memento schreef:
1. Internationaal is er nooit, in tegenstelling tot de RK, één grote gereformeerde kerk geweest.
Ik heb er zelf niet aan gedacht dit als argument te gebruiken, maar het is wel opvallend dat de meeste kerken na de reformatie nationaal zijn georganiseerd. De beinvloeding over en weer daargelaten.
2. Nationaal in NL is er wél een gereformeerde kerk geweest. Ja, één waarvan we kunnen zeggen dat die er door een weg van wonderen gekomen is, en door een weg van wonderen tot de Afscheiding toe geheel bewaard is gebleven (wie internationaal rondkijkt, aanschouwe het, en zie Gods hand daarin!). Ja, alhoewel dwalingen gedoogd werden (een grove zonde) is de gereformeerde belijdenis dé basis gebleven. Daarbij moeten we ook beseffen dat bij de Afscheiding slechts een klein getal zich afscheidde, en dat het getal der oprechte, gereformeerde belijders, dat niet wegging, veel en veel groter was (men beseffe de grofheid van de Acte van Afscheiding, die de Hervormde Kerk als valse kerk benoemde, met zovele rechtvaardigen die daar nog in overgebleven waren!)
Er zijn wel voorbeelden te noemen die niet binnen de eenheid van de kerk vielen, denk aan de remonstranten (die we in het algemeen over één kam scheren, maar waar natuurlijk ook onderlinge verschillen waren), de labadisten en andere stromingen. In de 18e eeuw waren er ook een aantal buitenkerkelijke groeperingen, door o.a. Van der Groe en Comrie weggezet als ketters, waar de ideeën ook dichtbij het gereformeerde gedachtengoed lagen. En dan heb ik het nog niet over nevenstromingen als bijvoorbeeld de dopersen, luthersen en overgebleven rooms-katholieken. Ook in de tijd van die ene gereformeerde vaderlandse kerk was nederland een religieus lappendeken.
Wat betreft jou getal. Kan jij daar een cijfermatige invulling van geven?
Wat betreft de Acte. Hoe kan je de koning (of de overheid) als baas van de kerk erkennen, als Jezus Christus Koning is van Zijn kerk? Ik noem maar een gewetensstandpunt, waarin weinig of geen 'grofheid' ligt, maar die wel van doorslaggevend belang kan zijn om de kerk als vals te typeren. (Denk bijvoorbeeld aan een Schot als Renwick, een stict covenanter, die dezelfde keuze heeft gemaakt - zij het een eeuw eerder, en in een ander land). En als je van je eigen geweten bent overtuigd dat de nederlandsche hervormde kerk van die tijd vals is, dan brengen de overgebleven duizenden rechtvaardigen daar geen enkele verandering in. Overigens is het opvallend dat uit die tijd weinig tot geen 'oudvaders' zijn overgeleverd. Een enkeling als Kohlbrugge daargelaten, en hij is uiteindelijk meer een Duitser, dan een Nederlander te noemen.
3. De Gereformeerde Kerk (later Hervormd genoemd) was als geen andere kerk internationaal ingesteld. De Dordtse Synode was de eerste waar afgevaardigden uit alle gereformeerde landen van die tijd waren uitgenodigd. Zie waren niet slechts toehoorder, maar ook betrokken in de besluitvorming.
Je slaat een eeuw over. Denk aan de ontmoeting tussen Luther (Duitsland) en Calvijn (Frankrijk / Geneve), en de leerschool van de Duitse en Zwitserse universiteiten die zeer internationaal opereerden en predikanten opleiden van zeer diverse nationaliteiten.
Concreet: We moeten staan naar een internationale, (gereformeerde) kerk. Eenheid is niet beperkt tot landsgrenzen. Maar, m.i. begint staan naar internationale eenheid door je eerste te richten op nationale eenheid. Het is vaak dat hoe verder je van huis komt, des te meer problemen (cultuur en traditioneel) komen er op die eenheid in de weg staan. Het argument om dan in NL te willen beginnen bij de Hervormde Kerk, is omdat ik denk dat we Gods hand in het ontstaan en instandhouden van die kerk niet kunnen ontkennen. En al het goede wat God ons heeft gegeven moeten we koesteren, en ons daarop richten.
Mee eens.
