Enquête: RD over verschil tussen één- en tweeverdieners

[Jantje]

Dat de gezinsgrootte er Bijbels gezien toe doet als het gaat om belastingheffing, vind je in Nehemia 5.

Want er waren die zeiden: Onze zonen en onze dochters, wij zijn velen...

Zij moesten hetzelfde opbrengen als anderen en kwamen daardoor in grote nood.
Nehemia zegt dat dit niet is naar de 'vreze Gods' en eist de belasting voor deze gezinnen terug.

Een eerlijke belastingheffing waarbij rekening gehouden wordt met de gezinssituatie is dus geen middelmatige zaak.

Heel mooi!

Inderdaad. Ik wist dat niet. Mooi!

Betekent dit ook dat je 'Gode meer gehoorzaam moet zijn dan de mensen', en dus aan belastingontduiking mag doen, in deze specifieke situaties? Of dat zwart werken in deze situaties is toegestaan?

[eilander]

Betekent dit ook dat je 'Gode meer gehoorzaam moet zijn dan de mensen', en dus aan belastingontduiking mag doen, in deze specifieke situaties? Of dat zwart werken in deze situaties is toegestaan?

Uiteraard niet. Het is wel de verantwoordelijkheid van de overheid, dat moeten we niet door elkaar halen.

[Valcke]

Dat is een heel vreemd argument.
Allereerst tel je als individu alleen de mensen mee die een inkomen hebben. Naar individuen die geen inkomen hebben, kijk je al helemaal niet.
Bovendien is het argument van 'een kleine groep' heel vreemd. Wanneer zelfs maar 100 mensen in ons land oneerlijk behandeld worden, dan telt dat niet omdat de rest het wel o.k. vindt?

Natuurlijk ga ik uit van de mensen die een inkomen hebben. De mensen zonder inkomen betalen ook geen inkomstenbelasting.

Dus wanneer iemand 10 monden moet vullen of 1, dat is voor jou hetzelfde: die ene wordt volgens jou niet benadeeld en die 9 tellen sowieso niet mee.

Bij de heffing van inkomstenbelasting gaat het niet over de uitgaven, maar om de inkomsten per individu en deze heffing is gelijk per individu. Dus in dat kader kan je niet spreken van ongelijkheid.

Je zou gelijk hebben wanneer de overheid op een andere manier ook rekening zou houden met de kosten/uitgavenkant. Maar dat is niet zo.

Bovendien is het een algemeen geaccepteerde regel uit hoofde van rechtvaardigheid dat het belastingsysteem rekening houdt met de persoonlijke situatie. Dat is in de Nederlandse situatie nooit anders geweest. En dat is nog steeds zo als het gaat om bv. hoge zorgkosten, die ook aan de uitgavenkant liggen. Deze mogen wél van het inkomen worden afgetrokken alvorens belasting geheven wordt.

Verder is het een internationaal geaccepteerde regel dat inkomsten die nodig zijn voor primaire levensbehoeften, niet belast mogen worden. Met deze regel houdt de Nederlandse overheid geen rekening in geval van grote gezinnen.

Inkomstenbelasting moet geheven worden naar draagkracht en volgens het principe van rechtvaardigheid. Dat is het enige principe dat telt volgens (voormalig prof.) dr. Stevens, een autoriteit op belastinggebied.

[Ambtenaar]

Vinden @Ambtenaar en @merel het wel redelijk dat je bijvoorbeeld hypotheekrenteaftrek kunt verdelen over fiscale partners? Dat wordt toch ook niet bekeken per individu...
Het zijn allemaal keuzes die gemaakt worden. Over die keuzes kun je het vervolgens hebben, maar suggereer niet dat er sprake zou zijn van een soort neutraliteit. Dat is absoluut niet het geval. Nogmaals, los van de keuzes die je maakt.

We gaan nu wel heel erg in de technische details. Als je beiden eigenaar van de woning bent, is het logisch dat er een keuze is. Overigens is er helemaal geen voordeel voor tweeverdieners in vergelijking met een éénverdiener met een gelijk huishoudinkomen. Ze zitten immers in een lagere belastingschijf en hebben een lagere aftrek.

