'Soberheid eredienst roept weerstand op’, deel 2

[Afgewezen]

Met Calvijn denk ik dat de gezinnen "kleine kerkjes" zijn, waarin de eerste beginselen van de godsdienst geleerd worden. Daarom is het zo belangrijk om in de gezinnen te investeren. Ze worden wel eens de hoeksteen van de maatschappij genoemd; ze zijn zeker de hoeksteen van de christelijke gemeente.

Dus...jij bedoelt dat je als gezin 'gezinslozen' moet uitnodigen op zondag? Daar zou ik erg voor zijn. Maar dan niet 1x per 3 maanden en alleen als het mij uitkomt, maar zoveel als nodig. Ik vind het eerlijk gezegd altijd beschamend als de dominee aan het einde van de dienst bidt 'wilt u zijn met hen die zometeen alleen thuiskomen'. Hoe kan dat bestaan in een christelijke gemeente? Alleen als men zichzelf en het eigen gezin meer liefheeft dan de medebroeder of -zuster in nood.

Als ieder gezin zich nu eens over één 'gezinsloze' (zoals jij het noemt) zou ontfermen, dan zou er al behoorlijk wat gewonnen zijn.

Ik zou het geen prettig gevoel vinden wanneer een gezin zich 'over mij zou ontfermen'. Zo'n beetje zielig ben je dan, weet je wel...

[Tiberius]

Met Calvijn denk ik dat de gezinnen "kleine kerkjes" zijn, waarin de eerste beginselen van de godsdienst geleerd worden. Daarom is het zo belangrijk om in de gezinnen te investeren. Ze worden wel eens de hoeksteen van de maatschappij genoemd; ze zijn zeker de hoeksteen van de christelijke gemeente.

Dus...jij bedoelt dat je als gezin 'gezinslozen' moet uitnodigen op zondag? Daar zou ik erg voor zijn. Maar dan niet 1x per 3 maanden en alleen als het mij uitkomt, maar zoveel als nodig. Ik vind het eerlijk gezegd altijd beschamend als de dominee aan het einde van de dienst bidt 'wilt u zijn met hen die zometeen alleen thuiskomen'. Hoe kan dat bestaan in een christelijke gemeente? Alleen als men zichzelf en het eigen gezin meer liefheeft dan de medebroeder of -zuster in nood.

Als ieder gezin zich nu eens over één 'gezinsloze' (zoals jij het noemt) zou ontfermen, dan zou er al behoorlijk wat gewonnen zijn.

Ik zou het geen prettig gevoel vinden wanneer een gezin zich 'over mij zou ontfermen'. Zo'n beetje zielig ben je dan, weet je wel...

Sparren, heet dat tegenwoordig. Dat klinkt wat beter.

[MarthaMartha]

Met Calvijn denk ik dat de gezinnen "kleine kerkjes" zijn, waarin de eerste beginselen van de godsdienst geleerd worden. Daarom is het zo belangrijk om in de gezinnen te investeren. Ze worden wel eens de hoeksteen van de maatschappij genoemd; ze zijn zeker de hoeksteen van de christelijke gemeente.

Dus...jij bedoelt dat je als gezin 'gezinslozen' moet uitnodigen op zondag? Daar zou ik erg voor zijn. Maar dan niet 1x per 3 maanden en alleen als het mij uitkomt, maar zoveel als nodig. Ik vind het eerlijk gezegd altijd beschamend als de dominee aan het einde van de dienst bidt 'wilt u zijn met hen die zometeen alleen thuiskomen'. Hoe kan dat bestaan in een christelijke gemeente? Alleen als men zichzelf en het eigen gezin meer liefheeft dan de medebroeder of -zuster in nood.

Als ieder gezin zich nu eens over één 'gezinsloze' (zoals jij het noemt) zou ontfermen, dan zou er al behoorlijk wat gewonnen zijn.

Ik zou het geen prettig gevoel vinden wanneer een gezin zich 'over mij zou ontfermen'. Zo'n beetje zielig ben je dan, weet je wel...

Ik heb het nooit als "zielig" ervaren als mensen mij uitnodigden een (deel van) de zondag bij hen door te brengen. Meer positief als dat mensen oog hebben voor iemands situatie en het blijkbaar gezellig vinden als ik kom! En dat was het dan ook altijd wel: bere-gezellig!

[Afgewezen]

Meer positief als dat mensen oog hebben voor iemands situatie en het blijkbaar gezellig vinden als ik kom! En dat was het dan ook altijd wel: bere-gezellig!

Als dat de insteek is, vind ik het prima.

[Tiberius]

Meer positief als dat mensen oog hebben voor iemands situatie en het blijkbaar gezellig vinden als ik kom! En dat was het dan ook altijd wel: bere-gezellig!

Als dat de insteek is, vind ik het prima.

Ik niet. En ik denk van Rekcor ook niet.
De beregezellige mensen redden het in gemeente sowieso wel; het gaat erom om ook de in zichzelf gekeerde, lastige mensen bij de gemeente te betrekken.

