Kinderen, een zegen of niet?

[Tiberius]

Ook die smiley kan ik nog wel begrijpen. Het niet-hebben van kinderen is af en toe beter voor je nachtrust.

Kinderen zijn een zegen. Maar sinds we niet meer in het OT leven zijn ze niet meer de ultieme zegen of zo. Wij kijken toch wel anders aan tegen het al of niet hebben van kinderen dan de Israeliet, die met zijn nakomelingen zijn erfdeel bevestigd zag.

Het voorbeeld van iemand die kinderloos is gebleven is Paulus. Hijzelf zag dat als een zegen: nu kon hij dingen doen die hij met een gezin nooit had gekund.
Dat is wellicht niet hetzelfde als trouwen en <toch> geen kinderen krijgen. Maar ook dan geldt dat geen kinderen ook een zegen kan zijn. Mensen zonder kinderen - ook of juist getrouwde - staan vaak veel opener naar anderen, simpelweg omdat ze niet in beslag genomen worden door hun kinderen. En soms gaat het nog verder: wie geen kinderen heeft is minder gebonden. Die kan bijvoorbeeld gemakkelijker in het buitenland gaan werken (voor zending of hulpverlening - vaak de 'lastige' buitenlanden). Het is jammer en onterecht dat dit vaak als 'troostprijs' wordt gezien. Zo van: wie geen kinderen krijgt, kan altijd nog... We mogen met z'n allen best de kinderlozen onder ons (getrouwd of niet) wat meer waarderen. Die kunnen en doen vaak een hele boel.

Betekent dat dat huwelijk en kinderen dan maar losgekoppeld moeten worden? Vast niet. Het huwelijk is geen opdracht om in zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk kinderen te produceren. Als je niet de mogelijkheid ziet om je kinderen goed op te voeden in een liefdevolle omgeving is het beter om inderdaad maar even te wachten. Of je dat doet door pil of periodieke onthouding maakt dan niet veel uit, afgezien van medische argumenten (er zijn hele valide argumenten om de pil te gebruiken buiten die van geboortebeperking). <En dan zou het zelfs nog zo kunnen zijn dat je op een gegeven moment besluit dat je God beter kunt dienen zonder kinderen.>

Aan de andere kant: het moet niet zo zijn dat we eerst alles in dit leven bereikt willen hebben voordat we eens aan kinderen gaan denken. Dan komen die kinderen letterlijk op de laatste plaats. Voor wie dat zo is, is het misschien inderdaad maar beter om die pil te blijven slikken...

Mooi genuanceerd verhaal, ik sluit me hier helemaal bij aan.

Ook bij de latere toevoeging, dat het onderstreepte deel een onbijbelse gedachtengang is?

Zo ja, dan zal je het hier ook wel mee eens zijn:

Ik ben overigens geen tegenstander van geboortenbeperking.

Bijbels gezien staat voorop, dat het krijgen van kinderen een zegen van God is.
Dat wil zeker niet zeggen, dat er geen begrenzing aan het kindertal kan zijn. Er staat ook de opdracht voor de man om met verstand bij zijn vrouw te wonen. Dan kan er sprake zijn van een begrenzing om verschillende redenen.

[Bonny]

Maar het probleem is bijna als zaken als financien en woonruimte worden genoemd dat er bijna gelijk gezegd wordt = werelds. Bij ons in de buurt heb je van die kleine oude arbeidershuisjes waar tegenwoordig maximaal 4 personen in kunnen wonen. Vroeger zaten daar gezinnen van 6 of meer kinderen in. Ja je kan dan stellen het kon toen dus nu ook.

Maar je mag daarin m.i. ook afwegen dat ieder kind recht heeft zijn eigen identiteit te ontwikkelen het lijkt me dan niet bevorderlijk dat je met 4 broertjes op één kamer slaapt. Iedereen heeft tenslotte behoeft aan een plek waar je je kan terugtrekken. Dat betekend niet dat je niet met bv een broertje of zusje op één kamer kan slapen

Bovendien waren de mensen vroeger ook een stuk kleiner, dus toen paste het logistiek gezien ook beter oeps een smiley......

[Marnix]

Ook bij de latere toevoeging, dat het onderstreepte deel een onbijbelse gedachtengang is?

Op zich wel... men zou zich moeten bekeren van hun egocentrisme.... dat is Bijbels. Of het beter is dat ze geen kinderen krijgen als ze dat niet doen laat ik maar in het midden...

Zo ja, dan zal je het hier ook wel mee eens zijn:

Tiberius schreef:
Ik ben overigens geen tegenstander van geboortenbeperking.

