Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Ben jij voor of tegen de doodstraf!

Ja
29
53%
Nee
15
27%
Soms; zie mijn toelichting
11
20%
 
Totaal aantal stemmen: 55

eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door eilander »

Posthoorn schreef:Voor Bijbelse argumenten, zie http://www.ecclesianet.nl/over%20de%20doodstraf .

Zie verder artikel in het RD van 23-09-1994, ‘Pijlers voor doodstraf omstreden’, door W.J. de Bruin.
In dit artikel wordt het boek van Mw. Diemer-Lindeboom besproken, waarin zij de doodstraf bestrijdt. Zij geeft als argument tégen de doodstraf, dat Mozes - de eerste doodslager na Genesis 9 – niet hoeft te sterven. De tekst in Genesis 9, waar in staat “Wie des mensen bloed vergiet, zal door de mens vergoten worden; want de mens is naar Gods beeld gemaakt”, legt zij uit als volgt: “Wie bloed vergiet, ontketent een zelfde onheil over zijn eigen leven.” Het is geen juridische uitspraak.
Bij Romeinen 13 moeten we volgens mw. Diemer niet per se denken aan de doodstraf: “Als hij [Paulus] de doodstraf bedoelt, zijn de grenzen wel oeverloos wijd: ‘tot straf dengene, die kwaad doet.' ”
Tot zover wat het artikel betreft.

Je zou ook nog kunnen denken aan David, die niet hoeft te sterven na wat in feite toch een moord op Uria was. Maar Nathan zegt tegen hem: “De HEERE heeft ook uw zonde weggenomen; gij zult niet sterven.”
Ik moet denken aan een uitspraak van Groen van Prinsterer, die ik hier even niet letterlijk kan citeren: het is niet geoorloofd een tekst uit Gods Woord waarvan de strekking ons niet gelegen komt, door een zouteloze uitleg anders uit te leggen.
Sorry, maar de tekst uit Genesis 9 wordt (hoeveel problemen er in de praktijk ook mee mogen zijn) toch absoluut zouteloos uitgelegd. Er staat notabene ".. zal door de mens vergoten worden". Daar maken we dan zoiets vaags van als "je ontketent eenzelfde onheil over je leven". Welk onheil heeft Mozes eigenlijk over zijn eigen leven ontketent...?
De overheid in Mozes' tijd was de farao van Egypte. De kans dat de toenmalige overheid het zwaard gehanteerd had, was best groot. Dat dacht Mozes zelf ook, want hij vluchtte.
Zo'n uitleg vind ik alleen maar triest.
Gebruikersavatar
Maanenschijn
Berichten: 4030
Lid geworden op: 01 jan 2016, 14:33

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door Maanenschijn »

Met het risico dat de lap tekst te groot is, in het verleden heb ik eens samen met Amnesty International een lezing verzorgt voor een lokale SGP avond over dit onderwerp. Voor wie het wil lezen hieronder de tekst:

De doodstraf is in de westerse beschaving vrijwel afgeschaft. Alleen een aantal staten van de verenigde staten kennen executie nog als straf. In Nederland is de doodstraf voor het laatst voltrokken in 1870. Een aantal jaren later (1881) is er in de Nederlandse politiek gestreden over de kop van jut. Hendrik Jut was de inzet van een strijd tussen voorstanders en tegenstanders van de doodstraf. Na de tweede wereldoorlog was er een sterke roep om oorlogsmisdadigers te berechten en te straffen met de dood. Dit heeft tot gevolg gehad dat voor het laatst in 1952 op grond van bijzondere rechtspleging mensen de doodstraf hebben ontvangen. Het heeft echter tot 1983 geduurd dat de doodstraf expliciet is verboden in de Nederlandse Grondwet. In de strijd rond 1881 was het onder andere de anti-revolutionaire jurist en staatsman Alexander de Savornin Lohman die zich op Bijbelse gronden inzette voor de doodstraf. Het is dan ook interessant om te zien wat de Bijbel hiervan zegt. De SGP ziet de Bijbel namelijk als richtsnoer voor de te volgen politiek. Alle argumenten die deze avond dan ook op Bijbelse gronden zijn gestoeld, staan of vallen dan ook met de autoriteit die je aan de Bijbel geeft. Wie niet in die autoriteit geloofd, zal met Bijbelse argumenten dan ook niet overtuigd worden. Voor velen zijn humanistische gedachten of documenten als de verdragen voor de rechten van de mens een richtsnoer. Veel van deze verdragen zijn opgesteld met de gedacht van het zelfbeschikkingsrecht van de mens. Niet vanuit de gedachte van de mens als een schepsel, geneigd tot alle kwaad, zoals de Bijbel dat leert. Voor de SGP is deze bijbel echter het richtsnoer. En dus zijn de Bijbelse gronden dan ook voor de SGP relevant.

