30 jaar abortus in nederland

[Thuisvrouw]

De vrouw huilde en zei ik kan het niet, ik wil het niet en ik doe het niet. Deze vrouw hadden wij niet gesproken noch een folder aangereikt...

Die vrouw had jullie dus niet nodig om van gedachten te veranderen. Ik hoor vaker dat vrouwen op het laatste moment terugdeinzen, zonder dat iemand dit tegen hen zegt.

We zijn in het geheel niet geroepen om te strijden tegen abortus. Wij zijn geroepen om getuigen te zijn van Gods liefde en het verzoenend werk van Jezus Christus. Alleen maar een stukje uit te mogen delen van de liefde, als beeld van de liefdesverhouding tussen de Vader en de Zoon. (1 Joh. 4). Met de geloofswetenschap dat Christus reeds hééft overwonnen.

Wij kunnen daar ook niet tegen strijden. Net zomin als tegen de euthanasie.
Je kunt vóórleven. Maar als iemand het perspectief van de eeuwigheid mist, niet gelooft in een Schepper, en het recht in eigen hand wil houden, is het een vergeefse strijd.

Ik zou zeggen: wie heeft haar dan van gedachten doen veranderen? Soms moet dat gebeuren opdat je ziet dat alle dingen in Zijn hand zijn. Maar middelijkerwijs zijn er verscheidene abortussen gecanceld door gesprekken en het bieden van hulp. Vaak is het ook financiële kwestie en daar wordt ook hulp voor geboden.

[Wandelende]

Je hebt dus moeite met mijn woordkeuze. Dat mag. Maar jij begrijpt best dat ik met strijd bedoel de strijd tegen de geestelijke boosheden in de lucht. En dat de indoctrine waar ik het over heb, daar rechtstreeks mee verbonden is. Die paar lonely rangers die in het verleden hier sloten dichtgekit hebben, worden nu gebruikt om een verkeerd beeld neer te zetten van de wakers. En zet iets maar vaak genoeg in de krant en men gelooft het grif. Maar dat is niet het einde van alle tegenspraak gelukkig. Wij mogen gewoon doorgaan, omdat Hij de harten neigt als waterbeken en alle dingen stuurt naar Zijn wil.

Geheel mee eens. Vooral met de laatste zin, omdat die vanuit vertrouwen komt en de eerdere woordkeuze uit wantrouwen. En dan bedoel ik geen oppervlakkig vertrouwen, maar het vertrouwen op God. Dan kunnen we beducht zijn voor de wereldse en duivelse invloeden, maar niet om de wereld te bestrijden op dezelfde manier als dat zij zouden doen. En daarom vind ik woordkeuze inderdaad belangrijk, omdat het een stukje van de grondhouding weergeeft.
Verder denk ik dat wij op hetzelfde aambeeld slaan over dit onderwerp.

[Thuisvrouw]

Geheel mee eens. Vooral met de laatste zin, omdat die vanuit vertrouwen komt en de eerdere woordkeuze uit wantrouwen.

(..)
Verder denk ik dat wij op hetzelfde aambeeld slaan over dit onderwerp.

Inderdaad. Al hou ik dat wantrouwen en woordkeuze richting de media nog maar even, want de waarheid kan ik het niet noemen.

[Mara]

Ik zou zeggen: wie heeft haar dan van gedachten doen veranderen? Soms moet dat gebeuren opdat je ziet dat alle dingen in Zijn hand zijn. Maar middelijkerwijs zijn er verscheidene abortussen gecanceld door gesprekken en het bieden van hulp. Vaak is het ook financiële kwestie en daar wordt ook hulp voor geboden.

Er zijn ook vrouwen die naar de abortuskliniek gaan terwijl ze weten dat het een grote zonde is.
Daar doen demonstranten niets toe of af.
“We zouden geen seks voor het huwelijk hebben, maar dat lukte ons niet,” vertelt Jolanda. Ze raakte zwanger en wist zich geen raad met de situatie. Ook schaamde ze zich. "Ik wilde er niet over nadenken, deze abortus moest gewoon even. Pas toen het achter de rug was, ging ik nadenken." Tot ze begreep dat God haar vergeven had.
JOLANDA KREEG SPIJT

De samenleving bepaalt ook deels wat goed en kwaad is. Wanneer je te horen krijgt dat je een morele verantwoordelijk draagt voor het leven, is het moeilijk om je niet betrokken te voelen bij het leven, ook al is het ongeboren. Maar anderszijds heeft schuldgevoel ook te maken met de subjectieve ervaring en de persoonlijke ontwikkeling van je eigen moraal. De samenleving of mijn omgeving of ouders hebben mij niet gezegd dat ik schuldig ben of dat ik mij schuldig zou moeten voelen. Integendeel. Zij hebben mij de middelen aangereikt om deze beslissing te nemen. Ik ben het zelf geweest. Mijn eigen moraal, mijn eigen geweten maakten dat ik mij schuldig voelde.
EEN DAG IN DE ABORTUSKLINIEK

Vanuit ons gezien is het een zonde, moord. Maar vanuit het standpunt van de medewerkers van de kliniek is het gewoon een daad van naastenliefde, nuttig, noodzakelijk soms.

