Tiberius schreef:
Overigens is het mij precies andersom: te scherp vind ik hem niet, maar in de kern van de zaak ben ik het niet met hem eens.
Ik neem aan dat je op dit antwoord doelt? (Even geleend uit een ander topic.)
Tiberius schreef:Waar het om gaat is het volgende.
Er zijn hier een aantal mensen, die hun hele leven in de zuil verkeren: reformatorische basisschool, reformatorische middelbare school, reformatorisch hoger onderwijs, werkzaam bij een reformatorische werkgever, etc. Mensen die in de praktijk van het leven zelden een niet-refo tegenkomen. Laten we die groep maar even gemakshalve groep I noemen, de insiders.
Dan is er nog een andere groep, de groep O, de outsiders. Mensen die naar een (hooguit) christelijke school zijn gegaan, nu werken in de seculiere maatschappij. Mensen die in de praktijk alleen maar refo's tegenkomen in de kerk en verder nauwelijks.
Ik reken me tot de groep O. Er werken bij ons op kantoor slechts drie religieuze mensen: een moslim, een GKV-er en een GG-er (dat ben ik dus). Verder alleen maar mensen die nergens aan doen. En dan heb ik het nog 'makkelijk', omdat men bij ons niet vijandig is, maar hooguit met interesse van je standpunten kennis neemt en het daarvoor laat. Er zullen ook mensen in groep O zitten, die continu moeten knokken voor hun geloof, tegen de tijdgeest in, etc.
Nu zie je hier, dat mensen uit groep I de refozuil verafschuwen (terwijl het nota bene hun bestaansgrond is). Terwijl de mensen uit groep O juist blij zijn met activiteiten uit de refozuil, zoals beurzen etc, omdat je daar gezellig met "eigen mensen" kan spreken; nu eens niet als een wereldvreemd mannetje dat 's zondags in het pak naar de kerk gaat, wordt aangekeken.
Maar je kunt dat nauwelijks een inhoudelijk antwoord noemen. Ik wil dat toelichten. Je maakt hier een verschil tussen mensen die de zuil verafschuwen en mensen die na een slopende knokweek zich even in rust binnen de zuil kunnen terugtrekken. Die beide beelden bestrijd ik. We maken allemaal deel uit van 'de wereld'. En in de wereld zullen we verdrukking hebben als we het Lam volgen. En overal waar wij rust zoeken, zullen wij haar niet vinden, tenzij in de gemeenschap met Christus. Maar dan nog hebben we hier geen blijvende stad.
Groep I verafschuwt de zuil niet, dan heb je het niet goed begrepen, of ik heb onduidelijk getypt. Wat ds. R. van de Kamp zegt is misschien in jouw ogen gezegd door de verkeerde persoon (want bijtend in de hand die hem voedt...
), maar stel dat dit nu eens gezegd was door bijvoorbeeld een evangelist die al jaren op een eenzame post zijn werk doet. Maakt dat het al anders?
De vraag an jou was namelijk: Wat vind je er inhoudelijk van? Je hebt tot nu toe alleen geantwoord op de niet-gestelde vraag: 'Waarom kan hij dat zo niet zeggen?' Mogen wij in dit ondermaanse wel rust hebben onder eigen mensen en dan in ontspannende zin? Of is daarvoor louter de kerkelijke gemeente, zoals Jongere in een ander topic stelde?
Andere vraag nog: Ds. Van de Kamp ziet nadelen, namelijk geestelijke luiheid, zelfgenoegzaamheid, geen boodschap meer aan en daarmee ook niet meer voor de wereld hebben, jongeren die zich niet meer kunnen verdedigen, etc. etc. Overdrijft ds. Van de Kamp hiermee? Zie jij die problemen anders? (Even nog los van de vraag of dat je als oplossing de zuil omver moet blazen, maar even als vragen sec.)
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