Het is heel belangrijk op te merken dat in de Bijbel God een hoge waarde aan het menselijk leven geeft. Die waarde blijkt al uit de schepping, waar God dieren schiep naar hun aard, maar de mens naar Gods beeld. Het doden van dieren staat dan ook in een heel ander licht als het doden van mensen.
Om de argumentatie voor de doodstraf te kunnen begrijpen, zullen we eerst moeten weten wat de bijbel zegt over het doden van mensen. In het oude testament, komen we het doden van mensen veelvuldig tegen. Maar in de 10 geboden wordt het doden van een mens verboden. Gij zult niet doden. Zoals al opgemerkt kent de Bijbel een hoge waarde toe aan het menselijk leven. Zo hoog dat dit opgeschreven is in de 10 geboden. Toch geeft de uitwerking van de 10 geboden in de Levitische wetten en instellingen van in de onderliggende oud-testamentische wetgeving nadrukkelijk de doodstraf een plaats. Bij Godslastering bijvoorbeeld, ernstige sexuele misdragingen, moord en doodslag. Ook de doodslag is inbegrepen, waarna de doodslager vrijheid kan vinden in de vrijstad. Het verbod op het doden van mensen, zoals genoemd in de 10 geboden is dus geen verbod op het straffen van zonden en misdaden, maar veel meer het opbrengen van een groot respect voor het menselijk leven in de verhoudingen onderling. In de Bijbel kom je nadrukkelijk tegen dat de straf een vergelding is voor het misdrijf. Heel letterlijk komt dat terug in het Bijbelgedeelte Deuteronomium 19: 20 en 21.
20 Dat de overgeblevenen het horen en vrezen, en niet voortvaren meer te doen naar dit boze stuk, in het midden van u.
21 En uw oog zal niet verschonen; ziel om ziel, oog om oog, tand om tand, hand om hand, voet om voet.

Hier komen we de strafmaat als vergelding voor het misdrijf in directe zin tegen. Heel nadrukkelijk word er een relatie gelegd tussen het misdrijf en de straf. Tegen wie heeft de Heere God het hier, zomaar tegen iedereen om het recht in eigen hand te nemen? Nee. Op het uitvoeren van de doodstaf in de bijbel is een zware bewijslast van toepassing. Een bewijslast die aangedragen moet worden aan de oudsten, of de rechters, gezeten in de poort van de stad. Het recht mag niet in eigen hand genomen worden. Het is mooi om hier een brug te slaan naar Romeinen 13. Daar waar Paulus spreekt over het gezag en de taak van de overheid. Paulus geeft in de Bijbelgedeelte aan dat de overheid een van God gegeven macht is. En dat die overheid de plicht heeft een goede regering uit te oefenen. Hierin hoort ook het rechtspreken. De overheid draagt het zwaard niet ter vergeefs. Het mag en moet dan ook dat zwaard hanteren. Kerntekst hierin is vers 4: ‘Want zij is Gods dienares, u ten goede. Maar indien gij kwaad doet, zo vrees; want zij draagt het zwaard niet tevergeefs; want zij is Gods dienares, een wreekster tot straf dengene, die kwaad doet.’ In de bijbel zien we dus dat samengevat een relatie tussen de straf en het delict. Hoe moeten we omgaan met de strafmaat die in het oude testament wordt gesteld voor vloeken, homosexuele relaties, pedofilie? In het oude testament is hier de dood door steniging van toepassing. Als wij heden te dage onder deze wetten zouden leven, kan ik mij voorstellen dat Nederland vol is van steenhopen, ja dat in deze zaal mogelijk velen gemist zouden worden. In de bergrede Matheus 5 spreekt de Heere Jezus over de wetten van Mozes. Hij geeft daar nadrukkelijk aan die wetten niet te ontbinden. Maar wel deze te vervullen. In de uitwerking van die woorden geeft Jezus aan om geen vergelding tot zoeken voor onrecht wat je is aangedaan, maar veel meer om in liefde dat onrecht te dragen. Dat is ook een belangrijk gegeven, straf zal nooit opgelegd of uitgevoerd mogen worden uit haatgevoelens. In de bijbel komen we nog een opmerkelijke executie tegen. Die van Annanias en Safira. Door het bedriegen van de Heilige Geest, willens en wetens, vooropgezet, wordt een doodvonnis voltrokken. Niet door Paulus, maar door de Heere God zelf. Ook dat is een les. Een les voor ons allen, dat God niet toelaat dat met zijn eer een loopje genomen wordt. Maar ook dat God op zijn tijd en wijze daar zelf een vonnis over zal trekken. Het is belangrijk te beseffen dat met het ontnemen van het leven, ook de genadetijd ontnomen wordt.


