiten of de weg van de Borg.

Eens wbt de Heilsfeiten en de weg van de Borg.
Wbt Ruth, Abraham en de discipelen: er zijn zaken, waarin je een bepaalde groei in het geestelijk leven ziet (dat kan ook niet anders). Gods kinderen kunnen zich daarin herkennen, dat "moet" en dat mag ook, maar zij zijn niet Abraham, Ruth of de discipelen. En je kunt gewoonweg niet zeggen: "ik heb de weg van Abraham én van Ruth én van de discipelen én van de Heilsfeiten én van de Borg", want die wegen verschillen onderling al.

[Wilhelm]

[. Als een dergelijke geestelijke ervaring vanuit de Schrift moet worden ondersteund, zou m.i. daarvoor niet het leven van Jacob moeten worden gebruikt.

Idd, en ook niet met Ruth, Abraham, de discipelen, de Heilsfeiten of de weg van de Borg.

Eens wbt de Heilsfeiten en de weg van de Borg.
Wbt Ruth, Abraham en de discipelen: er zijn zaken waarin je een bepaalde groei in het geestelijk leven ziet (dat kan ook niet anders). Gods kinderen kunnen zich daarin herkennen, dat "moet" en dat mag ook, maar zij zijn niet Abraham, Ruth of de discipelen. En je kunt gewoonweg niet zeggen: "ik heb de weg van Abraham én ruth én van de discilen én van de Heilsfeiten én van de Borg", want die wegen verschillen onderling al.

Ik verwijs graag naar een prachtig citaat van ds. Harinck dat huisman hier pas plaatste:

Ter lering.

Wat heeft uw onderzoek opgeleverd met betrekking tot de beleving van de weg van de discipelen, de volgorde van de heilsfeiten en de weg van Christus?

"In bevindelijke kring had men behoefte aan identificatiefiguren. Die hebben we allemaal nodig, en de Heere weet dat. Niet voor niets heeft Hij ons Hebreeën 11 overgeleverd: een wolk van getuigen. Ieder met zijn of haar verschillende ervaringen, emoties en karakters. Maar in het centrum van al die ervaringen staat vooral Gods belofte. Al die mensen hebben God in Zijn belofte waarachtig gevonden. En die hebben niet in hun eigen gerechtigheden, maar in Christus hun zaligheid gezocht en gevonden. Het is dus volop bijbels als we onze levens en ervaringen naast die van hen leggen.

Maar wat is er gebeurd? Vanaf het einde van de 19e eeuw -en niet eerder- gaan sommigen uit het gezelschapsleven zich meer en meer richten op bepaal de, zeer geliefde figuren: Jakob, Ruth, de discipelen. Ook de beleving van de heilsfeiten in hun chronologische volgorde komt vaak aan bod. Vooral in de bekeringsgeschiedenissen zie je dat terugkeren. Men ging zich vereenzelvigen met mensen met wie de Heere Zijn heilsgeschiedenis heeft geschreven. Zo ontstond een bepaalde theologie waarin men de weg naar Christus en de weg van de bekering ging vereenzelvigen met de weg van de discipelen, de beleving van de heilsfeiten en enkele figuren uit de Bijbel. Helaas zie je dat later sommige predikanten, ook in onze tijd, met stelligheid beweren dat de weg van de discipelen, de weg van de Borg en de orde van de heilsfeiten modellen zijn voor de weg waarlangs de Heere al Zijn kinderen leidt. Terwijl de Schrift daarover zwijgt en de reformatoren en de oudvaders zulke uitspraken niet doen. Ook de bekende ds. G. H. Kersten is er heel terughoudend in om zo te spreken. Bij hem kom je een uitspraak als "De weg van de Borg is de weg van Gods Kerk" niet tegen. Hij wekte juist de mensen op de oudvaders te lezen. Ik zie dus in de gezelschapstheologie een ontsporing optreden, die tot op de dag van vandaag doorwerkt."

Uw boek wil daarop een correctie zijn?

"Ik hoop dat het daaraan zal bijdragen en dat de lezers, evenals de inwoners van Beréa, willen onderzoeken "of de dingen alzo zijn." Dat ze mijn boek naast de Bijbel en de belijdenis zullen leggen en dat ze erover zullen nadenken. Ik hoop niet dat velen het zullen afdoen met: Gods volk leert het anders en dominee X heeft een andere mening. Wat zou het zegenrijk zijn als de eindconclusie is dat er inderdaad een toeleidende weg naar Christus is, maar dat we er oog voor moeten hebben dat die weg zo verschillend kan zijn. Dan zou er al heel veel gewonnen zijn. Want er worden zo veel zielen verwond door met nadruk te stellen: Dit alleen is de weg en al het andere is bedrog."

[Erasmiaan]

Nou dit gaat allemaal wat al te snel. Het is volkomen Bijbels om te stellen dat de gang van de Borg, de gang van de Kerk is. Voor het gemak wijs ik op deze twee artikelen van ds. Van Eckeveld. Daar bewijst hij uit de Bijbel dat de gang van de Borg de gang van de Kerk is.

http://bit.ly/wJiivq
http://www.digibron.nl/search/detail.js ... 55&docid=2

[vragensteller]

Nou dit gaat allemaal wat al te snel. Het is volkomen Bijbels om te stellen dat de gang van de Borg, de gang van de Kerk is. Voor het gemak wijs ik op deze twee artikelen van ds. Van Eckeveld. Daar bewijst hij uit de Bijbel dat de gang van de Borg de gang van de Kerk is.

http://bit.ly/wJiivq
http://www.digibron.nl/search/detail.js ... 55&docid=2

Het zou aardig zijn de ktt eens te raadplegen bij de teksten die ds. noemt. Daarnaast is het opmerkelijk dat als een dergelijk standpunt verdedigd wordt, er altijd dezelfde, overkoepelende aspecten uit de gang van de Borg worden genoemd. Wat Gods kind dan wel en niet moet doormaken uit de gang van de Borg, wordt zo wat willekeurig. Ik bedoel: er is veel meer navolgbaar van de Borg dan wat steeds in dit verband genoemd wordt.