Die twee verschillen zijn cruciaal. Kunnen we aan de hand van een voorbeeld uit de Bijbel zeggen dat wij de straat op moeten gaan om ergens tegen te protesteren?
In de refogezindte wordt niet eens gestaakt op het werk, om betere arbeidsvoorwaarden.

[helma]

Wat de wakers doen is te vergelijken met Sifra en Pua.

Spreuken 24:11 Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt.
12 Wanneer gij zegt: Ziet, wij weten dat niet; zal Hij, Die de harten weegt, dat niet merken? En Die uwe ziel gadeslaat, zal Hij het niet weten? Want Hij zal den mens vergelden naar zijn werk.

Waken bij de kliniek is hulp aanbieden in de hoop een kindje te redden van de dood.
Absoluut in geen enkel geval te vergelijken met staken voor betere arbeidsvoorwaarden!!!


We mogen en kunnen niet wegkijken terwijl in ons land per jaar 30.000 + kinderen gedood worden! Hoe zouden we dat ooit aan God kunnen verantwoorden.

[Mara]

We mogen en kunnen niet wegkijken terwijl in ons land per jaar 30.000 + kinderen gedood worden!

Wegkijken is iets anders. Abortus is nu eenmaal legaal geworden in Nederland, zoals euthanasie dat ook is.
We gaan ook niet bij een ziekenhuis demonstreren hiertegen.
Jezus deed dit evenmin:
Hij zal niet twisten, noch roepen, noch zal er iemand Zijn stem op de straten horen. (Matth. 12:19)

Daarmee zeg ik niet dat wij niets moeten doen. We moeten vrouwen in deze nood helpen en bijstaan en nooit daadwerkelijk meehelpen met of aansturen op een abortus.

Hoe zouden we dat ooit aan God kunnen verantwoorden.

Degenen die de echte verantwoordelijkheid dragen, zullen worden veroordeeld.

[Erasmiaan]

Ik wil opmerken dat ik respect heb voor het werk dat thuisvrouw en helma verrichten, en dat ik de opmerkingen van Wandelende en Mara totaal niet kan plaatsen.

Ik hoop dat ze voortkomen uit een verkeerd begrip.

[Carrie]

Zowel abortus als euthanasie keuren wij op grond van Gods Woord af. (in de meeste gevallen)

Ik ben het eens als gezegd wordt dat er meer inzet getoond wordt als het om abortus gaat, dan wanneer het om euthanasie gaat.
In het kader van de eeuwigheid kan je je afvragen of dat een goed evenwicht is.
Want als het om het redden van zielen gaat is de klem bij euthanasie misschien dringender dan bij abortus (komend op een lastig terrein hoe het zit met de ziel van de ongeboren baby)

Toch mis ik altijd een ander perspectief.
We keuren beide af omdat God het begin en het eind van ons leven bepaald.

Toch wordt juist ook in behoudende kringen alles uit de kast gehaald om leven te sparen (bij ziekte, niet wb abortus) en leven te verlengen.
Hoe kijken jullie daar tegenaan?

[helma]

SOL zet zich samen met NPV ook in als het om euthanasie gaat. Lees het blad Leef maar, daar komt dat onderwerp ook regelmatig aan de orde.
Euthanasie is minder makkelijk te 'bestrijden' omdat dat in de meeste gevallen plaatsvindt buiten ons gezichtsveld. Bij mensen thuis of in het ziekenhuis.
Zelf vind ik euthanasie ook net zo goed het beïndigen van een leven waarvan God alleen zeggenschap heeft, maar in de meeste gevallen zijn het de mensen zelf die daarin persoonlijk bewust een keus maken.
Abortus gaat om het doden van een leven wat zelf geen stem heeft. Wij komen op voor de stemmelozen. Dat heeft niets te maken met je stem verheffen op de straten. We schreeuwen niet, we roepen niet. We veroordelen niet. We bieden hulp aan om mee te denken over andere oplossingen dan abortus.
Of hulp na abortus omdat vrijwel iedereen psychische gevolgen ondervindt na korte of langere tijd.

Lees de columns in de laatste 3 afleveringen van Leef, die een inkijkje geven in het waken. Je kan ze gratis aanvragen bij Schreeuw om Leven. Het is geen demonstratie of protestactie. Dat maakt de seculiere media ervan. Het is een geestelijke strijd. De strijd van dood en leven. Van licht en duisternis.