Politieke en maatschappelijke overwegingen.
Het uitvoeren van de doodstraf is voor velen een herinnering aan een barbaars regime of middeleeuwse praktijken. En dat is juist. In de middeleeuwen, maar nog steeds in barbaarse regimes wordt gebruik gemaakt van de doodstraf. En helaas meermaals naar willekeur en om politieke of religieuze tegenstand uit de weg te ruimen. Denk hierbij ook aan regimes als de voormalige Sovjet praktijken, de praktijken in een land als Noord Korea. En dat is verwerpelijk. Daar zullen we als Nederland ook veroordelend in moeten optreden. Maar is dat een reden om de doodstraf als straf op een zeer ernstig delict dan maar niet te hanteren? Als we naar Nederland kijken is het algehele gevoelen van de maatschappij dat de straffen die door het rechtssysteem worden opgelegd geen recht doen aan het misdrijf. Al jaren is er een roep om zwaardere straffen, ook door kamerpartijen. En we zien die tendens zich ook vertalen in zwaardere straffen. Vooral na zware geweldsmisdrijven als moord of meervoudige moord, moord op kinderen en zo voorts is er in de maatschappij een roep om zwaardere straffen. In gesprekken met slachtoffers en nabestaanden hoor je vaak: de dader komt weer vrij, of mag blijven leven terwijl wij blijven met het gemis, wij levenslang hebben. In gevallen als de Noorse schutter die op het eiland Utoya onschuldige jongeren vermoord is de algemene opinie al snel: de doodstraf, of wat minder genuanceerd: opknopen. Lees de Facebookberichten die verschijnen na een ernstige misdaad.
Het gevoel van onbehagen in de maatschappij over de strafmaat heeft alles te maken met het evenwicht tussen misdaad en vergelding. Voor velen is dat evenwicht zoek. Uit onderzoeken blijkt dat de doodstraf moord en doodslag niet kan tegenhouden of verminderen. Maar de doodstraf geeft een evenwicht aan de daad, doet recht aan het delict. Ook vraag ik mij wel af of dergelijke onderzoeken wel het juiste beeld kunnen weergeven. Feitelijk is een dergelijk onderzoek alleen echt betrouwbaar als je een goed vergelijk hebt. Zelfs in staten van de VS waar de doodstraf kan worden toegepast, is het vanwege het omstreden onderwerp voor de rechters haast niet mogelijk een dergelijke straf op te leggen. De kans om tot de doodstraf te worden veroordeeld en de tijd van het proces zijn van dermate invloed dat de angst om niet te moorden vanwege de eventuele doodstraf zo klein is dat dit geen rem is op die misdaad.
Het verbieden van de doodstraf, zoals in ons land, om het niet actief meewerken hieraan heeft grote gevolgen. Mensen als Saddam Houssein, Osama Bin Laden, Videla zouden bij arrestatie in Nederland niet worden uitgeleverd als zij de kans zouden hebben de doodstaf te krijgen. En plaats ook eens een man als Hitler en Stalin in dit rijtje. Ons rechtsgevoel gaat daar toch tegenin? Nu zijn dit voorbeelden van grote misdadigers. Hierin kunnen we ons dan vaak nog wel ik de doodstaf verplaatsen. Moeilijker wordt het als we een lijstje van misdaden zouden moeten maken vanavond waar de doodstraf als strafmaat voor zou moeten kunnen worden gegeven. Ik denk bij het maken van een dergelijk lijstje, dat het principe van de vergelding voor een de misdaad een richting is. Dus concreet: dat bij bewezen moord, volledig toerekenbaar de doodstraf hoort. Is gratie dan ook mogelijk? Ik denk het wel. Bij oprechte spijt kan ik mij voorstellen dat na de veroordeling gratie wordt verleend. Vooral ook omdat een Christen weet dat leven genadetijd is en het leven op zichzelf al een daad van Gods genade is. Wie uit genade leert leven, gunt dat ook een ander. Iets anders is het als de moordenaar onverschillig staat tegenover zijn daad en bij de behandeling van de strafmaat voor zijn misdaad geen berouw toont.
Ook een heel belangrijk punt: hoe zwaar de bewijslast moet worden. We moeten er niet aan denken dat iemand onterecht ter dood wordt veroordeeld. Te denken valt aan het toewijzen van een landsadvocaat van gewicht aan de moordenaar, om de schijn van klassenjustitie te voorkomen. Het mag niet zo zijn dat door het hebben van geld en het inhuren van de grote advocaat de doodstraf kan worden ontlopen, terwijl het gemis van geld en die advocaat eerder de doodstraf zal worden opgelegd. Het is voor rechters een hele moeilijke taak deze zaak af te wegen. Het invoeren van de doodstraf is dus een ongelooflijk moeilijke zaak, maar die we daarom niet uit de weg moeten gaan.
Politiek gezien, en dat kan ik niet zeggen in de richting van Amnesty is het bijzonder dat in dit verband de Nederlandse politiek er mee akkoord gaat dat er ten behoeve van de wereldvrede Nederlandse soldaten aanvallen mogen plegen, met de dood tot gevolg, waarbij ook onschuldige burgers worden gedood. Denk aan missies in Libanon, Irak,Soedan, Bosnie, Afganistan. Dat is op zijn minst inconsequent. Want het noemen van de doodstraf in politiek Nederland is zo’n beetje vloeken in de (linkse en liberale) kerk. Dat lijkt op een houding van: als het maar ver van mijn bed is… dan mag het wel.

