Vroeger had je geen mobiele telefoon om foto's o.i.d. te delen. Wel werd er, naar mijn herinnering, volop gesproken over seksualiteit. Ook was er volop seksuele activiteit tijdens feestjes in 5 en 6 VWO.Sheba schreef: Ik zat ook in de jaren 90 op een reformatorische middelbare school. En nu hebben we zelf kinderen op een reformatorische school. En echt de kloof is groot. Heel groot. Mijn kinderen komen via de sociale media en andere schoolgenoten ongevraagd in contact met de meest platvloerse uitlatingen, filmpjes, foto’s. Via hun smarthphone, met filter. Via de app komt er toch nog heel wat voorbij. Kijk eens hoe ze getrokken worden om op een bepaalde manier als meisje op de foto te gaan. Vergelijk dat eens met foto’s van toen. De foto’s en filmpjes die ze nu zien is hun referentiekader. Soms zeggen ze er wat over. Maar veel op die leeftijd gaat ook aan je ouderogen voorbij.
Ja ook ik hoorde vroeger kreten. Maar wist echt niet wat het precies was allemaal. Wel dat het vunzig spreken was over sexualiteit. En nu...?
En nee, ik kreeg geen sexblaadjes ongevraagd onder ogen. Nu krijgen ze het via de klassenapp.
#Me Too
Re: #Me Too
Re: #Me Too
Je kunt niet voorkomen dat kinderen geconfronteerd worden met beelden die niets te wensen overlaten. Dit betekent mijns inziens dat je als ouder je kinderen ook een goede seksuele opvoeding moet geven. Kinderen moeten weten dat pornografisch materiaal niet de norm is als het gaat om seksualiteit. En het is niet dat enkel christelijke ouders worstelen met dit probleem. Onlangs was bij Jeroen Pauw Goedele Liekens te gast, een Belgische seksuoloog. Het was haar ervaring dat jongeren pornografisch materiaal als norm zien, terwijl de werkelijkheid natuurlijk heel anders is. Vanuit christelijk perspectief hebben we hier natuurlijk nog iets aan toe te voegen, namelijk dat seksualiteit bedoeld is voor in het huwelijk.Sheba schreef: Ja we gaan in gesprek met onze kinderen. Kijken mee. Iedere dag niet. Maar zo af en toe (wekelijks) een steekproef. Joh, zullen we samen eens kijken... Steeds weer. Maar dat gesprek voorkomt niet dat ze er al op zeer jonge leeftijd mee te maken krijgen... en ook is het afhankelijk van karakter, mate van heftigheid pubertijd en allerlei andere factoren hoe open ze daarvoor staan en hoe open ze zijn. Maar ze krijgen het hoe dan ook over zich heen.
In de jaren '90 was ook op het VWO al een vrij losbandige seksuele moraal waar te nemen.En nee, niet iedereen gaat er even sterk in mee. Misschien ook afhankelijk van schoolniveau. Is het een vmbo er of vwo er?
Niet enkel om te mens-erger-je-niet te spelen.In onze tijd kwam je veel meer bijelkaar. Deed je meer dingen samen.
Mijn kinderen zijn nog te jong voor een smartphone, maar ik weet niet of ik later zal meekijken. Als ouder draag je waarden en normen over en daarin vind ik vertrouwen een belangrijke plaats innemen. Maar misschien denk ik er later heel anders over.Wij gaan vrij strict met de smarthphone om hier thuis. Kijken mee. Hebben duidelijke regels en sancties en maken gebruik van filter.
Dus is het innemen van een smartphone geen effectieve wijze om kinderen bij bepaalde beelden vandaan te houden.Dit merkten we trouwens (via anderen meedoen) doordat de smarthphone een poosje ingenomen was. Het deerde niet. Hij werd gemak thuis gelaten... want via een andere weg konden ze toch een beetje meedoen. En de eigen smarthphone was niet interessant vanwege de beperkingen. En meekijken was op die manier onmogelijk.
Op de lagere school van mijn oudste zoon zijn er in groep 6 al kinderen met een smartphone. Ik heb hem gezegd dat hij minimaal tien jaar moet zijn om er één te krijgen en dan ook nog als er meer kinderen in de klas zijn met een telefoon.En ja, niet deelnemen, betekent dat je een puber bewust vraagt niet aan een groepsproces deel te nemen. Hoeveel pubers kunnen dat aan? Het gevoel hebben je bewust buiten te sluiten? Alleen een mobieltje... daar hebben we serieus aan gedacht. Ze zijn er bijna niet meer.
Het negeren kan ook een manier zijn om er mee om te gaan. En laten we wel wezen, vroeger waren wij als jongeren ook niet altijd even braaf.En wat ik frustrerend vond was dat in die periode vorig jaar, als je andere ouders erover sprak, of net gedaan werd dat hun zoon of dochter er niet aan meedeed. (Terwijl wij beter wisten) Of ze (gewoon net deden of ) er niets vanaf te weten... of gewoon eerlijk zeiden. Joh, als wij ons ermee bemoeien is het iedere dag oorlog thuis. En het dus maar lieten.
