Vervrouwelijking onderwijs

[oesterschelpje]

Er is toch al een specialisatie na het eerste/tweede jaar? Onderbouw en bovenbouw?
Ik zou overigens graag zien dat kleuteronderwijs daar weer van gescheiden werd, kleuters lesgeven vereist echt andere competenties dan groep 3/4 onderwijs!
Overigens, ik denk dat het onderwijs ook een soort roeping is. Het probleem is niet op te lossen met het opschroeven van niveau of salaris. Je moet het doen uit Liefde tot God en tot kinderen, anders kan je idd beter een economische opleiding doen, of zo....

zodra ze dat weer uit elkaar gaan halen wil ik heeeeeeel graag de kleuterakte weer halen!

Het is zoooooo ontzettend leuk werk!!

[JolandaOudshoorn]

Er is toch al een specialisatie na het eerste/tweede jaar? Onderbouw en bovenbouw?
Ik zou overigens graag zien dat kleuteronderwijs daar weer van gescheiden werd, kleuters lesgeven vereist echt andere competenties dan groep 3/4 onderwijs!
Overigens, ik denk dat het onderwijs ook een soort roeping is. Het probleem is niet op te lossen met het opschroeven van niveau of salaris. Je moet het doen uit Liefde tot God en tot kinderen, anders kan je idd beter een economische opleiding doen, of zo....

zodra ze dat weer uit elkaar gaan halen wil ik heeeeeeel graag de kleuterakte weer halen!

Het is zoooooo ontzettend leuk werk!!

mmmm, ik ga liever voor het oudere kind
Gelukkig ben ik welkom in Gouda (Driestar Educatief), heb van de week mijn intake gesprek gehad. En geloof meof niet.... ik was me toch zenuwachtig

[henriët]

[quote="Luther"]Het werkelijk probleem ligt uiteraard op de PABO's zelf. Ik bedoel dan:
1. Het bedroevende lage vakinhoudelijke niveau.
2. De disbalans tussen enerzijds de expressievakken en anderzijds de vaardigheden en kennisvakken.
3. De verplichting om all-rounder te worden, van groep 1 - 8.

quote]

Dit is werkelijk te kort door de bocht.

ad1 door de loop der jaren is er steeds meer vakinhoud gekomen, en kun je zelf ook steeds dieper specialiseren en verdiepen. Op de pabo zijn teams continu bezig het niveau op te krikken en inhoudsvol te maken.
Ga een gesprek aan met een van deze mensen en je zult je verbazen over hoe anders het is dan jij nu stelt!!!
ad 2 Hoe kom je daar bij?? Waar grond je dat op? Als ik zie wat de studenten doen moeten voor kennisvakken en expressievakken, dan zie ik niet zo zeer daar en grote disbalans..
ad 3 Het is goed om inzetbaar te zijn voor alle groepen. Op dit punt valt nog wel wat te bedingen. ipv in het 3 e jaar zou je kunnen kiezen voor specialisatie jongere en oudere kind vanaf de 2e. Het is goed om als leerkracht op de hoogte te zijn van alle basisvaardigheden binnen alle groepen, om zo ook een doorgaande lijn goed in de peiling te kunnen houden.


Waar ik wel voor zou willen pleiten is de vroegere kleuterjuf opleiding. Waarbij ook meiden van de 'vroegere mavo' naar toe kunnen.
Zij zijn prima inzetbaar in de kleuterklassen.
Maar ook voor kleuterjuffrouws is het goed om een beeld van heel de school te hebben.

[Luther]

Het werkelijk probleem ligt uiteraard op de PABO's zelf. Ik bedoel dan:
1. Het bedroevende lage vakinhoudelijke niveau.
2. De disbalans tussen enerzijds de expressievakken en anderzijds de vaardigheden en kennisvakken.
3. De verplichting om all-rounder te worden, van groep 1 - 8.