[Ambtenaar]

Allereerst tel je als individu alleen de mensen mee die een inkomen hebben. Naar individuen die geen inkomen hebben, kijk je al helemaal niet.

Het is dan ook een inkomenstenbelasting.

Bovendien is het argument van 'een kleine groep' heel vreemd. Wanneer zelfs maar 100 mensen in ons land oneerlijk behandeld worden, dan telt dat niet omdat de rest het wel o.k. vindt?

Inderdaad. Het gaat om de grote gemene deler.

[Ambtenaar]

Een eerlijke belastingheffing waarbij rekening gehouden wordt met de gezinssituatie is dus geen middelmatige zaak.

Je vergelijkt appels met peren. Nu hebben we een verzorgingsstaat, waarin de overheid allerlei kosten betaald uit de algemene middelen, dat was in de tijd van Nehemia niet. Zoals eerder al aangegeven worden onderwijskosten en ziektekosten gewoon betaald, ongeacht het aantal kinderen dat je hebt. Hoe meer kinderen je hebt, hoe meer kosten je afwentelt op de algemene middelen.

[Ambtenaar]

Inkomstenbelasting moet geheven worden naar draagkracht en volgens het principe van rechtvaardigheid. Dat is het enige principe dat telt volgens (voormalig prof.) dr. Stevens, een autoriteit op belastinggebied.

We hebben 4 verschillende belastingschijven om naar draagkracht bij te dragen, voldoende rechtvaardigheid dus.

[Valcke]

Een eerlijke belastingheffing waarbij rekening gehouden wordt met de gezinssituatie is dus geen middelmatige zaak.

Je vergelijkt appels met peren. Nu hebben we een verzorgingsstaat, waarin de overheid allerlei kosten betaald uit de algemene middelen, dat was in de tijd van Nehemia niet. Zoals eerder al aangegeven worden onderwijskosten en ziektekosten gewoon betaald, ongeacht het aantal kinderen dat je hebt. Hoe meer kinderen je hebt, hoe meer kosten je afwentelt op de algemene middelen.

Onderwijskosten en ziektekosten waren er in Nehemia's tijd niet, dus ik begrijp niet dat je dit gebruikt om af te dingen op het Bijbelse voorbeeld dat ik noem. Ik vraag mij af wat er dan volgens jou nog meer uit algemene middelen betaald wordt.

Verder noem ik Nehemia 5 vanwege het principe. Dit principe is dat de gezinssituatie en dus ook het aantal kinderen er toe doet bij het heffen van belasting. Dat was zo in de tijd van Nehemia en dat zou nu ook moeten zijn. Dat is een Bijbels principe dat niet overboord gezet mag worden.

[Valcke]

Inkomstenbelasting moet geheven worden naar draagkracht en volgens het principe van rechtvaardigheid. Dat is het enige principe dat telt volgens (voormalig prof.) dr. Stevens, een autoriteit op belastinggebied.

We hebben 4 verschillende belastingschijven om naar draagkracht bij te dragen, voldoende rechtvaardigheid dus.

Prof. Stevens oordeelt hier heel anders over...

[Ambtenaar]

Onderwijskosten en ziektekosten waren er in Nehemia's tijd niet, dus ik begrijp niet dat je dit gebruikt om af te dingen op het Bijbelse voorbeeld dat ik noem. Ik vraag mij af wat er dan volgens jou nog meer uit algemene middelen betaald wordt.

In de tijd van Nehemia ging de belasting niet naar ontwikkeling van allerlei zaken die het individu ten goede kwamen.

Verder noem ik Nehemia 5 vanwege het principe. Dit principe is dat de gezinssituatie en dus ook het aantal kinderen er toe doet bij het heffen van belasting. Dat was zo in de tijd van Nehemia en dat zou nu ook moeten zijn. Dat is een Bijbels principe dat niet overboord gezet mag worden.

Je bent niet consequent. Bij belastingheffing moet het aantal kinderen er toe doen, maar bij gecollectiviseerde uitgaven niet.

[eilander]

Vinden @Ambtenaar en @merel het wel redelijk dat je bijvoorbeeld hypotheekrenteaftrek kunt verdelen over fiscale partners? Dat wordt toch ook niet bekeken per individu...
Het zijn allemaal keuzes die gemaakt worden. Over die keuzes kun je het vervolgens hebben, maar suggereer niet dat er sprake zou zijn van een soort neutraliteit. Dat is absoluut niet het geval. Nogmaals, los van de keuzes die je maakt.

