-DIA- schreef:Jantje schreef:Momenten van herdenking, bezinning en gebed zijn er in deze jachtige tijd toch al veel te weinig.
Ik ken mensen van zeer nabij die dichtslaan, en als stom worden als de ernst van het leven ergens ter sprake komt. Men wil het weglachen. Een ernstig prediking mijdt men.
Dichtslaan is van een andere orde als weglachen.
Ik ken ook mensen die alleen de leuke kant van het leven willen zien, ook weleens een preek gehoord via internet, alles was leuk en goed, nou dacht ik dat gaat wel over als er tegenslagen komen.
Het leven is niet altijd leuk, maar we weten wel dat Hij erbij is.
Ik ken ook hier een oude vrouw die alles negatief ziet, dat is ook niet om uit te houden, ik heb het oprecht met haar te doen.
Zonder de Heere gaat het nooit goed, ook al lijkt het heel wat.
O HEERE, wat is de mens, dat Gij hem kent? Het kind des mensen, dat Gij het acht?