Dit is werkelijk te kort door de bocht.

ad1 door de loop der jaren is er steeds meer vakinhoud gekomen, en kun je zelf ook steeds dieper specialiseren en verdiepen. Op de pabo zijn teams continu bezig het niveau op te krikken en inhoudsvol te maken.
Ga een gesprek aan met een van deze mensen en je zult je verbazen over hoe anders het is dan jij nu stelt!!!
ad 2 Hoe kom je daar bij?? Waar grond je dat op? Als ik zie wat de studenten doen moeten voor kennisvakken en expressievakken, dan zie ik niet zo zeer daar en grote disbalans..
ad 3 Het is goed om inzetbaar te zijn voor alle groepen. Op dit punt valt nog wel wat te bedingen. ipv in het 3 e jaar zou je kunnen kiezen voor specialisatie jongere en oudere kind vanaf de 2e. Het is goed om als leerkracht op de hoogte te zijn van alle basisvaardigheden binnen alle groepen, om zo ook een doorgaande lijn goed in de peiling te kunnen houden.


Waar ik wel voor zou willen pleiten is de vroegere kleuterjuf opleiding. Waarbij ook meiden van de 'vroegere mavo' naar toe kunnen.
Zij zijn prima inzetbaar in de kleuterklassen.
Maar ook voor kleuterjuffrouws is het goed om een beeld van heel de school te hebben.

Goed voorstel, dat laatste...
Maar helaas kan ik je analyse over de eerste drie punten niet delen.
Kijk eenvoudigweg naar de kennis van de kinderen die het voortgezet onderwijs instromen. Als het gaat om rekenen en taal is dat bedroevend!
Voorbeelden: Ze kunnen geen staartdelingen meer maken, kunnen slecht spellen, kunnen nauwelijks of niet ontleden, hebben weinig chronologisch besef van de vaderlandse geschiedenis, kennen daarin nauwelijks jaartallen, uitdrukkingsvaardigheid gaat elk jaar achteruit, wat godsdienstonderwijs betreft is bijvoorbeeld de methode 'Namen en feiten' helaas op vele scholen afgeschaft, etc. etc. Zie http://www.goedrekenonderwijs.nl/

Eén van de boosdoeners is overigens de invoering van de Tweede Fase in 1998, die ervoor zorgt dat er eindexamenkandidaten de PABO instromen, die vooral door zelfstandig werken kennis hebben moeten vergaderen. Gelukkig is men van die onzin aan het terugkomen; helaas is dat nog niet doorgedrongen tot de basisscholen die weer vrolijk aan de slag gaan of blijven met het adaptieve onderwijs, waarin de leerling steeds de leerroute bepaalt en aangeeft wat hij/zij op die dag gaat leren en doen.

Ik spreek jongens die de PABO volgen en zich beklagen over de ontbrekende diepgang van de kennisvakken, eigenlijk een soort HBO-light. Sorry, ik ben somber over het onderwijs. Het is overigens wel degelijk een groot obstakel voor m.n. jongens dat je all-rounder moet zijn. Als men een PABO groep 1-4 en een PABO groep 5-8 zou maken, zou men echt meer jongens trekken; die hebben immers eenvoudigweg geen zin in groep 1, 2 etc.

De verhouding kennisvakken en expressievakken op de PABO is ten gunste van de expressievakken doorgeslagen. De toekomstige meesters en jufs moeten vooral over kennis beschikken, en dan met name van de vakken rekenen en taal. Wat mij betreft wordt dat de helft van de opleiding. Expressie maximaal 25%.

[henriët]

Het werkelijk probleem ligt uiteraard op de PABO's zelf. Ik bedoel dan:
1. Het bedroevende lage vakinhoudelijke niveau.
2. De disbalans tussen enerzijds de expressievakken en anderzijds de vaardigheden en kennisvakken.
3. De verplichting om all-rounder te worden, van groep 1 - 8.

