1 Korinthe 11:19
19 Want er moeten ook 46 ketterijen 47 onder u zijn, 48 opdat degenen, die oprecht zijn, 49 openbaar mogen 50 worden onder u.

46 moeten ook: Namelijk overmits de oorzaken van ketterijen daar altijd zullen zijn, als opgeblazenheid, vermetelheid, eergierigheid en stoutheid van sommige mensen, die daardoor aangedreven worden om ketterijen te verwekken en aan te hangen. Zolang er zulke mensen zullen zijn, zo moeten er ook ketterijen wezen. Zie dergelijke wijze van spreken en nadere verklaring daarvan Matth. 18:
47 ketterijen: Ketterij is een twist, ontstaande over de leer, wanneer sommigen enige dwalingen hardnekkiglijk drijven of aannemen, strijdende tegen de grondstukken der zaligmakende leer. Zodat ketterij erger en schadelijker is dan scheuring. En hiermede geeft de apostel reden, waarom hij gelooft dat er onder hen scheuringen zijn, omdat er ook nog erger kwaad onder hen gevonden werd, namelijk ketterij, die hij daarna beschrijft en wederlegt; 1 Cor. 15.
48 onder u zijn: Dat is, in het midden van de gemeente. Zie Hand. 20:30; 1 Joh. 2:19
49 die oprecht zijn: Gr. die beproefd zijn; dat is, die in de beproeving door scheuringen en ketterijen standvastig blijven bij de enigheid der gemeente en bij de gezonde leer, en alzo oprecht bevonden worden; ene gelijkenis, genomen van goud, dat in de proef door het vuur bestaat; 1 Petr. 1:7.
50 openbaar mogen: Dat is, bekend dat zij oprecht zijn. Wanneer de gemeente in vrede is, zonder scheuring of ketterij, zo worden allen, die den godsdienst belijden, voor oprecht gehouden; maar als er scheuring en ketterij ontstaat, zo wordt het openbaar en bekend, wie bij de enigheid der kerk en bij de gezondheid der leer standvastig blijven of niet, gelijk het kaf van het koren door den wan gescheiden wordt; Matth. 3:12.

eilander schreef:Dank je. Het is wel goed om de verschillende kanttekeningen die bij die teksten staan, te lezen. Wat er met kerkscheuring wordt bedoeld is: "wanneer onde de lidmaten van ene gemeente, in het stuk der leer en in de gronden derzelve eens zijnde, om andere misverstanden, onenigheid en verdeeldheid ontstaat, elke partij zijn hoofd en leidsman volgende, waardoor de enigheid des lichaams van Christus gescheurd en verbroken wordt; hetwelk onder de werken des vlese mede geteld wordt".

Het gaat hier dan om onenigheid binnen een gemeente. Ketterij is "een twist, ontstaande over de leer, wanneer sommigen enige dwalingen hardnekkiglijk drijven of aannemen, strijdende tegen de grondstukken der zaligmakende leer. Zodat ketterij erger en schadelijker is dan scheuring.
En hiermede geeft de apostel reden, waarom hij gelooft dat er onder hen scheuringen zijn, omdat er ook nog erger kwaad onder hen gevonden werd, namelijk ketterij, die hij daarna beschrijft en wederlegt".

Kortom: mijns inziens deze tekst niet zomaar gebruiken om de kerkscheuringen die wij kennen, goed te keuren.

Is het dan zo dat door droevige kerkscheuringen God steeds weer heeft gezorgd dat Zijn Waarheid bewaard bleef? Denk aan de eerste scheuringen tussen de oostelijke en westelijke kerken? Welk een impact die had is nauwelijks te vatten en we staan er over het algemeen te weinig bij stil. Ik las dat het er met de kerk toen zo voor stond, als op het randje. Toch is juist door die scheuring de Waarheid bewaard.

-DIA- schreef:

eilander schreef:Dank je. Het is wel goed om de verschillende kanttekeningen die bij die teksten staan, te lezen. Wat er met kerkscheuring wordt bedoeld is: "wanneer onde de lidmaten van ene gemeente, in het stuk der leer en in de gronden derzelve eens zijnde, om andere misverstanden, onenigheid en verdeeldheid ontstaat, elke partij zijn hoofd en leidsman volgende, waardoor de enigheid des lichaams van Christus gescheurd en verbroken wordt; hetwelk onder de werken des vlese mede geteld wordt".