Ik kan me niet herinneren dat ik me daar ooit voor gegeneerd heb.Vergelijk het eens met de bijna naakt reclames op de weg. Vroeger geneerde je je als je die blootheid zag.
We moeten niet gaan overdrijven.Allemaal gewenning. Onze oudste keek het eerste jaar in Nederland geschokt op toen ergens fotoborden bij parfum in een etalage stonden met vrouwen en blote schouders. Ik was me er al niet meer van bewust. Liep er gewoon aan voorbij, gewend. En vond het in vergelijking met wat er al veel meer te zien was redelijk kuis. Maar onze oudste was dit niet gewend vanuit het geboorteland. En nu? Totaal aan gewend.
Re: #Me Too
Klopt, geen mobiel. Maar die laatste opmerkingen zijn niet mijn herinneringen. Misschien weer een bewijs van als je niet tot een bepaalde groep hoorde, dan hoorde je het niet. Of in ieder geval veel minder. Werd ook je belangstelling niet gewekt. En kon je je er ook meer voor afsluiten. Ik zeg niet dat er dus vroeger nooit over gesproken werd. En trouwens dat werd dan wel zo gedaan dat gezagsdragers boven je het bijna niet merkten. Nu delen ze ongeneerd allerlei zaken. Aan een wereld om zich heen. Voelde je toen, als je geen gedragsproblemen had aan dat je bepaalde zaken beter niet kon zeggen, dat je op het gebied van schaamte kwam... nu wordt het onnadenkend gebruikt. Het is bijna gewoon taalgebruik...Ambtenaar schreef:Vroeger had je geen mobiele telefoon om foto's o.i.d. te delen. Wel werd er, naar mijn herinnering, volop gesproken over seksualiteit. Ook was er volop seksuele activiteit tijdens feestjes in 5 en 6 VWO.Sheba schreef: Ik zat ook in de jaren 90 op een reformatorische middelbare school. En nu hebben we zelf kinderen op een reformatorische school. En echt de kloof is groot. Heel groot. Mijn kinderen komen via de sociale media en andere schoolgenoten ongevraagd in contact met de meest platvloerse uitlatingen, filmpjes, foto’s. Via hun smarthphone, met filter. Via de app komt er toch nog heel wat voorbij. Kijk eens hoe ze getrokken worden om op een bepaalde manier als meisje op de foto te gaan. Vergelijk dat eens met foto’s van toen. De foto’s en filmpjes die ze nu zien is hun referentiekader. Soms zeggen ze er wat over. Maar veel op die leeftijd gaat ook aan je ouderogen voorbij.
Ja ook ik hoorde vroeger kreten. Maar wist echt niet wat het precies was allemaal. Wel dat het vunzig spreken was over sexualiteit. En nu...?
En nee, ik kreeg geen sexblaadjes ongevraagd onder ogen. Nu krijgen ze het via de klassenapp.
Sexuele activiteiten kwamen begin jaren negentig heus ook voor. Maar niet volop. Anders had ik het wel meegekregen. En wel meer mensen in mijn omgeving.
Wel weet ik dat toen ik ging werken na mijn studie op dat gebied binnen de refowereld onder jongeren tussen bepaalde gemeenschappen in de bible belt een verschil was t.o.v. De randstad. Aan de andere kant in de randstad was of een deel allang ook uiterlijk afgehaakt. Dat was op de bible belt minder. Of werd in de randstad toen misschien al meer anti-conceptie gebruikt./gepland etc.
Ook de gezinsgrootte verschilde namelijk best wel. In de randstad leek dat gemiddeld kleiner dan waar ik ging wonen toen ik ging werken. En als ik nu om mij heenkijk is die sowieso een stuk kleiner. Terwijl de meeste jongeren in onze gemeenten relatief jong trouwen. En weer... dat geldt niet voor iedereen. Maar wel gemiddeld.
Maar er wordt door een groot deel behoorlijk gepland. Heb ik het idee.
Re: #Me Too
Uitermate schokkend. Blijkbaar is seksueel misbruik een groot probleem binnen onze samenleving (en ook onze gezindte).helma schreef:Het gaat hier over de vele meldingen van #Me Too.
Re: #Me Too
Dat zou kunnen. In de groep waarin ik verkeerde was het echter geen uitzondering. Waarbij ik tegelijkertijd moet opmerken dat niet iedereen binnen de groep er even actief mee bezig was.Sheba schreef: Klopt, geen mobiel. Maar die laatste opmerkingen zijn niet mijn herinneringen. Misschien weer een bewijs van als je niet tot een bepaalde groep hoorde, dan hoorde je het niet.
Een normaal gesprek over seksualiteit was ook in de jaren '90 maar moeilijk te voeren. Juist doordat het onderwerp gemeden werd, waren er ook allerlei uitwassen.Voelde je toen, als je geen gedragsproblemen had aan dat je bepaalde zaken beter niet kon zeggen, dat je op het gebied van schaamte kwam... nu wordt het onnadenkend gebruikt. Het is bijna gewoon taalgebruik...
Ik ben opgegroeid op de Veluwe. Of het in de Randstad nog erger was, kan ik niet beoordelen.Wel weet ik dat toen ik ging werken na mijn studie op dat gebied binnen de refowereld onder jongeren tussen bepaalde gemeenschappen in de bible belt een verschil was t.o.v. De randstad.