Ik wil afsluiten met een aantal opmerkingen van prof. Velema, die hier behartenswaardige zaken over heeft geschreven na de discussie over de doodstraf, na de moord op Pim Fortuyn. Dit allemaal na een opmerking van de toenmalige minister Hilbrand Nawijn, dat de doodstraf mogelijk weer terug in het Nederlandse rechtstelsel moet.
Prof. Velema is hoogleraar geweest in de ethiek. Hij zegt: 'Ik ben in principe voorstander van de doodstraf, maar ik begrijp dat dat in de huidige situatie niet zomaar gaat, als je alleen al kijkt naar de lawine die Nawijn over zich heen kreeg. In het strafrecht zijn we de bijbelse gedachte van de vergelding kwijtgeraakt. Iemand die heel duidelijk met voorbedachten rade een ander van het leven berooft, denk aan Volkert van der G., heeft het recht op leven verspeeld.'
Dat is bijbels rechtsbesef. En het lijkt mij een schone taak van de christelijke politiek om daar rond voor uit te komen. De doodstraf heeft haar grondslag in het Woord van God en moet daarom een plaats hebben in ons rechtsbestel. Het tekent de verwatering als daar geen plaats voor is.
Wie lege handen heeft, kan ze altijd vouwen.
ejvl
Berichten: 5726
Lid geworden op: 06 jun 2011, 11:15

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door ejvl »

eilander schreef:
Mara schreef:Maar zo iemand als Breivik, die zoveel bloed aan zijn handen heeft, totaal geen berouw toont en de kans krijgt om vanuit de gevangenis nog een rechtszaak aan te spannen. Dat is toch ongekend?
Vanuit het oogpunt van de nabestaanden van de slachtoffers, is dit toch geen passende straf? Het ontbreekt meneer aan vrijwel niets, alleen vrijheid.
Nu wil ik een vrijheidsbenemende straf zeker niet gering noemen, maar ik denk dat bij zo'n daad en zo'n dader de doodstraf wel gerechtvaardigd is. Een gerechtelijke dwaling is hier niet aan de orde.
Eens, in geval Breivik is dat duidelijk.
Maar wat met de Puttense moordzaak? Ina Post? Schiedammer parkmoord? Lucia de Berk? Zaanse paskamermoord? En er zijn nog vele voorbeelden.
Wie gaat dan bepalen wanneer iets 100% bewezen is? Of er een gerechtelijke dwaling is? Is de moord op Vaatstra door Jasper S genoeg bewezen bijvoorbeeld? Een bekentenis zegt blijkbaar niets, zie de genoemde zaken bijvoorbeeld.
Alleen al door zulke gevallen is terughoudendheid aangaande de doodstraf vereist en wellicht alleen te gebruiken bij terreuraanslagen en oorlogsmisdadigers.
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door eilander »

Er zijn gevallen waarin de verdachte vanaf de aanhouding direct als dader kan worden beschouwd. De moordenaar van Pim Fortuin bijvoorbeeld. Er is nooit enige twijfel geweest of hij wel of niet de moordenaar was. Over die gevallen heb ik het.
Reken er ook maar op dat de Nederlandse rechter erg terughoudend zou zijn in het geval de doodstraf opgelegd zou kunnen worden. Eerlijk gezegd ben ik helemaal niet zo bang voor een gerechtelijke dwaling.
Er zitten in Nederland ruim dertig levenslanggestraften (in Nederland is levenslang ook echt levenslang). Zou daar één onterecht veroordeelde tussen zitten?
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door Mara »

ejvl schreef: Eens, in geval Breivik is dat duidelijk.
Maar wat met de Puttense moordzaak? Ina Post? Schiedammer parkmoord? Lucia de Berk? Zaanse paskamermoord? En er zijn nog vele voorbeelden.
Wie gaat dan bepalen wanneer iets 100% bewezen is? Of er een gerechtelijke dwaling is? Is de moord op Vaatstra door Jasper S genoeg bewezen bijvoorbeeld? Een bekentenis zegt blijkbaar niets, zie de genoemde zaken bijvoorbeeld.
Alleen al door zulke gevallen is terughoudendheid aangaande de doodstraf vereist en wellicht alleen te gebruiken bij terreuraanslagen en oorlogsmisdadigers.
In die gevallen waren er fouten in het onderzoek gemaakt, bewijzen achtergehouden, slecht recherchewerk verricht, het bewijs op een bizarre manier zogenaamd sluitend gemaakt.
Als iemand ter dood wordt veroordeeld, zit hij in de regel nog jaren vast, hij wordt niet - zoals vroeger - meteen de volgende dag aan de galg gehangen. In die resterende tijd kunnen evt nog bewijzen verzameld worden. Bij de minste twijfel, niet volbrengen dan.
Bij het door mijn genoemde voorbeeld,(A.B.) is het overduidelijk.
Dit was geen vlaag van verstandsverbijstering, niet per ongeluk, dit alles niet en nog steeds heeft de man geen spoortje spijt.
Er bestaan mensen die geen normaal gevormd geweten hebben. Zulke mensen zet je dan niet vast alleen vanwege hun misdaad, maar ook om de mensheid te beschermen! Met de doodstraf bereik je dit dan definitief.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
ejvl
Berichten: 5726
Lid geworden op: 06 jun 2011, 11:15