Het gaat hier dan om onenigheid binnen een gemeente. Ketterij is "een twist, ontstaande over de leer, wanneer sommigen enige dwalingen hardnekkiglijk drijven of aannemen, strijdende tegen de grondstukken der zaligmakende leer. Zodat ketterij erger en schadelijker is dan scheuring.
En hiermede geeft de apostel reden, waarom hij gelooft dat er onder hen scheuringen zijn, omdat er ook nog erger kwaad onder hen gevonden werd, namelijk ketterij, die hij daarna beschrijft en wederlegt".

Kortom: mijns inziens deze tekst niet zomaar gebruiken om de kerkscheuringen die wij kennen, goed te keuren.

Is het dan zo dat door droevige kerkscheuringen God steeds weer heeft gezorgd dat Zijn Waarheid bewaard bleef? Denk aan de eerste scheuringen tussen de oostelijke en westelijke kerken? Welk een impact die had is nauwelijks te vatten en we staan er over het algemeen te weinig bij stil. Ik las dat het er met de kerk toen zo voor stond, als op het randje. Toch is juist door die scheuring de Waarheid bewaard.

Ik durf daar geen uitspraak over te doen, maar mijn punt is juist dat het in deze kanttekeningen nu juist niet over een dergelijke scheuring gaat. Het gaat daar juist over verdeeldheid binnen een gemeente.

eilander schreef:

-DIA- schreef:

eilander schreef:Dank je. Het is wel goed om de verschillende kanttekeningen die bij die teksten staan, te lezen. Wat er met kerkscheuring wordt bedoeld is: "wanneer onde de lidmaten van ene gemeente, in het stuk der leer en in de gronden derzelve eens zijnde, om andere misverstanden, onenigheid en verdeeldheid ontstaat, elke partij zijn hoofd en leidsman volgende, waardoor de enigheid des lichaams van Christus gescheurd en verbroken wordt; hetwelk onder de werken des vlese mede geteld wordt".

Het gaat hier dan om onenigheid binnen een gemeente. Ketterij is "een twist, ontstaande over de leer, wanneer sommigen enige dwalingen hardnekkiglijk drijven of aannemen, strijdende tegen de grondstukken der zaligmakende leer. Zodat ketterij erger en schadelijker is dan scheuring.
En hiermede geeft de apostel reden, waarom hij gelooft dat er onder hen scheuringen zijn, omdat er ook nog erger kwaad onder hen gevonden werd, namelijk ketterij, die hij daarna beschrijft en wederlegt".

Kortom: mijns inziens deze tekst niet zomaar gebruiken om de kerkscheuringen die wij kennen, goed te keuren.

Is het dan zo dat door droevige kerkscheuringen God steeds weer heeft gezorgd dat Zijn Waarheid bewaard bleef? Denk aan de eerste scheuringen tussen de oostelijke en westelijke kerken? Welk een impact die had is nauwelijks te vatten en we staan er over het algemeen te weinig bij stil. Ik las dat het er met de kerk toen zo voor stond, als op het randje. Toch is juist door die scheuring de Waarheid bewaard.

Ik durf daar geen uitspraak over te doen, maar mijn punt is juist dat het in deze kanttekeningen nu juist niet over een dergelijke scheuring gaat. Het gaat daar juist over verdeeldheid binnen een gemeente.

Als het gaat over menselijke zaken zeker, maar als Gods Waarheid in het geding is valt het menselijke weg. Ik kan me ook niet aan de indruk ontworstelen dat het in 1953 zo was. Daar zat de mens tussen.

DIA, nogmaals: je leest het woord 'scheuring' alleen maar als: je hebt één kerk, en na een scheuring heb je er twee of meer.
Dat is niet zoals Paulus het hier bedoelde, althans niet volgens de kanttekeningen. Hij bedoelde ermee: je hebt één kerk (door de kanttekeningen het lichaam van Christus genoemd) en daarbinnen is door misverstanden onenigheid en verdeeldheid.
Dát is scheuring in deze context. Er wordt hier niets gezegd over dat het gevolg zou kunnen zijn dat men ook verschillende wegen gaat.

Nogmaals mijn conclusie hieruit: als iemand vindt dat je bij fundamentele leerverschillen je moet afscheiden van je oorspronkelijke kerkverband of gemeente, mag je in elk geval niet deze tekst daarvoor gebruiken om dat te rechtvaardigen.

eilander schreef:...

Nogmaals mijn conclusie hieruit: als iemand vindt dat je bij fundamentele leerverschillen je moet afscheiden van je oorspronkelijke kerkverband of gemeente, mag je in elk geval niet deze tekst daarvoor gebruiken om dat te rechtvaardigen.

