In Syrië is het elke dag Moederdag. In de Koran staat dat gehoorzaamheid aan God even belangrijk is als gehoorzaamheid aan je ouders, vooral aan je moeder. Syriërs beleven dat ook zo. Een moeder staat op nummer 1, 2 en 3. Op nummer 4 komt de vader.

Het is een uitspraak van profeet Mohammed. Ik heb ook, net als de meeste Syriërs, de overtuiging dat ik alleen gelukkig kan worden als mijn moeder tevreden over mij is.

Citaat uit DEZE COLUMN

Hmmm, als de Koran erbij wordt gesleept als argument voor vrouwvriendelijkheid krijg ik altijd wat kriebels. Er zijn namelijk in tegenstelling tot de Bijbel veel verzen die het slaan van vrouwen rechtvaardigen.

http://www.exmoslim.org/belediging%20va ... islam.html

Ik heb een droogmolen gekregen, de mijne begaf het achterliggende week. Al een paar keer gerepareerd, maar nu echt het einde.
Vanmiddag viel de stofzuiger uit elkaar... Ook handig net voor moederdag .

What next....

Komt net een van de kids thuis met een broodje haring voor moederdag. Zo'n kadootje geniet ik echt van. Heel af en toe koop ik dat voor mezelf, vind ik erg lekker. Zo leuk als ze dan zoiets meenemen.

Ik had een mooie envelop in de brievenbus, en ik denk te weten wat er in zit. Namelijk:
https://www.metronieuws.nl/good-vibes/2 ... erdag-reep

Jummie!

Ik zag zaterdag in het AD een stukje van een jonge vrouw die haar moeder verloren had, en zich nu stoorde aan al de overdadige moederdagreclames. Heel pijnlijk voor haar, nu ze geen moeder meer had.
Ik vond het een vrij egoïstisch stuk, omdat zij verdriet heeft moet de hele wereld zich aanpassen? Maar ik werd wel nieuwsgierig naar de moederdag van de forummers.
Doen jullie er iets aan? Geef je je vrouw iets, als je getrouwd bent? Geef je je moeder iets, als je die nog hebt? Als je geen kinderen hebt, is het dan een vervelende dag? Wordt er in de kerk aandacht aan besteed?
Ik heb een leuk kadootje gekregen van mijn man, maar geen kado was ook prima geweest. Een van de kinderen kwam een kop koffie drinken, dat was gezellig. Er komt nog wel wat van de kleinkinderen.
Voor ons is moederdag (of vaderdag) nooit erg belangrijk geweest. We doen een beetje mee, maar we zijn het ook wel eens vergeten.

Dodo schreef:Ik zag zaterdag in het AD een stukje van een jonge vrouw die haar moeder verloren had, en zich nu stoorde aan al de overdadige moederdagreclames. Heel pijnlijk voor haar, nu ze geen moeder meer had.
Ik vond het een vrij egoïstisch stuk, omdat zij verdriet heeft moet de hele wereld zich aanpassen? Maar ik werd wel nieuwsgierig naar de moederdag van de forummers.
Doen jullie er iets aan? Geef je je vrouw iets, als je getrouwd bent? Geef je je moeder iets, als je die nog hebt? Als je geen kinderen hebt, is het dan een vervelende dag? Wordt er in de kerk aandacht aan besteed?
Ik heb een leuk kadootje gekregen van mijn man, maar geen kado was ook prima geweest. Een van de kinderen kwam een kop koffie drinken, dat was gezellig. Er komt nog wel wat van de kleinkinderen.
Voor ons is moederdag (of vaderdag) nooit erg belangrijk geweest. We doen een beetje mee, maar we zijn het ook wel eens vergeten.

Nee, ik geef mijn vrouw niets. Zij is niet mijn moeder. Toen de kinderen nog thuis waren, kochten we uiteraard wel wat. Mijn moeder leeft niet meer. Gisteren in de kerk was er een ventje van een jaar of tien die bij de voorbede vroeg om te danken voor moeders omdat het moederdag was. Op de vraag van de voorganger of hij blij was met zijn moeder, kwam een luid en duidelijk 'ja', vergezeld van een prachtige glimlach. Dat vond ik mooier dan alle cadeaus die ik vroeger aan mijn moeder heb gegeven.

Dodo schreef:Maar ik werd wel nieuwsgierig naar de moederdag van de forummers.

Mijn vrouw is net twee weken geleden jarig geweest. Dus de cadeaus beperken zich tot allemaal knutseldingetjes van de kinderen en ja ik stond wat eerder aan het fornuis om het eten te koken, maar daar werd al snel ingegrepen.