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door ejvl »

eilander schreef:Er zijn gevallen waarin de verdachte vanaf de aanhouding direct als dader kan worden beschouwd. De moordenaar van Pim Fortuin bijvoorbeeld. Er is nooit enige twijfel geweest of hij wel of niet de moordenaar was. Over die gevallen heb ik het.
Reken er ook maar op dat de Nederlandse rechter erg terughoudend zou zijn in het geval de doodstraf opgelegd zou kunnen worden. Eerlijk gezegd ben ik helemaal niet zo bang voor een gerechtelijke dwaling.
Er zitten in Nederland ruim dertig levenslanggestraften (in Nederland is levenslang ook echt levenslang). Zou daar één onterecht veroordeelde tussen zitten?
Ik ben wel bang voor gerechtelijke dwalingen zoals deze ook voorkomen in Nederland, en wat dacht je van de dodencellen in het zo beschaafde Amerika? Barbaars, gerechtelijke dwalingen, soms onschuldig. En Amerika is juist zo beschaafd wordt er gezegd, zal het in Nederland beter gaan?
Gebruikersavatar
Posthoorn
Berichten: 6465
Lid geworden op: 04 dec 2008, 11:22

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door Posthoorn »

eilander schreef:Ik moet denken aan een uitspraak van Groen van Prinsterer, die ik hier even niet letterlijk kan citeren: het is niet geoorloofd een tekst uit Gods Woord waarvan de strekking ons niet gelegen komt, door een zouteloze uitleg anders uit te leggen.
Sorry, maar de tekst uit Genesis 9 wordt (hoeveel problemen er in de praktijk ook mee mogen zijn) toch absoluut zouteloos uitgelegd. Er staat notabene ".. zal door de mens vergoten worden". Daar maken we dan zoiets vaags van als "je ontketent eenzelfde onheil over je leven". Welk onheil heeft Mozes eigenlijk over zijn eigen leven ontketent...?
De overheid in Mozes' tijd was de farao van Egypte. De kans dat de toenmalige overheid het zwaard gehanteerd had, was best groot. Dat dacht Mozes zelf ook, want hij vluchtte.
Zo'n uitleg vind ik alleen maar triest.
Dit kun je zeggen natuurlijk. Maar de vraag is inderdaad of 'zal door de mens vergoten worden' als gebod bedoeld is.
In de tweede plaats blijf je dan toch zitten met voorbeelden als Kaïn (inderdaad, die kreeg een teken, zodat zijn bloed niet vergoten zou worden!), Mozes, David.
Gebruikersavatar
modesto
Inactief
Berichten: 498
Lid geworden op: 01 okt 2014, 15:05

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door modesto »

Het is makkelijk om in abstracte zin voor de doodstraf te zijn. Maar hoeveel van jullie zijn bereid om Volkert van der G. of Anders Breivik, die in deze discussie genoemd worden, persoonlijk om het leven te brengen, dat wil zeggen, zelf als beul op te treden?
Logisch-reformatorisch meubelconsulent -- bij 500 berichten houd ik het hier echt helemaal voor gezien, en dan kom ik de dag daarop weer terug op het forum
coco
Berichten: 357
Lid geworden op: 27 mei 2016, 06:00

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door coco »

modesto schreef:Het is makkelijk om in abstracte zin voor de doodstraf te zijn. Maar hoeveel van jullie zijn bereid om Volkert van der G. of Anders Breivik, die in deze discussie genoemd worden, persoonlijk om het leven te brengen, dat wil zeggen, zelf als beul op te treden?
Ik teken.. Bij zulke duidelijke gevallen zal ik weinig gewetenswroeging hebben denk ik. Hoop ik..
:hi
DDD
Berichten: 28480
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door DDD »

Het beroep op enkele bijbelteksten om daarmee de doodstraf als wenselijke mogelijkheid te bepleiten is mijns inziens heel willekeurig. En dat zeg ik niet om het belang van de bijbelse boodschap te ondergraven. Maar juist met dit soort mijns inziens regelmatig idiote redeneringen worden veel in eigen ogen normale mensen afgeschrikt van het christendom.

Dat hoeft niet erg te zijn, als het de aanstoot van het evangelie betreft. Maar als het bijzaken zijn die meer met onderbuikgevoelens dan met zindelijk theologisch denken te maken hebben, is dat mijns inziens een heel ander verhaal.

Overigens erken ik dat de context van Genesis 9 wel degelijk een moreel karakter heeft. Dat vind ik om die reden ook geen slecht argument. Gezien de vervolgzin´ want God heeft de mens naar Zijn beeld gemaakt´ lijkt het niet zomaar een feitelijke constatering. En dus plaatst de tekst ons voor allerlei moeilijkheden. Zo bevat het voorschrift/ de constatering geen beperking tot opzet. Maar goed, ik kan mij voorstellen dat iemand voor Breivik de doodstraf gepast vindt.