Dat weet ik wel zeker. Maar dat is een andere discussie.Maar er wordt door een groot deel behoorlijk gepland. Heb ik het idee.
Re: #Me Too
Toch heb ik mijn dochter op een zeker moment aangeleerd dat zij niet in haar ondergoed door het huis moet lopen.ZWP schreef:Samen met ouders of broers/zussen douchen, de wc-deur open, omkleden waar de ander bij is. Daar kan verschil in zijn hoe je daar over denkt. De één is ook wat preutser aangelegd dan de ander. Als je maar wel duidelijk maakt wat echt privé is en waar een ander niet aan mag zitten.
Ik heb in gezinnen gewerkt waar het wel gebeurde. Dochter (puberleeftijd) die in een piepklein topje met string of hipstertje uit de badkamer kwam en dan zo aan tafel ging zitten ontbijten, terwijl vader en broers door het huis liepen.
Ik ben daar voorzichtig in.
Nee klopt. Als iemand gemeld heeft dat hij ziek is of niet komt, weten ze van elkaar niet eens hoe ernstig het is of de reden van de weigering.Sheba schreef: En zelfs op een verjaardag van de klas communiceren ze nog via de app,instagram etc. Met elkaar. In zoverre je het communiceren kunt noemen. Want echt diep gaat het niet.
Er zijn jongelui die tientallen verschillende groepsapps hebben. Een paardrijclubje, een gitaargroepje, wie-is-de-mol app, allemaal met dezelfde hobby of interesse.
Ik zou er helemaal hoteldebotel van worden. Ik heb 1 familiegroepsapp op mijn mobiel en dat vind ik al meer dan genoeg. Maar dat zal de leeftijd wel zijn.
Ach Sheba, dat is van alle tijden. Mijn kind doet zoiets niet. Of jouw kind, dat idd wel vaak een voortrekker is, krijgt altijd de schuld als er iets gebeurt en dan staan ze dus altijd bij jou op de stoep.Sheba schreef:En wat ik frustrerend vond was dat in die periode vorig jaar, als je andere ouders erover sprak, of net gedaan werd dat hun zoon of dochter er niet aan meedeed.
Ik heb eens een hele boze buurvrouw op de stoep gehad die toch zeker wist dat mijn zoon iets geflikt had.
Wanneer? Gisteren. Weet u het echt heel zeker? Ja hoor, ze had hem zelf gezien.
Ik zei, dat is dan curieus, want hij ligt al 3 weken in het ziekenhuis.
Of jij verbiedt naar bepaalde films te kijken, ligt je kind snachts in bed te huilen, bleek dat hij bij een vriendje naar zo'n oorlogsserie had gekeken (over Viëtnam). Ik ben naar die ouders toegegaan en vroeg of zij dit wisten.
Jazeker, is toch leuheuk? Let wel, basisschoolleeftijd!
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Re: #Me Too
Weet je, de kinderen krijgen ivgl met onze jeugd behoorlijke seksuele voorlichting. Al eind lagere school wordt met ze gesproken over porno, loverboys, sex via internet. Soms denk ik wel eens. Heeft dat bij een deel juist niet extra de nieuwsgierigheid gewekt. In de brugklas is dit nog eens gedaan. We wisten precies wanneer het zover was geweest. Je hoefde maar even in de zoekfunctie geschiedenis te kijken... en je wist hoe laat het was.Ambtenaar schreef:Je kunt niet voorkomen dat kinderen geconfronteerd worden met beelden die niets te wensen overlaten. Dit betekent mijns inziens dat je als ouder je kinderen ook een goede seksuele opvoeding moet geven. Kinderen moeten weten dat pornografisch materiaal niet de norm is als het gaat om seksualiteit. En het is niet dat enkel christelijke ouders worstelen met dit probleem. Onlangs was bij Jeroen Pauw Goedele Liekens te gast, een Belgische seksuoloog. Het was haar ervaring dat jongeren pornografisch materiaal als norm zien, terwijl de werkelijkheid natuurlijk heel anders is. Vanuit christelijk perspectief hebben we hier natuurlijk nog iets aan toe te voegen, namelijk dat seksualiteit bedoeld is voor in het huwelijk.Sheba schreef: Ja we gaan in gesprek met onze kinderen. Kijken mee. Iedere dag niet. Maar zo af en toe (wekelijks) een steekproef. Joh, zullen we samen eens kijken... Steeds weer. Maar dat gesprek voorkomt niet dat ze er al op zeer jonge leeftijd mee te maken krijgen... en ook is het afhankelijk van karakter, mate van heftigheid pubertijd en allerlei andere factoren hoe open ze daarvoor staan en hoe open ze zijn. Maar ze krijgen het hoe dan ook over zich heen.
In de jaren '90 was ook op het VWO al een vrij losbandige seksuele moraal waar te nemen.En nee, niet iedereen gaat er even sterk in mee. Misschien ook afhankelijk van schoolniveau. Is het een vmbo er of vwo er?
Niet enkel om te mens-erger-je-niet te spelen.In onze tijd kwam je veel meer bijelkaar. Deed je meer dingen samen.
