Ik ervaar een groot deel van het topic als een treurige bedoening.Jo-Ann schreef:... topic Opheusden van gistermiddag tot nu meer dan 10.000 keer gelezen is?
Het zijn voor mij wel de momenten waarop ik sterk overweeg te stoppen met het forum.
Ik ervaar een groot deel van het topic als een treurige bedoening.Jo-Ann schreef:... topic Opheusden van gistermiddag tot nu meer dan 10.000 keer gelezen is?
@Jongere, ben je het niet eens met het moderatorbeleid? Of is er een andere reden?Jongere schreef:Ik ervaar een groot deel van het topic als een treurige bedoening.Jo-Ann schreef:... topic Opheusden van gistermiddag tot nu meer dan 10.000 keer gelezen is?
Het zijn voor mij wel de momenten waarop ik sterk overweeg te stoppen met het forum.
Persoonlijk zou ik eerder knippen, inderdaad, maar om die reden zou ik nooit vertrekken. De moderatortaak is lastig genoeg (weet ik uit ervaring) en ik geloof ook niet in een soort chantage: "omdat er niet naar mijn zin geknipt wordt, ga ik..."Hendrien schreef:@Jongere, ben je het niet eens met het moderatorbeleid? Of is er een andere reden?Jongere schreef:Ik ervaar een groot deel van het topic als een treurige bedoening.Jo-Ann schreef:... topic Opheusden van gistermiddag tot nu meer dan 10.000 keer gelezen is?
Het zijn voor mij wel de momenten waarop ik sterk overweeg te stoppen met het forum.
Mooi. Dank je!Jongere schreef: Persoonlijk zou ik eerder knippen, inderdaad, maar om die reden zou ik nooit vertrekken. De moderatortaak is lastig genoeg (weet ik uit ervaring) en ik geloof ook niet in een soort chantage: "omdat er niet naar mijn zin geknipt wordt, ga ik..."
Evenmin gaat het erom dat ik niet tegen 'slecht nieuws' zou kunnen, zoals Hermans flauwe verwijzing naar de krant suggereert. Ik weet voldoende van het kerkelijk leven om helaas niet zo snel meer te schrikken.
Ik las een groot deel van het topic op Tweede Paasdag. We hadden bijzondere en rijke dagen rond de boodschap van het lege graf in onze gemeente. Het is een lelijk contrast om vervolgens deze lading vuilspuiterij tegen te komen. Overigens bedoel ik dat niet als een inhoudelijke beoordeling, omdat ik zou vinden dat één van beide kanten niet is recht gedaan. Ik heb daar geen mening over. Ik ben helemaal geen persoonlijk betrokkene, en wil dat ook zo houden. Het is helemaal niet aan mij me hierover uit te spreken. De enige manier waarop ik bij Opheusden betrokken ben, is dat het gaat om problemen in de kerk van Christus waar ik ook lid van ben. Omdat de leden daar ongetwijfeld zullen lijden in deze verwarring en ellende, probeer ik mee te lijden en te bidden voor de kerk en met name de jongeren daarin. Voor velen van hen zijn vrijwel alle betrokkenen in deze zaak de enige voorbeelden van kinderen van God die zij kennen. Als ik me probeer voor te stellen welke impact dit op hen zal hebben, word ik verdrietig. Ook hier zullen er weer veel jongeren zijn die deze gebeurtenissen aangrijpen om niet alleen de puinhoop in de kerk vaarwel te zeggen, maar ook de God van die kerk.
De reden waarom ik schreef te overwegen om te stoppen met het forum, is omdat ik maar niet kan wennen aan de gretigheid waarmee dit besproken wordt. Werkelijk alles passeert de revue, van preekstem tot (zeer persoonlijke!) bevindingen. Heel de wereld mag daarin delen, want we smijten het op internet met onze ongezouten mening erbij. Ik heb de vraag gesteld in het topic of we als christenen geen uitnemender weg kunnen vinden, maar daar wordt niet op gereageerd. Dit soort topics stroomt ongeremd vol en wordt grif gelezen.
Voor mij staat dat symbool voor wat er mis is in refo-NL (waar ik deel van uitmaak en me van harte mee verbonden weet - vandaar dat het pijn doet). We staan in dit soort situaties met z'n allen op de voorste rij om onze beschuldigingen en analyses uit te storten - ook als we op geen enkele manier betrokken zijn.