Maar wat nu het verband is tussen het beeld van God en de doodstraf is mij nog niet helder. Je zou 'want God heeft de mens naar zijn beeld gemaakt' ook kunnen uitleggen als een verwijzing naar het menselijk geweten en rechtvaardigheidsgevoel. In dat geval is het eerste deel een constatering, en het tweede deel een redengeving.

In alle gevallen moet je mijns inziens meewegen dat in onze samenleving meer oog is voor specifieke stoornissen van mensen. Wij hebben de luxe mogelijkheid om mensen op kosten van ons allemaal voor altijd op te sluiten. In een minder welvarende samenleving is dat veel lastiger.

Als je niet gelooft in een eeuwig leven, dan is levenslang misschien nog we wreder dan de doodstraf. Maar dat geheel terzijde.
Habitat
Berichten: 771
Lid geworden op: 27 mei 2016, 21:08

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door Habitat »

eilander schreef: Er zitten in Nederland ruim dertig levenslanggestraften (in Nederland is levenslang ook echt levenslang). Zou daar één onterecht veroordeelde tussen zitten?
Ook bij de uitspraak "levenslang" kunnen fouten gemaakt worden. Kijk maar naar de zaak Lucia de B.

Rechtbank Den Haag : levenslang
Hoger Beroep Den Haag: levenslang + tbs
Gerechtshof Amsterdam (na cassatie): levenslang
Gerechtshof Arnhem (pas jaren later): vrijspraak

Een goede rechtspraak kan fouten ook herstellen. (En dat is hier gelukkig ook gebeurd.) Daarbij past geen doodstraf.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door -DIA- »

En als je per ongeluk iemand doodt... door een ongeluk of hoe ook?

We lezen in de Schrift over de vrijsteden. Maar buiten de vrijstad moest ook dat bloed gewroken worden.

Wreed hè?
Maar toch, o mens! wie zijt gij die tegen God antwoordt?

Ja maar, dat was in het Oude Testament
Het Nieuwe Testament is vaak humaner...
Oh ja? Is dat zo?
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Erik
Verbannen
Berichten: 119
Lid geworden op: 03 nov 2014, 15:42

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door Erik »

modesto schreef:Het is makkelijk om in abstracte zin voor de doodstraf te zijn. Maar hoeveel van jullie zijn bereid om Volkert van der G. of Anders Breivik, die in deze discussie genoemd worden, persoonlijk om het leven te brengen, dat wil zeggen, zelf als beul op te treden?
Hoe legitiem de straf ook is, voor mij persoonlijk is dan doorslaggevend "wie zonder zonde is..........." Ik kan mezelf niet verantwoorden voor het ontnemen van iemands leven, hoe verschrikkelijk de daden van iemand ook zijn geweest. Blijft de notie van vergelding overigens vol overeind staan voorm

Ten aanzien van dienstplicht en vechten tegen een vijandelijk leger zou ik moreel geen bezwaren zien, maar de praktijk leert ook dat in een oorlog mensen zich in de kortste keren als beesten kunnen gedragen (zie ISIS en hun praktijken).
Laatst gewijzigd door Erik op 28 okt 2016, 09:32, 1 keer totaal gewijzigd.
DDD
Berichten: 28480
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door DDD »

Je mag geen is-gelijkteken zetten tussen de wetten van Israel toen en Gods wil voor nu. Die wetten waren grotendeels een weerslag van wat men toen rechtvaardig vond. Dat zou ook niet anders kunnen. Hoe zouden de mensen anders hebben geweten dat God daarin sprak?

Gods ideaal is onveranderlijk. Maar Gods openbaring, zeker op het gebied van de burgerlijke wetten, is dat niet. Dat blijkt duidelijk uit de bijbel zelf.

Ik ben het dus helemaal niet met DIA's suggestie eens.
-DIA-
Berichten: 32701
Lid geworden op: 03 okt 2008, 00:10

Re: Ben jij voor of tegen de doodstraf?

Bericht door -DIA- »

Misschien is het goed om in dagen van herdenken (de Reformatie zal binnenkort immers herdacht worden) wat meer te lezen over de mensen die God heeft willen gebruiken tot deze grote zaak.
De mens van nu weet blijkbaar niet meer altijd hoe de vork in de steel zat. Een artikel in het Centraal Weekblad (ooit een spreekbuis van de ten onder gegane Gereformeerde Kerken) illustreert wel iets. Ook ten aanzien van de doodstraf.
Daar bleek een schrijver een enorme karikatuur en leugen over gepubliceerd te hebben. Dit artikel werd daarna in De Wachter Sions van 5 januari 1978 door de heer L.M.P. Scholten becommentarieerd.