Mijn kinderen zijn nog te jong voor een smartphone, maar ik weet niet of ik later zal meekijken. Als ouder draag je waarden en normen over en daarin vind ik vertrouwen een belangrijke plaats innemen. Maar misschien denk ik er later heel anders over.Wij gaan vrij strict met de smarthphone om hier thuis. Kijken mee. Hebben duidelijke regels en sancties en maken gebruik van filter.
Dus is het innemen van een smartphone geen effectieve wijze om kinderen bij bepaalde beelden vandaan te houden.Dit merkten we trouwens (via anderen meedoen) doordat de smarthphone een poosje ingenomen was. Het deerde niet. Hij werd gemak thuis gelaten... want via een andere weg konden ze toch een beetje meedoen. En de eigen smarthphone was niet interessant vanwege de beperkingen. En meekijken was op die manier onmogelijk.
Op de lagere school van mijn oudste zoon zijn er in groep 6 al kinderen met een smartphone. Ik heb hem gezegd dat hij minimaal tien jaar moet zijn om er één te krijgen en dan ook nog als er meer kinderen in de klas zijn met een telefoon.En ja, niet deelnemen, betekent dat je een puber bewust vraagt niet aan een groepsproces deel te nemen. Hoeveel pubers kunnen dat aan? Het gevoel hebben je bewust buiten te sluiten? Alleen een mobieltje... daar hebben we serieus aan gedacht. Ze zijn er bijna niet meer.
Het negeren kan ook een manier zijn om er mee om te gaan. En laten we wel wezen, vroeger waren wij als jongeren ook niet altijd even braaf.En wat ik frustrerend vond was dat in die periode vorig jaar, als je andere ouders erover sprak, of net gedaan werd dat hun zoon of dochter er niet aan meedeed. (Terwijl wij beter wisten) Of ze (gewoon net deden of ) er niets vanaf te weten... of gewoon eerlijk zeiden. Joh, als wij ons ermee bemoeien is het iedere dag oorlog thuis. En het dus maar lieten.
Ik kan me niet herinneren dat ik me daar ooit voor gegeneerd heb.Vergelijk het eens met de bijna naakt reclames op de weg. Vroeger geneerde je je als je die blootheid zag.
We moeten niet gaan overdrijven.Allemaal gewenning. Onze oudste keek het eerste jaar in Nederland geschokt op toen ergens fotoborden bij parfum in een etalage stonden met vrouwen en blote schouders. Ik was me er al niet meer van bewust. Liep er gewoon aan voorbij, gewend. En vond het in vergelijking met wat er al veel meer te zien was redelijk kuis. Maar onze oudste was dit niet gewend vanuit het geboorteland. En nu? Totaal aan gewend.
Ook hier thuis praten en geven we voorlichting. En we zijn daar jong mee begonnen. Helaas is de wereld niet maakbaar. En valt dus niet alles te voorkomen. Ondanks dat we iets anders voorleven. Ook de gewenning aan...
Dat ze het als norm zien, pornografie, klopt voor een grote groep. Maar dat voorkom je niet altijd door erover te praten, lijkt het wel. Want dat doen we en hebben we gedaan. Misschien dat we onze handen eerst moeten vouwen. En eens op de knieën moeten gaan. Want zolang wij denken dat we door te praten de macht van de zonden kunnen weerstaan, zitten we m.i. Op de verkeerde weg. Ik denk dat we die macht wel onderschatten. En zoals een ds. afgelopen zondag in de preek zei. We beginnen vaak een stap te ver in onze discussies en gesprekken over heilszekerheid. Namelijk de macht, de ernst van het zondaar zijn slaan we te gemakkelijk over. Is voor velen geen realiteit. En voor ons persoonlijk?
Wat ik bedoelde met vroeger kwam je meer bijelkaar was vaak inderdaad meestal om te kletsen, te bomen. Of om samen iets te ondernemen. Je belde elkaar. Ik weet nog dat regelmatig verzucht werd. De telefoonrekening!!!
En die gesprekken bestonden uit meer dan wat afkortingen en wat icoontjes... Je ouders zagen de vrienden waarmee je omging. Nu speelt een groot deel af buiten jouw gezichtsveld als ouder. Zeker als de middelbare school niet in je woonplaats is.
Ja vertrouwen is een belangrijk iets. Maar dan komen we weer bij een oude discussie. Als je met een peuter langs een snelweg woont en een diepe sloot. Zet je ook een hek neer. En zorg je dat die binnen de tuin blijft. Je vertrouwt er niet op dat het kind op jouw opdracht bij het huis blijft. Je weet dat het op ontdekkingstocht gaat. Dus bescherm je het. Ook die puber van 12 moet nog beschermd worden op de digitale snelweg. Alleen kan je het niet met alleen een filter af ( daarom dat we in gesprek blijven) en ook kan je ze niet alleen beschermen ( yona, is een mooi initiatief, denk ik) maar moet ook de omgeving dezelfde normen en waarden hebben. En dat lijkt ten diepste niet zo te zijn.
Innemen als sanctie van een smarthphone lost inderdaad niet alles op. Maar er gaat wel een signaal vanuit. Er zijn grenzen in deze grenzeloze maatschappij.