Bijbels gezien staat voorop, dat het krijgen van kinderen een zegen van God is.
Dat wil zeker niet zeggen, dat er geen begrenzing aan het kindertal kan zijn. Er staat ook de opdracht voor de man om met verstand bij zijn vrouw te wonen. Dan kan er sprake zijn van een begrenzing om verschillende redenen.

Dat had ik inderdaad gelezen en daar was ik het dan ook helemaal mee eens. Ik denk dat de onenigheid hem niet in onze standpunten zat maar in hoe je mijn standpunt interpreteerde, las en uitlegde. Bij bovenstaande lijn sluit ik me al de hele tijd aan

[Tiberius]

Ok, dan blijft er weinig topic over...

[vlinder]

Ook die smiley kan ik nog wel begrijpen. Het niet-hebben van kinderen is af en toe beter voor je nachtrust.

Kinderen zijn een zegen. Maar sinds we niet meer in het OT leven zijn ze niet meer de ultieme zegen of zo. Wij kijken toch wel anders aan tegen het al of niet hebben van kinderen dan de Israeliet, die met zijn nakomelingen zijn erfdeel bevestigd zag.

Het voorbeeld van iemand die kinderloos is gebleven is Paulus. Hijzelf zag dat als een zegen: nu kon hij dingen doen die hij met een gezin nooit had gekund.
Dat is wellicht niet hetzelfde als trouwen en <toch> geen kinderen krijgen. Maar ook dan geldt dat geen kinderen ook een zegen kan zijn. Mensen zonder kinderen - ook of juist getrouwde - staan vaak veel opener naar anderen, simpelweg omdat ze niet in beslag genomen worden door hun kinderen. En soms gaat het nog verder: wie geen kinderen heeft is minder gebonden. Die kan bijvoorbeeld gemakkelijker in het buitenland gaan werken (voor zending of hulpverlening - vaak de 'lastige' buitenlanden). Het is jammer en onterecht dat dit vaak als 'troostprijs' wordt gezien.

Betekent dat dat huwelijk en kinderen dan maar losgekoppeld moeten worden? Vast niet. Het huwelijk is geen opdracht om in zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk kinderen te produceren. Als je niet de mogelijkheid ziet om je kinderen goed op te voeden in een liefdevolle omgeving is het beter om inderdaad maar even te wachten. Of je dat doet door pil of periodieke onthouding maakt dan niet veel uit, afgezien van medische argumenten (er zijn hele valide argumenten om de pil te gebruiken buiten die van geboortebeperking). <En dan zou het zelfs nog zo kunnen zijn dat je op een gegeven moment besluit dat je God beter kunt dienen zonder kinderen.>

Aan de andere kant: het moet niet zo zijn dat we eerst alles in dit leven bereikt willen hebben voordat we eens aan kinderen gaan denken. Dan komen die kinderen letterlijk op de laatste plaats. Voor wie dat zo is, is het misschien inderdaad maar beter om die pil te blijven slikken...

Mooi post Marco.
Ik herken er veel dingen uit. Veel vrienden en kennissen van ons hebben kinderen. Als ze een avondje komen en je bent in een gesprek is er altijd wel een huilende baby of een jengelend kind dat aandacht wil. Het verstoord echt het gesprek. Zo hebben we eens visite gehad en die vader is echt letterlijk de hele avond achter zijn kind aan gekropen om het bij de kachel vandaan te houden en bleef zeggen: niet aanzitten, niet doen, afblijven.
Dat vonden wij zóó storend. Neem dan of je kinderen niet mee, of zorg dat ze lief kunnen spelen...
Ik heb niks tegen kinderen die mee gaan op visite. Leuk zelfs! Maar er zit zo'n groot verschil in....De ene is de hele avond lief en de ander haalt het bloed onder je nagels vandaan. Neem die kinderen dan niet mee en regel lekker oppas...

Zo van: wie geen kinderen krijgt, kan altijd nog... We mogen met z'n allen best de kinderlozen onder ons (getrouwd of niet) wat meer waarderen. Die kunnen en doen vaak een hele boel.

Voorzie ze in ieder geval niet met adviezen als: "Je bent nog jong, het kan altijd nog". Of bij een miskraam: "joh, het had toch niets geworden". Of nog een hele lompe: "nu weet je in ieder geval dat je kinderen kunt krijgen". Nee dat weet je dan nog niet en dit had ook een kindje kunnen zijn. En aan die adviezen heb je helemaal niets. Ze helpen je niet, geven je geen kinderen en je zit er niet op te wachten. Of dat ze je helemaal gaan ontzien. Dat is ook zo vervelend. Op een gegeven moment zag ik dat een collega heel dik werd. Bleek ze 4,5 maand zwanger te zijn. Ja iedereen wist het al een paar maanden, maar ja zo zielig hè?.....