We gaan nu wel heel erg in de technische details. Als je beiden eigenaar van de woning bent, is het logisch dat er een keuze is. Overigens is er helemaal geen voordeel voor tweeverdieners in vergelijking met een éénverdiener met een gelijk huishoudinkomen. Ze zitten immers in een lagere belastingschijf en hebben een lagere aftrek.

Nee, nu zit je de discussie te vertroebelen. Het gaat mij niet om de technische details, maar om het gegeven dat er dus blijkbaar niet altijd alleen naar het individu gekeken wordt. En het gaat in dit geval niet om eigenaarschap, maar om het fiscaal partner zijn. Dus dat argument gaat niet op.

[Valcke]

Je bent niet consequent. Bij belastingheffing moet het aantal kinderen er toe doen, maar bij gecollectiviseerde uitgaven niet.

Pardon ???

Gecollectiviseerde uitgaven zijn gebaseerd op de regel dat ieder kind dezelfde rechten heeft: ieder kind mag gratis naar school en heeft gratis zorg. Eerlijker kan het niet, volgens mij. Al is het zeker een voorrecht dat het zo is.

[Valcke]

Inkomstenbelasting moet geheven worden naar draagkracht en volgens het principe van rechtvaardigheid. Dat is het enige principe dat telt volgens (voormalig prof.) dr. Stevens, een autoriteit op belastinggebied.

We hebben 4 verschillende belastingschijven om naar draagkracht bij te dragen, voldoende rechtvaardigheid dus.

Een progressief tarief is trouwens alleen rechtvaardig na aftrek van bijzondere kosten. Iets dat je in ieder leerboek voor belastingrecht zult vinden. Idem is het alleen rechtvaardig wanneer mensen een gelijk aantal uren werken. Nu zie je dat hoogopgeleiden met hoge uurlonen in een lage schijf vallen wanneer ze minder gaan werken. Terwijl anderen in hoge schijven vallen alleen maar omdat zij meer uren werken. Met rechtvaardigheid heeft dit alles niets meer van doen. En dat heeft ook prof. Stevens haarfijn uitgelegd. Een heffingskorting + vlaktaks is daarom in de huidige situatie veel rechtvaardiger. Waarbij je nog steeds rekening moet houden met bijzondere kosten/uitgaven bv. door middel van een verhoging van de heffingskorting voor gezinnen. Door de heffingskorting blijft het systeem trouwens 'progressief': bij een hoger salaris betaal je relatief meer belasting - en dat is eveneens rechtvaardig.

[Ambtenaar]

Nee, nu zit je de discussie te vertroebelen. Het gaat mij niet om de technische details, maar om het gegeven dat er dus blijkbaar niet altijd alleen naar het individu gekeken wordt. En het gaat in dit geval niet om eigenaarschap, maar om het fiscaal partner zijn. Dus dat argument gaat niet op.

Fiscaal partnerschap gaat toch om samen een huishouden bestieren, met eventueel eigendom van een woning?

[Ambtenaar]

Gecollectiviseerde uitgaven zijn gebaseerd op de regel dat ieder kind dezelfde rechten heeft: ieder kind mag gratis naar school en heeft gratis zorg. Eerlijker kan het niet, volgens mij. Al is het zeker een voorrecht dat het zo is.

Helemaal eens, het gaat hier om individuele rechten.

Als het om belastingplicht gaat, ben je opeens niet voor individuele belastingheffing en wil je de mate van de heffing af laten hangen van hoeveel kinderen onderdeel uitmaken van het huishouden. Je draagt dan als gezin minder bij aan de collectieve uitgaven, terwijl je als gezin er wel meer van profiteert. Je kinderen ontvangen immers zorg en onderwijs.

Volgens mij hebben we dat overigens in Nederland al geregeld, in de vorm van inkomensondersteuning, nl. kinderbijslag en kindgebonden budget.

Een extra (progressieve) belastingkorting per kind zou dan dubbelop zijn, mijns inziens.