Je kan zeggen dat ik overdrijf... prima. Maar dat zou ik inderdaad doen als ik bovenstaande voorbeelden uit mijn duim zuig. Maar dat doe ik dus niet. Het is realiteit. Toen wij voor dit alles stonden dacht ik ook. We doen dit, we bereiden ze zus en zo voor. We zorgen dat we zelf het goede voorbeeld geven. ( lees je inderdaad goed, wij gaan ervoor zorgen dat). Maar de macht van de zonde is zo weerzinwekkend. En dan herhaal ik mijn eerdere opmerking. Dan red je het niet met wij zullen dit of dat doen. Dan is er gebed nodig vanuit een waar en levend geloof.... en dan ga je ook zien dat al onze pogingen armzalige dingen zijn.
En dan zullen we ook zien dat niet wij onze kinderen kunnen behoeden, maar dat het Zijn werk alleen is, als hun ogen geopend worden, voor de macht van de zonde. En zo verder. Steeds weer opnieuw.
Re: #Me Too
Niet persoonlijk bedoeld, maar misschien is behoorlijk toch onvoldoende. Dat nieuwsgierigheid van kinderen is gewekt, zie ik juist positief. Je maakt het dan namelijk bespreekbaar en je kunt zo op de verkeerde zaken wijzen.Sheba schreef:
Weet je, de kinderen krijgen ivgl met onze jeugd behoorlijke seksuele voorlichting. Al eind lagere school wordt met ze gesproken over porno, loverboys, sex via internet. Soms denk ik wel eens. Heeft dat bij een deel juist niet extra de nieuwsgierigheid gewekt.
Je moet er van uit gaan dat iedereen andere waarden en normen heeft. Mijn adagium is toch: beter achteraf vergeving dan vooraf toestemming. Kinderen moet ook in staat zijn om dingen te kunnen ontdekken, binnen bepaalde kaders.Ja vertrouwen is een belangrijk iets. Maar dan komen we weer bij een oude discussie. Als je met een peuter langs een snelweg woont en een diepe sloot. Zet je ook een hek neer. En zorg je dat die binnen de tuin blijft. Je vertrouwt er niet op dat het kind op jouw opdracht bij het huis blijft. Je weet dat het op ontdekkingstocht gaat. Dus bescherm je het. Ook die puber van 12 moet nog beschermd worden op de digitale snelweg. Alleen kan je het niet met alleen een filter af ( daarom dat we in gesprek blijven) en ook kan je ze niet alleen beschermen ( yona, is een mooi initiatief, denk ik) maar moet ook de omgeving dezelfde normen en waarden hebben. En dat lijkt ten diepste niet zo te zijn.
Ik zeg niet dat je overdrijft, ik denk enkel dat je de wereld om ons heen anders beschouwt dan ik.Je kan zeggen dat ik overdrijf... prima.
Ik heb ook niet de indruk dat je niet over de realiteit spreekt. Noch heb ik die indruk willen wekken.Maar dat zou ik inderdaad doen als ik bovenstaande voorbeelden uit mijn duim zuig. Maar dat doe ik dus niet. Het is realiteit.
Eens met het eerste, het laatste vind ik een nodeloze toevoeging. Als mens ben je uiteindelijk zelf verantwoordelijk voor je daden of het nalaten daarvan. Neemt niet weg dat kinderen andere keuzes (kunnen) maken.Dan is er gebed nodig vanuit een waar en levend geloof.... en dan ga je ook zien dat al onze pogingen armzalige dingen zijn.
Re: #Me Too
Mara schreef:Toch heb ik mijn dochter op een zeker moment aangeleerd dat zij niet in haar ondergoed door het huis moet lopen.ZWP schreef:Samen met ouders of broers/zussen douchen, de wc-deur open, omkleden waar de ander bij is. Daar kan verschil in zijn hoe je daar over denkt. De één is ook wat preutser aangelegd dan de ander. Als je maar wel duidelijk maakt wat echt privé is en waar een ander niet aan mag zitten.
Ik heb in gezinnen gewerkt waar het wel gebeurde. Dochter (puberleeftijd) die in een piepklein topje met string of hipstertje uit de badkamer kwam en dan zo aan tafel ging zitten ontbijten, terwijl vader en broers door het huis liepen.
Ik ben daar voorzichtig in.
Dat gaat dan wel weer wat ver, mijns inziens. Aan tafel uiteraard volledig gekleed. Maar dat je elkaar als gezinsleden (half)naakt ziet, is toch niet meer dan normaal in een gewoon (relatief groot) gezin? Je deelt immers toilet en badkamer.
Als je, om zo te zeggen, heel preuts gaat doen, kan dat misschien juist aanleiding geven tot bepaald gedrag.