Ik laat hietonder het artikel volgen:

°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°.°

Calvijn en Servet

Wij laten U even meelezen in Centraal Weekblad, het meest gelezen kerkelijke blad in de Gereformeerde Kerken, en wel in het nummer van 29 oktober (dus het nummer voor Hervormingsdag). Daarin stond een groot artikel (anderhalve pagina), getiteld „Michel Servet, gevallen door een dubbele dwaling".
De schrijver was in Geneve, de stad van Calvijn. Daar nam hij de moeite (want zo gemakkelijk ging dat niet), om het herdenkingsmonument op te zoeken, dat is opgericht op de plaats, waar op 27 oktober 1553 Michel Servet verbrand is. En toen hij daar dan stond, kwam hij tot de volgende mijmeringen:

Michel Servet ... ik schreef boven dit stuk: „gevallen door een dubbele dwaling." Een dub­bele. Niet alleen viel hij door zijn- eigen dwaling, zijn eigen tot het laatst toe volgehouden ketterij, zijn loochening van de Drie-eenheid van God: Vader, Zoon en Heilige Geest, die hij, had hij steeds betoogd, nergens in de Heilige Schrift verkondigd en beleden zag. Maar ook viel hij door de dwaling van anderen. De anderen - Calvijn in het bijzonder - die hem naar deze brandstapel, deze executieplaats brachten. Geestelijk viel hij door zijn dwaalleer ... Lichamelijk door zijn bestrijders. En in beide gevallen moet gesproken worden van een „dwaling". (...)
Een dwaling van Calvijn op een dwaling van Servet. Wonderlijk monument. Zo had het niet gemoeten. Niet bij Servet... maar ook niet bij Calvijn. Het was een „dwaling" ...behorende bij de eeuw, het tijdsgewricht waarin hij leefde.
De gedachten van de schrijver gaan dan „opeens" naar het concentratiekamp en hij citeert een gezegde „Waar men tot boekverbranding komt, daar komt men uiteindelijk ook tot mensverbranding."

En al heel ver gaat hij in het volgende:
Je denkt ook: zou Calvijn er bij geweest zijn, die dag ? Zij waren tijdgenoten. Plaatsgenoten. Calvijn bestreed Servet. Men zegt dat de executie geschied is op last van, door toedoen van, met instemming van, onder toelating van (de één zegt het krasser dan de ander...) Calvijn. Wie stonden hier, waar ik nu sta ? En... hoe stonden ze er? Blij? Voldaan? Dankbaar? De familie van Servet... was die hier ook ?
Zo heeft de nagedachtenis van Calvijn weer een flinke trap gekregen. „Een dwaling van Calvijn." De schrijver hangt een meelijwekkend verhaal op over Servet ( een plaatsgenoot van Calvijn), die om zijn afwijkende gevoelens op de brandstapel gebracht werd.

* De schrijver verzuimt te vermelden, dat Servet niet tot de brandstapel veroordeeld is om zijn ketterse opvattingen, ook niet vanwege het feit, dat hij deze ketterse opvattingen in het openbaar uitdroeg, maar vanwege de godslasterlijke wijze waarop hij dat deed. Het lust mij niet, de uitdrukkingen die Servet in zijn geschriften deed, te herhalen. In de handboeken kan men zelf lezen, met welk een schrikkelijke godslasterlijke bewoordingen Servet de Drieenige God aanduidde en Christus als de eeuwige Zoon van God.
* De schrijver verzuimt te vermelden, dat Servet overal gezocht werd, dat hij in de Franse stad Vienne door de roomse inquisitie al tot de brandstapel veroordeeld was, maar uit de gevan­genis wist te ontvluchten en toen naar Geneve reisde.
* De schrijver verzuimt te vermelden, dat Servet veroordeeld is door de Raad van Geneve, met wie Calvijn in die tijd (zacht gezegd) overhoop lag.
* De schrijver verzuimt te vermelden, dat Calvijn tevergeefs gepleit heeft voor een minder pijnlijke dood.
* De schrijver verzuimt de politieke achtergrond van het proces tegen Servet te vermelden.

Wat waren namelijk de feiten? Servet was helemaal geen plaatsgenoot van Calvijn, zoals de schrijver het doet voorkomen. Servet had in Geneve niets te maken. Maar waarom ging hij, uit de gevangenis van Vieime ontvlucht, dan juist naar Geneve ? Omdat hij er vast van overtuigd was, in die stad een kerkelijke en politieke omwenteling te kunnen bewerkstelligen.
Servet kwam in Geneve juist in een voor Calvijn heel moeilijke tijd. De libertijnen (wij zouden zeggen: de loszinnigen) waren in de zomer van 1553 aan de winnende hand. Velen, vooral onder de aanzienlijken van Geneve, waren de strenge tucht van Calvijn en de zijnen meer dan beu. Belangrijke personen in de stad begroetten Servet dan ook als hun bondgenoot.

Servet (een 42-jarige Spaanse arts) gedroeg zich op een wijze, die erop duidde, dat hij er niet aan twijfelde, of hij ging het winnen. Wel werd hij in bewaring gesteld, maar in het proces gedroeg hij zich op uiterst brutale wijze. Hij schold Calvijn uit op een minderwaardige manier, beschimpte de leer der Schriften en riep zijn rechters zelfs op, niet hem, maar Calvijn ter dood te brengen.
Zo gespannen was de toestand en zo donker zag Calvijn de zaak in, dat het de Kerkhervormer leek, dat hij voor de tweede keer (en nu zeker voorgoed) uit Geneve verbannen zou worden. Zozeer zelfs, dat te midden van deze gebeurtenissen op zondagavond 3 september Calvijns preek onverwacht het karakter van een afscheidspreek kreeg. Calvijn heeft die avond gepreekt over Handelingen 20 : 32: „En nu, broeders, ik beveel u Gode en het woord Zijner genade." Calvijn meende op dat ogenblik, dat hij wel voor het laatst op de preekstoel in Geneve zou hebben gestaan.