Dit is werkelijk te kort door de bocht.

ad1 door de loop der jaren is er steeds meer vakinhoud gekomen, en kun je zelf ook steeds dieper specialiseren en verdiepen. Op de pabo zijn teams continu bezig het niveau op te krikken en inhoudsvol te maken.
Ga een gesprek aan met een van deze mensen en je zult je verbazen over hoe anders het is dan jij nu stelt!!!
ad 2 Hoe kom je daar bij?? Waar grond je dat op? Als ik zie wat de studenten doen moeten voor kennisvakken en expressievakken, dan zie ik niet zo zeer daar en grote disbalans..
ad 3 Het is goed om inzetbaar te zijn voor alle groepen. Op dit punt valt nog wel wat te bedingen. ipv in het 3 e jaar zou je kunnen kiezen voor specialisatie jongere en oudere kind vanaf de 2e. Het is goed om als leerkracht op de hoogte te zijn van alle basisvaardigheden binnen alle groepen, om zo ook een doorgaande lijn goed in de peiling te kunnen houden.


Waar ik wel voor zou willen pleiten is de vroegere kleuterjuf opleiding. Waarbij ook meiden van de 'vroegere mavo' naar toe kunnen.
Zij zijn prima inzetbaar in de kleuterklassen.
Maar ook voor kleuterjuffrouws is het goed om een beeld van heel de school te hebben.

Goed voorstel, dat laatste...
Maar helaas kan ik je analyse over de eerste drie punten niet delen.
Kijk eenvoudigweg naar de kennis van de kinderen die het voortgezet onderwijs instromen. Als het gaat om rekenen en taal is dat bedroevend!
Voorbeelden: Ze kunnen geen staartdelingen meer maken, kunnen slecht spellen, kunnen nauwelijks of niet ontleden, hebben weinig chronologisch besef van de vaderlandse geschiedenis, kennen daarin nauwelijks jaartallen, uitdrukkingsvaardigheid gaat elk jaar achteruit, wat godsdienstonderwijs betreft is bijvoorbeeld de methode 'Namen en feiten' helaas op vele scholen afgeschaft, etc. etc.

Eén van de boosdoeners is overigens de invoering van de Tweede Fase in 1998, die ervoor zorgt dat er eindexamenkandidaten de PABO instromen, die vooral door zelfstandig werken kennis hebben moeten vergaderen. Gelukkig is men van die onzin aan het terugkomen; helaas is dat nog niet doorgedrongen tot de basisscholen die weer vrolijk aan de slag gaan of blijven met het adaptieve onderwijs, waarin de leerling steeds de leerroute bepaalt en aangeeft wat hij/zij op die dag gaat leren en doen.

Ik spreek jongens die de PABO volgen en zich beklagen over de ontbrekende diepgang van de kennisvakken, eigenlijk een soort HBO-light. Sorry, ik ben somber over het onderwijs. Het is overigens wel degelijk een groot obstakel voor m.n. jongens dat je all-rounder moet zijn. Als men een PABO groep 1-4 en een PABO groep 5-8 zou maken, zou men echt meer jongens trekken; die hebben immers eenvoudigweg geen zin in groep 1, 2 etc.

De verhouding kennisvakken en expressievakken op de PABO is ten gunste van de expressievakken doorgeslagen. De toekomstige meesters en jufs moeten vooral over kennis beschikken, en dan met name van de vakken rekenen en taal. Wat mij betreft wordt dat de helft van de opleiding. Expressie maximaal 25%.

Onze visies wijken.
Ik spreek jongens die zich verdiepen in de kennisvakken die zich specialiseren en er helemaal voor gaan, er soms nog extra vakken bij gaan doen.
Veel jongens balen in eerste instantie van gr 1/2, maar bijna altijd na de stageweken die ze er zijn ( ik meen 2... dus waar hebben we het over!)
vinden ze het leuk en fijn te weten hoe het kleuteronderwijs 'werkt'. Daarbij komt dat jongens die hogerop willen, directeur willen worden, gewoon moeten weten hoe en wat van kleuters.
Dat de kennis van de kinderen die op het vo instromen zo dramatisch is, kan ik gezien de contacten die ik heb met de vo docenten van hier niet zo onderschrijven. Het ligt vaak aan de school waar je vanaf komt, dat heeft niet per definitie met de pabo te maken.