[Afgewezen]

Meer positief als dat mensen oog hebben voor iemands situatie en het blijkbaar gezellig vinden als ik kom! En dat was het dan ook altijd wel: bere-gezellig!

Als dat de insteek is, vind ik het prima.

Ik niet. En ik denk van Rekcor ook niet.
De beregezellige mensen redden het in gemeente sowieso wel; het gaat erom om ook de in zichzelf gekeerde, lastige mensen bij de gemeente te betrekken.

Ja, maar dan heb je een ongelijkwaardige reactie: het 'lieve' gezin dat zich ontfermt over dat 'moeilijke' gemeentelid.
Als iemand mij uitnodigt, heb ik liever dat dat is omdat iemand denkt: lijkt me een leuke/aardige/interessante, vul maar wat in... vrouw, daar wil ik wel eens mee praten. Dan heb ik dus ook iets te bieden. Anders krijgt het zo'n aalmoeskarakter.

[Marnix]

[quote="Tiberius"
Die dienst, de leerdienst, vervalt juist in het voorstel van Rekcor.
En je weet zelf wel wat er gebeurt met die gemeenten, die de onderwijzing in de geloofsleer laten vallen.[/quote]

Marnix schreef:
Retorisch: Welke plaats had die in de eerste gemeenten?

De onderwijzing in de geloofsleer bedoel je? (Want de Catechismus in de vorm zoals wij die nu kennen, bestond toen natuurlijk nog niet; alhoewel het in wezen niet meer is dan een ordening van Bijbelse waarheden.)
Ik denk dat er in de eerste gemeenten een flinke plaats was voor de onderwijzing in de geloofsleer.
We lezen in het begin al, dat men volhardende was in de leer van de apostelen en dat de apostelen verweten werd dat ze met "deze uw leer" Jeruzalem hebben vervuld. Verder zien we in de brieven van Paulus, dat hij de gemeenten probeert te wortelen in de leer die naar de godzaligheid is.

Dat zou goed kunnen... maar dat ging niet middels een "tweede dienst" volgens mij. Daar werd in de preken gewoon in onderwezen, zonder dat er een aparte dienst voor was. Dus dat er gekeken wordt naar andere mogelijkheden lijkt me niet verkeerd. Zoals we uit de Bijbel kunnen leren, kan de leer ook bij andere vormen genoeg aandacht krijgen. En misschien hebben andere manieren ook wel andere voordelen. We lezen bijvoorbeeld in de Bijbel dat men veel bij elkaar was en maaltijden hield. Inmiddels is de discussie wat verschoven naar sociale aspecten rond de eredienst, en die mis ik nu wel... en misschien vallen daardoor alleenstaande gemeenteleden, wat moeilijker mensen etc. wel makkelijker buiten de boot. (waarbij je wel weer moet uitkijken dat je alle alleenstaanden behandeld als een beetje zielig, iets wat in de gezinsgeorienteerde kerken wel een valkuil is).

We moeten er wel voor uitkijken niet te indivualistisch te worden, 2x naar de kerk of misschien wel 3x en daarna snel weer naar huis... Als we kijken naar de Bijbelse manier van vieren lijkt het me geen slecht idee om meer gezamelijk te doen buiten de kerkdienst zelf. Dat hoeft niet ten koste van de leer te zijn, dat is vast op vele manieren toe te passen. Hoe zou dat in de tijd van de eerste gemeenten gegaan zijn?

[Tiberius]

Prima. Maar dat heeft met soberheid van de eredienst niets meer te maken. Zeker niet met de weerstand die het oproept.

[rekcor]

Ik denk dat we in onze gezindte veel van de weerstand tegen onze erediensten kunnen wegnemen, als de gemeente functioneert zoals het zou moeten, dus als gemeenschap. De meeste gemeenteleden komen nu zondags naar de kerk om hun tijd uit te zitten (al dan niet betrokken op het Woord), en gaan daarna heen. Tot de volgende zondag. Men spreekt elkaar niet of nauwelijks.

Ik denk dat er op dat punt veel te verbeteren valt. De gemeente hoort immers een gemeenschap te zijn, ook in de sociale zin van het woord, van mensen die rondom het Woord leven. Waarin het normaal is om met je buurman/vrouw in de kerkbank te spreken over de preek, de dingen Gods, hoe het met je gaat, etc.

Ik denk alleen dat de oplossing niet is, om de eredienst socialer te maken. Laat de eredienst gewoon de dienst van het Woord zijn en blijven.

Oke, maar wat is de oplossing dan wel?

Daarnaast denk ik dat een 'sociale' dienst heel goed een dienst van het Woord kan zijn: men bespreekt immers dat Woord, maar dan in kleiner verband. Het enige verschil met de huidige invulling is dat er naast een preek door de dominee, een nabespreking plaatsvindt door er met elkaar over spreken.

En ik denk, dat als de gemeente weer gaat functioneren zoals het behoort, dat de roep om een andere invulling van de eredienst vanzelf zal afnemen.

Klopt, maar m.i. gaat de gemeente pas functioneren zoals het behoort, zodra de andere invulling van de eredienst heeft plaatsgevonden .