Ik houd er niet zo van om naar moderators te kijken. Alsof de enige grens die we te hanteren hebben, de forumregels zijn. Alsof er niet zoiets bestaat als een grens van liefde, verdriet, schaamte, geduld, terughoudendheid - een grens die ons op dit soort momenten laat zwijgen.
Zie mijn reactie in: https://www.refoforum.nl/forum/viewtopi ... 63#p777563Jongere schreef: (...)
Ik houd er niet zo van om naar moderators te kijken. Alsof de enige grens die we te hanteren hebben, de forumregels zijn. Alsof er niet zoiets bestaat als een grens van liefde, verdriet, schaamte, geduld, terughoudendheid - een grens die ons op dit soort momenten laat zwijgen.
Bedankt! En inderdaad die bewuste "gretigheid" zou ons echt tot zonde en schuld moeten worden. Helaas ben ik hier zelf ook schuldig aan,Jongere schreef:Persoonlijk zou ik eerder knippen, inderdaad, maar om die reden zou ik nooit vertrekken. De moderatortaak is lastig genoeg (weet ik uit ervaring) en ik geloof ook niet in een soort chantage: "omdat er niet naar mijn zin geknipt wordt, ga ik..."Hendrien schreef:@Jongere, ben je het niet eens met het moderatorbeleid? Of is er een andere reden?Jongere schreef:Ik ervaar een groot deel van het topic als een treurige bedoening.Jo-Ann schreef:... topic Opheusden van gistermiddag tot nu meer dan 10.000 keer gelezen is?
Het zijn voor mij wel de momenten waarop ik sterk overweeg te stoppen met het forum.
Evenmin gaat het erom dat ik niet tegen 'slecht nieuws' zou kunnen, zoals Hermans flauwe verwijzing naar de krant suggereert. Ik weet voldoende van het kerkelijk leven om helaas niet zo snel meer te schrikken.
Ik las een groot deel van het topic op Tweede Paasdag. We hadden bijzondere en rijke dagen rond de boodschap van het lege graf in onze gemeente. Het is een lelijk contrast om vervolgens deze lading vuilspuiterij tegen te komen. Overigens bedoel ik dat niet als een inhoudelijke beoordeling, omdat ik zou vinden dat één van beide kanten niet is recht gedaan. Ik heb daar geen mening over. Ik ben helemaal geen persoonlijk betrokkene, en wil dat ook zo houden. Het is helemaal niet aan mij me hierover uit te spreken. De enige manier waarop ik bij Opheusden betrokken ben, is dat het gaat om problemen in de kerk van Christus waar ik ook lid van ben. Omdat de leden daar ongetwijfeld zullen lijden in deze verwarring en ellende, probeer ik mee te lijden en te bidden voor de kerk en met name de jongeren daarin. Voor velen van hen zijn vrijwel alle betrokkenen in deze zaak de enige voorbeelden van kinderen van God die zij kennen. Als ik me probeer voor te stellen welke impact dit op hen zal hebben, word ik verdrietig. Ook hier zullen er weer veel jongeren zijn die deze gebeurtenissen aangrijpen om niet alleen de puinhoop in de kerk vaarwel te zeggen, maar ook de God van die kerk.
De reden waarom ik schreef te overwegen om te stoppen met het forum, is omdat ik maar niet kan wennen aan de gretigheid waarmee dit besproken wordt. Werkelijk alles passeert de revue, van preekstem tot (zeer persoonlijke!) bevindingen. Heel de wereld mag daarin delen, want we smijten het op internet met onze ongezouten mening erbij. Ik heb de vraag gesteld in het topic of we als christenen geen uitnemender weg kunnen vinden, maar daar wordt niet op gereageerd. Dit soort topics stroomt ongeremd vol en wordt grif gelezen.
Voor mij staat dat symbool voor wat er mis is in refo-NL (waar ik deel van uitmaak en me van harte mee verbonden weet - vandaar dat het pijn doet). We staan in dit soort situaties met z'n allen op de voorste rij om onze beschuldigingen en analyses uit te storten - ook als we op geen enkele manier betrokken zijn.
Ik houd er niet zo van om naar moderators te kijken. Alsof de enige grens die we te hanteren hebben, de forumregels zijn. Alsof er niet zoiets bestaat als een grens van liefde, verdriet, schaamte, geduld, terughoudendheid - een grens die ons op dit soort momenten laat zwijgen.
