Zeker. Ik denk dat genoeg mensen keuzes maken. En ik denk dat genoeg mensen geen (goede) keuzes maken. Onafhankelijk van inkomen. Dat doe ik zelf ongetwijfeld ook.Lilian1975 schreef:
Denk je nu echt dat geen van ide mensen geen (goede) keuzes maken? En ik denk zelfs dat de mensen die het zo zwaar hebben ook in onze gemeenten daar heel stil over zijn. Zich schamen etc. Zelfs amper naar de diaconie durven stappen. Ik denk dat niet alleen. Het blijkt dat het een feit is. De rijke jongeling moest alles verkopen en Jezus volgen. Hij deed het niet. Kon het niet. Hoe zit dat bij ons? Zijn wij ten diepste hetzelfde? Wel Jezus willen volgen maar niet ten koste van alles? Omdat ons hart gehecht is aan het materiële en aan Jezus alleen niet genoeg heeft? En als we die spiegel onszelf voorhouden. Zouden we dan nog durven zeggen ze moeten niet zo klagen vanuit onze geriefelijke woning? Met een maaltijd iedere dag mrt alle benodigde voedingsstoffen? Etc.
Ik heb het gevoel dat de huidige generatie eerlijker durft te zijn over verborgen armoede en sneller de diaconie zal opzoeken. Het thema ligt meer open dan vroeger. Ik vind dat laatste altijd nogal een zwak argument. Omdat je zelf veel zaken hebt, mag je nooit meer iets vinden over een ander. Als we alleen iets willen vinden om te oordelen, moeten we dat zeker niet doen. Maar eerlijk naar elkaar zijn mag volgens mij gerust. Soms juist om erger te voorkomen.