Nog een keer:Spreuken 24:11 Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt.
12 Wanneer gij zegt: Ziet, wij weten dat niet; zal Hij, Die de harten weegt, dat niet merken? En Die uwe ziel gadeslaat, zal Hij het niet weten? Want Hij zal den mens vergelden naar zijn werk.

We kunnen niet vrijblijvend accepteren dat het nu eenmaal zo is.
Wij zijn als medelanders medeschuldig aan het bloedvergieten in ons land. Daniël 9

[Carrie]

SOL zet zich samen met NPV ook in als het om euthanasie gaat. Lees het blad Leef maar, daar komt dat onderwerp ook regelmatig aan de orde.
Euthanasie is minder makkelijk te 'bestrijden' omdat dat in de meeste gevallen plaatsvindt buiten ons gezichtsveld. Bij mensen thuis of in het ziekenhuis.
Zelf vind ik euthanasie ook net zo goed het beïndigen van een leven waarvan God alleen zeggenschap heeft, maar in de meeste gevallen zijn het de mensen zelf die daarin persoonlijk bewust een keus maken.
Abortus gaat om het doden van een leven wat zelf geen stem heeft. Wij komen op voor de stemmelozen. Dat heeft niets te maken met je stem verheffen op de straten. We schreeuwen niet, we roepen niet. We veroordelen niet. We bieden hulp aan om mee te denken over andere oplossingen dan abortus.
Of hulp na abortus omdat vrijwel iedereen psychische gevolgen ondervindt na korte of langere tijd.

Lees de columns in de laatste 3 afleveringen van Leef, die een inkijkje geven in het waken. Je kan ze gratis aanvragen bij Schreeuw om Leven. Het is geen demonstratie of protestactie. Dat maakt de seculiere media ervan. Het is een geestelijke strijd. De strijd van dood en leven. Van licht en duisternis.

Nog een keer:Spreuken 24:11 Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt.
12 Wanneer gij zegt: Ziet, wij weten dat niet; zal Hij, Die de harten weegt, dat niet merken? En Die uwe ziel gadeslaat, zal Hij het niet weten? Want Hij zal den mens vergelden naar zijn werk.

We kunnen niet vrijblijvend accepteren dat het nu eenmaal zo is.
Wij zijn als medelanders medeschuldig aan het bloedvergieten in ons land. Daniël 9

Ik ken all het werk. Steun vanaf mijn 12e de vbok. Ook SOL. Gecollecteerd en ook mooie gesprekken gevoerd.

Ik wil daarmee aangeven dat ik het heel belangrijk werk vind, en ook respect heb voor wat jullie doen.

Anderzijds zie ik juist ook de nood van euthanasie. Het feit dat op dat moment de leegte van het leven zonder God zo pijnlijk duidelijk wordt. En juist dan die boodschap zo hard nodig is...

Ik heb echt momenten gezien waarop ik moest denken aan de psalm "ik was uitgeteerd, maar Gij zag op mij neder"

[Mara]

We kunnen niet vrijblijvend accepteren dat het nu eenmaal zo is.
Wij zijn als medelanders medeschuldig aan het bloedvergieten in ons land. Daniël 9

Ik denk niet dat God ons allemaal oproept om bij een abortuskliniek te gaan staan, of de straat op te gaan.
Ik denk wel dat wij, als dit van ons gevraagd wordt, pal moeten blijven staan.
Dus weigeren om een abortus uit te laten voeren omdat dit je aangeraden wordt. Bij jezelf of bij één van je dochters.
Ik was jarenlang lid van de VBOK en ben heel vaak naar een ontmoetingsavond geweest en kwam daar huilend vandaan.
Zeker als ik zelf zwanger was of net een baby had gekregen, dan grijpt het je helemaal naar de keel.
Maar wereldwijd is het een heel grote groep van stemmenlozen. 1 op de 4 zwangerschappen eindigt in een abortus!
Ga je googlen kom je steeds uit op het woord: RECHT. Vrouwen hebben recht op een veilige abortus.

Ooit zal de eeuwigheid openbaren hoeveel zieltjes het waren die het recht op leven werd ontnomen.
Misschien wordt het duidelijk dat hen veel leed is bespaard juist, omdat hun moeders (en vaders) niet van hen hielden.
Daarmee zeg ik niet dat het dus niet zo erg is. Integendeel!!
Maar er is zoveel onbeschrijflijk leed in de wereld, dan zouden we elke dag wel kunnen lopen ergens, tegen christenvervolging, martelingen, vrouwenbesnijdenis, vluchtelingenleed, oorlogen, genocides.
Binnenkort een 5 km lange sponsorwandeltocht voor de SDOK.

Ik heb respect voor hetgeen jij doet, maar ik voel me er niet toe geroepen.