Re: #Me Too
Bij ons op school was hier echt geen sprake van. Er werd ook nauwelijks over gesproken.Ambtenaar schreef:Vroeger had je geen mobiele telefoon om foto's o.i.d. te delen. Wel werd er, naar mijn herinnering, volop gesproken over seksualiteit. Ook was er volop seksuele activiteit tijdens feestjes in 5 en 6 VWO.Sheba schreef: Ik zat ook in de jaren 90 op een reformatorische middelbare school. En nu hebben we zelf kinderen op een reformatorische school. En echt de kloof is groot. Heel groot. Mijn kinderen komen via de sociale media en andere schoolgenoten ongevraagd in contact met de meest platvloerse uitlatingen, filmpjes, foto’s. Via hun smarthphone, met filter. Via de app komt er toch nog heel wat voorbij. Kijk eens hoe ze getrokken worden om op een bepaalde manier als meisje op de foto te gaan. Vergelijk dat eens met foto’s van toen. De foto’s en filmpjes die ze nu zien is hun referentiekader. Soms zeggen ze er wat over. Maar veel op die leeftijd gaat ook aan je ouderogen voorbij.
Ja ook ik hoorde vroeger kreten. Maar wist echt niet wat het precies was allemaal. Wel dat het vunzig spreken was over sexualiteit. En nu...?
En nee, ik kreeg geen sexblaadjes ongevraagd onder ogen. Nu krijgen ze het via de klassenapp.
Re: #Me Too
Tja ik weet niet wat jij voldoende vindt. Maar als zij uit nieuwsgierigheid juist platvloerse filmpjes gaan opzoeken van brugklas, en van die figuren die alles behalve praten over sex zoals de Heere het bedoeld heeft, wat lijn recht ingaat tegen alles wat we ze voorleven etc. Onze kinderen werden en worden wel degelijk op de verkeerde dingen gewezen. Maar de macht van deze dingen, deze zonden, is groter, machtiger.Ambtenaar schreef:Niet persoonlijk bedoeld, maar misschien is behoorlijk toch onvoldoende. Dat nieuwsgierigheid van kinderen is gewekt, zie ik juist positief. Je maakt het dan namelijk bespreekbaar en je kunt zo op de verkeerde zaken wijzen.Sheba schreef:
Weet je, de kinderen krijgen ivgl met onze jeugd behoorlijke seksuele voorlichting. Al eind lagere school wordt met ze gesproken over porno, loverboys, sex via internet. Soms denk ik wel eens. Heeft dat bij een deel juist niet extra de nieuwsgierigheid gewekt.
Je moet er van uit gaan dat iedereen andere waarden en normen heeft. Mijn adagium is toch: beter achteraf vergeving dan vooraf toestemming. Kinderen moet ook in staat zijn om dingen te kunnen ontdekken, binnen bepaalde kaders.Ja vertrouwen is een belangrijk iets. Maar dan komen we weer bij een oude discussie. Als je met een peuter langs een snelweg woont en een diepe sloot. Zet je ook een hek neer. En zorg je dat die binnen de tuin blijft. Je vertrouwt er niet op dat het kind op jouw opdracht bij het huis blijft. Je weet dat het op ontdekkingstocht gaat. Dus bescherm je het. Ook die puber van 12 moet nog beschermd worden op de digitale snelweg. Alleen kan je het niet met alleen een filter af ( daarom dat we in gesprek blijven) en ook kan je ze niet alleen beschermen ( yona, is een mooi initiatief, denk ik) maar moet ook de omgeving dezelfde normen en waarden hebben. En dat lijkt ten diepste niet zo te zijn.
Ik zeg niet dat je overdrijft, ik denk enkel dat je de wereld om ons heen anders beschouwt dan ik.Je kan zeggen dat ik overdrijf... prima.
Ik heb ook niet de indruk dat je niet over de realiteit spreekt. Noch heb ik die indruk willen wekken.Maar dat zou ik inderdaad doen als ik bovenstaande voorbeelden uit mijn duim zuig. Maar dat doe ik dus niet. Het is realiteit.
Eens met het eerste, het laatste vind ik een nodeloze toevoeging. Als mens ben je uiteindelijk zelf verantwoordelijk voor je daden of het nalaten daarvan. Neemt niet weg dat kinderen andere keuzes (kunnen) maken.Dan is er gebed nodig vanuit een waar en levend geloof.... en dan ga je ook zien dat al onze pogingen armzalige dingen zijn.
Als een jongen uit nieuwsgierigheid naar porno kijkt van dat wil ik ook wel eens zien... ( op 10 jarige leeftijd in de bieb gaan kijken op de computer met een vriendje) en dan verslaafd raakt. ( vb van een info avond op middelbare school, ) Die jongen werd wel degelijk op verkeerde dingen gewezen. Maar de macht van de porno was groter.
Wat betreft achteraf vergeving. Ja ik kan het mijn kinderen vergeven. Maar de schade is allang toegebracht. Wanneer ik het hek openlaat en mijn peuter overreden wordt op de snelweg, kan ik het kind vergeven. Maar het is misschien het leven beschadigd. Stop nu eens met dat te onderschatten... En dat kinderen in staat moeten zijn bepaalde dingen binnen bepaalde kaders te ontdekken, moet ik lezen als laat ze die porno maar zien, die filmpjes... ?
Ik probeer je nu juist te laten zien dat voor een deel van onze jeugd het juist de aanzet is om verder te kijken. Ze weten namelijk heel goed dat het van pa en ma niet mag. Dus doe je het stiekum. Hun geest wordt ermee vergiftigd.