Dat is inderdaad ook zoals ik het las.

(Maar, wat DIA opmerkt over het schisma van de Oosterse en Westerse kerk: het is opmerkelijk dat we er zo weinig besef van hebben, vooral in vergelijk met wat we weten/leren over Luther en Calvijn, terwijl het schisma toch een enorme impact heeft)

eilander schreef:DIA, nogmaals: je leest het woord 'scheuring' alleen maar als: je hebt één kerk, en na een scheuring heb je er twee of meer.
Dat is niet zoals Paulus het hier bedoelde, althans niet volgens de kanttekeningen. Hij bedoelde ermee: je hebt één kerk (door de kanttekeningen het lichaam van Christus genoemd) en daarbinnen is door misverstanden onenigheid en verdeeldheid.
Dát is scheuring in deze context. Er wordt hier niets gezegd over dat het gevolg zou kunnen zijn dat men ook verschillende wegen gaat.

Nogmaals mijn conclusie hieruit: als iemand vindt dat je bij fundamentele leerverschillen je moet afscheiden van je oorspronkelijke kerkverband of gemeente, mag je in elk geval niet deze tekst daarvoor gebruiken om dat te rechtvaardigen.

Volgens mij bedoelde ik dat ook? Als er menselijke aspecten meespelen mag dat nooit een kerkscheuring goedpraten.

Bij een kerkscheuring spelen altijd menselijke aspecten een rol en alleen al daarom is een kerkscheuring nooit goed te praten. Helemaal met Dia eens.

Wel wat ironisch dat een docent op een Evangelische school moet uitleggen hoe een gereformeerd mensbeeld er uit ziet.

http://www.rd.nl/opinie/alleen-verbonds ... -1.1363592

Ik denk overigens dat hij gelijk heeft. Als op die school meer zulke docenten rondlopen, dan begrijp ik ook waarom sommige bevindelijk-gereformeerde ouders eerder kiezen voor De Passie dan voor het Lodenstein.

DDD schreef:Wel wat ironisch dat een docent op een Evangelische school moet uitleggen hoe een gereformeerd mensbeeld er uit ziet.

http://www.rd.nl/opinie/alleen-verbonds ... -1.1363592

Ik denk overigens dat hij gelijk heeft. Als op die school meer zulke docenten rondlopen, dan begrijp ik ook waarom sommige bevindelijk-gereformeerde ouders eerder kiezen voor De Passie dan voor het Lodenstein.

De auteur zit in de GG van Rijssen.

DDD schreef:
begrijp ik ook waarom sommige bevindelijk-gereformeerde ouders eerder kiezen voor De Passie dan voor het Lodenstein.

Hier heb ik geen enkel respect voor. Deze mensen nemen hun doopbelofte niet serieus.

Auto schreef:

DDD schreef:
begrijp ik ook waarom sommige bevindelijk-gereformeerde ouders eerder kiezen voor De Passie dan voor het Lodenstein.

Hier heb ik geen enkel respect voor. Deze mensen nemen hun doopbelofte niet serieus.

Je belooft bij de doop van je kinderen toch niet beloofd dat je ze naar het Van Lodenstein stuurt?

Ditbenik schreef:

Auto schreef:

DDD schreef:
begrijp ik ook waarom sommige bevindelijk-gereformeerde ouders eerder kiezen voor De Passie dan voor het Lodenstein.

Hier heb ik geen enkel respect voor. Deze mensen nemen hun doopbelofte niet serieus.

Je belooft bij de doop van je kinderen toch niet beloofd dat je ze naar het Van Lodenstein stuurt?

Maar zeker niet naar De Passie waar het tegenovergestelde geleerd wordt waar het 'ja-woord' op gegeven is.

Auto schreef:

DDD schreef:
begrijp ik ook waarom sommige bevindelijk-gereformeerde ouders eerder kiezen voor De Passie dan voor het Lodenstein.

Hier heb ik geen enkel respect voor. Deze mensen nemen hun doopbelofte niet serieus.

Waar is dit nu weer op gebaseerd. Vooralsnog weet ik van docenten op het Lodenstein die ik vanwege hun gespleten persoonlijkheid niet als christen zou durven typeren en zie ik hier een docent op De Passie die een voluit gereformeerd artikel schrijft.

Eigenlijk zou ik mijn kinderen naar geen van beide scholen sturen. De Passie niet, omdat deze een paar jaar gelden onder toezicht zijn geplaatst door de inspectie, vanwege het lage niveau van onderwijs, al ben ik het wel eens met de auteur van het artikel.