Dodo schreef:Ik zag zaterdag in het AD een stukje van een jonge vrouw die haar moeder verloren had, en zich nu stoorde aan al de overdadige moederdagreclames. Heel pijnlijk voor haar, nu ze geen moeder meer had.
Ik vond het een vrij egoïstisch stuk, omdat zij verdriet heeft moet de hele wereld zich aanpassen? Maar ik werd wel nieuwsgierig naar de moederdag van de forummers.
Doen jullie er iets aan? Geef je je vrouw iets, als je getrouwd bent? Geef je je moeder iets, als je die nog hebt? Als je geen kinderen hebt, is het dan een vervelende dag? Wordt er in de kerk aandacht aan besteed?
Ik heb een leuk kadootje gekregen van mijn man, maar geen kado was ook prima geweest. Een van de kinderen kwam een kop koffie drinken, dat was gezellig. Er komt nog wel wat van de kleinkinderen.
Voor ons is moederdag (of vaderdag) nooit erg belangrijk geweest. We doen een beetje mee, maar we zijn het ook wel eens vergeten.

Ik vind moederdag nog leuker dan mijn eigen verjaardag. Al die leuke knutsels, briefjes, gedichten, geweldig. En ze stralen als je de spullen ook daadwerkelijk gebruikt Ik heb bijvoorbeeld al jaren een sleutelhanger van kralen die een van de kinderen op de kleuterschool heeft gemaakt. En vandaag drink ik uit een mok met allemaal foto's van de kinderen erop en kijk naar een geweldig zelfgemaakt fotolijstje gevuld met foto's en heb een kralenarmband om die de jongste heeft gemaakt. Ik kreeg van mijn man ( en kinderen ) ook nog een lekker luchtje. Echt genoten.

Als kinderen onderling hebben wij mijn moeder zoals gebruikelijk wat gegeven.
En voor de moeder-in-spé heb ik namens uk wat uitgezocht

Ik heb bloemen, een geurtje en een geschreven ode aan mij geschreven
Ik heb zelf van jongs af aan mijn kinderen meegegeven dat ik het allemaal veel te opdringerig en commercieel vind allemaal en dat het voor mij niet afhangt van 1x p/jr moederdag.
Ik heb altijd genoten van de zelfgemaakte knutsels ed toen ze nog klein waren
Én héél lief dat ze er af en toe toch aan denken !
Ik heb het met mijn eigen moeder ook:
Ik geef haar regelmatig een bloemetje en niet speciaal op moederdag.
Ik ga waarschijnlijk vanavond of morgen weer even bij haar langs(met bloemetje)

Dodo schreef:Ik zag zaterdag in het AD een stukje van een jonge vrouw die haar moeder verloren had, en zich nu stoorde aan al de overdadige moederdagreclames. Heel pijnlijk voor haar, nu ze geen moeder meer had.
Ik vond het een vrij egoïstisch stuk, omdat zij verdriet heeft moet de hele wereld zich aanpassen? Maar ik werd wel nieuwsgierig naar de moederdag van de forummers.
Doen jullie er iets aan? Geef je je vrouw iets, als je getrouwd bent? Geef je je moeder iets, als je die nog hebt? Als je geen kinderen hebt, is het dan een vervelende dag? Wordt er in de kerk aandacht aan besteed?
Ik heb een leuk kadootje gekregen van mijn man, maar geen kado was ook prima geweest. Een van de kinderen kwam een kop koffie drinken, dat was gezellig. Er komt nog wel wat van de kleinkinderen.
Voor ons is moederdag (of vaderdag) nooit erg belangrijk geweest. We doen een beetje mee, maar we zijn het ook wel eens vergeten.

Toch kan ik mij wel voorstellen dat het je verdriet in gemis naar boven haalt. Ik weet nog dat ons kindje te vroeg geboren was. En het op vrijdag moesten begraven. Zondag erna moederdag.... . De eerste jaren toch even een wat "gevoelige" dag. Nadat de kinderzegen via de "natuurlijke" weg uitbleef. Ik heb het stuk verder niet gelezen hoor... en kon het verder altijd goed scheiden. Maar in voorbede bad een predikant ooit eens niet alleen voor de moeders. Maar ook voor hen die op deze dagen gemis en pijn ervaarden.
Uiteraard is het verder commercieel gedoe..
Toch heb ik lekker met een nieuw boek op de bank gezeten. En had een dochter iets creatiefs bedacht met kruidenplantje. En deed ze vanmorgen een luchtje op dat ze aan mij had gegeven. Hebben we schoonmoeder verblijd met een bloemetje zaterdag.
Maar het mooiste wasgisteren de kerkdienst met een prediking wat stof geeft tot overdenken, deze week.

Verder geef ik mijn man met of rond vaderdag wel iets. Gewoon omdat hij zo'n lieve vader is voor de kinderen.

Wij hebben onze moeders verwend met mooie boekjes, zijden bloemen en chocolade.
We vonden het heerlijk om dat te doen, we hebben allebei geen vader meer, en onze moeders zijn op hoge leeftijd gekomen.

Zowel voor mijn moeder, als voor de moeder van mijn kinderen (ook wel mijn vrouw genoemd) leuke dingen geregeld. Dat laatste samen met de kids.

Bij ons in kerk, gelukkig, ook veel aandacht voor hen die een moeilijke relatie met hun moeder/kind hebben, hen die graag moeder hadden willen worden, hen die een kindje verloren zijn en nog wat categorieën.