Waardoor komt De steeds meer schaamteloze benaderingen tussen mannen en vrouwen buiten het huwelijk? Ja kwam vroeger ook voor....maar nu, hoe is het nu? Sexualiteit is verworden tot een genot ipv van een gave van God. Ook onder onze jongeren... hoe komt dat? Ik weet zeker dat de meeste ouders het een gave noemen. Op de scholen ook. Maar wat zien ze in de digitale wereld? Media. En trouwens in hoeverre zijn wij met dit denken vergiftigd als ouders, docenten etc? In hoeverre zijn wij vergiftigd met het ik gerichte denken? Zijn we ons daarvan bewust? En hoe dat doorsijpelt in allerlei dingen en denken over dingen? En dat denken wordt voorgehouden in die filmpjes, in de manier waarop je je presenteert op sociale media...
Kennelijk is onzedelijkheid en kijken naar porno, vieze filmpjes etc voor jou geen zonde? En verklaart dat dat ik volgens jou de wereld anders beschouw?
Wat ik met armzalige pogingen bedoelde is... zolang we in eigen kracht denken onze kinderen op het goede pad te kunnen houden, dus daartoe in staat zijn. Is het een armzalige poging. Doen we het vanuit een waar en levend geloof zien we dat het van a tot z Zijn werk is. En dat de pogingen die we doen niet verkeerd zijn, omdat het uit een waarzaligmakend geloof voortkomt. Omdat het alles Zijn werk is. Maar dat ze wel armzalig zijn omdat een zondaar ( wat je ook bent na ontvangen genade) niet bestand is tegen die macht van de duivel. Wij openen en zullen nooit kunnen openen de ogen van onze kinderen, Hij alleen! Ook na ontvangen genade blijven we een zondaar. En wat dat betekent wordt alleen in een waarzaligmakend geloof erkend en gekend.
Re: #Me Too
Ik denk dat Sheba met name de macht van de zonde en de tegendraadsheid van de menselijke natuur wil benadrukken. En binnen dat kader heb je je eigen verantwoordelijkheid en dat als - juist - afhankelijk van Gods genade.Ambtenaar schreef:Niet persoonlijk bedoeld, maar misschien is behoorlijk toch onvoldoende. Dat nieuwsgierigheid van kinderen is gewekt, zie ik juist positief. Je maakt het dan namelijk bespreekbaar en je kunt zo op de verkeerde zaken wijzen.Sheba schreef:
Weet je, de kinderen krijgen ivgl met onze jeugd behoorlijke seksuele voorlichting. Al eind lagere school wordt met ze gesproken over porno, loverboys, sex via internet. Soms denk ik wel eens. Heeft dat bij een deel juist niet extra de nieuwsgierigheid gewekt.
Eens met het eerste, het laatste vind ik een nodeloze toevoeging. Als mens ben je uiteindelijk zelf verantwoordelijk voor je daden of het nalaten daarvan. Neemt niet weg dat kinderen andere keuzes (kunnen) maken.Dan is er gebed nodig vanuit een waar en levend geloof.... en dan ga je ook zien dat al onze pogingen armzalige dingen zijn.
Overigens geloof ik niet dat vroeger beter was, maar wel minder openlijk in de zin van toegankelijkheid, snelheid, aantal en frequentie. Dat zorgde er wel voor dat het schokeffect groter was wanneer je er mee geconfronteerd werd. Dat kan ik me althans nog goed herinneren uit een tweetal situaties waarmee ik destijds te maken kreeg, als redelijk blanco leerling. En dat is m.i. hoe dan ook beter dan de gewenning die je nu om je heen ziet.
Maar gerelateerd aan #Me too: ook uit mijn jeugd kan ik meerdere situaties opdiepen in diverse verbanden die naadloos passen in #Me too. In dat opzicht is er niets nieuws onder de zon .
fidelis sermo (et omni acceptione dignus)
Re: #Me Too
Daarom ben ik juist voor het open gesprek over seksualiteit. Niet dat het makkelijk is, maar toch de betere optie. Dat kinderen beelden zien die je voor hen ongeschikt acht, kun je toch niet voorkomen.Sheba schreef:
Tja ik weet niet wat jij voldoende vindt. Maar als zij uit nieuwsgierigheid juist platvloerse filmpjes gaan opzoeken van brugklas, en van die figuren die alles behalve praten over sex zoals de Heere het bedoeld heeft, wat lijn recht ingaat tegen alles wat we ze voorleven etc. Onze kinderen werden en worden wel degelijk op de verkeerde dingen gewezen. Maar de macht van deze dingen, deze zonden, is groter, machtiger.
Van een keertje porno kijken raakt een kind echt niet voor het leven beschadigd. Niet dat het aan te bevelen is.Wat betreft achteraf vergeving. Ja ik kan het mijn kinderen vergeven. Maar de schade is allang toegebracht. Wanneer ik het hek openlaat en mijn peuter overreden wordt op de snelweg, kan ik het kind vergeven. Maar het is misschien het leven beschadigd. Stop nu eens met dat te onderschatten.
Nee, maar als ouder kun je toch niet voorkomen dat kinderen dingen doen die jij niet wilt.En dat kinderen in staat moeten zijn bepaalde dingen binnen bepaalde kaders te ontdekken, moet ik lezen als laat ze die porno maar zien, die filmpjes... ?