Dat de expressievakken er bovenuittsteken dat weerspreek ik ook. Echt, wil je je erin verdiepen, ga dan eens op de pabo praten.
Kijk het urenrooster in en dan zul je zien dat dat echt niet zo is.

[Luther]

Dat de kennis van de kinderen die op het vo instromen zo dramatisch is, kan ik gezien de contacten die ik heb met de vo docenten van hier niet zo onderschrijven. Het ligt vaak aan de school waar je vanaf komt, dat heeft niet per definitie met de pabo te maken.

Lees de kranten, lees de rapporten, er worden nu bakken met geld tegenaan gemikt om het niveau van rekenen en taal op te krikken.

Neem even rekenen: De nieuwe methode is nu 'handig rekenen'. Ik was pas bij een open les van onze oudste en daar moesten ze handig rekenen. En die kinderen maar tobben en via allerlei aanvliegroutes geen inzicht ontvangend in de wereld van de getallen... Toen dacht ik, na een diepe zucht, waar blijven de oude beproefde (en ja, ook saaie!) rekenmethodes.

Hier is men bezig de weg terug weer te vinden: http://www.goedrekenonderwijs.nl/projec ... thode.html

Ik vind het ontbreken van de staartdeling in het rekenonderwijs vaan tegenwoordig en het bijna ontbreken van zinsontleding in het taalonderwijs twee metaforen voor de grootste pijnpunten van het basisonderwijs op dit moment.
Zeker, er zijn ook scholen waar het prima gaat. Vaak doet men daar overigens meer dan de overheid van hen vraagt. Maar ik zie voorbeelden langs trekken, waarbij ik me afvraag: Hoe durf je zo leerlingen af te leveren....

[Zita]

ik herken het rekenprobleem wel vanuit de praktijk. Het is echt bedroevend zo weinig als basisschoolleerlingen van rekenen weten. En dan heb ik het over heel normale basiskennis, zoals procentrekenen, schattingen maken, grote getallen enzovoorts, die gewoon tot de basisschoolstof zouden moeten behoren. Ze kunnen er echt helemaal niks van.

[Auto]

ik herken het rekenprobleem wel vanuit de praktijk. Het is echt bedroevend zo weinig als basisschoolleerlingen van rekenen weten. En dan heb ik het over heel normale basiskennis, zoals procentrekenen, schattingen maken, grote getallen enzovoorts, die gewoon tot de basisschoolstof zouden moeten behoren. Ze kunnen er echt helemaal niks van.

Ik heb in ieder geval hier 3 uitzonderingen zitten ..... 1 ervan verbetert zelfs zijn meester

[henriët]

Dat de kennis van de kinderen die op het vo instromen zo dramatisch is, kan ik gezien de contacten die ik heb met de vo docenten van hier niet zo onderschrijven. Het ligt vaak aan de school waar je vanaf komt, dat heeft niet per definitie met de pabo te maken.

Lees de kranten, lees de rapporten, er worden nu bakken met geld tegenaan gemikt om het niveau van rekenen en taal op te krikken.

Neem even rekenen: De nieuwe methode is nu 'handig rekenen'. Ik was pas bij een open les van onze oudste en daar moesten ze handig rekenen. En die kinderen maar tobben en via allerlei aanvliegroutes geen inzicht ontvangend in de wereld van de getallen... Toen dacht ik, na een diepe zucht, waar blijven de oude beproefde (en ja, ook saaie!) rekenmethodes.

Hier is men bezig de weg terug weer te vinden: http://www.goedrekenonderwijs.nl/projec ... thode.html

Ik vind het ontbreken van de staartdeling in het rekenonderwijs vaan tegenwoordig en het bijna ontbreken van zinsontleding in het taalonderwijs twee metaforen voor de grootste pijnpunten van het basisonderwijs op dit moment.
Zeker, er zijn ook scholen waar het prima gaat. Vaak doet men daar overigens meer dan de overheid van hen vraagt. Maar ik zie voorbeelden langs trekken, waarbij ik me afvraag: Hoe durf je zo leerlingen af te leveren....