En toen kwam ineens de omwenteling. Wat gebeurde er namelijk ? De Raad van Geneve had bewust nagelaten, Calvijn te raadplegen inzake het proces tegen Servet. Zij hadden (nota bene op aanraden ''van Servet zelf) advies gevraagd aan de stadsbesturen van die Zwitserse steden, die ook tot de Reformatie waren overgegaan. En dat advies was eenparig: Servet, deze brutale godslasteraar en verwoester, van de kerk, verdient de brandstapel.

Toen schrok de (in meerderheid Libertijnse) raad. Vanuit Frankrijk en Savoye loerden de roomsen voortdurend om Geneve weer in hun macht te krijgen. Zonder het bondgenootschap met de Zwitserse steden zou Geneve machteloos zijn. De raad durfde daarom het libertijnse avontuur niet aan. Daarom accepteerde men het advies van de steden en veroordeelde men Servet tot de brandstapel. En hoe Calvijn ook nog voor verzachting van de straf pleitte, de raad was er niet af te brengen. Blijkbaar wilde men Calvijn toch nog eens goed laten voelen, dat de raad over Geneve regeerde en niet Calvijn !

Zo is het gebeurd. Is het dan niet lasterlijk, „Calvijn in het bijzonder" de dood van Servet toe te schrijven ?
En dan te suggereren, dat Calvijn blij, voldaan en dankbaar bij de executie zou hebben gestaan ! Er is wel wat anders gebeurd. Toen Servet begreep, dat hij mis gerekend had dat zijn libertijnse vrienden in het stadsbestuur hem hadden laten vallen als een baksteen (want de barmhartigheden der goddelozen zijn wreed), toen werd hij bevangen door grote angst voor de dood. Calvijn hoorde dat. Toen is Calvijn samen met Farel naar de gevangenis gegaan. Toen heeft Calvijn niet als tegenstander, maar als herder en leraar met Servet gesproken.

Onder tranen vroeg Servet Calvijn om vergeving voor alle beledigingen, die hij de Hervormer had aangedaan. Toen antwoordde Calvijn, dat het niet van enig belang was, dat Servet Calvijn beledigd had, dat deerde hem niet. Maar Servet had God beledigd. En ernstig heeft Calvijn de Spanjaard vermaand, of hij nog in de schuld mocht komen voor God, Die hij zo nadrukkelijk gelasterd had. En zie, dat weigerde Servet. In het aangezicht van de dood wilde hij daarvan niets terugnemen.

Wil men nu werkelijk denken, dat Calvijn daarover blij, voldaan en dankbaar kan zijn geweest? Inderdaad was Calvijn van mening, dat ketterij in bepaalde gevallen met de dood gestraft dient te worden. Servet is daarvan een duidelijk voorbeeld. Al is Calvijn voor dit doodvonnis niet verantwoordelijk geweest, hij was het er wel mee eens. Maar overigens is het duidelijk, dat dit voor de mannen van de Reformatie meer een principiële (theoretische) uitspraak is geweest dan praktijk. Noem verder maar een geval.

Wie echter dit principe aantast, tast niet alleen de staatkunde naar artikel 36 aan, maar komt er vroeger of later óók toe, het principe van de doodstraf als zodanig aan te tasten, tegen het doorgaande getuigenis van de Schrift en Zondag 40 van de Catechismus in. Het is veelzeggend, dat de SGP nog de enige partij, die in haar beginselprogram de eis van de doodstraf stelt. Zelfs het GPV heeft de doodstraf enkele jaren geleden uit zijn program laten vallen en de RPF zwijgt er ook over.

Wil men echter een zuiverder (minder politiek bepaald) voorbeeld ervan, hoe gehandeld moet worden met dwaalleraars, die hardnekkig voortgaan, hun kwalijke denkbeelden in het openbaar te propageren, dan moet men twee jaar tevoren, in 1551, in Geneve zien. Toen was daar ook een dokter, een zekere Hiëronymus Bolsec, die ondanks herhaalde vermaningen doorging om de leer der uitverkiezing op felle, hatelijke wijze te bestrijden. Hij werd gestraft met verbanning uit de stad. Zo is ook gehandeld met de remonstrantse predikanten in 1619. Zij die de Acte van stilstand niet wilden tekenen, moesten Nederland verlaten.

Tenslotte om geen misverstand te wekken: het zo krenkende en onheuse artikel stond wel in Centraal Weekblad, maar was niet geschreven door een predikant van de Gereformeerde Kerken. De man, die deze „voorlichting" over Calvijn gaf, was de welbekende legerpredikant ds. J. J. Poort.
© -DIA- Laatst actief: 00 xxx 24??
Plaats reactie