Sorry, maar ik geloof er niet in dat kinderen juist alles doen wat ze niet mogen. Als ze bepaalde dingen toch doen, dan is er blijkbaar een intrinsieke behoefte. In gesprekken kun je deze behoefte achterhalen.Ik probeer je nu juist te laten zien dat voor een deel van onze jeugd het juist de aanzet is om verder te kijken. Ze weten namelijk heel goed dat het van pa en ma niet mag. Dus doe je het stiekum. Hun geest wordt ermee vergiftigd.
Ik zie geen tegenstelling tussen enerzijds genot en anderzijds een gave van God. Seksualiteit is vaak verworden tot een bevrediging van individuele behoeftes, zonder rekening te houden met een ander of bepaalde waarden en normen.Waardoor komt De steeds meer schaamteloze benaderingen tussen mannen en vrouwen buiten het huwelijk? Ja kwam vroeger ook voor....maar nu, hoe is het nu? Sexualiteit is verworden tot een genot ipv van een gave van God.
Dat heb je mij niet horen zeggen, dat onzedelijkheid, etc. geen zonde is. Ik vind echter dat je er nogal krampachtig mee omgaat (althans zo kom je door middel van je bijdrages op mij over).Kennelijk is onzedelijkheid en kijken naar porno, vieze filmpjes etc voor jou geen zonde? En verklaart dat dat ik volgens jou de wereld anders beschouw?
Ik geloof er überhaupt niet in dat je als ouder je kind op het pad kunt houden dat jij voor recht acht. Vroeger of later maken ze eigen keuzes, waar je geen invloed op hebt.Wat ik met armzalige pogingen bedoelde is... zolang we in eigen kracht denken onze kinderen op het goede pad te kunnen houden, dus daartoe in staat zijn.
Ik zie dat toch iets anders. Dit komt mij te lijdelijk over, ik zie de eigen verantwoordelijkheid als mens hier niet echt in doorklinken. Je vraagt God hulp bij de opvoeding van je kinderen en als ze een goede keuze maken is dat reden tot dankbaarheid.Doen we het vanuit een waar en levend geloof zien we dat het van a tot z Zijn werk is. En dat de pogingen die we doen niet verkeerd zijn, omdat het uit een waarzaligmakend geloof voortkomt. Omdat het alles Zijn werk is.
Re: #Me Too
hage schreef:Ik denk dat Sheba met name de macht van de zonde en de tegendraadsheid van de menselijke natuur wil benadrukken. En binnen dat kader heb je je eigen verantwoordelijkheid en dat als - juist - afhankelijk van Gods genade.Ambtenaar schreef:Niet persoonlijk bedoeld, maar misschien is behoorlijk toch onvoldoende. Dat nieuwsgierigheid van kinderen is gewekt, zie ik juist positief. Je maakt het dan namelijk bespreekbaar en je kunt zo op de verkeerde zaken wijzen.Sheba schreef:
Weet je, de kinderen krijgen ivgl met onze jeugd behoorlijke seksuele voorlichting. Al eind lagere school wordt met ze gesproken over porno, loverboys, sex via internet. Soms denk ik wel eens. Heeft dat bij een deel juist niet extra de nieuwsgierigheid gewekt.
Eens met het eerste, het laatste vind ik een nodeloze toevoeging. Als mens ben je uiteindelijk zelf verantwoordelijk voor je daden of het nalaten daarvan. Neemt niet weg dat kinderen andere keuzes (kunnen) maken.Dan is er gebed nodig vanuit een waar en levend geloof.... en dan ga je ook zien dat al onze pogingen armzalige dingen zijn.
Overigens geloof ik niet dat vroeger beter was, maar wel minder openlijk in de zin van toegankelijkheid, snelheid, aantal en frequentie. Dat zorgde er wel voor dat het schokeffect groter was wanneer je er mee geconfronteerd werd. Dat kan ik me althans nog goed herinneren uit een tweetal situaties waarmee ik destijds te maken kreeg, als redelijk blanco leerling. En dat is m.i. hoe dan ook beter dan de gewenning die je nu om je heen ziet.
Maar gerelateerd aan #Me too: ook uit mijn jeugd kan ik meerdere situaties opdiepen in diverse verbanden die naadloos passen in #Me too. In dat opzicht is er niets nieuws onder de zon .
Klopt. Dat wilde ik zeggen. En er is inderdaad niets nieuws onder de zon. Aan de andere kant neemt de liefdeloosheid meer en meer toe. Dus dan kan je op dat gebied ook meer verwachten. (me too)
En het is de gewenning die mij zorgen baart. Juist als je iets niet gewend bent, ben je alerter, denk ik. Merk je eerder dit klopt niet... Zodra er gewenning is, vinden we het gewoon. En gaan steeds een stapje verder mee. Of schrikken er niet meer van.
Re: #Me Too
Ik zou nog reageren, maar als ik dit allemaal lees hoeft het niet meer. Sheba heeft precies gedeeld wat ik zelf geschreven zou kunnen hebben. Ze verwoordt exact dezelfde dingen die ik bedoel.