Je zoemt nu in op rekenen/ taal.
Staartdelingen doen ze bij ons ( gelukkig!!) niet meer, daar zijn veeel handigere manieren voor. En op onze school hebben ze een nieuwe taalmethode, waarin het wel degelijk aan de orde komt, er wordt hard aan gewerkt.
Maar is wel even tijd voor nodig.
MAar dat haalt niet weg alle andere slechte dingen die van de pabo gezegd worden. En daar ben ik het niet mee eens.
Maar ik ga slapen, want morgen wachten weer 22 schattige snoezige lieve kleutertjes op de juf! En die hebben recht op een uitgeruste juf die heel veel kennis heeft

[eilander]

Zeker, er zijn ook scholen waar het prima gaat. Vaak doet men daar overigens meer dan de overheid van hen vraagt. Maar ik zie voorbeelden langs trekken, waarbij ik me afvraag: Hoe durf je zo leerlingen af te leveren....

Ik vraag me dan af: zou dit ook worden teruggekoppeld vanuit het VO naar het PO? Ofwel: basisschool, pas je onderwijs op rekengebied aan, want je presteert onder de maat!

[Zita]

Het zal wel een ouwe koe zijn, maar het feit dat zo ontzettend veel studenten voor de taal- en rekentoets zakken, zegt ook wel iets over het niveau dat de studenten hebben. Hallo, we hebben het over basiskennis zoals taal- en redekundig ontleden (met niet eens zoveel specificaties, volgens mij kreeg ik in groep 8 negentien woordsoorten), spelling, interpunctie etc. Bij rekenen hebben we het over complexiteiten als decimale getallen, metriek stelsel etc. Zie voor een voorbeeldje http://www.freewebs.com/pabotoetsen/rekentoetsPDF.pdf

[Zita]

ik herken het rekenprobleem wel vanuit de praktijk. Het is echt bedroevend zo weinig als basisschoolleerlingen van rekenen weten. En dan heb ik het over heel normale basiskennis, zoals procentrekenen, schattingen maken, grote getallen enzovoorts, die gewoon tot de basisschoolstof zouden moeten behoren. Ze kunnen er echt helemaal niks van.

Ik heb in ieder geval hier 3 uitzonderingen zitten ..... 1 ervan verbetert zelfs zijn meester

Please, stuur die naar mijn school. Heb ik ook eens plezier als ik het jaar start met het opkrikken van de rekenkunsten. En dan kan er in ieder geval eentje een getal dat uit meer dan vier cijfers bestaat goed voorlezen.

[refo]

Met die oude methodes leerde je wel kunstjes, maar kinderen zonder inzicht begrepen niet wat ze aan het doen waren.

Ik heb ooit 'naar zelfstandig rekenen' gehad op de lagere school. Was voor mij boring, omdat het herhalen, herhalen en nog eens herhalen was. En na één keer voordoen snapte ik het wel. Staartdelingen van 6 cijfers door 3 cijfers gaven echt geen kick. En voor kinderen die niet snel konden rekenen was het eveneens een beproeving. Weer zes van die krengen.

Is het nu de PABO of de onderwijsambtenaren of de methodeschrijvers die de boosdoener zijn?

Een staartdeling is eigenlijk een kunstje om getallen, groter dan de tafelgetallen toch op elkaar te kunnen delen.
Daarom lijkt het me dat als je aan kunt tonen dat je snapt hoe 56/7 en 64/8 en 12/6 werkt en eventueel 144/12 en 132/11 dat staartdelingen het leven van leerlingen alleen maar zuur kunnen maken.
Wat heb je eraan dat je weet hoe je het kunstje 456239/309 kunt vertonen? Je snapt het principe van delen, dus was voegen die grote getallen voor belangrijks toe?