[eilander]

Een groot deel van wat je zegt, zal hier niet betwist worden, @Mara.
Ik zoek nog wel even naar de reden waarom je nu zo benadrukt dat het niet de roeping van iedere christen is om bij een abortuskliniek te staan. Waarom vind je dat zo belangrijk?

[Thuisvrouw]

We kunnen niet vrijblijvend accepteren dat het nu eenmaal zo is.
Wij zijn als medelanders medeschuldig aan het bloedvergieten in ons land. Daniël 9

Ik denk niet dat God ons allemaal oproept om bij een abortuskliniek te gaan staan, of de straat op te gaan.
Ik denk wel dat wij, als dit van ons gevraagd wordt, pal moeten blijven staan.
Dus weigeren om een abortus uit te laten voeren omdat dit je aangeraden wordt. Bij jezelf of bij één van je dochters.
Ik was jarenlang lid van de VBOK en ben heel vaak naar een ontmoetingsavond geweest en kwam daar huilend vandaan.
Zeker als ik zelf zwanger was of net een baby had gekregen, dan grijpt het je helemaal naar de keel.
Maar wereldwijd is het een heel grote groep van stemmenlozen. 1 op de 4 zwangerschappen eindigt in een abortus!
Ga je googlen kom je steeds uit op het woord: RECHT. Vrouwen hebben recht op een veilige abortus.

Ooit zal de eeuwigheid openbaren hoeveel zieltjes het waren die het recht op leven werd ontnomen.
Misschien wordt het duidelijk dat hen veel leed is bespaard juist, omdat hun moeders (en vaders) niet van hen hielden.
Daarmee zeg ik niet dat het dus niet zo erg is. Integendeel!!
Maar er is zoveel onbeschrijflijk leed in de wereld, dan zouden we elke dag wel kunnen lopen ergens, tegen christenvervolging, martelingen, vrouwenbesnijdenis, vluchtelingenleed, oorlogen, genocides.
Binnenkort een 5 km lange sponsorwandeltocht voor de SDOK.

Ik heb respect voor hetgeen jij doet, maar ik voel me er niet toe geroepen.

Dat hoeft ook niet. We zijn allemaal ook geen dominee of dokter. Of collectant voor de zending. En van demonstreren of protesteren is geheel geen sprake. Lees op de site van SOL maar eens wat het inhoud.

Het is soms erg zwaar, omdat je tegen een heersend 'moraal' het Bijbels perspectief plaatst. Soms met mensen die nog nooit een Bijbel opengehad hebben. Wat ze wel hebben is een geweten. Vaak al hele goede gesprekken gehad en ze stemmen vaak ook in met wat je zegt. Je weet nooit waar het nog eens goed voor is. Ook hier geldt dat het gezaaide nog weleens na vele dagen gevonden kan worden.

[Mara]

Een groot deel van wat je zegt, zal hier niet betwist worden, @Mara.
Ik zoek nog wel even naar de reden waarom je nu zo benadrukt dat het niet de roeping van iedere christen is om bij een abortuskliniek te staan. Waarom vind je dat zo belangrijk?

Omdat ik het gevoel krijg dat dit als je christenplicht wordt gezien. Er wordt gezegd dat je niet mag wegkijken.

Het is soms erg zwaar, omdat je tegen een heersend 'moraal' het Bijbels perspectief plaatst

Daar loop ik zo vaak tegen aan. Zodra je in het circuit van erfelijke aandoeningen terecht komt, zul je continu de bijbelse lijn in het oog moeten houden, om niet af te wijken.
Dan gaat het om meer dan abortus! Goede eicellen afscheiden van de zieke, vruchtwateronderzoek, "slechte" uitslagen.
Dat vergt meer van een mens dan bij een bufferzone staan.

Daarom kwam ik ontdaan bij die avonden vandaan.
Volgens de heersende moraal moet je je kind weg laten halen, omdat het een bepaalde afwijking heeft.

[helma]

Mara, nu zeg je iets anders dan eerst.
Eerst leek je te bedoelen dat God niet van ons vraagt bij een abortuskliniek te staan. Dat het niet naar Gods Woord is. En dat we niet medeverantwoordelijk zijn. Ik heb geprobeerd vanuit de Bijbel te laten zien dat je je daarin vergist.
Nu zeg je dat God het niet van iedereen vraagt. En dat er zoveel dingen mis zijn.


Ik zie ook heel veel leed en onrecht om me heen. Dat heeft ook wel eens verlammend gewerkt. Maar de Heere vraagt niet van ons dat we alles op ons nemen.
Gelukkig zijn er medebroeders en - zusters die op andere fronten strijden.
Maar het mag nooit een verontschuldiging zijn om niets te doen. Want we zijn echt medeschuldig aan de zonden van ons land. Te meer als we er niet tegen strijden.