Ik wil ook zeggen: Duidelijk en begrijpelijk verwoord, ook goed beargumenteerd. En er spreekt iets van bewogenheid uit wat we, in elk geval naar mijn gevoel, te veel missen.Ad Anker schreef:Mooi. Dank je!Jongere schreef: Persoonlijk zou ik eerder knippen, inderdaad, maar om die reden zou ik nooit vertrekken. De moderatortaak is lastig genoeg (weet ik uit ervaring) en ik geloof ook niet in een soort chantage: "omdat er niet naar mijn zin geknipt wordt, ga ik..."
Evenmin gaat het erom dat ik niet tegen 'slecht nieuws' zou kunnen, zoals Hermans flauwe verwijzing naar de krant suggereert. Ik weet voldoende van het kerkelijk leven om helaas niet zo snel meer te schrikken.
Ik las een groot deel van het topic op Tweede Paasdag. We hadden bijzondere en rijke dagen rond de boodschap van het lege graf in onze gemeente. Het is een lelijk contrast om vervolgens deze lading vuilspuiterij tegen te komen. Overigens bedoel ik dat niet als een inhoudelijke beoordeling, omdat ik zou vinden dat één van beide kanten niet is recht gedaan. Ik heb daar geen mening over. Ik ben helemaal geen persoonlijk betrokkene, en wil dat ook zo houden. Het is helemaal niet aan mij me hierover uit te spreken. De enige manier waarop ik bij Opheusden betrokken ben, is dat het gaat om problemen in de kerk van Christus waar ik ook lid van ben. Omdat de leden daar ongetwijfeld zullen lijden in deze verwarring en ellende, probeer ik mee te lijden en te bidden voor de kerk en met name de jongeren daarin. Voor velen van hen zijn vrijwel alle betrokkenen in deze zaak de enige voorbeelden van kinderen van God die zij kennen. Als ik me probeer voor te stellen welke impact dit op hen zal hebben, word ik verdrietig. Ook hier zullen er weer veel jongeren zijn die deze gebeurtenissen aangrijpen om niet alleen de puinhoop in de kerk vaarwel te zeggen, maar ook de God van die kerk.
De reden waarom ik schreef te overwegen om te stoppen met het forum, is omdat ik maar niet kan wennen aan de gretigheid waarmee dit besproken wordt. Werkelijk alles passeert de revue, van preekstem tot (zeer persoonlijke!) bevindingen. Heel de wereld mag daarin delen, want we smijten het op internet met onze ongezouten mening erbij. Ik heb de vraag gesteld in het topic of we als christenen geen uitnemender weg kunnen vinden, maar daar wordt niet op gereageerd. Dit soort topics stroomt ongeremd vol en wordt grif gelezen.
Voor mij staat dat symbool voor wat er mis is in refo-NL (waar ik deel van uitmaak en me van harte mee verbonden weet - vandaar dat het pijn doet). We staan in dit soort situaties met z'n allen op de voorste rij om onze beschuldigingen en analyses uit te storten - ook als we op geen enkele manier betrokken zijn.
Ik houd er niet zo van om naar moderators te kijken. Alsof de enige grens die we te hanteren hebben, de forumregels zijn. Alsof er niet zoiets bestaat als een grens van liefde, verdriet, schaamte, geduld, terughoudendheid - een grens die ons op dit soort momenten laat zwijgen.
Helder. En - nogmaals - het gaat me niet om jullie keuze hierin. Ik ga er vanuit dat daarin een eerlijke keuze wordt gemaakt, waarbij ik de afwegingen begrijp. Waar het mij om ging is dat onze persoonlijke verantwoordelijkheid verder gaat dan de grens van jullie beleid. "Zet, Heer, een wacht..."Tiberius schreef:Zie mijn reactie in: https://www.refoforum.nl/forum/viewtopi ... 63#p777563Jongere schreef: (...)
Ik houd er niet zo van om naar moderators te kijken. Alsof de enige grens die we te hanteren hebben, de forumregels zijn. Alsof er niet zoiets bestaat als een grens van liefde, verdriet, schaamte, geduld, terughoudendheid - een grens die ons op dit soort momenten laat zwijgen.