Ik voel veel voor 'handig rekenen'. Daar heb je wat aan. Maar hoe maak je een goeie methode. Eéntje waarvan je aan het eind van groep acht van de kinderen weet: ze begrijpen wat delen is. Ze begrijpen wat getallen doen en wat schatten is.
Met het kunstje van staartdelingen gaven/geven leerlingen bij 400722/987 vaak 46 als antwoord. Het is 406, maar waarom het nul keer ging halverwege ontging ze. het hele getal 400722 gaat het begrip te boven. Daarom schatten vooraf: ergens in de buurt van 400. Komen ze dan op 46 dan moet er een belletje gaan rinkelen. Hopen we dan.

Jaartallen heb ik nooit geleerd. Ik zie er nog immer het nut niet van. De verhalen op school waren prachtig. Maar die getallen die erbij hoorden waren van weinig nut. Op het VWO kregen we in de brugklas Alexander de Grote. In de 2e de renaissance en later 1900-1940. Wat had je dan aan jaartallen?

Namen en feiten? Wie is opgegroeid met Vreugdenhil vult ze met 2 vingers in de neus in. Voor anderen blijven het namen en feiten zonder samenhang. Het gaat om het vertellen. Als je niet zo goed bent in lezen is zo'n methode helemaal een crime. Allemaal moelijke woorden en onbegrijpelijke namen!!

Waar ik me eigenlijk meer zorgen over maak is dat niemand meer op zijn tenen hoeft te lopen.
Leraren interesseert het werkelijk niet op welke school je zit.
Lukt Havo niet? Ga je toch naar VMBO?
VWO wat minder? Hoppa, naar de Havo.
Gymnasium? Wat heb je aan zo'n oude taal?

Blijkbaar allemaal erg slecht voor je kwaliteitskaart en de jaarlijkse Elseviertest. En dat is belangrijker dan een leerling afleveren die op zijn tenen heeft moeten lopen om zijn diploma te halen.

Ik heb net van Evert Hartman 'Niemand houdt me tegen' gelezen. Speelt in 2136. Het onderwijs is volstrekt individueel met behulp van computers.
Misschien kan de gaming industrie ons onderwijs redden?

[Willem]

Blijkbaar allemaal erg slecht voor je kwaliteitskaart en de jaarlijkse Elseviertest. En dat is belangrijker dan een leerling afleveren die op zijn tenen heeft moeten lopen om zijn diploma te halen.

idd van dichtbij meegemaakt. Leerlingen die van de mavo komen waarvan men bang is dat deze in Havo 4 blijft zitten of men is bang dat hij/zij zakt voor het examen in Havo 5 worden geweigerd. Niet het belang van de leerling telt, maar de positie op de Elsevier ranglijst.

[oesterschelpje]

ik herken het rekenprobleem wel vanuit de praktijk. Het is echt bedroevend zo weinig als basisschoolleerlingen van rekenen weten. En dan heb ik het over heel normale basiskennis, zoals procentrekenen, schattingen maken, grote getallen enzovoorts, die gewoon tot de basisschoolstof zouden moeten behoren. Ze kunnen er echt helemaal niks van.

Ik heb in ieder geval hier 3 uitzonderingen zitten ..... 1 ervan verbetert zelfs zijn meester

Bij ons op school hebben ze voor zulke bolleboosjes een verrijkingsklas, speciaal voor de midden en bovenbouw.
Je merkt vaak dat deze kinderen in de klas gaan onderpresteren omdat ze alles toch wel snappen.

En ja, ik durf de kids gerust nog staartdelingen aan te bevelen als ze een som echt niet weten te berekenen.
Als ouders wel eens op een tien minutengesprek komen, hebben we het inderdaad vaak over "vroeger".
Ook verschillende ouders brengen hun kinderen nog rekenmethodes van vroeger bij, dus die vervelende staartdelingen, enz.
Wat mij opvalt bij de nieuwe methodes is het aantal verhaaltjessommen.
Veel kinderen met o.a. autisme bakken hier nauwelijks iets van, terwijl zij wel heel slim zijn in exact rekenen.
Je ziet dat ze hun scores naar beneden halen met dit soort sommen.