En inderdaad: (on) getrouwden zonder kinderen verzetten heel veel werk wat vaak niet opgemerkt wordt.
Ik kan me op dit forum ook nog een (domme) post herinneren op dit gebied.
T.o. Helma werd gezegd: doe maar rustig aan, je hebt al een groot gezin.
T.o. Martha werd gezegd: logisch dat jij dat allemaal doet, je hebt immers geen gezin?
Zo logisch is dat helemaal niet. Martha heeft geen man die haar onderhoudt, en zal ze dus zelf moeten werken, maar dat wordt vaak vergeten. En al die extra dingen? Das toch logisch.....

Klink ik gefrustreerd?

[Tiberius]

Martha heeft geen man die haar onderhoudt, en zal ze dus zelf moeten werken, .....

Ik weet niet of ik het door mag vertellen, maar er zijn op dat gebied ontwikkelingen gaande...

[vlinder]

Martha heeft geen man die haar onderhoudt, en zal ze dus zelf moeten werken, .....

Ik weet niet of ik het door mag vertellen, maar er zijn op dat gebied ontwikkelingen gaande...

Joh....tot die tijd zal ze toch zichzelf moeten onderhouden.
En ja een man is iets anders dan een (oppervlakkige) vriendschap...

[Erasmiaan]

Veel vrienden en kennissen van ons hebben kinderen. Als ze een avondje komen en je bent in een gesprek is er altijd wel een huilende baby of een jengelend kind dat aandacht wil. Het verstoord echt het gesprek.

Nee, dan ben je voorlopig nog niet aan kinderen toe.

[vlinder]

Veel vrienden en kennissen van ons hebben kinderen. Als ze een avondje komen en je bent in een gesprek is er altijd wel een huilende baby of een jengelend kind dat aandacht wil. Het verstoord echt het gesprek.

Nee, dan ben je voorlopig nog niet aan kinderen toe.

Ik geef niet aan dat ik niet tegen jengelen kan, maar wel als er speciaal bezoek komt voor een gesprek en dan hun kinderen meenemen.
Verder ga ik maar niet op deze post in.

[Tiberius]

Veel vrienden en kennissen van ons hebben kinderen. Als ze een avondje komen en je bent in een gesprek is er altijd wel een huilende baby of een jengelend kind dat aandacht wil. Het verstoord echt het gesprek.

Nee, dan ben je voorlopig nog niet aan kinderen toe.

Smiley vergeten?

[Josephus]

Veel vrienden en kennissen van ons hebben kinderen. Als ze een avondje komen en je bent in een gesprek is er altijd wel een huilende baby of een jengelend kind dat aandacht wil. Het verstoord echt het gesprek.

Nee, dan ben je voorlopig nog niet aan kinderen toe.

Smiley vergeten?

De daarbij passende smiley staat er nog niet tussen... :vinegar:

[zusterelly]

Veel vrienden en kennissen van ons hebben kinderen. Als ze een avondje komen en je bent in een gesprek is er altijd wel een huilende baby of een jengelend kind dat aandacht wil. Het verstoord echt het gesprek.

Nee, dan ben je voorlopig nog niet aan kinderen toe.

Smiley vergeten?

nee, zijn opvoeding

[Erasmiaan]

Veel vrienden en kennissen van ons hebben kinderen. Als ze een avondje komen en je bent in een gesprek is er altijd wel een huilende baby of een jengelend kind dat aandacht wil. Het verstoord echt het gesprek.

Nee, dan ben je voorlopig nog niet aan kinderen toe.

Smiley vergeten?

Inderdaad, dit was volkomen onschuldig bedoeld???!!! IN het kader van dit topic heb ik er maar geen smiley achter gezet, inderdaad.

Ik kreeg ook enige pb's maar het was een opmerking met een dikke knipoog.

[Marnix]

Ik kan het wel waarderen hoor

Maar zie je dat een smiley soms dat soort dingen kan verduidelijken bedoelingen duidelijker kan maken? Het is jammer dat een vrolijke smiley in een kwaad daglicht is komen te staan, zodat men deze verrijking niet meer durft in te zetten

En zo vatten we allemaal wel eens dingen anders op dan bedoeld....

[helma]

Martha heeft geen man die haar onderhoudt, en zal ze dus zelf moeten werken, .....

Ik weet niet of ik het door mag vertellen, maar er zijn op dat gebied ontwikkelingen gaande...

Joh....tot die tijd zal ze toch zichzelf moeten onderhouden.
En ja een man is iets anders dan een (oppervlakkige) vriendschap...

nou...oppervlakkig